|
|
|
จาก Deathnote สู่ Akumetsu สังคมที่ไม่อาจเยียวยา หรือต้องการคำพิพากษา?
(บทความมีการเฉลยบางส่วนของเนื้อเรื่อง)
ก็คงจะเป็นการพูดเกินไป หากจะบอกว่า การได้อ่านการ์ตูนเพียงสองเรื่องนี้แล้วจะสรุปได้เลยถึงภาพสังคมญี่ปุ่น แต่ผมคิดว่าเราคงได้เห็นอะไรบางอย่างจากการ์ตูนสองเรื่องนี้
เรื่องแรก เราๆ ท่านๆ คงจะรู้กันดีกับ Deathnote สมุดจดที่เขียนชื่อใครลงไปคนนั้นจะต้องตาย แต่อีกเรื่องหนึ่งหากไม่ใช่คอการ์ตูนคงจะหาคนรู้จักยากก็จะขอเล่าเรื่องย่อๆ ล่ะกันนะครับ
กับ Akumetsu หรือหน้ากากปิศาจ พิฆาตทรชน ขณะที่ผมกำลังเขียนบล็อกนี้อยู่นั้นออกมาได้ถึงเล่มที่สิบแล้ว เ้ป็นแนวแอนตี้ฮีโร่ กล่าวถึงนักเรียนชาย ม.ปลายคนหนึ่ง ที่ออกมาตัดสินนักการเมืองที่เขาคิดว่้าเป็นคนชั่วด้วยการฆ่า...และเพื่อเป็นการชดใช้ อาคุเมสึ (กำจัดความชั่ว) จะฆ่าตัวตายตามหลังจากที่ฆ่าเหยื่อแต่ละคนเสร็จเรียบร้อย (ในเรื่องจะค่อยๆ เฉลยว่าทำไมอาคุเมสึฆ่าตัวตายทุกครั้งแต่ทำไมไม่ตายสักทีแถมยังมีจำนวนมากมาย ทั้งๆ ที่เป็นคนๆ เดียวกัน)
สำหรับบล็อกในวันนี้ ผมคงจะไม่กล่าวเน้นถึงความสนุกของการ์ตูนทั้งสองเรื่อง ซึ่งก็เป็นการ์ตูนที่สนุกมากทั้งคู่นะครับ แต่สิ่งที่ผมสะดุดในจากการอ่านการ์ตูนพวกนี้ก็คือ
พวกเขาทั้งสองคน ยางามิ ไลท์ จาก Death note และอาคุเมสึ ต่างใช้ความคิดของตัวเอง ในการพิพากษาเหล่าคนที่พวกเขาคิดว่าเป็นคนชั่วด้วยโทษประหาร ถึงแม้ท้ายที่สุด ไลท์จะต้องจบชีวิตอย่างน่าอนาถ และอาคุเมสึ จะฆ่าตัวตายทุกครั้งที่พิพากษาก็ตาม
แต่เพราะเหตุใดพวกเขาจึงไม่ใช้สันติวิธีในการแก้ไขปัญหา พวกเขาเลือกการฆาตกรรม ซึ่งเรื่องของมนุษย์ฆ่ามนุษย์นั้น เราก็ทราบกันดีว่าเป็นสิ่งต้องห้าม
ต่อให้อาชญากรและนักการเมืองเหล่านั้นชั่วช้าปานใด พวกเขาก็ไม่ควรต้องจบชีวิตลงด้วยการโดนฆ่า
แต่ก็ต้องขอยอมรับว่าในขณะที่อ่านอาคุเมสึ ผมรู้สึกสะใจมากๆ ที่พวกนักการเมืองเหล่านั้น ต้องจบชีวิตลง หลังจากที่ในการ์ตูนเขียนให้ดูว่า นักการเมืองเหล่านี้มันชั่วแค่ไหน ซึ่งก็ไม่ผิดไปจากนักการเมืองในประเทศของเรานัก ส่วน Deathnote ไม่ค่อยได้เน้นถึงความเลวของอาชญากรสักเท่าไร ผมจึงไม่รู้สึกสะใจไปกับการฆ่าของคิระ
เหมือนบางชั่วคณะที่ผมเคยคิดว่าน่าจะมีใครลอบสังหารนักการเมือง (ที่คุณก็รู้ว่าใคร) ไปซะ
เหมือนบางชั่วขณะที่ผมอยากให้พวกโจรภาคใต้ (ไม่ว่าพวกมันจะเป็นใคร) ช่วยเสียชีวิตไปให้หมดเสียทีได้ไหม
คนชั่วเหล่านั้นไม่อาจกลับใจ เราจึงต้องประหาร
แต่เราประหารไม่ได้ เพราะผิดศีลธรรม เราเลยอยากให้มีคนมาช่วยฆ่าพวกมันให้ที เหมือนที่มีหลายคนในเรื่องขอบคุณคิระ หลายคนในเรื่องสรรเสริญอาคุเมสึ
ไม่รู้ว่าจะมีคนอยากพิพากษาเพิ่มขึ้นอีกกี่คน การ์ตูนสองเรื่องนี้จึงได้รับความนิยม และเ้ชื่อว่ายังมีอีกหลายเรื่องที่กำลังจะตามมา
ใจหนึ่งก็อยากอ่าน อีกใจก็กลัวนะครับ
| Create Date : 03 กรกฎาคม 2549 | | |
| Last Update : 3 กรกฎาคม 2549 23:43:33 น. |
| Counter : 2705 Pageviews. |
| |
|
 |
|
|
|
ยมทูตสีขาว (Shinigami no ballad)
ค่ำคืนอ้างว้างในเมืองใหญ่ที่เปล่าเปลี่ยว ผมยืนเดียวดายอยู่ริมสวนสาธารณะ
ไม่มีเด็กที่ไหนอยู่ที่สนามเด็กเล่น แน่ละ...ดึกขนาดนี้แล้ว ใครจะยังมาเล่นอยู่
ทันใดนั้น ผมก็ได้พบเธอ
ร่างบอบบางขนาดกะทัดรัดในชุดกระโปรงสีขาว ท่าทางอายุคงไม่เกินสิบสาม ใบหน้าที่ถึงจะยังเป็นรูปกลมแด่ก็ดูงามซึ้งอย่างประหลาด เส้นผมสีขาวบริสุทธิ์ เธอสวมรองเท้าสีแดง
ข้างกายเธอมีแมวดำเดินวนเวียนอยู่ ท่าทางมันไม่สบอารมณ์เท่าใดนัก
"แดเนียล เป็นอะไรน่ะ"
"ก็เธอไปช่วยชีวิตมนุษย์อีกแล้วน่ะสิ อย่างนี้ท่านยมบาลต้องโกรธเอาแน่ๆ"
น่าแปลกที่ผมเพิ่งสังเกตเห็นเคียวอันมหึมา ที่ไม่เข้ากับเธอเลยสักนิด เธอถือมันราวกับว่าน้ำหนักเบาอย่างกับขนนก ทั้งที่มันต้องหนักมากแน่ๆ
"นี่เธอเห็นฉันด้วยเหรอ"
^
^
^
ด้านบนคือจินตนาการว่าถ้าผมได้พบกับโมโมะ ยมทูตหมายเลข 100100 จะเป็นอย่างไร ไม่ใช่เนื้อเรื่องจริงๆ นะครับ
ผมอ่านรีวิวเรื่องนี้จาก Animag ฉบับใดจำไม่ได้แล้ว ก็อยากหามาอ่าน แต่ก็ลืมๆ ไป อีกหลายเดือนจึงได้มาจากร้าน The book club เซ็นทรัลลาดพร้าว
สนุกมากเลยครับ มีสี่ตอน ซึ่งจบในตอน แต่ในแต่ละตอนก็มีความเชื่อมโยงกันที่อธิบายไม่ได้แต่รู้สึกได้
ที่ญี่ปุ่นออกมาหลายเล่มแล้ว ที่ไทยเพิ่งออกเล่มเดียว แถมภาพประกอบยังทำเป็นขาวดำอีกต่างหาก (ต้นฉบับเขาเป็นภาพสี)
ตอนนี้เรื่องนี้มีทำเป็นอนิเมะแล้วด้วยครับ ออกมาแล้วสองตอน โหลดได้ที่ตุรกีเช่นเคย
ปล. เรื่องนี้เป็นหนังสือนิยายนะครับ ไม่ใช่หนังสือการ์ตูน
| Create Date : 12 มีนาคม 2549 | | |
| Last Update : 12 มีนาคม 2549 13:02:59 น. |
| Counter : 467 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
Death note 7 [SPOILED]
คำเตือน : ต่อไปนี้ไม่ใช่การรีวิว แต่เป็นการระบายอารมณ์ล้วนๆ
...
L ตายแล้ว
L ตายแล้ว
L ตายแล้ว
ไลท์ แก เลวมาก
ถึงจะรู้แล้วเหอะว่า L จะตาย แต่อ่านของจริงแล้วมันรับไม่ได้จริงๆ 
| Create Date : 15 ธันวาคม 2548 | | |
| Last Update : 15 ธันวาคม 2548 18:21:56 น. |
| Counter : 686 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
นานะ จำวันที่เราเจอกันครั้งแรกได้มั้ย
จริงๆ แล้วเมื่อก่อนผมไม่อ่านการ์ตูนผู้หญิงหรอกครับ ไม่ใช่ว่าเรื่อง gender อะไรนั่นหรอกนะ แต่ผมอ่านการ์ตูนผู้หญิงแล้วงงน่ะ ช่องมันไม่ค่อยมี อ่านแล้วไม่รู้เรื่อง
แต่กำแพงก็พังทลายเมื่อผมได้อ่านการ์ตูนของคุณ Ai Yazawa เรื่องนานะกับเรื่องพาราไดส์ คิส
ผมจำไม่ได้เลยว่าผมอ่านเรื่องไหนก่อน รู้แต่ว่า ชอบมากๆ สองเรื่องนี้แหละ
ช่องเรียงเป็นระเบียบดี วาดสวยลายเส้นสวย ที่สำคัญมีการใช้ภาพถ่ายมาประกอบทำให้ดูสมจริง และใช้การตกแต่งภาพอย่างมืออาชีพ
ขนาดการ์ตูนแถมท้ายเล่มยังวาดสวยเลยครับ
ส่วนเนื้อเรื่องก็เข้มข้นสุดๆ เรื่องนานะ ถึงจะเป็นเรื่องราวของความรัก แต่ก็หาได้น้ำเน่าไม่ เป็นเรื่องที่เราๆ ท่านๆ ก็พบเจอกันนี่แหละ การตัดสินใจของตัวละครก็มีมิติ และมีดนตรีร็อกมาเป็นส่วนผสมที่ลงตัวของเนื้อเรื่องด้วย ส่งผลให้การออกแบบตัวละครแต่ละตัวนั้น เท่สุดๆ
ส่วนเรื่อง พาราไดส์ คิส ก็เป็นเรื่องของพวกดีไซน์เนอร์ และนางแบบ ที่แต่งตัวบ้าๆ แต่ไม่น่าเชื่อว่าออกมาดูดีได้เลย
รวมๆ ก็คือสุดยอดครับ ไม่แปลกใจเลยที่เรื่อง นานะ จะเป็นการ์ตูนที่ขายดีอันดับหนึ่งของญี่ปุ่น
เมื่อนานะมาทำเป็นภาพยนตร์ ผมก็เลยไปดูมาเมื่อคืนครับ วันแรกที่ฉาย ดูที่ลิโด รอบสองทุ่ม สี่สิบห้า
ด้วยความสงสัยว่า ถ้านำการ์ตูนที่ยังไม่จบมาทำเป็นหนัง จะออกมาเป็นยังไง ก็โอเคครับ ผมไม่เล่าล่ะกันนะ
บรรยากาศของหนัง ก็ทำออกมาได้ดี ไม่ผิดจากการ์ตูนเท่าไรนัก ตัวละครแต่ละตัวก็บุคลิกเหมือน (ถึงบางคนจะหน้าตาไม่เหมือน) และทำให้ผมรู้จักและชื่นชอบ มิกะ นากาชิม่า ผู้เล่นเป็นนานะ คนที่เป็นนักร้องไปโดยปริยาย
ส่วนนานะอีกคนนั้นก็น่ารักดี แป้นแล้นดี ไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราว
เสียงเพลงก็ทุ้มหนักแน่น เพราะดี ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญดนตรี จึงบอกอะไรไม่ค่อยได้มาก แต่หลังออกจากโรง ตั้้งใจว่า จะหาซาวน์แทร็กมาฟังแน่ๆ
สรุปคือ ชอบครับ ถ้ามีภาคสองออกมาก็คงจะไปดูอีก
ปล. ผมได้งานใหม่แล้ว เป็นกองบ.ก. วารสารธุรกิจกับสังคม ที่สนพ. สวนเงินมีมา คลองหลอดครับ
| Create Date : 11 พฤศจิกายน 2548 | | |
| Last Update : 23 พฤศจิกายน 2548 12:20:41 น. |
| Counter : 774 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
มาดูชีวิตเด็กศิลปากรของญี่ปุ่นใน Honey & clover
วันนี้จะขอพูดถึงการ์ตูนที่เป็นอนิเมสักครั้ง หลังจากที่แล้วๆ มา เป็นหนังสือการ์ตูนหมดเลย ส่วนรูปที่ให้ดูนั่นเป็นของฉบับหนังสือการ์ตูน เพราะรูปจากอนิเมใน Google มันไม่มีที่สวยๆ เลยอ่ะ แต่ในอนิเมจริงๆ ภาพสวยนะ
เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องของนักศึกษามหาวิทยาลัยเกี่ยวกับศิลปะแห่งหนึ่งในญี่ปุ่น ถ้าเป็นไทยเราก็คงไม่พ้นศิลปากรเนี่ยแหละ แต่ก็เป็นที่น่าแปลกว่าวิถีชีวิตของนักศึกษานั้นไม่ได้แตกต่างกับของไทยเลย ตัวเอก(ชาย) สามสี่คนในเรื่องอยู่ในบ้านเช่าเดียวกัน จนๆ แล้วก็มีบางคนที่เปอร์ คือเรียนจบในหลายปีกว่าคนอื่นเค้า
แล้วตัวเอกสามสี่คนเนี่ย ก็มีรักสามเส้าสี่เส้ากัน เริ่มจาก พระเอกหน้าละอ่อนปีหนึ่งของเราไปหลงรักฮารุ น้องสาวของรุ่นพี่ที่มีฝีมือด้านศิลปะขั้นเทพ ส่วนรุ่นพี่เปอร์ที่ชื่อมิยามะก็หลงรักฮารุเช่นกัน ทั้งที่พี่แกมีสาวสวยเอกปั้นอีกคนคอยหลงรักอยู่ (แต่ก็ไม่ได้รักแบบเพ้อๆ นะ)
นอกนั้นก็เป็นเรื่องของศิลปะ เรื่องของวิถีชีวิต การเข้าใจชีวิต เพลงที่ใส่เข้ามาได้อย่างเหมาะเจาะและเพราะสุดๆ
ผมอาจจะลำเอียงเพราะตัวเองจบจากศิลปากร เลยอยากให้ดู แต่ถ้าได้ดูรับรองชอบแน่ๆ ครับ โหลดได้จากตุรกีนะ ตอนนี้มีให้ดูตั้ง 19 ตอนแล้ว
| Create Date : 16 กันยายน 2548 | | |
| Last Update : 16 กันยายน 2548 19:02:17 น. |
| Counter : 776 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [