|
ประวัติของร่ม
ร่มกระดาษสามีส่วนประกอบคือ ก้านร่ม ซี่ค้ำร่ม หัวร่ม ตุ้มร่ม กลอนร่ม ฝ้ายร้อยร่ม จุกครอบร่ม และกระดาษสา ร่มคันหนึ่งใช้ฝีมือช่างหลายคน ช่างแต่ละคนแบ่งหน้าที่ตามที่ตนถนัด วัสดุที่ใช้ทำร่ม ได้แก่ ไม้ไผ่บง สำหรับทำก้านร่ม ซี่ร่มและกลอนร่ม ต้นงิ้วดอกขาว ต้นแคแน ใช้สำหรับทำตุ้มร่ม หัวร่มและจุกหิดหัวร่ม ต้นแคดอกแดง และไผ่ซาง ใช้ทำคันถือร่ม ฝ้ายสำหรับผูกร้อยซี่ร่มและก้านร่มเข้ากับหัวตุ้มร่มกระดาษสาสีน้ำเงิน สำหรับเขียนลายบนร่ม น้ำยางตะโก น้ำยางลูกมะตั๊บตองสำหรับทาก้านร่มเพื่อหุ้มกระดาษ น้ำมันมะพอกสำหรับทาบนกระดาษ ป้องกันไม่ให้น้ำฝนเกาะติดหลังร่ม
ส่วนเครื่องทำร่มได้แก่ มีดตัดไม้ ผ่าไม้ มีดเหลาไม้ มีดเจียนไม้ เลื่อยมือ แฮ้วเคี่ยนหรือกลึง โยนมือสำหรับเจาะรูกลอนร่ม ดือร่ม และซี่ร่ม ขนาดของร่มมีตั้งแต่เส้นผ่าศูนย์กลาง ๖ นิ้วถึงโตที่สุด ๗๒ นิ้ว สำหรับกางกันแดดตามชายหาด หรือตามที่โล่งสำหรับตั้งโต็ะอาหารเป็นชุด สำหรับเป็นของที่ระลึก ดังนั้นกว่าจะได้เป็นร่มกระดาษสาหนึ่งคันต้องอาศัยช่างฝีมือไม่ต่ำกว่า ๑๐ คน ปัจจุบันร่มกระดาษสาไม่ได้มีไว้สำหรับกางกันแดดกันฝนเท่านั้น แต่ยังรับใช้สังคมอีกหลายหน้าที่ เช่น เป็นโคมไฟ เป็นโมบาย และประดับตามโรงแรม ร้านอาหาร เพื่อความสวยงามอีกด้วย
Free TextEditor
Create Date : 17 กันยายน 2553 | | |
Last Update : 21 กันยายน 2553 11:54:28 น. |
Counter : 1222 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
| |
|
|