ชีวิต คือ การเดินทาง
Group Blog
 
All blogs
 
ที่นี่..เชียงคาน

เชียงคาน..ทำไมถึงมีแต่คนไปเมืองนี้กันนะ

ด้วยความอยากรู้ จึงตัดสินใจที่จะไปตั้งแต่ประมาณเกือบสองปีที่แล้ว แต่ทุกครั้งที่จะไปก็ต้องมีเหตุนู่นนี่นั่นทำให้ต้องเปลี่ยนทริปเป็นที่อื่นเสมอ..แต่คราวนี้แหละ ตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่า ใครไม่ไปเราไป ฮ่าๆๆๆๆ ตอนแรกสมาชิกที่จะไปมีทั้งหมด 10 คนแต่ไปๆมาเหลือแค่ 5 คน..โอเคพร้อมลุย

เริ่มต้นโดยการไปจองตั๋วรถทัวร์ที่ไปรษณีย์ กี๊ดดด ไม่น่าเชื่อว่ารถไปเชียงคานเต็ม เอาหล่ะสิ แต่ไม่เป็นไรพี่เจ้าหน้าที่คะ งั้นไปลงตัวเมืองเลยก็ได้..เอ่อ รถลงที่เลยเหลือแต่รถ ม.1ข นะน้อง รถอะไรก็ได้คะ ก็ตั้งใจว่าจะไปแล้วนิ รถอะไรก็ได้ จองเลยค่า 5 คน (ค่ารถคนละ 412 บาท)..พอได้ตั๋วรถขาไปเสร็จก็ลัลล้าๆๆ สักพัก คิดได้ เฮ้ยยย ยังไม่ได้จองขากลับนี่หน่า เอบไปแล้ววว..เดินกลับไปหาพี่เจ้าหน้าที่ใหม่ เอ่อ พี่คะพวกหนูลืมจองขากลับคะ พี่เค้าก็ฮาใหญ่ ขากลับก็เหมือนเดิม เหลือแต่รถ ม.1ข โอเคคะ จัดมาเลยพี่..

วันเดินทางรถออก 22.20 ณ หมอชิต สมาชิกพร้อมลุย ขึ้นรถปุ๊บหลับเก็บแรงกันปั๊บ ฮ่าๆๆๆ ตื่นอีกทีก็ช่วงที่เค้าจอดแวะพัก เลยลงไปเดินยืดเส้นยืดสายกันหน่อย เพราะเบาะแคบมากกกก

ถึงเลยตอน 7.00 อากาศเย็นมาก ไม่น่าเชื่อ แถมต้องนั่งรถสองแถวไปลงเชียงคานอีก ลมพัดหนาวสุดๆๆ ระหว่างทางเช้านี้มีหมอกเกือบตลอดทาง วิวสวยมั่กๆ รู้สึกดีที่ได้นั่งรถมาลงที่เลยแล้วได้ต่อสองแถวเพราะว่าทำให้เราได้สัมผัสบรรยากาศรอบตัวได้อย่างเต็มที่..ค่ารถสองแถว 35 บาทนั่งประมาณ 1 ชั่วโมงก็ถึงเชียงคาน..เมืองที่ใฝ่ฝันมานาน

รูปบนรถสองแถวจ้า



วันแรกที่เชียงคานนั้นหลังจากเอากระเป๋าไปเก็บแล้วก็เช่าจักรยานไปหาของกินกัน คุณป้าเจ้าของที่พักนั้นใจดีมากๆเลย ไปช่วยหาจักรยานมาให้พวกเราเช่าในราคา 30 บาทต่อวัน ส่วนคันที่เป็นของคุณป้านั้นคุณป้าให้ปั่นฟรี ขอบคุณมากๆนะค๊า

มื้อแรกที่เชียงคานต้องนี่เลย "ข้าวปุ้นน้ำแจ่ว" ตอนแรกเห็นชามตกใจมาก ไซส์ประมาณกะละมังขนาดเล็กเลย แถมป้าให้หยิบผักได้ตามใจชอบ ชามละ 20บาทเท่านั้น แต่ถ้าไม่เอาเครื่องในก็แค่ 15 บาท หรือว่าอยากเพิ่มเครื่องในก็แค่ 30 บาทเท่านั้น คุ้มสุดๆ มื้อแรกก็อิ่มพุงกางกันซะแล้ว อิอิ

จากนั้นก็ปั่นจักรยานชมเมือง ย่อยอาหารกันสักหน่อย เชียงคานเป็นเมืองเก่าริมแม่น้ำโขง บ้านเรือนส่วนใหญ่ยังคงอนุรักษ์ไว้ได้เหมือนเดิม แต่ว่าเจ้าของที่พักหรือร้านขายของนั้นเริ่มที่จะเป็นคนนอกที่ไม่ใช่คนพื้นที่หรือคนเก่าแก่มาเปิดมากขึ้น วัฒนธรรมดั้งเดิมจะค่อยๆเริ่มถูกกลืนหายไปอย่างไม่รู้ตัว ทำให้รู้สึกว่าในอนาคตถ้าหากยังเป็นแบบนี้ อนาคตเชียงคานอาจกลายเป็นแบบปายไปก็ได้..หรืออาจกลายเป็นเมืองที่มาเที่ยวกันตามแฟชั่น..แอบบ่นมาซะเยอะ กลับมาดูรูปเมืองเชียงคานกันดีก่า











หลังจากปั่นเที่ยวในเมืองและวัดต่างๆเสร็จก็ปั่นไปแก้งคุดคู้กัน ด้วยความไม่รู้ว่าไกลเท่าไหร่ก็ปั่นไปเรื่อยๆ ทำไมไม่ถึงสักที แต่ด้วยความที่ว่ามาแล้วต้องไปให้ถึงก็เลยปั่นไป พอไปถึงถึงรู้ว่าระยะไปกลับทั้งหมดคือ 10 กิโล..ปั่นไปด้ายยยย ฟิตกันมากมาย ฮ่าๆๆๆ

กลับมาจัดข้าวเย็นมาด่วนเลยค่า หิวท้องร้องหน้ามืดสุดๆๆ มื้อเย็นนี้นั่งกินที่ร้านแถวริมโขง หลังจากอิ่มกันแล้วเราก็มาเดินถ่ายรูปเล่นกัน





จากนั้นก็กลับที่พัก คุณป้าถามว่าพรุ่งนี้อยากขึ้นภูทอกมั้ย พอดีมีนักท่องเที่ยวอีกกลุ่มเค้าจะไป ถ้าเราไปหารด้วยค่ารถก็จะได้ถูกขึ้น พวกเราตอบตกลงแบบไม่คิดเลย ฮ่าๆๆ แบบว่าอยากไปอยู่แล้ว อิอิ แต่คุณป้าบอกว่าบนภูทอกอาจจะหนาวนะ..แต่พวกเราดันเตรียมเสื้อกันหนาวมาแบบบางๆ กะว่าไม่หนาวมาก คุณป้าก็ใจดีสุดๆ ไปหาเสื้อกันหนาวมาให้ยืม ชอบตัวไหนเลือกเอาเลย ประทับใจคุณป้าสุด ไม่รู้จะขอบคุณยังไงดี คืนนี้พวกเรารีบนอนกันอย่างรวดเร็วเตรียมตื่นแต่เช้าไปภูทอก หลับสบายยยยย

ตีห้าครึ่งออกเดินทางสู่ภูทอก วันนี้รู้สึกจะหนาวน้อยกว่าเมื่อวาน ขึ้นไปถึงมีคนเริ่มมารอชมพระอาทิตย์ขึ้นกันแล้ว แต่น่าเสียดายที่วันนี้ไม่มีทะเลหมอก เลยได้แค่ถ่ายรูปพระอาทิตย์ขึ้นท่ามกลางขุนเขายามเช้า..



จากนั้นคุณป้าก็บอกว่าจะพาไปแก่งคุดคู้ พอพวกเราได้ยินก็ ป๊าดดด เมื่อวานปั่นจักรยานไปกลับกันสิบโลทำไมเนี่ย ฮ่าๆๆๆๆ แต่ก็ดีได้อีกอารมณ์ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะไปครั้งที่สองหรือว่าเพราะไปสบายเกิน เลยรู้สึกว่าแก่งคุดคู้เมื่อวานสวยกว่าเยอะเลย อิอิ

วันนี้ได้ถ่ายรูปแก่งคุดคู้ยามเช้ามาด้วย มาตอนเช้าร้านค้าต่างๆยังไม่เปิดมากเท่าไหร่ แถมคนก็ยังน้อยด้วย ดูไม่วุ่นวายเหมือนเมื่อวานเย็น..





จากนั้นก็กลับที่พัก ท้องร้องกันอีกแล้ว เลยปั่นจักรยานไปกินไข่กะทะกัน อีกเมนูที่ตั้งใจว่าจะมาทานให้ได้ อิ่มอร่อยไปอีกมื้อ (กาแฟเป็นของเพื่อนๆที่ไปด้วย ส่วนเราสั่งเขียวโซดาแต่ดันลืมถ่ายมา )





จากนั้นก็ไปเดินเล่นริมแม่น้ำโขง ถ่ายรูปเล่นกัน..สักพักก็นึกเมนูที่ต้องมาทานเมื่อถึงเชียงคานได้ก็คือแหนมคลุกป้าแห่ว เลยไปปั่นจักรยานหา แต่สายไปเสียแล้ว ป้าขายหมดเกลี้ยงเลย แป่วๆๆๆ อดกิน อิอิ..แต่คุณป้าใจดีมากเลย บอกว่าไม่ได้กินแหนมคลุกแต่มานั่งกินข้าวกะป้าดีกว่า ความจริงก็อยากไปร่วมวงด้วยนเนี่ย แต่พวกหนูเกรงใจอ่ะค่ากลัวคุณป้าจะตกใจว่าทำไมเด็กพวกนี้กินเก่งเกิ๊นนนนนน เอิ๊กกกกก

พลาดแหนมคลุกไม่เป็นไร เราไปหาร้านต่อไปคือบะหมี่เฟี่องฟ้า บะหมี่เก่าแก่ รสชาติอร่อยดี แถมสั่งเกี๊ยวกรอบมากินด้วย อร่อยมั่กๆ



จากนั้นก็ไปปั่นจักรยานถ่ายรูปเพื่อย่อยอาหารต่ออีกสักพัก



งงเป็นไก่ตาแตก อิอิ




วันเวลาที่เชียงคานช่างผ่านไปรวดเร็วจัง ถึงเวลาที่ต้องเตรียมตัวกลับกรุงเทพกันแล้วเหรอเนี่ย ขากลับก็เหมือนเดิมคือต้องไปขึ้นรถสองแถวไปที่ตัวเมืองเลย คุณป้าเจ้าของที่พักใจดีๆกลัวพวกเราเดินไกลเลยฝากพวกเราให้เพื่อนของคุณป้าขับรถไปส่งถึงคิวรถสองแถวเลย ขอขอบคุณมากๆเลยนะคะ ไว้ถ้าไปเที่ยวเชียงคานอีกจะกลับไปพักที่บ้านคุณป้าแน่นอนคะ (บ้านเฮาเกสต์เฮ้าส์)

พวกเราขึ้นรถสองแถวเที่ยวสุดท้าย 17.30 ถึงตัวเมืองเลยก็ไปทานข้าว นั่งเล่นรอเวลารถออก ขากลับหลับสบายเหมือนเดิม..แต่มีอยู่ช่วงกำลังหลับอยู่ดีๆ ก็ถูกปลุกตื่นขึ้นมาดูดาว อยากบอกว่าดาวสวยมาก ฟ้าเปิดแบบสุด นั่งดูดาวบนรถทัวร์ก็มีความสุขไปอีกแบบนะเนี่ย เสียดายที่ไม่สามารถถ่ายรูปได้ เก็บความงามนี้ไว้ในความทรงจำละกันนะ

เชียงคานเมืองเก่าริมโขง ผู้คนใจดีสุดๆ..ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมใครๆถึงอยากมาเชียงคาน
หลงรักเชียงคานซะแล้วสิ..ถ้ามีโอกาสต้องกลับไปเชียงคานอีกแน่นอน

เจอกันใหม่ทริปหน้าจ้า


Create Date : 20 มกราคม 2553
Last Update : 20 มกราคม 2553 23:44:32 น. 12 comments
Counter : 969 Pageviews.
Share

 
ไม่น่ามาอ่านเลย
ตอนแรกเราตั้งใจว่าจะไปเชียงคานปลายปี

แป้งทำให้เราอยากจะไปเชียงคานสัปดาห์นี้ให้รู้แล้วรู้รอดเลยนะ

ไม่แน่ เงินเดือนออกปุ๊บ เราอาจจะไปเชียงคานต้นกุมภานี้เลย ^^
ไว้ถ้าเราไป เด๋ียวมาขอข้อมูลที่พัก อยากไปพักเกสเฮาท์ของป้าเขาบ้าง :)

ปล. รูปสวย และ อาหารดูน่ากินมากกกกกกกกกกกกกกกก หิวเลยเนี่ย!


โดย: วัชเจียเหว่ย วันที่: 21 มกราคม 2553 เวลา:2:04:33 น.  

 
ดูแล้วน่าไปจัง


โดย: kwan_3023 วันที่: 21 มกราคม 2553 เวลา:7:22:24 น.  

 
ภาพสวย ดูดีมากๆเลยค่ะ

อยากไปเชียงคานก่อนที่จะฮิตเหมือนปาย อิอิ

เป็นเมืองที่มีเสน่ห์มากๆเลยนะคะ


โดย: อาราเล่ กะ กั๊ตจัง วันที่: 21 มกราคม 2553 เวลา:10:06:32 น.  

 
นำเสนอเป็นแนวโลโม ดูเก๋ดี เหมาะกะแนว ๆ แบบเชียงคานเลย ดูเก่าขรึมขลังดี


โดย: น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา วันที่: 21 มกราคม 2553 เวลา:12:56:39 น.  

 
ตามไปเที่ยวเชียงคานด้วยจ๊ะ ^^

เป็นเมืองที่น่าไปมาก ๆ ดูสงบดีด้วย


โดย: phety talon วันที่: 21 มกราคม 2553 เวลา:13:41:49 น.  

 
น่ากินจัง ... ทุกอย่างเลย


โดย: bettygirl วันที่: 21 มกราคม 2553 เวลา:18:04:15 น.  

 
ยินดีเลยจ้าวัช ถ้าต้องการข้อมูลอะไรถามได้ทุกอย่างเลยน๊า ^____^
เราว่าทริปเชียงคานนี่โอเคเลย บรรยากาศสบายๆ ถ่ายรูปไปเรื่อยๆ แถมค่ากินค่าที่พักไม่แพงด้วย (ชอบๆๆ อิอิ)

ปล. อ่าน blog เราเสร็จแล้วแอบไปหม่ำข้าวป่าวจ๊ะ ^^

คุณ kwan_3023 :: ถ้ามีโอกาสลองแวะไปเที่ยวดูนะคะ

คุณอาราเล่ กะ กั๊ตจัง :: ขอบคุณมากค่า..เชียงคานตอนนี้ยังคงความเป็นเชียงคานอยู่ ทำให้เมืองนี้มีเสน่ห์มากๆ แม้จะเป็นแค่เมืองเงียบๆริมโขง

คุณ น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา :: ขอบคุณมากๆค่า

คุณphety talon :: ตามมาเที่ยวด้วยกันได้เลยค่า ^^ ลองหาโอกาสไปดูนะคะเป็นเมืองที่สงบจริงๆคะ

คุณ bettygirl :: น่ากินจริงๆค่า แบบนี้ต้องไปลองเอง ^^


โดย: ก่าแป๊ง วันที่: 21 มกราคม 2553 เวลา:20:12:21 น.  

 
เป็นเมืองที่มีเสน่ห์มากค่ะ
อยากไปบ้างซะแล้ว


โดย: nokkatua วันที่: 21 มกราคม 2553 เวลา:21:37:06 น.  

 
อยากไป..อยากไป..จังเลย
ถ้าพร้อมไปอีกรอบเมื่อไหร่บอกด้วยนะ
ตั้งตาคอยด้วยใจจดจ่อ..อิอิ(เว่อร์ไปป่าว)

ป.ล. อย่าลืมสัญญานะ ไม่งั้นมีงอนด้วย


โดย: Benze' IP: 203.121.151.218 วันที่: 23 มกราคม 2553 เวลา:0:05:07 น.  

 
คุณ nokkatua :: ถ้ามีโอกาสลองไปดูนะคะ แล้วจะหลงเสน่ห์เมืองเชียงคาน

เบญพร้อมเมื่อไหร่บอกได้เลย เราพร้อมพาเบญไปเสมอจ้า..รับรองไม่ผิดสัญญาแน่นอนจ้า อิอิ


โดย: ก่าแป๊ง วันที่: 23 มกราคม 2553 เวลา:22:30:13 น.  

 
ถ่ายรูปสวยจังเลยครับ
ชอบๆๆๆๆๆ


โดย: กาแฟเย็นใส่นมเยอะๆ วันที่: 25 มกราคม 2553 เวลา:21:59:40 น.  

 
ขอบคุณมากๆค่าคุณกาแฟเย็นใส่นมเยอะๆ


โดย: ก่าแป๊ง วันที่: 26 มกราคม 2553 เวลา:21:52:25 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ก่าแป๊ง
Location :
Tochigi Japan

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

<< หาที่ท่องเที่ยว >>
<< หาที่ถ่ายภาพ >>
<<หาคนไปด้วย >>
Friends' blogs
[Add ก่าแป๊ง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.