กลับเข้าบ้านประมาณ 7 โมงเช้า
ภายในหมู่บ้านมีคนมาอยู่ประมาณ 20%
ที่ป้ายบอกเลขซอยมีแมงมุมชักไยเป็นแผ่นเหมือนหมู่บ้านร้าง
ไม่สามารถขับรถเข้าไปจอดหน้าบ้านได้
น้ำหน้าบ้านสูงท่วมเข่า (จขบ. สูงประมาณ 158 ซม.)
น้ำในบ้านแห้งแล้ว

สิ่งแรกที่รู้สึก   = สกปรกไปถึงจิตใจ-- หมายถึง ภาวะที่คิดว่า อี๋ แหวะ สกปรกชะมัด ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้เริ่มทำความสะอาด ถึงแม้ว่าทำความสะอาดไปแล้ว ก็ไม่ควรเก็บเอาไปคิด เพราะสกปรกแค่กายหยาบแต่ไม่ควรสกปรกถึงจิตใจ

สิ่งแรกที่พบ    = เชื้อราปุยสีขาวที่โซฟา ตู้โชว์ต่างๆ 
                   ต่อมาพบว่า มีราสีดำที่กำแพง
                   ราสีส้มที่ขอบวงกบ กรอบรูปไม้ 
                   และราสีน้ำตาลหลังตู้เก็บของ ชนิดนี้เด็ดสุดเพราะมีโคโลนี (เชื้อ 1 กลุ่ม) ใหญ่เท่าจานและมีเห็ดอยู่ตรงกลาง! อี๋~

สิ่งที่พบวันนี้    = EM Ball ที่ไม่ละลาย
                   กล่องนมมีรอยหนูแทะจนขาด
                   ขวดน้ำเปล่าหนูแทะฝาจนเป็นรู
                   ขวดน้ำปลาหนูแทะฝาเกือบเป็นรู
                   หม้อข้าวที่หุงไว้เดือนกว่า เปิดมามีราดำครึ่งหม้อ ด้านใต้เริ่มมีน้ำป้าเช็ง (น้ำที่เกิดจากข้าวเน่า หรือ Leachete-- ศัพท์ทางสิ่งแวดล้อม แปลว่าน้ำชะขยะ) กลิ่นรุนแรงมากกกกกก กรี้ดด
                   โทรศัพท์บ้านถูกตัด
                   ยุงเยอะ แต่พอตกเย็นไปจะเยอะมาก

เมื่อเดินเข้าบ้าน = มันดำมาก มันมืดมาก มันเหม็นมาก

พื้นบ้าน         = ลื่นมาก เต็มไปด้วยโคลนและขยะที่เน่าแล้ว มีผ้าขนหนูสำหรับยูโด (เคย) นอนที่เปื่อยขนาดไม่สามารถหยิบขึ้นมาได้ แบบเปื่อยยุ่ยไม่เป็นชิ้นดี เดาว่า มีการย่อยแบบ Anaerobic (ย่อยโดยแบคทีเรียที่ไม่ใช้อากาศ) ที่ดีมาก

สถานการณ์วันนี้ = มีข้าวทาน ทั้งที่ซื้อมาเองและได้รับข้าวแจกฟรีคนละ 1 กล่องโฟม ด้านในมีถุงข้าวแยกกับผัดพริกแกงไก่ และซองใส่ลูกอมโอเล่ 4 เม็ด 
                    อาการป่วยของแม่กำเริบหนัก คาดว่าคงจะพักผ่อนน้อยประกอบกับเครียด
                    ยูโดไม่ยอมฉี่ ไม่ยอมอึ เพราะไม่ชินที่ต้องมานอนในห้องนอนของจขบ. เค้ากลัวจขบ. ดุเอาว่าฉี่บนพื้นห้อง

ความรู้สึกวันนี้   = รู้ตัวว่าเครียดเพราะแม่กับยูโด และที่สำคัญคือบ้านเน่าๆ แบบนี้ (จขบ. เครียดกับเรื่องความสกปรกมาก)
                    ร้องไห้
                    ยิ้มได้เวลาเห็นยูโดฉี่ ตอนนี้ฉี่ตรงไหนก็ได้ไม่ว่า แต่ขอให้ฉี่ออกมาก่อนเพราะก่อนหน้านั้นก็ไม่ฉี่แบบนี้จนฉี่เป็นเลือดมาแล้ว
                    ปวดตัว ปวดหัว ปวดตา
                    สงสารหมาบ้านข้างหลังที่เห่าตลอดทั้งวันทั้งคืน คาดว่าถูกขังไว้เพราะเห่าหอนในลักษณะเหงาหงอยและอยากออกไปข้างนอก

สิ่งที่ได้ทำวันนี้  = เก็บขยะบนพื้นใส่ถุงดำได้สองสามถุงใหญ่
                    ยกโซฟาออกไปได้สามตัวกองไว้หน้าบ้านก่อน (เตรียมทิ้ง)
                    ล้างพื้นหน้าบ้านส่วนรับแขก พยายามล้างให้สะอาดกะว่าถ้ายูโดไม่ยอมฉี่จะอุ้ม (ยูโดขึ้นลงบันไดเองไม่ได้) ลงมาเดินข้างล่าง
                    เข้ามาตรวจในห้องนอน ทุกอย่างเหมือนตอนแรกที่ออกไป ไม่มีสัตว์แปลกปลอมอื่นใดยกเว้นแมลงหวี่
                    เปลี่ยนผ้าปูที่นอน
                    ยูโดฉี่ในห้องน้ำได้สำเร็จ

น้ำใจที่ได้รับวันนี้ = ขอขอบคุณคุณชวลิตคนข้างบ้านที่มาช่วยยกโซฟาตัวใหญ่
                     ขอขอบคุณใครบางคน (ไม่รู้ใคร) ที่เอาข้าวพริกแกงไก่มาแจก อร่อยมากค่ะ

Create Date : 02 ธันวาคม 2554
Last Update : 2 ธันวาคม 2554 18:35:32 น.		2 comments
Counter : 367 Pageviews.
Share Tweet