ธรรมดาคนเราเมื่อติดคุกย่อมอยากออกจากคุก
เมื่อถูกทิ่มแทงย่อมอยากทำลายหนามแหลมทิ้ง
จึงไม่แปลก
หากอยากให้คนเห็นแก่ตัวตายๆไปเสียที
หรือถ้าคิดในทางมงคลกว่านั้นหน่อย
ก็อยากหาทางหลบลี้หนีหน้า
ฟุ้งซ่านแบบคนสิ้นหวังว่า
ต้องให้บนบานฟ้าดินท่าไหน
หรือใช้อุบายเด็ดของใคร
ถึงจะทำให้คนเห็นแก่ตัวเปลี่ยนแปลงได้

ก็ขนาดคนมีสามัญสำนึกปกติ
หรือกระทั่งคนมีแก่ใจแก้ไขข้อผิดพลาดของตัวเอง
ยังรู้สึกฝืนฝืด ยังรู้สึกยากเย็น
กับการต้องต่อสู้กับอัตตาเก่าๆของตัวเอง
แล้วคนเห็นแก่ตัว ที่พอใจในอัตตาของตนที่ไหน
จะอยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง
เพียงเพราะใครออกอุบายพูดหว่านล้อม?
คุณจะยืมมือเทวดาองค์ไหน
ไปดลใจให้เขาอยากสู้กับอัตตาเดิมของตน?

เพื่อให้ใครคนหนึ่งเต็มใจแก้ไขตัวเอง
คุณต้องมีสิ่งล่อใจ
ที่เหนือกว่าความหวงอัตตาเดิมมาให้เขา
พูดง่ายๆต้องมีอัตตาใหม่
ให้เขารู้สึกคุ้มพอที่จะแลก เช่น
ถ้าเลิกเห็นแก่ตัวได้สามวันเจ็ดวัน
จะกลายเป็นมหาเศรษฐีทันตา
หรือได้แฟนแสนดีมาเคียงข้างทันใจ เป็นต้น

ข้อเท็จจริงคือ แม้แต่พระพุทธเจ้า
ก็ไม่ทรงพยายามแก้ไขคนพาลทุกคน
คนไหนที่ท่านเห็นว่าพูดได้ทีละนิดก็พูด
เหมือนทำใจไว้ว่า เหยาะน้ำลงหินทุกวันก็กร่อนได้
แต่คนไหนที่ท่านเห็นว่าพูดไม่ได้เลย
ท่านก็บอกพระอานนท์ว่า
เราเลือกที่จะเงียบ ไม่โต้ตอบให้เหนื่อยเปล่า

ทุกครั้งที่อยากเปลี่ยนข้อเสียของใคร
ให้หาข้อเสียของตัวเอง แล้วลองเปลี่ยนดู
เมื่อพบว่ายาก จะได้อยากเปลี่ยนคนอื่นน้อยลง
แต่ถ้าทำได้สำเร็จ คุณจะมีสัญชาตญาณ
หรือเกิดฤทธิ์ทางใจบางอย่าง
รู้แนวทางพูดจา ใช้น้ำเสียง หรือทำบางสิ่ง
เพื่อกระทบใจให้ใครบางคน
มีแก่ใจอยากเปลี่ยนตัวเองตามได้

แต่ถ้าคุณเองไม่อยากเปลี่ยนแปลงตัวเองเลย
เอาแต่หวังว่าใครบางคนจะเปลี่ยนแปลงตัวเขา
ก็เท่ากับฟุ้งซ่านเปล่า
ไม่มีเหตุปัจจัยเป็นคลื่นกระเพื่อม
ให้เกิดการเปลี่ยนแปลงใดๆได้จริงแม้แต่น้อย

— แนะนำหนังสือ
ชื่อหนังสือ: เซนในการทำงานอย่างเซียน
ดาวน์โหลดอีบุ๊กฟรี: //dungtrin.com/zen
สั่งซื้อออนไลน์: เล่มละ ๒๙ บาท //bit.ly/1gRNRUB

------------------------------------------------------------------------------------------------------