โรงเรียนดี ระดับตำบลทำได้......ให้ล้านนึง !!!!

ในปี 2552 ที่ผ่านมานับว่าเป็นปีแห่งการพัฒนาการศึกษาอย่างจริงจัง
รัฐบาลได้ผุดโครงการ ที่สำคัญๆ มีทั้งถูกใจ และไม่ถูกใจหลายอย่าง อาธิ เรียนฟรี 15
ปีอย่างมีคุณภาพ ครูสหกิจ พัฒนาครูให้ได้วิทยฐานะของครูให้ครูมีเงินใช้มากขึ้น
และหนี้มากขึ้นด้วย!!

แต่ก็ถือว่าเป็นนิมิตหมายที่ดี อย่างน้อยก็จุดประกาย
ความฝันของประเทศชาติ ที่จะพัฒนาให้มีคนเก่งมากขึ้น พัฒนาให้เป็นคนดีมากขึ้น
การปกครองโดยพวกมีแต่อำนาจ พวกข้าราชการฉ้อฉล พวกนักการเมืองโกงกิน ก็คงน้อยลง เพราะ
คนมันฉลาดขึ้น หลอกยากขึ้นว่างั้นเถอะ

คนผู้นี้เราจะไม่กล่าวถึงก็ไม่ได้คือท่านจุรินทร์ ลักษณวิศิษฏ์
อดีตเจ้าสำนักกระทรวงศึกษาธิการ ที่ย้ายสังกัดไปยัง สาธารณะสุข
ถือว่าเป็นเครื่องวัดใจอย่างดีในสถาการณ์ที่ เกิดวิกฤติศรัทธา
ในกรณีทุจริตในกระทรวงสาธาณสุข ตามแผน sp2 หรือ โครงการไทยเข้มแข็ง แต่ก็ถือเป็นภาพลักษณ์ที่ดี
เพราะท่านถือว่าประสบความสำเร็จในการบริหารกระทรวงศึกษาธิการ พอมาสาธาณสุข ทุกคนก็หวังว่าท่านจะทำได้
เหมือนเดิม!!

ท่าจุรินทร์ ถือได้ว่าเป็นตัวจุดประกายแห่งการพัฒนาการศึกษา
ที่ก่อนจะออกไปได้นำนโยบาย โรงเรียนดี 3 ระดับ ได้แก่ โรงเรียนดีระดับสากล 500 โรง
ระดับอำเภอ2500 โรง และระดับตำบล 7000 โรง
โดยงบประมาณครั้งนี้ 6500 ล้านบาท!
โดยโรงเรียนดีระดับตำบล ได้งบมากที่สุด 4000 ล้านบาท รองลงมาระดับอำเภอ
1000 ล้านบาท และระดับสากล 1500 ล้าน

แต่พอมาวิเคราะห์ตัวเลขดีๆ โรงเรียนระดับตำบลได้งบประมาณ ร.ร.ละ 5แสน7 ระดับอำเภอ ร.ร.ละ 4แสน ระดับสากล ร.ร.ละ 3 ล้าน
ไม่รู้ว่าท่านจะพัฒนาสู่สากลเร็วไปหรือเปล่า เพราะพื้นฐานทางภาษาของเราถือว่าอ่อนมากกว่าประเทศเพื่อนบ้านหลายๆประเทศ
ขนาดที่มาเลเซีย ยังพับโครงการเรียนเป็นภาษาอังกฤษมาแล้ว
เพราะเด็กเขาไม่พร้อมด้านภาษา(ที่มา : ASTVผู้จัดการออนไลน์ )

ในโครงการโรงเรียนดีระดับตำบลถือว่าเป็นโครงการที่ใกล้ชิดประชาชนในระดับรากหญ้ามากที่สุด
เป็นการกระจายรายได้สู่ ท้องถิ่นมากที่สุด
งานนี้ได้ยินข่าวว่าเป็นความร่วมมือระหว่าง ศธ. กับมหาดไทย
ในการพัฒนาโรงเรียน หวังว่าคงไม่มีปัญหาเหมือน “นมเน่า”
ในอดีตที่ทำให้เจ้ากระทรวงปวดหัวอีก

พูดถึงนมเน่า ก็อดค้นข้อมูลไม่ได้ว่าโครงการนี้เป็นของท่าน ชวน หลีกภัย เป็นนายกรัฐมนตรี เกิดขึ้นเมื่อปี 2535 แต่ก็ประสบปัญหามาตลอด ทั้งนมล้นตลาด นมด้อยคุณภาพ
ฮั้วนม นมผงปน ที่โด่งดังมากๆก็คือนมมีสารเมลามีน เลยทำให้ปนิธานที่จะทำให้เด็กไทยแข็งแรงเลยไม่เกิดประโยชน์ในบัดดล
ก็อย่างว่าละปัญหานี้ประชาธิปปัตย์ก่อก็ต้องประชาธิปปัตย์สะสาง
หวังว่าท่านอภิสิทธิ์คงไม่ละเลยทำให้เกิดปัญหาแบบเดียวกันนี้อีกกับ
โรงเรียนดีระดับตำบล (วันที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552 เวลา 10:47:26 น. ประชาชาติธุรกิจออนไลน์)

ย้อนมาถึงโรงเรียนดีระดับตำบล ในแง่นโยบายถือว่าดีมาก แต่ผู้ปฏิบัติ
ไม่ทราบว่า จะได้รับการพัฒนาอย่างมีคุณภาพหรือเปล่า คงไม่ใช่เบี้ยหัวแตก
ที่พอจะมาถึงโรงเรียน จาก 100 เหลือแค่ 20
ทางที่ดีโอนเงินใส่บัญชี ให้ครูเขาจัดการ ให้กรรมการสถานศึกษาจัดการ
มีคนรู้เห็นเยอะแยะ พวกที่หวังจะฟัน เงินก็อนนี้มันคงละอายใจบ้างละ

การพัฒนาตามนโยบายที่ท่านบอกไว้ว่า ๑) ต้องมีความเป็นเลิศทางวิชาการ
๒) มีระบบบริหารจัดการที่เน้นการมีส่วนร่วมจากองค์กรต่างๆ เช่น
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น สถาบันศาสนา ผู้ปกครอง ชุมชน ภาคเอกชนเข้ามาช่วยโรงเรียน
๓) ต้องมีปัจจัยพื้นฐาน ที่มีความชัดเจนแล้วว่าจะต้องมีอาคารสถานที่
มีภูมิทัศน์พร้อม มีห้องสมุด ๓ ดี (หนังสือดี-บรรยากาศดี-บรรณารักษ์ดี)
มีคอมพิวเตอร์ในสัดส่วน ๑ เครื่องต่อนักเรียน ๑๐ คน และอินเทอร์เน็ตความเร็วสูงอย่างน้อย
๒ เมกะบิต แล้วมันทำได้หรือเปล่า(อ้างอิงจาก //www.moe.go.th/websm/2009/dec/448.html)

ต้องมีความเป็นเลิศทางวิชาการ
โดยใจความคือมีครูสอนตรงกลุ่มสาระอย่างน้อย 5 สาระ แต่ความจริงที่เราเรียนจริงๆ ระดับมัธยม มันมีมากกว่านั้น อย่างเช่น
วิทยาศาสตร์ ก็จะมี ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ จะเอาครูจบชีวะ มาสอนฟิสิกส์
มันยังดูไม่เข้าท่า การงานอาชีพ มี3 หมวดหลักๆคือ คหกรรม
เกษตร เทคโนโลยี ครูที่ทำได้ 3 in 1 แบบนี้มันจะพอมีให้เลือกไหม
ศิลปะ ก็มี ทัศนศิลป์ (วาดรูป) นาฏศิลป์ (ฟ้อรำ) ดนตรี
เด็กคงจะขำน่าดูนะครับที่ให้ครูสอนวาดรูป มารำให้ดู บอกตรงๆ หายากมากกกกก
อันนี้รู้สึกจะเป็นการแก็ปัญหาที่ปลายเหตุมากกว่านะ แต่ก็ใช่ว่าจะด่าอย่างเดียว
ครูที่เก่งหลายๆอย่างก็มี ทั้งนี้ก็หวังว่าในอนาคต ครูเอกประถมคงต้องได้กลับมารื้อฟื้นอีกครั้ง
เพราะท่านเก่งจริงๆ สอนได้ทุกวิชา!!

ระบบบริหารที่ดี มีท้องถิ่นสนับสนุน
ซึ่งอยากจะให้มาสนับสุนจริงๆแบบไม่ต้องหวังผลประโยชน์แอบแฝง ไม่อยากให้มีการทุจริต
อบต.เอางบไปจัดการเอง จัดการบัญชีเอง กินเอง งานนี้เงินเข้ากระเป๋า อบต. แทนที่เงินส่วนเกินเหล่านั้นจะกลายมาเป็นงบกลางของโรงเรียน
มาพัฒนาโรงเรียนต่อ

ด้านปัจจัยพื้นฐาน งานนี้เป็นภาระหนักของผู้บริหารแล้วว่า
ท่านจะทำโรงเรียนตัวเอง ให้ได้ตามสเปค ที่เขาให้ไว้ได้หรือไม่หวังว่า
คงไม่ได้ยินข่าวที่ผู้บริหารต้องกู้หนี้ยืมสิน มาเพื่อสร้างโน้นสร้าง หนี้ให้โรงเรียนอีกเหมือนหลายปีที่ผ่าน
ถ้าไม่เช่นนั้นคงเป็นการประลองเส้น!! ว่าโรงเรียนตัวเองจะเอาไปเป็นโรงเรียนดีระดับตำบลได้หรือไม่
เพราะคู่แข่งในตำบลก็มีหลายอยู่เหมือนกัน ใครใกล้ชิด ผอ.เขต มากกว่า หรือนายกอบต.
มากกว่า มีสิทธิ์ เข้าวินแบบไร้คู่แข่ง ขนาดโรงเรียนต่างตำบล
ยังมาเสนอหน้ากลายเป็นโรงเรียนดีของอีกตำบลได้ เพราะเส้นนี้ละ!!!(ที่มา สยามรัฐ วันที่ 10 ธันวาคม 2552)

อีกอย่าง อินเตอร์เนต 2 เมกนี่นะ ช้าไปหรือเปล่า ถ้าจะให้ดี ปรับปรุงคุณภาพให้ได้ดีก่อนเถอะ
ไม่ใช่พอจะใช้งานจริงๆ ใช้ไม่ได้ เพราะทุกโรงมันใช้กันเยอะ มันดึงความเร็วกัน
เหมือนถนน นั่นละ 9 โมงเช้า ถึง 4 โมงเย็น
ทุกโรงเรียนเขาใช้งานพร้อมกันหมด จากที่ วิ่งได้ ทำงานได้มันก็ทำไม่ได้ เอาแค่ IP
star วิ่งให้ได้ความเร็วจริงๆ 1 เมก
มันก็พอใช้ ใม่ใช่ทำเหมือนอินเตอร์เนตบ้านที่วิ่งแค่ 56 Kb ในตอนกลางวันพอกลางคืนกลับลื่นหัวแตก!! เพราะไม่มีคนใช้งาน งานนี้ท่านคงต้องหาผู้เชี่ยวชาญมาแนะนำปัญหาให้ตรงจุดแล้วละ!!

มันก็น่าน้อยใจแทนโรงเรียนแบบ 3 โรง 100 นะครับ เหมือนลูกเมียน้อย พอจะมีนโยบายดีๆ
กลับเป็นโรงเรียนใหญ่ๆ ไปกิน กว่าจะมีเงินมาให้มากๆ กลับติดที่ว่าต้องมีปัจจัยพิ้นฐานครบ
แล้วโรงเรียนขนาดเล็กเหล่านี้จะอยู่รอดได้อย่างไร
เพราะโรงเรียนเหล่านี้เป็นโรงเรียนที่ห่างไกลความเจริญ มีความใกล้ชิดชาวบ้าน
ต้องพึ่งพาตนเอง มีความผุกพันธ์มากกว่าโรงเรียนดีระดับสากลนั่นอีก
อยากให้หันมามองบ้าง ไม่ใช่พัฒนาแค่ยอด ลืมพื้นฐาน ลืมประชาชน ของประเทศที่ยากจน
ที่เขาต้องอยู่กับโรงเรียนขนาดเล็กเหล่านี้ ถ้าจะให้ดี พัฒนาเป็นนโยบาย
“โรงเรียนจิ๋วแต่แจ๋ว” ก็ยังดีนะครับ

สรุปว่า งานนี้คงเป็นหนังชีวิต ให้คุณชินวรณ์ บุญเกียรติ สานต่อในอนาคต
และหวังว่าเม็ดเงินในโครงการ โรงเรียนดี สามระดับคงไปได้สวย
ถึงแม้จะสวยเฉพาะรูปร่างหน้าตา ส่วนคุณภาพการศึกษา คงต้องช่วยกันแก็ต่อๆไป
ก็ไม่ได้หวังอะไรมาก อยากให้นโยบายดีๆ มีการสานต่อ ในรัฐบาลถัดๆไปด้วย
ทั้งนี้ก็ไม่ใช่เพื่อใครที่ไหน เพื่อลูกหลาน เพื่อพวกเรา และประชาชนคนไทยทั้งนั้น!!!! เพราะถ้าคุณทำได้ คนไทยทุกคนคงพร้อมใจยินดี
และปรบมือให้คุณ หลายล้านคน....

เฉลิม เนาว์แก้ว

Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2553 9:41:21 น.		0 comments
Counter : 1362 Pageviews.
Share Tweet