BlogGang.com : : * ค น พ เ น จ ร * - ..... คนไม่เข้มแข็ง .....

Group Blog

All Blogs

..... คนไม่เข้มแข็ง .....

คืนนี้ผมนอนไม่หลับเลย ผมรู้สึกว่า ผมผิดมาตลอด กับคนรักคนล่าสุดของผม ทำไมผมไม่เคยเข้าใจเค้าเลยน๊ะ ผมถามตัวเองตลอด ผมเคยมอบสิ่งดีๆ ให้เค้ารึเปล่า เค้าอยากจะได้รับในสิ่งที่ผมมอบให้รึเปล่า ตอนนี้เค้าสบายดีอยู่รึเปล่าน๊ะ เพราะผมยังคงรักเค้าอยู่เหรอ หรือผมแค่หลงในตัวเค้ากันแน่ ตลอดระยะเวลา 3 ปีที่เราคบกันมา มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ที่จะทำใจได้ ที่ว่า เราจะไม่ได้เป็นเหมือนเก่าอีกแล้ว แย่จังเลยความรู้สึกนี้ สำหรับผมเอง ผมยังคงอยากไปเที่ยวกับเธอ ยังคงอยากทำอะไรร่วมกับเธออีก คิดไปคิดมา ผมเองคงไม่เหมาะกับเธอเองแหละ เพราะขนาดวันที่เราแยกทางกัน ผมยังจำไม่ได้เลย ผมกลับมานึกดูอีกที ผมแยกทางกับเค้าวันที่เท่าไหร่น๊ะ 13 สิงหา รึเปล่า ทำไมผมถึงจำวันนั้นได้ดีเหลือเกิน

เมื่อวันที่ 13 สิงหาคม หรือ เมื่อ 2 เดือนเศษที่ผ่านมา ทางบ้านผมต้องไปต่างจังหวัด ทิ้งผมเอาไว้อยู่ที่กรุงเทพฯคนเดียว ผมเองรู้สึกเหงา แต่ยังไงก็ตาม ผมคิดว่าผมเองยังคงมีคนรักผมอยู่ด้วย แต่ในวันนั้นเป็นวันที่ผมรู้สึกทนรับไม่ได้ ที่คนรักผมได้โกหกผม ด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว และความเป็นห่วง ผมจึงพยายามติดต่อเธอทุกวิถีทาง ผมโทรไปหาทางบ้านเธอ เพื่อที่จะถามว่าเธอไปอยู่ที่ไหน ผมยิ่งรู้สึกเป็นห่วงเธอมากขึ้น และคิดไปไกลเลยว่า ทำไม ทำไม เธอต้องโกหกผมด้วย ผมพยายามตามหาเธอตลอด แต่ก็ไม่สามารถหาเธอพบ ไม่ว่าจะตามไปในสถานที่ต่างๆ ที่คิดว่าเธอน่าจะอยู่ก็แล้ว แล้วสุดท้าย ผมก็ได้พบเธอที่ที่พักของเธอ ตอนที่ผมพบเธอ ผมรู้สึกดีใจมาก แต่ก็ด้วยความที่อดห่วงไม่ได้ ผมตวาดเธอ แต่ผมเองก็รู้สึกผิด รู้สึกเสียใจมากที่ทำทุกสิ่งทุกอย่างลงไปอย่างนั้น แต่ผมอยากจะบอกเธอว่า ผมดีใจ ผมดีใจมาก ที่ผมเห็นเธอยังปลอดภัยดี ที่ผมยังคงเห็นเธอเป็นปรกติ แต่เธออาจจะไม่เข้าใจผมเลยก็ได้ เพราะผมเองเป็นคนอย่างนี้ ผมไม่น่าตวาดใส่เธอเลย ผมมันแย่จริงๆ เพียงแค่การโกหกครั้งเดียวของเค้า ซึ่งที่เค้าทำลงไป ผมไม่เคยถามสาเหตุ แต่วันนั้นผมก็พอจะรู้สาเหตุบ้าง เธอได้บอกผมมา และมันก็เป็นต้นเหตุของการแตกร้าวระหว่างเราในครั้งนี้

วันที่ 14 สิงหาคม ผมตื่นขึ้นมาด้วยความกังวลเป็นอย่างมาก ผมยังคงคิดถึงเค้า และทานอะไรไม่ลง แต่ผมก็ต้องไปทำงานกับเพื่อนๆ ตามปรกติ เพราะได้นัดกันเอาไว้แล้ว วันนี้ผมเองไม่สามารถทำงานได้ดีเหมือนวันก่อนๆ ความรู้สึกหน่ะเหรอ มีอยู่แค่ครึ่งคนเท่านั้น ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมผมถึงเป็นแบบนี้ พยายามฝืนยิ้ม และไม่บอกใคร พยายามที่จะอยู่ตัวคนเดียวให้ได้ ผมเองไม่ใช่คนเข้มแข็งอะไรนัก ผมไม่เหมือนกับแฟนผม ที่ถึงแม้เค้าไม่มีผมแล้ว ยังอยู่คนเดียวได้ ผมคิดได้แค่เพียงเท่านั้น หากแต่ว่าอีกใจนึง ผมยังคงเป็นห่วงเธอ เป็นห่วงว่าเธอจะเหงา เป็นห่วงว่าเธอจะทำอะไรอยู่ ผมยังคงอยากมีเธอเสมอ ผมยังคงมั่นในรัก ผมยังคงคิดถึงโอกาสที่เราจะคืนดีกัน ผมไม่เคยสนใจคนรอบข้าง ว่าจะว่าผมยังไง ผมไม่เคยคิดถึงฐานะของเรา ผมถือว่า ผมอยากมีใครซักคน ที่เค้าเข้าใจผม ที่เค้ารักผม ที่เค้าจะอยู่กับผม ยามที่ผมท้อแท้ ที่เค้าจะมีผมเพียงผู้เดียว เฮ้อ ผมมันเป็นคนเอาแต่ใจตัวเองเหลือเกิน ผมมันแย่มากๆ แต่ยังไงก็ตาม ผมยังคงคิดที่อยากจะมีเธออีกครั้ง เพราะผมคิดว่า ผมรักเธอ ถึงแม้เธอจะไม่เคยคิดรักผมเลยก็ตามที มันเป็นความรู้สึกเหมือนว่า อยากที่จะได้เธอกลับมา เป็นความรู้สึกที่เห็นแก่ตัวจังเลย ผมคิดอย่างนั้น

ผมลืมไปสนิทใจว่า วันสุดท้ายที่ผมได้ไปพบเธอที่ห้อง คือ เช้าของวันที่ 23 สิงหาคม นั่นเอง ผมรู้สึกผิดมาก ที่ขนาดวันที่เราแยกทางกัน ผมเองยังคงจำมันไม่ได้ ทำไม ทำไม ผมถึงมุ่งหน้าแต่ทำงาน สร้างฐานะ จนลืมไปแม้กระทั่งวันที่ผมกับเค้าแยกทางกันครบ 2 เดือนได้ เมื่อวานผมได้อ่าน Diary ของเพื่อนคนนึง หลังจากผมได้อ่าน ผมรู้สึกเสียใจมาก คืนนี้ผมยังคงไม่สามารถนอนหลับได้ดี เพราะผมเองรู้สึกผิด ที่คิดกับเธอไม่ดี คิดว่าเธอไปมีคนใหม่ ทั้งๆที่ผมเองไม่เคยถามเธอเลย ผมจะแน่ใจได้อย่างไร ทำไม อะไร ที่ทำให้ผมคิดอย่างนั้น เธอไม่เคยบอกผมเลย ว่าเธอไปมีใหม่แล้ว มีเพียงข้อความบางอย่างที่ผมได้อ่านจาก Webboard และบางอย่างที่ผมเคยได้พบ เท่านั้น ที่มันเหมือนสื่อความหมายว่าเธอมีใหม่ แต่ผมที่เคยมีความเชื่อมั่นในตัวเธอ ทำไมถึงได้เป็นไปแบบนี้ ทำไมผมถึงทำลายความรู้สึกดีๆ ที่เราเคยมีให้กัน ด้วยความคิดที่ชั่วๆ แบบนี้ ผมอาจจะเป็นฝ่ายที่ได้รับตลอดก็ได้ ไม่ใช่เธอ ผมไม่เคยคิดแบบนี้เลย แต่ตอนนี้ทำให้ผมคิดว่า ผมอาจจะไม่เคยให้อะไรเธอ ในสิ่งที่เธอต้องการเลย ผมไม่เคยเข้าใจเธอเลย ผมมันแย่มากๆ ถ้ามีโอกาสอีกซักครั้ง ผมเองตอนนี้รู้สึกยังอยากมีเธอกลับมาเหมือนเมื่อก่อน ผมจะพยายามทำ ในสิ่งที่เธอชอบ จะพยายามให้เธอ จะไม่เอาแต่ใจตัวเองอีก ผมคิดอยู่ทั้งคืนว่า ผมมันคงจะเป็นฝ่ายผิดเอง ผมขอโทษ ผมเสียใจ........

เมื่อวานมีคนมาโพสความเห็นให้ผมว่า " พี่หมีน้อยขา ปลูกถั่วเขียว ได้ถั่วงอกน๊ะ " แต่สำหรับผม เมื่อเราได้ถั่วงอก แต่เรายังคงอดทนปลูกมันต่อไป ถั่วงอกนั้น ก็จะโตและกลายเป็นต้นถั่วเขียวเองนั่นแหละ ทำไมผมถึงหมดความพยายาม ทำไมผมถึงหมดศรัทธาในความรักของเรา ทำไมผมถึงไม่เคยรู้เลยว่าเธอผู้ที่ผมรักนั้น ต้องการสิ่งใดกันแน่ ทำไม เธอในตอนนั้น ถึงโกหกผม เพราะชีวิตของผม เกลียดการโกหกที่สุด งั้นเหรอ แต่มันก็เป็นเพียงแค่ครั้งเดียว ครั้งเดียวเท่านั้น ทำไมผมถึงทำกับเธอได้ ผมไม่สบายใจจริงๆ ผมนอนไม่หลับ

วันนี้ผมจะต้องไปฟังผลตรวจที่ ร.พ. แต่เธอเองคงจะสนุกอยู่กับงานที่เธออยากจะทำ ผมเองยังคงรู้สึกไม่สบายใจเอามากๆ อยากให้เธอคนนั้นได้รับรู้ถึงความรู้สึกผมบ้าง ถึงแม้ในเวลานี้ ผมจะคิดว่า เธอคงจะไม่มีผมอีกแล้วก็ตาม แต่สำหรับผมเอง ในเวลานี้ ผมยังคงทำใจไม่ได้ที่จะมีใครใหม่เข้ามาในชีวิต เพื่อนๆ หลายๆ คนใน Diary แห่งนี้คงจะรู้ถึงความรู้สึกผมดี ผมไม่อยากทำผิดอีก ผมไม่อยากสูญเสียอีก ผมอยากกลับไปยังวันที่เราแยกทางกัน แล้วทำมันใหม่จังเลย ทำไมวันนี้ผมไม่เข้มแข็งเลยน๊ะ ผมรู้สึกตัวเองว่าแย่จังเลย แต่ยังไงก็ตาม ชีวิตยังคงต้องดำเนินไปตามสายลมแห่งกาลเวลา เราไม่ได้เป็นแฟนกัน แต่เรายังคงเป็นเพื่อนกันได้น๊ะ ผมคิดได้แค่นี้ ถึงแม้ผมจะยังรักเค้าอยู่ แต่เค้าหมดรักในตัวผมแล้ว เกมส์ผมจบลงแล้วหรือ..........

เมื่อยามที่แรกรักกันมีความรู้สึกเหมือน สายลมอันอบอุ่น พัดผ่านในความเดียวดายที่มีเพียงเรา

เมื่อยามที่เรามีกัน เปรียบเหมือน แสงแดดยามเช้าที่ไม่เจิดจ้า แต่ทำให้ทุกสิ่งบนโลกได้เริ่มต้นชีวิต

เมื่อยามที่เราอยู่ด้วยกัน เปรียบเหมือน การเริ่มต้นสร้างความฝัน ไปพร้อมกับการเดินทางของกาลเวลาที่มีความสุข

แต่เมื่อยามจากกัน ใยเหลือแต่เพียงสายลมแห่งความหนาวเหน็บ คงเหลือไว้เพียงความอบอุ่นกับรอยยิ้ม ในความทรงจำ.........

ทะเลเอ๋ยจะรู้ใหมว่า คลื่นที่ซัดเข้าฝั่งทุกลูก พัดพาสิ่งดีๆ ลมเย็นๆ ให้มาติดหาด ในขณะเดียวกัน ก็นำสิ่งดีๆ หลายๆ สิ่งกลับลงสู่ทะเลเช่นกัน แต่มันก็คือการเริ่มต้นเดินทางของชีวิตใหม่ ทั้งคู่.........

ผมเองยังคงอยากที่จะมีเธอ
ผมไม่เข้มแข็งเอาเลย
* ค น พ เ น จ ร *

เขียนเมื่อวันที่ 24-10-2002 เวลา 13:07 น. ณ.Dogpositive.com

ชื่อภาพ : Moonlit Romance

Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2548

Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2548 2:49:51 น.

4 comments

Counter : 325 Pageviews.

อยากจะบอกว่า ผมจะอัพ Diary & บทความเก่าๆ จาก Dogpositive ที่ผมเคยเขียนเอาไว้ลงมาก่อนนะครับ แล้วค่อยเริ่มเขียนเพิ่มเติมอีกทีอ่า ลัลล้า~*

โดย: * ค น พ เ น จ ร *

วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:2:59:33 น.

เมื่อคนที่เรารักเค้าเลือกหนทางที่เค้าคิดว่า

เค้ามีความสุข เราก็คงได้แต่ยอมรับมัน

เพราะเราเองก็อยากให้เค้ามีความสุข

แม้หนทางนั้นจะไม่มีเราร่วมเดินด้วยก็ตาม

โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie

) วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:6:40:39 น.