How To....การออกแบบปกเลยนะนี่....
สวยๆๆ

สวยดีจังครับ เห็นงานคุณแล้ว เกิดอารมณ์อยากวาดขึ้นมาแล้วซิ (ขอบคุณที่แวะไปทักทายนะครับ)

อ้าว แล้วทำไมเค้ากลับมาเอาเด็กชูมืออีกล่ะ

ก็ที่เค้าให้แก้มาจนถึงเด็กนั้งคิด ก็ดูมีเหตุผลดีแล้วนีนา ไงดันมากลับลำซะงั้น

คุณกาแฟดำฯ
เดี๋ยวคราวหน้า ถ้ายังบ้าพลัง
จะทำฮาวทู งานนิทาน ดีไหม

คุณ ไปไม่ถึงดวงดาว
ตกใจนึกว่าเกิดอารมณ์อะไร
อิอิ อารมณ์ศิลปินนี่เอง

คุณ แม่น้องรัน (runch)
นี่แหละครับ
เหตุการณ์สดๆที่หาจากไหนไม่ได้
ต้องเจอด้วยตัวเอง
บางเรื่องก็อาจจะงงนิดหน่อย
รูปเด็กชูมือมันดูคึกคักและมีแอ็คชั่นมากกว่าเด็กนั่งคิด
จึงต้องเปลี่ยนกลับไปกลับมาเล็กน้อย

โอโห หลายๆรอบมากๆ
กว่าจะได้หน้าปกหนึ่งอัน วาดต้องหลายที
แก้ต้องหลายที อึ้ง ..

คำถามสารพัน สร้างสรรค์ปัญญา
"จ.จาน + น.หนู ได้อะไร ?? " ถามๆ โฮะๆ

น้อง o r a n g e *
1 ได้หนูตายอยู่ในจาน
2 ได้ความ จน
3 นึกไม่ออก
อิอิ

กว่าจะเป็นหนังสือดีดีเล่มนึงออกมา
ยากมากเลยนะครับ

ดีว่าเดี๋ยวนี้ปรับเปลี่ยนได้ง่ายหน่อยในคอม

โห...ถ้าเป็นเมื่อก่อนแก้งานแบบนี้
เหมือนต้องวาดใหม่ ทำใหม่เลยนะครับ

..................

มาสรุปที่ตรงนี้แหละครับ

"วางขายเมื่อไหร่ --- จะไปอุดหนุนครับ"



ปล.
แต่ถ้าผมเป็น บก. ผมเลือกปกสีส้มแดงนะครับ
สีสดดี แล้ววางฟอนต์ได้น่าสนใจดีครับ
ดูมีลูกเล่น --- แต่ก็คนมีประสบการณ์เค้าคงมองอะไร
ที่ต่างออกไปจากมือสมัครเล่นอย่างผม อิอิอิ

การทำงานสวยๆ ..นี่ต้องใช้ความอดทนจริงๆ น๊า
เราเอง..แก้สักสามรอบก็จะคลั่งแล้ว

คุณกะว่าก๋า
เมื่อก่อนมันไม่มีเครื่องทุ่นแรงอย่างคอมพิวเตอร์
เดี๋ยวนี้มันก็ทุ่นแรงได้เยอะ จะปรับ หรือขยับอะไร
มันก็สะดวก ทำได้โดยง่าย
เคยทำอาร์ตเวิร์คแบบมือ ยิงโบรไมด์ตัวหนังสือ
ใช้คัตเตอร์ตัดที่จะแถวที่ละบรรทัด
แปะด้วยกาวยาง และต้องเก็บขี้กาวให้เรียบร้อย
แต่ก็ดีนะครับ ได้ประสบการณ์ทั้งแบบเก่า และแบบใหม่ด้วย
เรื่องความชอบเรากำหนดไม่ได้เท่าไหร่
บางทีเราชอบอีกงาน แต่ทางสำนักพิมพ์เลือกอีกอันที่เราเฉยๆ
ก็เป็นมุมมองที่แตกต่างกันครับ
ความสวยขึ้นอยู่กับใครมอง
ซีเรียสไปหรือเปล่าครับ อิอิ

คุณdhiti
5 5 5
อย่างนี้แหละโจ๋
งานบางทีก็เดาใจยาก
ไม่รู้เลยว่าจะต้องแก้น้อยแก้มาก
อันนี้ต้องไปถามหมอดูเอา อิอิ

ผิด ๆ ผิด หมดเลย

เฉลย : จ + น = ฉ
เอาจ.จานกับน.หนูมาชนกันแล้วก็ได้ฉ.ฉิ่งไง เอิ่กๆ

น้องo r a n g e *
ยอมแพ้
ล้ำลึกเหลือเกิน

เรียนหนังสือสนุกไหม

จากคห.9
แม่น้องรันเคยทำอาร์ตเวิร์ค แบบนั้งตัดแปะเหมือนกัน

พอมีแมคเข้ามา มานเป็นอะไรที่วิเศษมาก แม่น้องรันเรียกแมคว่า ดาบวิเศษ

สมัยนั้นออกจะดูถูกพีซี แต่ไหงตอนนี้มานั้นสนิทสนมกับมานได้ก็ไม่รู้

โหไม่ใช่ง่ายๆเลยนะ กว่าจะถูกใจ

โห...พี่ ละเอียดดีจัง

กว่าจะได้ออกมาต้องแก้หลายรอบเลย

สู้ๆ ค่ะพี่ แวะมาเอาใจช่วย

อ๊ะ ดีจังค่า เคยทำ artwork แบบมือด้วย
รุ่นหลังๆคงไม่รู้จักแล้วล่ะค่ะ

ปล. แนะนำตัว little_fuku ชื่อฟลุ๊คค่า ชื่อคณะ เช่าแว่น บิ๊วตี้ฟูน นิเทศ 14 ค่า เป็นรุ่นน้องตั้ง 13 ปี 5555

เรียนแล้วก็ต้องมีการบ้าน
หยุดสี่วันแทนที่จะให้พักผ่อน TxT
การบ้านมาเป็นกอง ๆ ว่าจะทำแต่ก็หลับทุกที


เมื่อเช้ามีรายการช่องTITVมีไปเที่ยว จ.สมุทรสงครามด้วย มีแต่น้ำ

ดีอะพี่ถ่าน
เป็นฮาวทูจริง ๆ
เห็นชัดดี
เป็นบล๊อกการศึกษามาก ๆ

คุณแม่น้องรัน (runch)
จากที่อ่านข้างบน
พิสูจน์ได้ว่าเป็นรุ่นราวคราวเดียวกัน อิอิ
เดี๋ยวนี้แม็ค หรือพีซี ก็สะดวกพอกันครับ
ดูเหมือนพีซีจะแซงหน้าไปหน่อยๆ
ไม่รู้เข้าใจถูกหรือเปล่า
ก็อย่างนี้แหละ แม่น้ำเต็มไปหมด
คนถึงได้ทำสวนกันเยอะ เพราะน้ำเยอะนั่นเอง

คุณ Pichsud
เป็นเรื่องปกติของการทำงานครับ
มีหลายขั้นตอน กว่าจะพบจุดที่พึงพอใจของทุกฝ่าย

คุณ หิมะสีดำ
5 5 5 หนังสือวางขายแล้วครับ
คงต้องไปสู้กับงานอื่นๆต่อไป

น้อง เช่าแว่น บิ๊วตี้ฟูน
ยินดีต้อนรับ มารับน้องโดยไว อิอิ
อายุห่างกันแค่ 13 ปี ไม่ใช่ตั้ง 13 ปี
แก่ไม่แก่อยู่ที่ใจ
ไม่ยอมแก่ซะอย่าง อิอิ

น้อง o r a n g e *
สู้ๆเข้าลูก เรียกเป็นลูกแล้วนะเนี่ย อิอิ
แต่ตอนเรียนหนังสือก็มีความสุขสุดๆแล้วนะ
ไม่ต้องแบกภาระในชีวิตอื่นๆอีกร้อยแปด
สมุทรสงครามกลายเป็นเมืองบาดาลไปแล้วหรือนี่
อิอิ

น้องเซฟ
มัวแต่ตอบคนอื่นเพลิน
น้องเซฟเข้ามาไม่ให้รู้เนื้อรู้ตัว
เลยตอบไม่ทันคนอื่นเลย

พยายามจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆอ่ะ
ตอนนี้พี่ก็รู้สึกว่าเริ่มหมดมุข
จะเอาอะไรมาลงอีกดีนะเนี่ย
คิดไ่ม่ออก อิอิ

มาชวนไปฟังเพลงรุ่นเดียวกัน(รึเปล่าว)

เอิ้กๆ สู้ ๆ เย้ ๆ
ติดตามตอนต่อไป >>
คำถามๆ : ต้นไม้มันบอกรักกันยังไง
[... ] [ถ้าไม่รักกันจะมีลูกได้ยังไง]

อยากรู้ ๆ อยากรู้ว่าต้นไม้เป็นสิ่งมีชีวิต พูดกัน สื่อสารกันยังไง

รู้อ๊ะเปล่า ..
ส้มก็ไม่รู้

หมดมุข ก็มาที่บล็อกผมละกัน น้องพิตต้ารออยู่

สวัสดียามเช้าครับพี่

สงสัยตอนนี้ทั้งพี่และคุณกาแฟยุ่งพอๆกัน
หายไปจากโลกไซเบอร์ชั่วขณะ อิอิอิ

ผมเห็นด้วยกับพี่ครับ
ว่ากราฟิตี้ต้องอยู่ในที่ที่ควรอยู่

แต่ที่ไม่ควรมีก็คือ เจ้าตัวอักษรประหลาดตามหลังเบาะรถเมล์นี่แหละ
"กกบ. ลูก กกป."
ฯลฯ

ทำไมชอบมาถามหาบุพการีแถวกำแพง แถวหลังเบาะรถเมล์ก็ไม่ร ู้

เคยลอง ๆ มาบ้างแล้วค่ะ
แต่ความอดทนมีค่อนข้างจำกัด
บวกกับฝีมือ ไม่ค่อยแน่นหนามากพอ

อ้อเกือบลืม .. " สวยค่ะ "

พี่ถ่าน ชื่อคณะอะไรคะ

โฮ่..โฮ่...โฮ่... อธิบายละเอียดดีจริงๆ นี่แหละมืออาชีพ เขียนรวบรวมแล้วทำเป็นหนังสือสิ จได้เป็นวิทยาทานแก่เยาวชนรุ่นหลัง หนังสือเมืองไทยไม่ค่อยมีใครให้ความรู้แนวนี้ ร่วมกับคุณกาแฟดำฯ คนละครึ่งเล่มก็ได้ น่าสนใจออก
เราชอบแบบแรกสุดมากกว่า ดูสนุกแล้วก็มี action ดีออก

แม่น้องรัน (runch)
ฟังเพลงอะไรฮับ อิอิ งง

น้อง o r a n g e *
ถามเองตอบไม่ได้เอง เริ่มงงด้วย หุๆ

ต้นไม้บอกรักกันด้วยการโน้มลำต้นเข้าหากันไง
อิอิ อันนี้มั่วเอง
ต้นไม้สื่อสารกันโดยใช้ใบสีกัน แล้วก็ส่งเป็นภาษาต้นไม้ใบไม้ไง ไม่มั่วไม่ได้แล้ว

คุณ Pichsud
เดี๋ยวไปดูตามคำเชิญนิ อิอิ

คุณกะว่าก๋า
สืบรู้แล้วใช่ไหมเนี่ย ว่าเราเป็นพี่ อิอิ
กราฟิตี้หลังรถเมล์ เป็นพวกขี้เหงา
ต้องไปไหนด้วยกันเยอะๆ ไปคนเดียว เขากลัว
คือว่ากลัวจะตายคนเดียวอ่ะ

คุณหม๋องแหม๋ง
ขอบคุณนะครับ

น้องlittle_fuku
จะดีเหรอน้อง อิอิ
"แป๊ะพิ" อ่ะ

คุณplamela
ใช่ปลาใช่ไหม
ดีใจที่มีเพื่อนหลวมตัวเข้าบล็อกเราอีกคน
ทำเป็นหนังสือกลัวขายไม่ออกอ่ะ
แต่ก็เคยคิดว่าจะทำเพียงแต่ว่าเมื่อไหร่แค่นั้นเอง

อ่ะ ไมมีรวมรุ่นไรกันด้วย
ไอ้หย้า เรามันเด็กแหะ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แวะมาแอบดูงานน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก(แถม กอไก่ ให้เยอะๆๆ)
โอ๊ะ ไปปั่นทีสิทต่อก่อง คิดถึงงานฉวยๆๆจังแหะ

ชอบๆ... ตามมาดม อะจึ๋ยส์ มาดูผลงานคะ

คุณ dekzin
พอดีรุ่นน้องแวะมาทักทาย
เลยถามอะไรกันเล็กๆน้อยๆ
คือว่าธีซิสคืออะไรอ่ะ อิอิ
ฟังดูคุ้นๆ เหมือนเคยผ่านมาเมื่อนานมาแล้ว

คุณจารสตรี
ถ้าดมจริงๆ จะได้กลิ่นเก่าๆของรูปฮับ
แต่ถ้าดมจากจอคอมระวังไฟดูด อิอิ

สวัสดี แค่ผ่านมาทักทาย เป็นกำลังใจให้เรื่อยๆ ในทุกๆ งานเลยนะ เจ้าจัมโบ้แป๊ะ

คุณ ning_sigum
หนิงใช่เปล่า
ใช่ละกัน
ขอบคุณหลายๆเด้อที่แวะมาทักทาย
ขอบคุณนะ