the journey to achieve transcendence: transition, transformation, revolution, reinvention, tranquility, liberation
 
คนมีน้ำใจและน้ำฝน, คนไร้มารยาทและพนักงาน 7-11, เบอร์ 1 ครับพี่, คนซื่อสัตย์และแหวนหนึ่งวง, ไอ้ป๊อด

เรื่องจริงมาเล่าให้ฟังกันนะครับ

chapter 1: คนมีน้ำใจและสายฝน
มีวันหนึ่งครับ ไปแถวลาดพร้าว
แล้วเกิดวิบัติครับ (เอ หรือปกติสำหรับช่วงนี้หว่า)
ฝนตกตอนจะกลับบ้าน ทั้งวันไม่ตกแฮะ
ตอนนั้นสอง-สามทุ่มได้
ก็เลยเข้าไปหลบฝนอยู่ใน 7-11
ซื้อน้ำส้มมายืนดื่มอยู่ด้านหน้า
ไอ้เราจะเดินตากฝนไปขึ้นรถก็ได้อ่ะนะ แต่ก็ไม่ไป
เพราะไม่ได้รีบอะไร ก็เลยเรื่อยเปื่อยสบายอารมย์
ยืนมองฝนลงมากระทบน้ำดำๆท้องบนถนน
มองรถผ่านไปผ่านมาโดยไม่เกรงกลัวฟ้าฝน หรือคนเดิน/ยึนข้างทาง
มองคนใส่รองเท้าแตะเดินลุยน้ำำ
น้ำเหม็นๆจากท่อระบายน้ำเสีย น้ำละลายขี้หมาแห้ง/เปียก และน้ำขยะที่กองอยู่ข้างทาง
อยู่ๆ ก็มีเด็กคนหนึ่งอายุซัก 19-20 ได้ เดินมาถามผมครับ ว่า
"พี่ๆ ไปไหนเปล่าครับ เดี๋ยวผมกางร่มไปส่ง"
"อ๋อ ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณครับ"
นึกในใจ เออ เดี๋ยวนี้ก็ยังมีคนมีน้ำใจกับคนแปลกหน้าอยู่แฮะ
ก็เลยยืนยิ้มและก็ตั้งใจว่าจะเอามาลง blog ให้ได้
ก็สมใจอยากครับ
จบบทครับ

chapter 2: คนไร้มารยาทและพนักงาน 7-11
คืนวันเสาร์ครับ ลงไปซื้อน้ำแข็งที่ 7-11 แถวห้อง
ไปที่นี่บ่อยมากครับทุกวันเลยก็ว่าได้
พนักงานก็เลยคุ้นหน้า
ว่าแต่เราชอบพนักงาน 7 มากกว่า lotus express มากเลยอ่ะ
อ่ะ กลับมาเข้าเรื่องต่อ
ตอนนั้นซัก 5 ทุ่มได้ เราเดินออกจากห้องลงมา 7
เราก็แต่งตัวอยู่บ้าน/เล่นบาส ง่ายๆ มาอ่ะนะครับ
คือเสื้อขาวแขนกุด(ห่านคู่100บ) กางเกงดำ(250บ) รองเท้าจะเข้เขียว(สวน จจ 100บ)
เข้าไปหยิบน้ำแข็ง 1 ถุง ละก็ถั่วปากอ้า 2 ถุง 16 บาท
ว่าแล้ว เราก็ไปยืนต่อแถว เตรียมจ่ายตัง
ก็ยืนห่างจากคนด้านหน้าพอเหมาะเป็นมารยาท ตามกฏ proximity
ให้พื่นที่เขาตอนจ่ายตัง
พอคนข้างหน้าจ่ายเส็ดเขาก็เดินออกไป
เรากะลังจะเอาสินค้าวาง
ทีนี้ครับมีท่านมารยาทดีท่านหนึ่ง
เราเห็นท่านเทียบราชรถ wish สีดำอยู่ด้านหน้าร้าน
ปิดประตูป๊าบ เดินเข้าร้านติ๊งหน่องเข้ามา
ส่วบ!!
เสียบ(แซง)เขาด้านหน้าผมเลยครับ
พร้อมออกพระราชคำสั่ง
"บัตรเติมเงิน 1 คู่" "1 คู่ใช่ป่ะ เออ 1 คู่"
ผมก็ยิ้มนะครับ มองลง
ครับ มองลง เพราะว่าท่านตัวเตี้ยกว่าผม
ผมสูง 183 หนัก 96 อายุ 27 น่ะครับ ก็นับว่าตัวสูงใหญ่อยู่
ส่วนท่านก็ สูงซัก 155-160 หนักซัก 55-60 อายุซัก 29-30 ได้
อ่ะต่อๆ
ผมก็ยิ้มและมองลงไปที่ท่านครับ มองหูขวานะครับ
ด้วยความหวังว่าท่านจะกรุณา หันพระหัตน์ มาสบตาผู้น้อยอย่างผม
แต่ก็ต้องผิดหวังครับ ท่านมุ่งมั่นกับ 1 คู่อย่างยิ่ง
ผมก็เลยหันไปมองพนักงาน 7 ที่คุ้นหน้า
พี่เขาก็พูดว่า "รอซักครู่นะคะ"
และก็หันมาหาเรา และพูดว่า "วางเลยค่ะ"
ผมก็ยิ้มให้พี่เขา แต่ท่านก็ยังไม่หันมามองผมนะครับ
และแล้วแผนการปฏิบัติการลักลอบเสียบแซงหน้าสุดลับ
ของพระคุณท่านบัตรเติมเงิน 1 คู่แห่งพระราชรถ wish สีดำ
ก็โดนขัดขวางโดยพนักงาน 7-11 คู่คุณธรรม สามันสำนึกดีเด่น 1 ท่าน
และไอ้โล้น(อ่าน chapter 3 ครับ)ผู้แต่งตัวซอมซ่อ ถือน้ำแข็งหลอดและถั่ว 2 ถุง
จบบทครับ

chapter 3: เบอร์ 1 ครับพี่
วันก่อนเดินเข้าร้านตัดผมประจำ
ธรรมดาเราจะงงๆ
ว่าปกติเราตัดรองหวีเบอร์อะไร
แต่คราวนี้ครับ นั่งอย่างมั่นใจ อยากตัดสั้น
เบอร์ที่ออก คือ เบอร์ 1
ก็บอกพี่แกไป เบอร์ 1 ครับพี่
พี่แกก็จัดการหยิบแบตตาเลี่ยนมาใส่รองหวีเบอร์ 1
แกไถด้านบนก่อนเลยครับ
กะว่าถ้าเอ็งจะเปลี่ยนใจกลางคันก็สายไปซะแล้ว
สรุป คือ สั้นครับ
สั้นได้ใจเลย
รู้สึกแปลกๆเย็นๆ อยู่ 2-3 ชมครับ
แต่ว่า ก็นะ หัวตรูครับ เอ็งไม่ชอบก็อย่ามอง
จบทบครับ

chapter 4: คนซื่อสัตย์และแหวนหนึ่งวง
เมื่อวานอยากได้แหวนเงินครับ
มาประดับนิ้วนางมือขวาเล่น เพราะมันว่าง
มือขวามานาิฬิกาแล้ว มันจะได้สมดุลกัน
ก็ไปเจอแบบถูกใจที่ร้านที่เซ็นทรัลลาดพร้าว เขาสลักให้ด้วย
เราก็ถามรายละเอียด เรียบร้อย
ก็เดินดูของในห้างกะเพื่อนที่เล่นบาสด้วยกันอยู่ 1-2 ชม พยายามนึกว่าจะสลักคำว่าอะไรดี
สรุปเราให้สลักคำว่า transcendence ครับ
พอเส็ด พี่เขาก็มาบอกว่า
ระหว่างตัว n กับตัว d ห่างนิดหน่อยนะคะ
แต่ก็อดกวนเขาไปไม่ได้ เลยพูดไปว่า
"โห ไม่น่าบอกเลย ถ้าไม่บอกก็ไม่เห็นแล้วนะครับเนี่ย"
"อ๋อ ซื่อสัตย์อ่ะค่ะ"
ไอ้เราก็ไม่ได้เรื่องมากอยู่แล้ว เพราะมันไม่โดดเท่าไหร่ แต่ก็ยังกวนต่อ (แฮ่ะๆโรคจิตอ่ะครับ)
"อันนี้ก็แล้วแต่พี่นะครับ ถ้าอยากให้ผลงานออกสู่โลกภายนอก พี่ว่าโอเคเปล่าอ่ะครับ"
เราเห็นพี่เขาหน้าเสียๆ ก็เลยจ่ายตังและก็เดินออกมา ก่อนที่แกจะร้องไห้หรือเอาค้อนมาตอกหัว
จบบทครับ

chapter 5: ไอ้ป๊อด
ได้เวลาซื้อ mp3 ใหม่ครับ
หลังจากที่หิ้วก้อนอิฐิมอนมานาน (Zen Touch)
และตัดสินในอยู่นานว่าจะเป็นอันไหนดี
ตกลงปลงใจกับ ipod nano g3 8gb สีดำ ครับ
หลวมตัวลงลัทธิ ipod ไปซะแล้ว
เสียหายไป 0.8 หมื่น
แต่ถือว่าเป็นการลงทุนที่ได้มาซึ่งความสงบ และสุขภาพจิตที่ดีขึ้นครับ
ใช้คู่กับ sennheiser mx500
เพราะว่ามีที่ปรับ volume ได้ในสาย
คุณภาพเสียง ผมว่าของ creative น่าจะดีกว่า
แต่ ipod ใช้งานง่ายกว่า (ถ้าไม่นับ itunes)
และเบาบางดี
ผมใช้ winamp ในการจัดการเพลงน่ะครับ
ตอนนี้เลยได้สมใจอยาก ได้ฟังเพลงโปรดซะที
แต่ได้ตอนที่เลือกเพลงมาลงนี่อ่ะสิครับ ยากลำบากเหลือเกิน
เพราะมันเยอะ
ไว้จะมาคุยเรื่องการจัดการเพลงวันหลังนะครับ
วันนี้ขอลาไปก่อน บายๆๆครับ
จบครบถ้วนบริบูรณ์ครับผม

หมายเหตุ: transcendence แปลว่า
- Of the Deity: The attribute of being above and independent of the universe; distinguished from immanence.
- a state of being or existence above and beyond the limits of material experience
- the state of excelling or surpassing or going beyond usual limits
- a condition or state of being that surpasses physical existence, and in one form is also independent of it.

ผมเองครับ โล้นดีมะ?


แหวนครับ



Create Date : 15 ตุลาคม 2550
Last Update : 15 ตุลาคม 2550 15:36:02 น. 0 comments
Counter : 341 Pageviews.  
 
Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

transcend
 
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




My Weight Chart:
Weight Chart
[Add transcend's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com