กับเพื่อนคนนี้ ที่อยากบอก..
นี่คือข้อความที่ตองซ์อยากบอกเพื่อนๆเหล่านี้ ที่คงจะไม่เจอกันอีกแล้ว1.ตี๋ สุรชาติ นิมิตรพิสัยสุข (หรือ พิมิตรพิสัยสุข ก็ไม่รู้มัน)รู้ไหมไอ้ตี๋ แกเป็นเพื่อนสมัย ปวช. และในชีวิตที่ฉันรักมากที่สุดและอยากเจอมากที่สุดเพราะแกมันติงต๊อง บ้าๆดีว่ะ ฉันเลยชอบตั้งแต่ จบ ปวช ที่ รร. วิมลพณิชยการ ศรีย่าน ก็ไม่ได้เจอแกอีกเลยนะโทรไปหาแก เบอร์ก็ยกเลิกแล้ว ไปหาที่บ้านก็ไม่รู้แกยังอยู่หรือเปล่า (ไปไม่เคยเจอ)ป่านนี้แกไปอยู่ไหนวะ ยังไงถ้าแกเข้ามาเจอข้อความจากเพื่อนแกคนนี้ที่นี่แกก็ฝากเมลล์แก หรือบอกเบอร์เเกมาที่ อีเมลล์ฉันได้นะเว้ย ที่robinpz@hotmail.comอยากเจอแกจริงๆว่ะ ไอ้เพื่อนบ้า2. แต้ง ยศศักดิ์ พวกกุหลาบไง แต้ง สบายดีมะ ใช่สิ มึงตายไปแล้วนี่หว่าตอนกูรู้ว่ามึงตายนะ กูอึ้งมาก กูนึกว่า เขาอำกันเล่นๆสรุปมึงมอเตอร์ไซค์ คว่ำตายไปจริงๆ ไอ้บ้าเอ๊ยแค่ฉันแยกตัวไปเรียนราชภัฏหน่อย แกก็ดูแลตัวเองไม่ได้ซะเลยนะแกว่าฉันเหมือนคนบ้าไหมวะ ที่พิมพ์ข้อความหาคนที่ตายไปแล้วแบบแกทางเว็บเนี่ย ไม่ไช่ไรหรอก อยากระบายว่ะงานศพมึง กูก็ไม่ได้ไป.. ทั้งที่สมัยเรียน ปวช. กูไปส่งมึงป้ายรถเมล์ประจำเฟรนด์ชิพของกู ที่มึงเขียนให้ กูอ่านที่ไรน้ำตาซึมทุกทีกูรู้ว่ามึงรักกูที่สุดในกลุ่มเพื่อน แต่มึงไม่มาหากูบ้างล่ะกูไม่กลัวมึงหรอกนะมึงไม่น่ารีบตายเลยรู้ป้ะ อายุมึงยังไม่ถึง 20 เลย ตอนตายมึงเป็นคนดีนะ ขอให้มึงไปสู่สุขคติแล้วกัน แต้งกูคิดถึงมึงว่ะ เพื่อน 3.แอมป์ กังฮ่าๆๆ ไงกัง จำเราได้ป้ะ แหมๆ พจน์ไง เพื่อนสมัย ม.ต้น ไงล่ะ(เรียกเธอว่า กัง ละกันนะ)เรา2คนยังเคยแลกรูปสติกเกอร์กันเลยนะป่านนี้ยังเก็บไว้เลยก็เธอมันเป็นรักแรกของเรานี่นา ฮ่าๆๆ (กล้าพิมพ์เนอะ)กังเองก็คงรู้มั้งเนอะ ฮี่ๆ (......หรือเปล่า?)ตอนนี้เธอยังอยู่ในซอยข้างๆตั้งฮั่วเส็งอยู่ป้ะรู้ป้ะ เราผ่านซอยนั้นทีไรก็มองไปประจำ เผื่อจะเจออ่ะนะได้ข่าวว่า เรียน รามนี่ จบแล้วสินะ ทำงานไรอยู่น่ะมีแฟนไปแล้วเด่ะ ฮือๆๆๆๆตอนเจอกังล่าสุดก็ไม่กี่ปีที่ผ่านมานะ เราดีใจมากเลย แต่ไม่กล้าไปทักแต่จำเบอร์โทรได้ ทั้งที่ไม่เคยโทรไปเลยเราก็เลยลองโทรไป สรุปใช่เธอจริงๆ กังคงงงมากเลยเด่ะนะตอนนั้น 55+และจากนี้ไม่ว่ายังไง ใครจะไปรักกับใครก็ช่างเหอะตอนนี้ รู้ไว้แค่ว่า...เราเพื่อนกันเสมอ ก็พอแล้วเนอะอยากเจอเธอจริงๆ กังสดาล(ถ้ากังมาอ่านเจอ อีเมลล์เบอร์โทรมาอีเมลล์เราก็ดีนะ ฮ่าๆ)อยากเจอเธอจริงๆว่ะ ยัยกังสดาลเอ๊ย!!