เด็กและวัยรุ่นเกี่ยวข้องกับเบาหวานอย่างไร “เบาหวาน” เป็นโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง ... ป้องกันได้ กระทรวงสาธารณสุข รายงานจากการสำรวจส ภาวะ สุขภาพคนไทย ครั้งที่ 3  ปี พ.ศ. 2547  ประมาณการว่า มีผู้ป่วยเบาหวาน 3.9 ล้านคน  แต่มีเพียง 1.7 ล้านคนที่เข้าถึงบริการทางการแพทย์ ซึ่งยังไม่รวมผู้ที่มีสภาวะเสี่ยงต่อการเป็นเบาหวานอีก 2 ล้านคน เด็กและวัยรุ่นเกี่ยวข้องกับเบา หวานอย่างไร เบาหวานที่พบในเด็กและวัยรุ่น แบ่งเป็น 2 ชนิด ชนิดที่ 1  เบาหวานชนิดพึ่งอินซูลิน เบา หวานชนิดนี้พบบ่อยที่สุดในเด็กและ วัยรุ่น  เกิดจากการที่ร่างกายไม่สามารถผลิตอินซูลินได้ - อินซูลินเป็นฮอร์โมนทำหน้าที่ นำน้ำตาลเข้าไปใช้ในเซลล์ ทำให้เกิดพลังงาน ถ้าร่างกายไม่สามารถผลิตอินซูลินได้  เซลล์ต่างๆ ของร่างกายจะไม่สามารถนำ น้ำตาลที่เกิดจากการกินอาหารพวกคาร์โบไฮเดรต (เช่น ข้าว  แป้ง )  ไปใช้เป็นพลังงานได้   ระดับน้ำตาลในเลือดก็จะสูงขึ้นเรื่อยๆ เกิดเป็นโรคเบาหวาน ชนิดที่ 2 เบาหวานชนิดไม่พึ่งอินซูลิน โรค เบาหวานชนิดนี้ร่างกายผลิตอินซูลินได้ แต่เซลล์ต่างๆ ไม่ตอบสนองต่ออินซูลิน พบบ่อยในผู้ใหญ่และเด็กวัยรุ่นที่เป็นโรคอ้วน - สมัยก่อนถือว่าเบาหวานชนิดนี้เป็นโรคของผู้ใหญ่และเกี่ยวข้องกับพันธุกรรม ครอบครัวที่มีโรคเบาหวานชนิดนี้ โอกาสที่ลูกจะเป็นเบาหวานก็มีมาก แต่มักจะเป็นในผู้ใหญ่ที่อายุเกิน 40 ขึ้นไป และสัมพันธ์กับโรคอ้วน เนื่องจากภาวะอ้วนทำให้ร่างกายดื้อต่ออินซูลิน ปัจจุบัน เด็กเป็นโรคอ้วนกันมาก ทำให้พบโรคชนิดนี้มากขึ้นในเด็กและวัยรุ่น ข้อมูลของโรงพยาบาลศิริราชที่พบ เบาหวานชนิดที่ 1 และ 2  เป็นอย่างไร จากข้อมูลตั้งแต่ เดือนมกราคม พ.ศ. 2530 ถึง ธันวาคม พ.ศ. 2547  พบว่า  มกราคม พ.ศ. 2530 – ธันวาคม พ.ศ. 2539  เบาหวานชนิดที่ 1  ร้อยละ 93  เบา หวานชนิดที่ 2  ร้อยละ 5  มกราคม พ.ศ. 2540 – ธันวาคม พ.ศ. 2542  เบา หวานชนิดที่ 1  ร้อยละ 72  เบาหวานชนิดที่ 2  ร้อยละ 18  มกราคม พ.ศ. 2540 – ธันวาคม พ.ศ. 2547  เบาหวานชนิดที่ 1  ร้อยละ 70  เบา หวานชนิดที่ 2  ร้อยละ 28 จากข้อมูลนี้พบว่ามีสัดสวนของผู้ป่วยเด็กและ วัยรุ่นเป็นเบาหวานชนิดที่ 2 เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ สัมพันธ์กับเด็กเป็นโรคอ้วนมากขึ้นในประเทศไทยอย่างชัดเจน สังเกตอย่างไรว่า ผู้ป่วยเป็นเบาหวานชนิดที่ 2 อาการของผู้ป่วย เบาหวานมีมากน้อยแตกต่างกันขึ้นอยู่กับระดับน้ำตาลในเลือด ผู้ป่วยเบาหวานที่ระดับน้ำตาลในเลือดสูงไม่มากอาจไม่มีอาการแต่อย่างใด แต่ตรวจพบจากการตรวจสุขภาพประจำปี ในรายที่มีระดับน้ำตาลในเลือดสูงจะมีอาการดังต่อไปนี้ ปัสสาวะบ่อย ทำให้หิวน้ำบ่อย น้ำหนักลดโดยไม่มีสาเหตุ ( ปัสสาวะออกมาก สูญเสียน้ำตาลทางปัสสาวะ) บางรายอาจจะมาด้วยเป็นแผลเรื้อรัง  เพราะ ระดับน้ำตาลสูงในเลือดจะทำให้เม็ดเลือดขาวทำงานกำจัดเชื้อโรคได้ไม่ดี เป็นแผลหายยาก บางรายมาด้วยเป็นเชื้อรา  ติดเชื้อรายตามผิวหนัง  เชื้อรายที่ช่องคลอด บางรายมาด้วยอาการน้ำตาลในเลือดสูงมาก จนกระทั่งร่างกายขาดน้ำรุนแรง มีภาวะช็อก มีภาวะเลือดเป็นกรดได้ อาการมีตั้งแต่รุนแรงมาก จนกระทั่งไม่มีอาการอะไรเลย  รายที่ไม่มีอาการอะไรเลย ส่วนใหญ่จะมาพบแพทย์เพราะอ้วนมาก  คุณหมอที่ดูแลหรือคุณพ่อคุณแม่กังวลเรื่องอ้วน มักจะมีประวัติในครอบครัวเป็นเบาหวาน เมื่อมีการตรวจระดับน้ำตาลในเลือดก็พบว่าเป็นเบาหวาน ปัจจัยสำคัญของเบาหวานชนิดที่ 2 คือ ภาวะ อ้วน จากการเก็บรวบรวมข้อมูลผู้ป่วยเด็กและ วัยรุ่นที่มาพบแพทย์ด้วยโรคอ้วนที่ภาควิชากุมารเวชศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล  ช่วง 5 ปี ที่ผ่านมา มีผู้ป่วยเป็นโรคอ้วน อายุตั้งแต่ 6- 18 ปี 125 ราย น้ำหนักเฉลี่ย 80 กิโลกรัม        พบว่ามีร้อยละ 3  เป็นเบาหวานแล้ว แต่ไม่มีอาการเลย        ร้อยละ 21 ตรวจน้ำตาลพบว่าผิดปกติ แต่ยังไม่ถึงขึ้นเบาหวาน  ซึ่งผู้ป่วยที่เริ่มมีระดับน้ำตาลสูงผิดปกติ  แต่ยังไม่ถึงขั้นเบาหวาน มีโอกาสเป็นเบาหวานในอนาคต ถ้าไม่สามารถลดน้ำหนักได้         พ่อแม่สามารถสังเกตลุกหลานของตันเองได้อีกวิธีหนึ่งก็คือ  ถ้าลูกเริ่มมีภาวะอ้วน  ร่วมกับสังเกตที่ต้นคอเด็ก  จะเห็นมีร้อยดำๆหนาๆ  ถูเท่าไหร่ก็ไม่ออก บางคนคิดว่าเป็นขี้ไคล        รอบคอที่ดำเป็นปื้นหนานี้บ่งบอกว่าเริ่มมีภาวะดื้อต่ออินซูลินแล้ว  แต่ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นเบาหวานทุกราย   แต่ถ้าสังเกตพบปุ๊บจะต้องให้หมดตรวจระดับน้ำตาลดูว่าสูงผิดปกติหรือไม่  ถึงแม้ว่าพ่อแม่จะไม่มีประวัติเป็นเบาหวานก็ตาม น้ำตาลในเลือดเท่าไหร่ถือว่า ปกติ (น้ำตาลปกติคือ น้อยกว่า  100 มก./ดล.) การทดสอบน้ำตาลในเลือดมี 2 วิธีคือ เจาะเลือดตรวจน้ำตาล หลังงดน้ำ งดอาหาร ประมาณ  8  ชั่วโมง จะถือว่า เป็นเบาหวาน ถ้าน้ำตาลหลังงดน้ำ งดอาหาร มากกว่า หรือ เท่ากับ 126 มก./ดล. แต่ถ้าอยู่ระหว่าง 100-125  เรียกว่าเริ่มผิดปกติ ให้กินกลูโคส และ อีก2 ชั่วโมง เจาะเลือดตรวจน้ำตาล  หลังกินกลูโคส คนปกติน้ำตาลต้องน้อยกว่า 140 มก./ดล.  ถ้าเป็นเบาหวานคือ มากกว่าหรือเท่ากับ 200 มก./ดล.  ถ้าอยู่ระหว่าง 140 จนถึง 199 ถือว่าเริ่มมีภาวะผิดปกติแล้ว จากข้อมูลของผู้ป่วยเด็กและวัยรุ่นที่ได้รับการรักษาที่โรงพยาบาลศิริราช พบว่ามีผู้ป่วยเด็กประมาณร้อยละ 21 อยู่ตรงกลาง  ถ้าปล่อยทิ้งไว้ ก็มีโอกาสเป็นเบาหวานในอนาคตได้ เรียกว่ากลุ่มเสี่ยงเป็นเบาหวาน ถือว่ากลุ่มนี้เป็นกลุ้มที่ป้องกันได้ไม่ให้เกิดเป็นเบาหวาน ถ้าสามารถลดน้ำหนักได้โดยการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการใช้ชีวิต ควบคุมอาหาร  ออกกำลังกายสม่ำเสมอ เบาหวานในเด็ก และ ผู้ใหญ่ต่างกันหรือไม่ คำว่า “เด็กเป็นเบา หวาน” ก็เหมือนกับผู้ใหญ่เป็นเบาหวาน โรคนี้เป็นโรคเรื้อรังตลอดชีวิต มีภาวะแทรกซ้อนตามมา เสี่ยงต่อการเกิดภาวะแทรกซ้อน เหมือนในผู้ใหญ่ เช่น เบาหวานขึ้นจอตา ทำให้ตามองเห็นไม่ชัด อาจจะต้องมีการยิงเลเซอร์รักษา โรคไต  การเป็นโรคเบาหวานนานๆและคุมระดับน้ำตาลในเลือดได้ไม่ดี ทำให้ไตเสื่อม  ปัจจุบันเบาหวานชนิดที่ 2  เป็นสาเหตุที่พบบ่อยที่สุดที่ทำให้เกิดโรคไตวายในคนไทย ปลายประสาทเสื่อม  มีอาการชา การรับความรู้สึกที่มือ เท้าลดลง หลอดเลือดแดงตีบแข็งกว่าปกติ  โอกาสจะเป็นหลอดเลือดสมองขาดเลือดหรือ อัมพาต กล้ามเนื้อ  หัวใจขาดเลือด หัวใจวาย มากขึ้น          จุดเริ่มต้นจากเบาหวาน  จะไปสู่สาเหตุของโรคเรื้อรังอื่นๆ แต่สามารถชะลอและป้องกันการเกิดภาวะแทรกซ้อนได  ถ้าควบคุมระดับน้ำตาลให้ดี           สิ่งสำคัญมากคือ  ผู้ป่วยเบาหวาน จะต้องดูเรื่องของผลน้ำตาล ดูแลตนเองให้ระดับน้ำตาลอยู่ใกล้เคียงปกติมากที่สุด  เพื่อป้องกันและชะลอการเกิดภาวะแทรกซ้อนต่างๆ เหล่านั้น เบา หวานชนิดที่ 1 มีปัจจัยหลายอย่างที่ทำให้เกิดเป็นโรคที่ยังไม่สามารถป้องกันได้ แต่ เบาหวานชนิดที่ 2  เป็นโรคที่เกี่ยวกับภาวะอ้วนพฤติกรรมการกิน พฤติกรรมการใช้ชีวิต ป้องกันได้เด็กเริ่มมีภาวะอ้วนจะต้องลดน้ำหนัก อย่าให้อ้วนมากไปกว่านี้ หรือ กลุ่มที่มีภาวะเสี่ยงเริ่มมีน้ำตาลสูงผิดปกติแล้ว สามารถป้องกัน ไม่ให้เป็นโรคเบาหวานได้ ถ้าให้เด็กได้ออกกำลังกาย ควบคุมอาหาร เปลี่ยนพฤติกรรมการใช้ชีวิต ดูทีวี เล่นเกมคอมพิวเตอร์ให้น้อยลง ใช้ชีวิตกลางแจ้งให้มากขึ้น กลุ่มนี้สามารถกลับมามีน้ำตาลปกติได้ อยู่กับเบาหวานอย่างไร เบาหวานชนิดที่ 1  วิธีการรักษาคือจะต้องมีการฉีดยาอินซูลิน ผู้ป่วยจะต้องเรียนรู้วิธีการฉีดยา การออกฤทธิ์ของยาอินซูลิน  ผู้ป่วยจะต้องเรียนรู้วิธีการฉีดยา การออกฤทธิ์ของยาอินซูลิน ผู้ป่วยส่วนใหญ่ฉีดยาวันละ 2-3 ครั้ง บางรายอาจจะต้องฉีด 4 ครั้งต่อวัน  เพื่อจะควบคุมให้ระดับน้ำตาลอยู่ในเกณฑ์ที่ดีได้          เรียนรู้โรค เบาหวาน วิธีการดูแลตนเอง จะต้องทำอย่างไรบ้าง นอกจากเรื่องการฉีดยาอินซูลินแล้ว ก็จะต้องมีการเจาะเลือดที่ปลายนิ้ว เพื่อจะดูระดับน้ำตาลวันละ 3-4 ครั้ง จะได้มีการปรับยา ปรับอาหารให้เหมาะสมกับระดับน้ำตาล          เรียนรู้เรื่องอาหาร กินอาหารที่พอเหมาะ ให้เกิดสมดุลกับความต้องการของร่างกาย          ต้องเรียนรู้ว่า เวลาไม่สบาย กินไม่ได้ จะทำอย่างไร ถ้าน้ำตาลสูงผิดปกติ ก็มีโอกาสเสิ่ยงต่อการเกิดภาวะเลือดเป็นกรด ภาวะช็อก จะต้องปฎิบัติตัวอย่างไรบ้าง           เด็กและวัยรุ่นที่เป็นเบาหวาน ชนิดที่ 1 และพ่อแม่จะต้องมีการเรียนรู้เรื่องเบาหวานเพื่อจะสามารถดูแลตนเองได้ จำเป็นต้องมีการปรับตัว เพราะต้องมีการฉีดยา เจาะเลือด ปรับลักษณะการกินและประเภทของอาหาร ซึ่งสิ่งเหล่านี้จำเป็นอย่างมาก ผู้ป่วยจึงจะควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดได้ดี สำหรับเบาหวานชนิดที่ 2 เกิดจากภาวะอ้วน ( พฤติกรรมการกิน การใช้ชีวิตประจำวัน )  และพันธุกรรม พ่อแม่จะต้องสร้างวินัยในบ้าน นั่นคือลดการเล่นเกมคอมพิวเตอร์ ลดการดูโทรทัศน์ ไม่นอนดึก ฝึกนิสัย การกินที่ถูกต้อง  ไม่กินจุบจิบตลอดเวลา เด็กที่เป็นโรคอ้วนมักมาจากปัญหาการขาดวินัยในครอบครัว เด็กจะตื่นกี่โมงก็ได้ เด็กหาอาหารกินเอง เด็กออกไปเล่นเกมกับเพื่อน ...ครอบครัวอาจจะต้องมาใส่ใจว่าแต่ละวัน ลูกใช้ชีวิตอย่างไร ลูกกินอะไรบ้าง  ลูกออกไปซื้ออะไรบ้าง เด็กบางคนไม่รู้จะทำอะไรจริงๆ บางทีอยู่กับเพื่อนก็ชวนกันกิน  ชวนกันเล่นเกม  บางคนอยู่บ้านไม่รู้จะทำอะไรก็นอนกับดูโทรทัศน์ ซื้อขนมถุงกินระหว่างดูโทรทัศน์  เด็กบางคนชอบกินของมันๆ  ทอดๆชอบดื่นน้ำอันลม  น้ำผลไม้ที่มีรสหวานๆ พ่อแม่จะต้องช่วยกันดู  ช่วยกันปรับพฤติกรรมของลูกและสร้างนิสัย การกินอาหารที่ถูกสุขลักษณะ รวมทั้งกระตุ้นให้เด็กได้มีการออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ         การ ลดน้ำหนักโดยการคุมอาหารและออกกำลังกายเพิ่มขึ้น  เป็นส่วนหนึ่งของการเปลี่ยนพฤติกรรมของลูก และ สร้างนิสัยการกินอาหารที่ถูกสุขลักษณะ รวมทั้งกระตุ้นให้เด็กได้มีการออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ         การลดน้ำหนักโดยการคุมอาหารและออกกำลังกายเพิ่มขึ้น  เป็นส่วนหนึ่งของการเปลี่ยนพฤติกรรม  ส่วนใหญ่คนอ้วนทีสามารถลดน้ำหนักลงได้ประมาณ ร้อยละ 10 ของน้ำหนักตัวก็จะส่งผลดีต่อร่างกายแล้ว  แต่ต้องทำสม่ำเสมอและต่อเนื่อง เบาหวานชนิดที่ 2  ป้องกันได้จากพฤติกรรม           ถ้าไม่ป้องกันโรคเบาหวานตั้งแต่อยู่ในวัยเด็ก  อนาคตจะมีคนไทยเป็นเบาหวาน ชนิดที่ 2 มากขึ้น และเริ่มเป็นตั้งแต่อายุน้อยกว่า 10 ขวบ มีข้อมูลจากการตรวจเลือดเด็กที่มารับบริการจากโรงพยาบาลศิริราชพบว่า 125 รายที่ตรวจวัดน้ำตาลมีร้อยละ 3 เป็นเบาหวานแล้ว และพบว่าผู้ป่วยเด็กที่อายุน้อยที่สุดก็คือ 8 ขวบ สามารถเป็นเบาหวานแบบผู้ใหญ่ได้แล้ว           เด็กที่เริ่มเป็นเบาหวานตั้งแต่อายุ 8 ขวบ ถ้าควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดได้ไม่ดี อาจมีภาวะแทรกซ้อนจากโรคเบาหวาน  เช่น ไตเสื่อม เบาหวานขึ้น  จอตา ได้ ตั้งแต่เป็นวัยรุ่น ดังนั้นผู้ป่วยที่เป็นเบาหวาน ตั้งแต่เด็กจะต้องอยู่กับโรคเรื้อรังนี้และภาวะแทรกซ้อนไปอีกนานา ทำให้คุณภาพชีวิตแย่ลง เป็นผู้ใหญ่ที่ไม่แข็งแรงมีความใช้จ่ายในการรักษาจำนวนมาก เพราะฉะนั้นสิ่งที่ดีที่สุดคือป้องกันอย่าให้เด็กเป็นเบาหวาน นั่นคือ อย่าให้ลูกอ้วนและเปลี่ยนพฤติกรรมการใช้ชีวิต           ถ้าปล่อยให้เด็กเป็นเบาหวานแล้ว  จะมานั่งเสียใจทีหลัง และ เป็นตั้งแต่อายุน้อย ค่าใช้จ่ายมากโดยเฉพาะถ้าวันหนึ่งเกิดภาวะแทรกซ้อนขึ้นมาแล้ว ไม่สามารถไปแก้ไขภาวะตรงนั้นได้  Free TextEditor   Create Date : 14 พฤษภาคม 2553     Last Update : 14 พฤษภาคม 2553 22:43:04 น. Counter : 412 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับเบาหวาน รู้ ได้อย่างไรว่าเป็นเบาหวาน                ส่วนใหญ่รู้เมื่อมี อาการจากการที่มีน้ำตาลในเลือดขึ้นสูง  ได้แก่อาการคอแห้ง หิวน้ำบ่อย  ปัสสาวะบ่อย และปัสสาวะเป็นจำนวนมาก หิวบ่อย ทานจุ แต่น้ำหนักลดลงเรื่อยๆ อ่อนเพลีย ไม่ค่อยมีแรง เป็นต้น  บางคนอาจไม่มีอาการดังกล่าวหรือมีอาการไม่มาก ไม่ชัดเจน แต่จะมาพบแพทย์ด้วยอาการของภาวะแทรกซ้อนจากเบาหวาน  เช่น ตามัว มองเห็นไม่ชัดเนื่องจากมีต้อกระจกหรือจอประสาทตาเสื่อม เท้าชา ไม่รู้สึก หรือมีอาการปวดแสบร้อนที่เท้า เป็นแผลที่เท้าเรื้อรังไม่หาย หรือนิ้วเท้าดำเนื่องจากขาดเลือดไปเลี้ยง หรือมีอาการของโรคไตวาย  เช่น บวม ซีด ปัสสาวะเป็นฟอง เป็นต้น  อาการของโรคเบาหวานและภาวะแทรกซ้อนต่างๆ เหล่านี้จะปรากฏเมื่อเป็นโรคเบาหวานมานานหรือมีระดับน้ำตาลในเลือดขึ้นสูง มาก  คนที่เริ่มเป็นเบาหวานใหม่ๆ มักจะไม่มีอาการ  แต่ไม่ควรรอจนเป็นมากค่อยมาตรวจและเริ่มการรักษา  เพราะภาวะแทรกซ้อนจากเบาหวานส่วนใหญ่ถ้าเป็นมากแล้วจะรักษาไม่หาย  ดังนั้นคนที่สงสัยว่าจะเป็นเบาหวานหรือมีความเสี่ยงต่อโรคเบาหวานควรได้รับ การตรวจว่าเป็นเบาหวานหรือไม่เสียแต่เนิ่นๆ ความเสี่ยงต่อโรคเบาหวาน                 ไม่ใช่ทุกคนจะเป็นเบาหวาน  พบว่าคนบางคนเท่านั้นที่มีโอกาสเป็นโรคเบาหวาน  ซึ่งได้แก่คนที่มีความเสี่ยงหลายๆ อย่าง ได้แก่ คนที่อ้วนหรือลงพุง คนที่มีประวัติครอบครัวเป็นเบาหวาน เช่นพ่อ แม่ หรือพี่น้องเป็นเบาหวาน  คนที่เคยเป็นเบาหวานตอนตั้งครรภ์ คนที่ได้รับยาบางชนิดเช่น สเตียรอยด์ คนที่เป็นโรคของตับอ่อนหรือแม้กระทั่งคนที่สูงอายุก็มีโอกาสเป็นเบาหวานได้  เป็นต้น  การวินิจฉัยว่าเป็นโรคเบาหวาน                 การ ตรวจวัดระดับน้ำตาลในเลือดเป็นการวินิจฉัยโรคที่ดีที่สุด  การตรวจวัดน้ำตาลในปัสสาวะมักจะสายเกินไป  การตรวจวัดน้ำตาลในเลือดทำได้สองวิธีคือ  ตรวจโดยการเจาะเลือดจากเส้นเลือดดำบริเวณข้อพับแขนหรือโดยการตรวจจากปลาย นิ้วมือ  ในคนที่ไม่มีอาการชัดเจนควรตรวจขณะที่อดอาหารในช่วงตอนเช้า  โดยงดน้ำและอาหารเป็นเวลา 8 ชั่วโมง  ในคนที่มีอาการชัดเจนอาจตรวจเลือดโดยไม่ต้องอดอาหารก็ได้  ระดับน้ำตาลในเลือดของคนปกติที่ไม่เป็นเบาหวานในช่วงขณะอดอาหารจะอยู่ ระหว่าง 70-100 มิลลิกรัมต่อเดซิลิตร  ถ้าหากตรวจวัดระดับน้ำตาลในเลือดขณะอดอาหารได้ตั้งแต่ 126 มิลลิกรัมต่อเดซิลิตรขึ้นไป แสดงว่าเป็นโรคเบาหวาน ในกรณีที่ไม่แน่ใจแนะนำให้ตรวจซ้ำอีกครั้ง แต่ถ้าตรวจวัดระดับน้ำตาลในเลือดได้น้อยกว่า 126 แต่มากกว่า 100 มิลลิกรัมขึ้นไปถือว่าผิดปกติ  อาจมีโอกาสเป็นโรคเบาหวานต่อไปในกาลข้างหน้า  ควรพบแพทย์เพื่อตรวจติดตามต่อไป ชนิดของโรคเบาหวาน                 เบา หวานมีหลายชนิดไม่เหมือนกันโดยทีเดียว  เบาหวานที่มักเป็นกันในผู้ใหญ่ คนสูงอายุ มักเป็นเบาหวานชนิดที่สอง ซึ่งสาเหตุเกิด จากตับอ่อนสร้างฮอร์โมนที่ชื่อว่าอินซูลินไม่เพียงพอ  และมีภาวะดื้อต่ออินซูลิน อินซูลินเป็นตัวสำคัญในการช่วยให้น้ำตาลเข้าไปในเซลล์เนื้อเยื่อร่างกายใช้ เป็นพลังงานได้  ถ้าหากอินซูลินไม่พอหรือมีภาวะดื้อต่ออินซูลิน  น้ำตาลก็จะไม่สามารถเข้าไปในเนื้อเยื่อได้ คั่งค้างสะสมอยู่ในเลือดทำให้น้ำตาลในเลือดสูงขึ้นได้  เบาหวานชนิดนี้มักเกิดกับคนที่อ้วน หรือมีอายุมาก  ส่วนเบาหวานชนิดที่หนึ่งนั้นมักเกิดในเด็กและวัยรุ่น  มีความรุนแรงมากกว่า เพราะว่าเกิดจากตับอ่อนไม่สามารถสร้างอินซูลินได้เลย  ร่างกายแทบไม่มีอินซูลินเหลืออยู่  ทำให้ระดับน้ำตาลในเลือดสูงมาก ต้องรักษาด้วยการฉีดยาอินซูลินเท่านั้น  เบาหวานชนิดที่สามเกิดจากโรคทางกรรมพันธุ์เช่นมีอาการหูหนวก หรือมีภาวะอ้วนผิดปกติ  เบาหวานชนิดนี้พบได้น้อย  ส่วนชนิดสุดท้ายคือเบาหวานที่พบตอนขณะที่ตั้งครรภ์  เบาหวานชนิดนี้มักหายไปหลังจากคลอดบุตร Free TextEditor   Create Date : 14 พฤษภาคม 2553     Last Update : 14 พฤษภาคม 2553 22:41:27 น. Counter : 316 Pageviews.   0 comment Share Tweet

Brain exercise อกกำลังกาย = สมองดี              สมองของคนเรามีน้ำหนักแค่ 2-3 % ของน้ำหนักตัว  เซลล์สมองของเรามีกว่าแสนล้านล้านเซลล์  แต่ละเซลล์จำเป็นต้องใช้พลังงานมาก เพราะไม่ว่าเราจะทำอะไร  ทำงาน คิด จดจำ หรือแม้กระทั่งนอนหลับ สมองยังต้องใช้พลังงานอยู่เสมอ และยังต้องใช้ออกซิเจนถึง 40-50 % ของออกซิเจนที่เราหายใจเข้าไป ออกซิเจนที่มีอยู่ในกระแสเลือดเหล่านี้ เมื่อเราออกกำลังกายจะทำให้เลือดสูบฉีด ช่วยนำพาออกซิเจนไปเลี้ยงร่างกาย รวมถึงไปเลี้ยงสมองได้ดีด้วยนั่นเอง            เมื่อได้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอ สมองก็จะทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น ชะลอการเสื่อมของเซลล์สมองให้ช้าลงได้  กระตุ้นการหลั่งสารสื่อประสาท ส่งเสริมการเรียนรู้และความจำให้ดีขึ้น  และยิ่งถ้าออกกำลังกายเป็นประจำ เสมือนเป็นการฝึกให้สมองอดทนต่อความเครียดไปในตัว ช่วยลดภาวะความซึมเศร้าได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะในเด็กจะช่วยให้ตอบสนองต่อสิ่งเร้าต่างๆ ได้รวดเร็ว ออกกำลังกาย = เสริมศักยภาพสมอง            “วิ่ง ว่ายน้ำ โยคะ เต้นแอโรบิก ฯลฯ” การออกกำลังกายมีมากมายหลายประเภท ซึ่งความจริงแล้ว การออกกำลังกายทุกประเภทช่วยเสริมศักยภาพสมองได้ในรูปแบบแตกต่างกันไปค่ะ   ฝึกทักษะใหม่ๆ            การออกกำลังกายที่ดีต่อสมองนั้นควรออกกำลังกายให้หลากหลาย เพื่อเป็นการกระตุ้นการเรียนรู้ของสมองจากการได้ฝึกฝนทักษะใหม่ๆ ไม่ว่าจะเป็น การเดิน วิ่ง ว่ายน้ำ ขี่จักรยาน หรือเต้นแอโรบิก เป็นต้น  ปฎิสัมพันธ์กับผู้คน ลดอาการซึมเศร้า            การออกกำลังกายประเภทกลุ่มหรือเป็นทีม เช่น ฟุตบอล วิ่งเล่นในสนาม วิ่งเปรี้ยว จะช่วยให้เราได้พบปะผู้คนและมีปฏิสัมพันธ์กับคนในสังคมที่หลากหลาย ช่วยผ่อนคลาย ลดความตึงเครียดและลดภาวะซึมเศร้าได้ ความจำดี คิดได้เร็ว            การออกกำลังกายทุกประเภททำให้การเชื่อมต่อปลายประสาทระหว่างเซลล์ประสาท เรียกว่า Synapses ดีขึ้น ป้องกันการสูญเสียหรือเสื่อมถอย การออกกำลังกายจึงเป็นวิธีหนึ่งที่ช่วยให้ความจำดีและยังสามารถป้องกันความ จำเสื่อมได้    สมรรถนะร่างกายดี ขึ้น            การออกกำลังกายทุกประเภททำให้สมรรถภาพของร่างกายดีขึ้น ร่างกายสมบูรณ์ เลือดไหลเวียนทั่วร่างกาย ทำให้สมองได้รับสารอาหารเต็มที่ ส่งผลให้กระฉับกระเฉง มีความจำดี   ใช้สมองสองซีก            มนุษย์เราควรใช้สมองสองซีกเท่าๆ กัน แต่คนทั่วไปมักจะใช้สมองเพียงด้านเดียว การฝึกให้ลูกใช้สมองสองซีกทำได้ง่ายๆ คือลองให้ลูกบริหารร่างกายและสมอง โดย Brain gym  ซึ่งคิดค้นโดย ดร. พอล เดนนิสัน แห่ง Educational Kinesiology Foundation ในรัฐแคลิฟอร์เนีย เพื่อช่วยให้สมองทั้งด้านซ้ายและสมองด้านขวาทำงานประสานกันได้ดี ที่สำคัญคือ บุคคลที่มีความคิดสร้างสรรค์ คือคนที่ใช้ข้อมูลจากสมองทั้งสองด้านได้ดีนั่นเองค่ะ เด็กๆ กับการออกกำลังกาย            เด็กๆ ควรได้รับการปลูกฝังให้ได้ออกกำลังกายอยู่เสมอตามความเหมาะสมกับช่วงของวัย ของเขา และการได้มีโอกาสออกกำลังกายร่วมกัน หรือมีกิจกรรมต่างๆ ร่วมกันระหว่างพ่อ-แม่-ลูกก็ยังช่วยสร้างสายสัมพันธ์ที่ดีในครอบครัวให้แน่น แฟ้นขึ้น ช่วยเสริมประสิทธิภาพที่ดีให้กับสมองลูกเป็นสองเท่าเลยทีเดียวค่ะ ทำความรู้จัก Brain gym            สมองของคนเราแบ่งได้เป็น 2 ซีก คือ ซีกซ้ายและซีกขวา โดยมีกลุ่มไฟเบอร์เชื่อมสมองทั้ง 2  ซีกเข้าด้วยกัน  ถ้าหากเราเหนื่อยหรือเครียด สมองจะทำงานได้เพียงข้างเดียวเท่านั้น ความสามารถในการใช้สมาธิก็ลดลง และ เราก็จะไม่สามารถ รวบรวมความคิด หรือคิดในเชิงสร้างสรรค์ได้  การบริหารสมอง จึงเป็นเรื่องสำคัญไม่น้อย สมอง 2 ด้านทำงานอย่างไร ??? สมองแบ่งเป็น ซีกซ้ายและซีกขวา  สมองซีกซ้าย ทำหน้าที่ เรียนรู้และมีความสามารถในการวิเคราะห์ และแยกเป็นส่วนๆ การใช้คำพูด การจัดลำดับก่อน – หลัง ควบคุมพฤติกรรม รู้เวลาและสถานที่ การเรียนรู้ด้านภาษา คณิตศาสตร์ ใช้เหตุผลตามหลักการทฤษฏี การตัดสินใจ สมองซีกขวา ทำหน้าที่ เรียนรู้ในลักษณะของภาพรวม คิดแบบบูรณาการ จินตนาการ มองลักษณะท่าทางโดยรวม ภาษาที่ใช้ การคิดริเริ่มสร้างสรรค์ ทัศนคติ เรียนรู้จากการที่ได้ฝึกหรือปฏิบัติ            โดยสมองทั้งสองด้านจะมีไฟเบอร์บางๆ เป็นตัวเชื่อมประสาน ผู้ที่สามารถใช้สมองด้านได้ดีมักจะมีความคิดสร้างสรรค์สูงค่ะ ที่เรารู้จักกันดีคือลีโอดาโน ดาวินชี อัจฉริยะคนหนึ่งของโลกที่เชี่ยวชาญทั้งด้านศิลปะและวิทยาศาสตร์ ผลงานเด่นของเขามีตั้งแต่ภาพวาดโมนาลิซ่าจนถึงการวาดกายภาพมนุษย์ ผู้ออกแบบเครื่องร่อนคนแรกๆ ของโลก ฯลฯ Free TextEditor   Create Date : 14 พฤษภาคม 2553     Last Update : 14 พฤษภาคม 2553 22:39:44 น. Counter : 881 Pageviews.   0 comment Share Tweet

โรคปอดบวม ปอดบวม...ก่อกวน ฤดูฝนย่างกรายเข้ามา เจ้าตัวเล็กมักจะเจ็บป่วยกันถี่ขึ้นใช่ไหมล่ะ ที่เป็นเช่นนี้เพราะมีเชื้อโรคหลายๆ ตัวที่มากับฝน โดยเฉพาะเชื้อที่ทำให้เกิดการติดเชื้อในระบบทางเดินหายใจ ตั้งแต่ไข้หวัด ไข้หวัดใหญ่ หลอดลมอักเสบ ไปจนถึงโรคปอดบวม ปอดบวม VS ปอดอักเสบ คุณแม่คงเคยได้ยินคำว่า “ปอดบวม” กับ “ปอดอักเสบ” และสงสัยว่าเป็นคำเดียวกันหรือไม่ จริงๆ แล้วปอดบวมและปอดอักเสบนี่เป็นคำคล้ายๆ กันค่ะ แต่โรคปอดบวมเป็นโรคเกี่ยวกับการอักเสบในปอด อันเกิดจากการติดเชื้อในปอด ซึ่งเชื้อส่วนใหญ่คล้ายๆ กับเชื้อหวัดคือ เกิดจากเชื้อไวรัส บางครั้งบางคราวอาจเป็นเชื้อแบคทีเรีย หรือเชื้อที่อยู่ระหว่างไวรัสกับแบคทีเรียได้เหมือนกัน แต่ปอดอักเสบอาจจะมีสาเหตุอื่นที่ไม่ได้มาจากการติดเชื้อเท่านั้น เสี่ยงเพราะภูมิคุ้มกันต่ำ โรคปอดบวม เป็นโรคที่เกิดกับเด็กมากกว่าผู้ใหญ่ค่ะ โดยเฉพาะเด็กเล็กก่อนวัยเรียน เพราะภูมิต้านโรคของลูกยังไม่แข็งแรงพอ ขณะเดียวกันเด็กวัยอนุบาลก็พบว่าเป็นโรคปอดบวมมาก เพราะปอดบวมเป็นโรคเกี่ยวกับระบบทางเดินหายใจ ที่ติดต่อผ่านทางเดินหายใจเป็นหลัก คล้ายๆ กับหวัด พอมีใครในห้องเป็นหวัด และมีอาการไอ จาม หรือมีสารคัดหลั่งอย่างเช่นน้ำมูกหรือเสมหะ เมื่อเด็กๆ เล่นด้วยกันก็สัมผัสสารคัดหลั่งเหล่านั้น ทำให้ติดโรคกันได้ นอกจากนั้นยังมีเด็กที่จัดว่าอยู่ใน กลุ่มเสี่ยงที่จะเป็นโรคปอดบวมได้อีก คือเด็กมีโรคเกี่ยวกับระบบทางเดินหายใจเป็นโรคประจำตัว ไม่ว่าจะเป็นโรคหอบหืด โรคภูมิแพ้ หรือโรคเกี่ยวกับความผิดปกติทางเดินหายใจอย่างอื่น เด็กที่เป็นหวัดบ่อย หรือภูมิคุ้มกันบกพร่อง ก็จะมีความเสี่ยงที่จะเป็นโรคปอดบวมได้ง่ายกว่าเด็กคนอื่น อาการแบบนี้ใช่เลย อย่างที่บอกค่ะว่า ปอดบวมเกิดจากการติดเชื้อ เพราะฉะนั้นปอดบวมจึงเป็นหนึ่งในผลแทรกซ้อนจากการที่ลูกเป็นหวัด คออักเสบ หรือหลอดลมอักเสบ แล้วลามลงมาที่ปอดจนกลายเป็นปอดบวม อาการส่วนใหญ่ของเด็กที่เป็นปอดบวมจึง มักเป็นหวัดนำมาก่อน มีน้ำมูก ไอ และเป็นไข้อยู่นานพอสมควร รักษาอย่างไรก็ยังไม่หายสักที จนกระทั่งเชื้อลามจากระบบทางเดินหายใจส่วนบนลงไปที่ปอด ลูกก็จะมีอาการหลักๆ คือมีไข้ ไอมากตลอดทั้งกลางวันและกลางคืน หายใจแรง หอบ แม้จะไม่ได้เพิ่งร้องไห้เสร็จหรือเพิ่งวิ่งมา คุณพ่อคุณแม่สังเกตว่าลูกยังหายใจเร็วกว่าปกติได้จากหน้าอกที่บุ๋มลง ใช้แรงหายใจมากกว่าปกติ ถ้ามีอาการหายใจแบบนี้ก็ควรรีบพาลูกไปพบคุณหมอด่วนแล้วล่ะค่ะ สิ่ง สำคัญคือรักษาตามอาการ เมื่อไปถึงมือคุณหมอแล้ว คุณแม่เองต้องบอกเล่าอาการต่างๆ ของลูกให้คุณหมอฟังอย่างละเอียด แล้วคุณหมอจะตรวจร่างกายเจ้าตัวเล็ก ตั้งแต่วัดไข้ เสียงหายใจ อัตราการหายใจ และถ้าวินิจฉัยแล้วพบว่าลูกของคุณแม่เป็นปอดบวมก็ต้องรักษาตามขั้นตอนดังต่อ ไปนี้ค่ะ + รักษาตามอาการ ถ้าลูกมีไข้คุณหมอก็จะให้ยาลดไข้ แล้วก็ให้ดื่มน้ำเยอะๆ เพื่อที่จะให้เสมหะไม่เหนียวข้น จะได้มีการไอและขับออกมาได้ง่ายขึ้น แต่ถ้าอาการหนักก็ต้องนอนที่โรงพยาบาล และให้น้ำเกลือ หรือบางรายอาจต้องให้ออกซิเจนเพื่อช่วยให้หายใจสะดวกขึ้น + รักษาเฉพาะทาง คือการให้ยาแก้อักเสบ ในกรณีที่ปอดบวมจากเชื้อแบคทีเรีย เพราะยาปฏิชีวนะจะมีส่วนช่วยในการรักษา หรืออาจจะรักษาด้วยวิธีอื่นควบคู่ด้วย เช่น การพ่นยาขยายหลอดลม การให้ยาละลายเสมหะ เมื่อมีเสมหะเหนียวไปปิดกั้นทางเดินหายใจ เพราะถ้าไม่รักษาอาจจะทำให้ปอดส่วนไม่มีอากาศเข้าไปอาจจะทำให้ปอดแฟบจนต้อง เคาะปอดหรือกายภาพปอด เพื่อให้ลูกสามารถหายใจได้สะดวก เพราะถ้าปอดเสียไปทั้ง 2 ข้าง อาจมีภาวะทางเดินหายใจล้มเหลว จนต้องมีการใส่ท่อช่วยทางเดินหายใจ เป็นต้น หน้าฝนปีนี้ ถ้าเจ้าตัวเล็กเป็นหวัดบ่อย และเป็นแต่ละทีก็นานจนน่าห่วง และมีอาการที่น่าสงสัยว่าจะเป็นโรคปอดบวมแล้วล่ะก็ คุณแม่ต้องรีบพาลูกไปพบคุณหมอเพื่อที่จะได้รักษาทันท่วงที และถ้าลูกเป็นปอดบวมแล้ว คุณแม่ต้องให้ยาตามที่คุณหมอแนะนำ และเฝ้าดูอาการอย่างใกล้ชิด หากอาการไม่ดีขึ้นต้องพาลูกกลับไปให้คุณหมอตรวจอีกครั้งหนึ่งค่ะ Modern Mom Tips : ถ้าไม่อยากให้ลูกเป็นปอดบวมคุณแม่ควร...         + ถ้าคนใกล้ชิดไม่สบาย หรือมีการระบาดเกี่ยวกับเชื้อโรคบางอย่างที่สามารถทำให้เกิดปอดบวมได้ คุณแม่ต้องพยายามไม่ให้เจ้าตัวเล็กเข้าใกล้ หรือถ้าเป็นไปได้ควรให้ผู้ป่วยใช้ผ้าปิดปากปิดจมูก เพื่อป้องกันการแพร่เชื้อ         + หลีกเลี่ยงที่จะไปในที่ชุมชนแออัด เพราะเป็นสิ่งแวดล้อมที่แพร่กระจายเชื้อโรคได้เป็นอย่างดี         + วัคซีนทางเลือกบางตัว สามารถลดความเสี่ยงในการเชื้อแบคทีเรียที่อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดปอดบวม ได้         + ช่วงที่อากาศเปลี่ยนแปลงอย่างนี้ต้องดูแลและรักษาสุขภาพของลูกให้แข็งแรง ด้วยการกินอาหารที่มีประโยชน์ พักผ่อนให้เพียงพอ และรักษาร่างกายให้อบอุ่น Free TextEditor   Create Date : 14 พฤษภาคม 2553     Last Update : 14 พฤษภาคม 2553 22:38:11 น. Counter : 455 Pageviews.   0 comment Share Tweet

เส้นเลือดขอด เส้นเลือดขอดออกอาละวาด                เมื่อตั้งครรภ์จะมีการเปลี่ยนแปลงและปัญหาเกิดขึ้นในตัวคุณแม่มากมายหลาย ประการ มีปัญหาอย่างหนึ่งที่พบได้บ่อยพอควรเลยทีเดียว แต่คุณแม่ส่วนมากมักไม่ค่อยใส่ใจ ปัญหานั้น คือ เส้นเลือดขอด ที่มาเส้นเลือดขอด                โรคเส้นเลือดขอด เป็นความผิดปกติที่เกิดขึ้นที่เส้นเลือดดำเท่านั้น คนที่มีเส้นเลือดขอดจะมีเส้นเลือดดำที่คดเคี้ยวและโป่งออกมาก ซึ่งความผิดปกตินี้ เป็นสิ่งที่มีมาแต่เกิดแล้ว คุณแม่คงพอเข้าใจแล้วใช่ไหมคะว่าเวลาตั้งครรภ์ทำไมบางคนก็มีเส้นเลือดขอด บางคนก็ไม่มี เหตุผลก็เพราะแต่ละคนมีเส้นเลือดดำที่มีลักษณะคดเคี้ยวมากน้อยต่างกันมาก่อน แล้วนั่นเอง                ขณะไม่ตั้งครรภ์ แม้ว่าคุณผู้หญิงจะมีเส้นเลือดที่คดอยู่ก่อนแล้วก็ตาม แต่ก็จะไม่แสดงอาการอะไรให้เห็นชัดเจน แต่เมื่อมีการตั้งครรภ์ มดลูกที่โตวันโตคืนก็จะมีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ จนวันหนึ่งก็จะใหญ่จนมากพอที่จะไปกดทับบนเส้นเลือดดำขนาดใหญ่ในช่องท้อง                การกดทับที่เส้นเลือดดังกล่าวเปรียบเสมือนการมีเขื่อนกั้นน้ำที่แม่น้ำสาย ใหญ่ ทำให้สายน้ำเล็ก ๆ ดังกล่าวก็คือเส้นเลือดดำที่มีตำแหน่งอยู่ก่อนบริเวณที่จะถูกมดลูกกดทับ นั่นคือเส้นเลือดบริเวณขาทั้งสองข้าง และเส้นเลือดบริเวณปากช่องคลอด จึงทำให้เส้นเลือดบริเวณดังกล่าวโป่งขยายขึ้นจากการที่เลือดไหลเวียนต่อไป ไม่ได้สะดวก ผู้หญิงที่มีเส้นเลือดขอดอยู่แล้ว และมองไม่เห็นขณะไม่ตั้งครรภ์ จึงมองเห็นชัดขณะตั้งครรภ์ ตำแหน่งยอดนิยมของเส้นเลือดขอด                ตำแหน่งที่มองเห็นเส้นเลือดขอดได้ชัดเจน คือ บริเวณต้นขา น่อง และข้อเท้า เนื่องจากเป็นบริเวณที่อยู่ด้านล่างของร่างกาย เลือดจึงไหลมารวมที่บริเวณดังกล่าวตามแรงดึงดูดของโลกได้ง่ายกว่าบริเวณ อื่น                  ความรุนแรงของเส้นเลือดขอดของแต่ละคนมากน้อยไม่เท่ากัน ขึ้นอยู่กับความรุนแรงของความคดเคี้ยวของเส้นเลือดแต่ละคนและอายุครรภ์ ยิ่งอายุครรภ์มากขึ้น มาดลูกก็จะโตมากขึ้น การกดทับบนเส้นเลือดในช่องท้องก็จะมากตามไปด้วย เส้นเลือดขอดก็จะยิ่งมองเห็นชัดขึ้น เส้นเลือดขอดอันตรายไหม                การมีเส้นเลือดขอดมักไม่ก่อให้เกิดความผิดปกติอะไร นอกจากเห็นเป็นเส้นเลือดปูดออกมาจนน่ากลัว คุณแม่เพียงส่วนน้อยที่อาจจะรู้สึกไม่ค่อยสบาย เช่น หนักหรือถ่วงบริเวณขาและน่อง และมีน้อยรายมากที่อาจจะปวดเวลายืน หรือเดิน และจำเป็นต้องนอนพักเป็นเวลายาวนาน                อย่างไรก็ตาม หลังจากคุณแม่คลอดไปแล้ว มดลูกก็จะมีขนาดเล็กลง การกดทับเส้นเลือดของมดลูกก็จะหมดไป อาการเส้นเลือดขอดก็จะดีขึ้น รับมือเส้นเลือดขอด                คุณแม่ที่มีเส้นเลือดขอดเพียงเล็กน้อยเห็นเป็นจ้ำ ๆ หรือฝอย ๆ ไม่จำเป็นต้องได้รับการรักษาแต่อย่างใด เพราะหลังคลอดส่วนมากจะหายได้เอง                สำหรับคุณแม่ที่เป็นมาก คือ เห็นเส้นเลือดปูดออกมาชัดเจน การนอนยกขาให้สูงจะช่วยให้อาการดีขึ้น แต่ไม่ใช่การรักษาให้หายขาด                คุณแม่ที่จำเป็นต้องเดินบ่อย ๆ หรือนั่งนาน ๆ เลือดก็ยิ่งไหลไปรวมที่บริเวณขาและเท้ามากขึ้น ยิ่งทำให้เกิดเส้นเลือดขอด แนะนำให้ใช้ถุงน่องหรือผ้า หรือยางยืดรัดบริเวณขา น่อง หรือข้อเท้าเพื่อช่วยบรรเทา Free TextEditor   Create Date : 14 พฤษภาคม 2553     Last Update : 14 พฤษภาคม 2553 22:36:37 น. Counter : 391 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• Group ตัวอย่าง
• ชีวิตการงาน
• สุขภาพ
• เรื่องทั่วไป
• ธรรมะ
• วิธีทำอาหารจากเวปต่างๆ
• ขำขำ
• ความรัก
• ความงาม
• จิปาถะ
• ท่องเที่ยว
• งานฝีมือ
• อาหารการกิน
• แม่และเด็ก
• โรคภัยไข้เจ็บ
• เบ็ดเตล็ด
• อื่นๆ
• วิทยาศาสตร์
• อร่อยๆ

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com