เดินทางมาไกลแสนไกล ได้มาพบ หน้าเธอในวันนี้ ไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรอก...จะบอกไว้หากอยากรู้ ฉัน ตั้งใจมาพบ...ให้หายคิดถึง ตั้งใจมาเจอหน้า...ให้ใจมันพอมีแรงไปต่อ ก็ เท่านั้น... อย่าเพิ่งทำหน้าอึดอัดอย่างนั้น ไม่ต้องแสดงท่า ทีลำบากใจแบบนี้ เพราะฉันแค่แวะมา...ในฐานะคนคุ้นเคย ไม่สิ...เคยคุ้น ...มากกว่า ฉันรู้ว่าวันนี้เธอมีใครอีกคน ความ จริงก็รู้มา...ตั้งแต่วันนั้นแล้วล่ะ วันที่เธอมาบอกลา...ยุติเรื่องราว ระหว่างเรา คนสองคน...ที่เคยเข้าใจกัน ก็แค่เคย... เพราะวันนี้เธอคงไม่เข้าใจ ฉัน แต่อยากจะบอกว่าฉันยังเข้าใจเธอ...เสมอ... เข้าใจถึงเขาคนนั้นของ เธอด้วย ว่า...ไม่สบายใจ ที่ฉันคนนี้มาให้เห็นหน้า แต่อย่า กังวลไปเลยนะ ฉันจะรีบไปตามทาง...ที่ควรไป ที่มาหา...เพราะความทรงจำมัน เริ่มเลือน ถึงจะเจ็บช้ำ...เป็นแผลลึกที่เลือดยังไหลซิบมาจนทุกวันนี้ แต่ ก็ยังอยากเก็บเอาไว้... เพราะเรื่องในอดีตมันสวยงาม ...เกินกว่าจะตัด ใจลืมได้ ดังนั้นฉันจึงเลือกจะเก็บ มันไว้...ไม่ได้เอาเป็นบทเรียน แต่เผื่อในวันที่เหงา...จะได้ยิ้มได้ ว่า ฉันเคยมีคืนวันที่ดี...ร่วมกับใครคนหนึ่งมาแล้ว ไม่รู้ทำไม... พอ พบหน้าเธอดูเหมือนความทรงจำที่ลางเลือน กลับแจ่มชัดขึ้นมาจนน่ากลัว ...กลัว ใจตัวเอง... ขอบคุณที่ให้เวลา ...ยอมมาพบหน้า ไม่หลบตา...ด้วยซ้ำ ฉันดีใจที่คน ๆ ที่ฉันเคยเลือก ไม่ เป็นแบบใคร ๆ... ที่มักจะเย็นชาใส่คนเคยคุ้น ขอบคุณ...จากใจ เพราะ ฉันก็แค่...คิดถึง ไปล่ะนะ...
ขอบคุณที่ให้เวลา...ยอมมาพบหน้า ไม่ หลบตา...ด้วยซ้ำ ฉันดีใจที่คน ๆ ที่ฉันเคยเลือก ไม่เป็นแบบใคร ๆ... ที่ มักจะเย็นชาใส่คนเคยคุ้น ขอบคุณ...จากใจ เพราะฉันก็แค่...คิดถึง ไป ล่ะนะ...
|