ธรรมชาติประการหนึ่งของคนในลิฟท์
คือ ทุกคนจะวางตัวเย่อหยิ่ง ไม่รู้จัก
ไม่มองหน้ากันไม่ยิ้มแย้ม
ตาจ้องที่เลขบอกชั้น
บรรยากาศยะเยือกเหมือนเกิดสงครามเย็นแต่คุณอาจเปลี่ยนแปลงมันได้โดย

1.
สั่งขี้มูกใส่ผ้าเช็ดหน้า ส่งให้คนรอบๆ ดู ถามว่า
"ขี้มูกสีนี้มีเชื้อไหมครับ?"
2. กรณีที่ขึ้นหลายชั้น
แกว่งตัวไปมาให้ลิฟท์โยกเยก พลางร้อง " ฮุยเลฮุย "
3.
แจกนามบัตรและขอนามบัตร
4. ทำเสียงบึมทุกครั้งที่มีคนกดปุ่ม
5.
จับมือคนที่เข้าใหม่ พลางพูดว่า " ยินดีต้อนรับ ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ "
6.
ร้อง " ติ๊งต่อง " ทุกครั้งที่ประตูปิด ( น่าจะเป็นเปิดมากกว่า ช่างเหอะ )
7.
ไอแห้งๆ เป็นระยะ บ่นพึมพำว่ายาวัณโรคหมดหลายเดือนแล้ว
8. ยืนเงียบๆ
ที่มุมในสุด หันหน้าชิดฝา ไม่ขยับร่างกาย พึมพำคาถา
ไม่ต้องลงแม้ลิฟท์จะขึ้นสุดแล้ว
9. ผายลมต่อเนื่อง มองผู้หญิงข้างๆ
แล้วยิ้ม
10. รำมวยไทเก็ก
11. พูดเสียงดังว่า " เอ๊ะ ปุ่มอะไร ? "
แล้วกดปุ่มสีแดงที่เขียนว่าหยุดฉุกเฉิน
12. แง้มกระเป๋าถือ
ชะโงกหน้าดูข้างใน พูดกับกระเป๋าว่า " คุณสบายดีไหม?
อากาศในนั้นพอหายใจหรือเปล่า? เดี๋ยวก็ถึงแล้ว"
13. เข้าทรง

ยิ้มให้กันหน่อยน่า อย่างน้อยถามว่า
ไปชั้นไหนคะ เป็นธุระกดลิฟท์ให้...ก็ยังดี