|
เวลาและวารีไม่เคยรอใคร
ย่อมเลื่อนไหลไปไม่มีวันกลับ แต่เรามิใช่เวลาและวารี บาวกรณีต้องรอกันบ้าง
และต้องรอจริงๆ เพราะไม่อาจทำอะไรได้มากกว่านั้น
|
|
|
บ่ายแก่ๆ ของวันหนึ่ง
ข้าพเจ้าซักจีวร และผ้าเช็ดตัวนำมาตากแดดให้แห้ง
ขณะนั้นดวงตะวันขับแสงส่องสว่างอย่างเจิดจ้า แสงแดดกำลังร้อนระอุ
ข้าพเจ้ารู้สึกพอใจดีใจ ที่ตากผ้าให้แห้งโดยเร็ว ค่อยๆ
คลี่จีวรออกและผึ่งผ้าเช็ดตัวพาดตากไว้ที่ราวผ้า เวลาผ่านไปมา 10 นาที
ข้าพเจ้ากลับมาดูจีวรและผ้าเช็ดตัว เห็นจีวรใกล้แห้ง
ลองเอื้อมมือไปสัมผัสผ้าเช็ดตัวผ้าเช็ดตัวยังชุ่มด้วยน้ำ
จีวรยังไม่แห้งสนิทภายใน 10 นาที ผ้าเช็ดตัวยังต้องใช้เวลาอีกนาน
ข้าพเจ้าก็ยังต้องรอ รอให้ผ้าเช็ดตัวและจีวรแห้งจึงนำไปพับเก็บไว้ในกุฎิ
|
|
ระหว่างที่รอให้จีวรและผ้าเช็ดตัวแห้งอยู่นั้น
ข้าพเจ้ารู้สึกกระหายน้ำต้องการดื่มน้ำเย็นๆ
ให้ชื่นใจจึงเข้าไปใช้ขวดรองน้ำจากเครื่องกรองน้ำนำมาแช่ไว้ในตู้เย็น
เวลาผ่านไป 10 นาที ข้าพเจ้าไปเปิดตู้เย็น
เพื่อนำน้ำมาดื่มแต่น้ำยังไม่เย็นเลย ข้าพเจ้ายังต้องรออีก
รอให้น้ำเย็นได้ที่ก่อน
สองสาเหตุการณ์นี้ข้าพเจ้าต้องรอ ข้าพเจ้าทำอะไรไม่ได้นอกจากรอ
แต่ข้าพเจ้าไม่เกิดกระวนกระวายใจ และไม่รู้ว่าจะกระวนกระวายใจไปทำไม
เพราะรู้อยู่ว่าจีวรและผ้าเช็ดตัวยังไม่แห้ง และน้ำก็ยังไม่เย็น กระวน
กระวายไปก็เท่านั้น ไม่มีประโยชน์เสียสุขภาพจิตเปล่าๆ
แต่ข้าพเจ้าก็รู้ดีว่า จีวรและผ้าเช็ดตัวต้องแห้งและน้ำต้องเย็นอย่างแน่
นอน เพียงแต่ต้องใช้เวลาหน่อย
|
|
|
ข้าพเจ้ารู้ว่า
การรอและการให้เวลา มีความหมายและการดำเนินงาน เพื่อชีวิตที่ดีและ
การงานเจริญก้าวหน้า เราต้องรอและให้โอกาสและการประกอบการ ทว่า
การรอต้องรู้ว่ารออะไร มีผลอะไรเกิดขึ้น ใช่ว่ารออย่างทื้อๆ ทนๆ จนไม่
รู้ว่ารออะไรและจะเกิดอะไรขึ้น
ข้าพเจ้ารู้อีกว่า ทุกสิ่งทุกอย่างมิได้เสร็จสรรพแบบปุบปับฉับพลัน
ต้องมีเหตุปัจจัยมาประกอบร่วม และเป็นไปตามเงื่อนไขตามกาลเวลา
จีวรและผ้าเช็ดตัวต้องมีแสงแดดเป็นปัจจัยประกอบไปด้วย น้ำเย็นก็เหมือนกัน
ต้องมีตู้เย็นเป็นปัจจัยเป็นองค์ประกอบร่วมช่วยปรับให้เย็น
|
|
ประการสำคัญคือ
มันเป็นไปตามเงื่อนไขของกาลเวลา ถึงเวลาแห้งมันจึงแห้ง
ถึงเวลาเย็นมันจึงเย็น อาศัยการสะสมความร้อนความเย็น
และค่อยเป็นค่อยไปตามกาลเวลาในช่วง 10
นาทีดังกล่าวจึงไม่ใช่เวลาแห่งความสำเร็จ
ข้าพเจ้าได้บทสรุปว่า ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเป็นไปตามเงื่อนไขของกาล
เวลา ต้องใช้เวลาด้วยกันทั้งสิ้น
จะช้าหรือเร็วก็ขึ้นอยู่กับเหตุของปัจจัย และองค์ประกอบร่วมที่มารวมตัวกัน
ถ้ามันไม่ถึงพร้อมบริบูรณ์เมื่อใด ก็สำเร็จเมื่อนั้น
เมื่อยังไม่สำเร็จ
ก็แสดงว่าเหตุปัจจัยและองค็ประกอบร่วมยังไม่รวมตัวกันบริบูรณ์
ก็ต้องรกันก่อนระหว่างที่รออยู่นั้น ก็มาดูว่าทำอะไรได้บ้าง
หน้าที่ของเราโดยตรงคือช่วยหรือทำเหตุปัจจัยทำองค์ประกอบร่วมให้ถึงพร้อม
มิใช่มีหน้าที่ไปเร่งรัดและรับผล มิฉะนั้น
ตังเรานั้นแหละจะเดือดร้อนกระวนกระวายใจ ว่าทำไมไม่สำเร็จ
|
|
ขอขอบคุณ
ข้อมูลที่มีคุณภาพ
จาก หนังสือพัฒนาชีวิตจากชีวิตจริง
แต่งโดย พระมหาอุเทน ปัญญาปริทัตต์
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
