เพื่อนกินนั้นหาง่าย  เพื่อนตายหายากกว่า  สาว ๆ
คงเคยได้ยินคำนี้กันใช่มั้ยค่ะ 
แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่าเขาเป็นมิตรแท้ของเรารึเปล่า  ลองไปดูกัน

1. ระยะเวลาอันเนิ่นานเพียงพอ
              
อย่าเพิ่งเอาเวลาไปตัดสินมิตรภาพที่เพิ่งรู้จักเพียงไม่นาน 
มันจะต้องใช้เวลาและโอกาสกัน  แต่สำหรับคนที่เป็นเพื่อนรักกันมานาน 
คุณลองหันกลับไปมองที่รอบกายของคุณดู 
แล้วคุณจะพบว่ามีเพื่อนคนใดที่คบค้าสมาคมกับคุณนานเกินกว่า  3  ปี 
ด้วยนิสัยใจคอและสิ่งที่พวกเขาปฏิบัติต่อคุณนั้น 
มันดีเพียงพอที่คุณจะยกระดับความสัมพันธ์ให้กลายมาเป็นเพื่อนแท้ได้หรือไม่

2.
ความปรารถนาและความหวังดีที่มีให้กัน
              
แน่นอนว่าอยูต่อหน้ากันทุกคนก็อวยกันเป็นเรื่องปกติ 
แต่คนที่เป็นเพื่อนแท้มันต้องทั้งอวยและกล้าที่จะติและตำหนิสิ่งที่เพื่อน
ทำ 
สิ่งไหนถ้ามันเป็นสิ่งดีและเป็นมงคลแก่ชีวิตก็น่าที่จะชวนหรือเสนอแนะให้
เพื่อนทำด้วย 
แต่ถ้าสิ่งไหนคิดว่าเพื่อนทำแล้วอาจก่อให้เกิดความเสียหายแก่เพื่อนได้ 
ก็ไม่ควรนิ่งดูดาย  ต้องปรามเพื่อนโดยพลัน

               3.
การไปมาหาสู่อย่างสม่ำเสมอ
              
ไม่ใช่ว่าตอนสุขสบายอยู่ดีมีสุข 
หายหน้าหายตาและหายหัวไปแบบไม่ติดต่อเพื่อนเลย 
แต่ตอนมีเรื่องลำบากเดือดร้อนกลับวิ่งรี่มาหาเพื่อนขอความช่วยเหลือ 
การมีเพื่อนไว้เฉพาะเวลามีความทุกข์แบบนี้ 
ตัวคนเป็นเพื่อนเองก็คงรู้สึกได้ว่าเพื่อนไม่มาหาเพื่อนแค่เฉพาะช่วงเวลาที่
หัวเราะไม่ออกแบบนี้  แต่ถึงแม้ไปมาหาสู่กันทุกวันไม่ได้ 
แต่ก็ควรที่จะคิดถึงเพื่อนบ้าง  อย่างน้อยนาน ๆ
จะโทร.หานัดพบกันแบบไม่มีเรื่องกันบ้าง 
เพื่อนก็จะรู้สึกว่านี่แหละคือความเป็นเพื่อนที่มีให้กันตลอดเวลา

4.
ความกล้าที่จะตำหนิเพื่อน
              
เพื่อนต้องกล้าที่จะด่าเพื่อนเมื่อเห็นเพื่อนทำผิดพลาด 
และกล้าที่จะเตือนเพื่อน  คอมเม้นท์และวิจารณ์เพื่อนถ้าเป็นเรื่องไม่ดี 
เราจะต้องไม่ปล่อยวางและปล่อยเพื่อนลงนรกหรือต้องผจญภัย 
โดยไม่บอกกล่าวหรือเตือนเพื่อนล่วงหน้า

แล้วเพื่อน
ๆ หล่ะคะเจอเพื่อนแท้กันบ้างหรือยัง  ถ้าเจอแล้วก็ควรจะเก็บมิตรภาพดี ๆ
นี้เอาไว้นะคะ  เพราะเพื่อนแท้นั้นหายาก..