Austin was born .. ฉลองซะวันสิ้นปีเลยนะลูก ถ้าเลือกวันเกิดให้ลูกได้จะเลือกวันไหน? .. "31 ธ.ค. 2553 หรือ 1 ม.ค. 2554" กำหนดคลอดของออสตินตรงกับวันที่ 2 ม.ค. 2554 แม่ต้องไปพบคุณหมอทุกสัปดาห์นับตั้งแต่สัปดาห์ที่ 37 เป็นต้นมา เพราะอายุครรภ์มากขึ้น สามารถคลอดได้ทุกเวลา และแม่ก็เลือกที่จะคลอดลูกแบบธรรมชาติ .. จนสัปดาห์ที่ 38-39 แม่ก็ยังไม่มีอาการปวดท้องเตือน เลือดออก หรือน้ำเดิน .. คุณหมอเลยให้ไปพบถี่ขึ้น เป็น 2 วันครั้ง .. ล่าสุดคือวันที่ 30 ธ.ค. แม่ก็ไปหาหมอตามปกติ แต่ไหงวัดความดันแล้วพุ่งปี๊ดไปถึง 140 โน่นแน่ะ วัดครั้งที่ 2 ก็ทะลุไป 144 .. เอาแล้วไง คุณหมอเช็ค ultrasound แล้วก็บอกว่าลูกสมบูรณ์พร้อมออกมาดูโลกแล้ว แต่จะเอายังไง อาการใกล้คลอดไม่มีเตือนมาเลย ตรวจปากมดลูกก็ยังไม่เปิด .. แถมความดันสูงแบบนี้ก็อันตรายต่อทั้งแม่และลูก จะรอสัญญาณคลอดต่อหรือจะผ่าตัดก็ให้ลองคิดดู .. วินาทีนั้นมองหน้าป๊า เอาไงดีหว่า .. จะรอให้ครบกำหนดคลอดก็อีกตั้ง 3 วัน จะเกิดอะไรขึ้นบ้างก็ไม่รู้ แต่ถ้าเลือกผ่า แม่ก็อยากได้วันที่ 1 ม.ค. นะ เพราะมันเริ่มต้นปีใหม่ เวลาเข้าเรียนจะได้ไม่เสียเปรียบอายุ .. แต่ป๊าบอกว่า 31 สิดี ถ้าคลอดวันที่ 1 เดี๋ยวหมอไปฉลองปีใหม่ แฮ้งค์ มาทำคลอดไม่ได้นะ แถมตอนไปเข้าเรียนจะได้อายุมากกว่าคนอื่น จีบสาวสบาย .. ว่าเข้าไปโน่น และในที่สุดแม่ก็ (ทำใจ) เลือกผ่าวันรุ่งขึ้นเลย เพราะกลัวเป็นอันตรายต่อเด็ก .. แอบตื่นเต้นด้วยแหละ อยากคลอดเองนี่เนอะ อ่านหนังสือเกี่ยวกับการกำหนดลมหายใจเพื่อเบ่งคลอด เตรียมพร้อมมาอย่างดี แต่สถานการณ์พลิก ต้องผ่าซะงั้น ..หลังจากแน่ใจแล้วว่าจะผ่า คุณหมอเลยให้งดอาหารและน้ำคืนนี้เลย ส่วนเวลาผ่า เราไม่มีฤกษ์ ก็รอทางรพ. พร้อม ถึงเรียกคุณหมอไปทำคลอดให้ คืนนั้นทั้งคืน ตื่นเต้นไปหมด ใจก็อยากเห็นลูกเร็ว ๆ แต่ก็กลัวด้วยสารพัด .. นอนไม่ค่อยจะหลับเลย แถมต้องตื่นไปรพ. เช้าอีกต่างหาก 31.12.2011 วันเกิดของออสติน ตื่นแต่เช้า ป๊าพาไปไหว้คุณย่าโมก่อน แล้วก็ตรงดิ่งไปรพ. เลย .. จัดแจงเปลี่ยน package คลอด จากคลอดธรรมชาติเป็นผ่าตัด แล้วก็วัดความดันอีกครั้ง คราวนี้ความดันลดเหลือ 100 เดียว .. เฮ้ย~ ไหงมะคืนสูงจัง งั้นยังไม่ผ่าได้มั้ยอ่า (คิดในใจ) .. แต่แล้วก็ไม่ทันได้เปลี่ยนใจ เพราะถูกส่งไปยังห้องรอคลอด เตรียมตัวรับการผ่าตัด >.<" พยาบาลมาใส่สายปัสสาวะให้ แล้วก็มีบุรุษพยาบาลมาถามว่าจะดมยาหรือบล็อคหลัง พร้อมอธิบายข้อดีข้อเสีย .. เราก็เลือกบล็อคหลังอ่ะแหละนะ เพราะไม่อยากสลบไม่รู้เรื่อง เอาแค่ช่วงล่างชาก็พอ นอนรอคุณหมออยู่พักนึง ประมาณ 10 โมงกว่า ๆ ก็ได้ยินว่าอีกเดี๋ยวจะได้ผ่าแล้ว แต่รอแล้วรอเล่าก็ยังไม่ได้ผ่าซะที มารู้ทีหลังว่ามีเคสน้องคลอดติดไหล่ คุณหมอเลยต้องไปทำคลอดฉุกเฉินให้ก่อน จนเที่ยงนิด ๆ แม่ก็ถูกเข็นเข้าห้องคลอด .. เปลี่ยนไปนอนเตียงผ่าตัดซึ่งมีขนาดเล็กเท่าความกว้างช่วงตัว บรรยากาศห้องคลอดก็ปูกระเบื้องซะเหมือนห้องน้ำเลย .. ฮ่า ๆ .. แล้วหมอวิสัญญีก็มาทำการบล็อคหลังให้ .. ไอ้ที่เคยได้ยินว่าฉีดเข้ากระดูกสันหลังนึกว่าจะเจ็บมาก ก็ทำใจอยู่นาน เอาเข้าจริงแป๊บเดียวมาก ๆ แล้วก็เจ็บแค่ตอนฉีดยาชา .. แต่พอยาเริ่มออกฤทธิ์นี่มันอึดอัดไปหมด ขาขยับไม่ได้เลย มันหนักอึ้ง หงุดหงิดชะมัด .. แล้วป๊าก็เข้ามาให้กำลังใจอยู่ห่าง ๆ คอยถ่าย VDO ไว้ให้ ซักพักคุณหมอจำรัสก็มา เตรียมผ่า ระหว่างขั้นตอนผ่าตัดแม่หลับตาปี๋เลย สวดมนตร์ไปด้วย มันทั้งตื่นเต้นและกลัวไปพร้อมกัน รู้สึกยังไงบอกไม่ถูก แล้วซักพัก็ได้ยินหมอพูดว่า "หมอเด็กมาหรือยัง .. เด็กกลืนแมคโคเนียม (ขี้เทา) เข้าไป" แม่ล่ะใจแป้วเลย ลูกจะเป็นอะไรหรือเปล่า .. เวลาผ่านไปอีกพัก ก็ได้ยินเสียงร้องแหกปากลั่นของเจ้าออสตินของแม่ .. วินาทีนั้นตื้นตันบอกไม่ถูก แล้วพยาบาลก็พาออสตินมาโชว์แม่ ก่อนที่จะพาไปทำความสะอาดและปรับอุณหภูมิ มารู้ทีหลังว่าออสตินกลือขี้เทาเข้าปอด หมอเด็กต้องใช้สายยางสอดจมูกแล้วดูดออก นานทีเดียว ดูจาก VDO ที่ป๊าถ่ายมาแล้วสงสารลูกมาก ๆ .. แต่หนูปลอดภัยดีแล้วแม่ก็เบาใจ พอทุกอย่างเรียบร้อย แม่ก็ย้ายมาอยู่ห้องพักฟื้นรอให้เค้าพาลูกมาเจอตอนเย็น .. และแม่ก็เลือกที่จะเลี้ยงลูกเอง เนื่องจากช่วงวันที่ไปคลอดเป็นวันหยุดยาว พยาบาลห้อง Nursery ลาหยุด เหลือแค่ 2 คนเท่านั้น แต่ต้องดูแลเด็กแรกเกิดถึง 9 ชีวิต .. ป๊าเลยขอมาเลี้ยงเองซะเลย กะว่าจะเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ เลยจะให้ลูกมาดูดกระตุ้น .. แต่ปัญหาก็เกิดตามมา เพราะรพ. ไม่สนับสนุนเรื่องนมแม่ เลยไม่มีการอบรมที่ถูกต้อง ป๊ากะแม่ไม่อยากให้ลูกติดจุกนมด้วยความที่อ่านข้อมูลมาเยอะเลยขอป้อนนมด้วย syringe แทน แถมตอนแรกเรากะจะไม่ให้นมผสมเลยด้วยซ้ำ เพราะได้นมจากพี่โอ๋ (ญาติของป๊ามาหม่ำ) แต่ในที่สุดก็ยอมแพ้ เพราะพยาบาลโทรมาเร่งมากบอกว่าลูกร้องไม่หยุด แม่เลยต้องยอม ออสตินหน้าเต็ม ๆ ยังไม่ลืมตาเลย พักฟื้นอยู่ 3 วันก็กลับบ้าน .. และต้องมาบู๊กะที่บ้านอีกรอบเรื่องนมผสม เพราะความสงสารหลาน ด้วยเข้าใจว่านมแม่ไม่พอ นมแม่ยังไม่มา .. ไอ้เราก็ทฤษฎีปึ้ก แถมมีพี่สาวเข้าอบรมเรื่องนมแม่มาแล้วด้วย พี่จีนก็เน้นว่าให้เอาลูกเข้าเต้าตลอด แต่ช่วงแรกของความเป็นแม่มือใหม่ก็ panic มาก และถูกกดดันจากสภาพแวดล้อม ทำให้เครียดและกังวล นอนก็ไม่เพียงพอ จนต้องตัดใจให้นมผสมเสริมไปบ้าง .. ออสตินหลับพริ้มเลย ป๊า .. ไม่ค่อยจะเห่อเลยน้า ผู้ที่คอยสนับสนุนเรื่องนมแม่และให้กำลังใจโดยตลอด Note: กว่าจะประสบความสำเร็จในการให้นมแม่ล้วนได้ แม่ก็เจอปัญหาอีกเพียบ .. เดี๋ยวจะมาเล่าให้ฟังอีกทีนะจ๊ะ Create Date : 05 กรกฎาคม 2554 Last Update : 12 กรกฎาคม 2554 20:20:13 น. 0 comments Counter : 889 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก