น้ำนมแม่

วันเสาร์ที่ผ่านมา (12/08/49) เราไปบ้านพ่อที่สงขลามา

อาทิตย์นี้พ่อต้องทำงานพ่อจึงมารับเราสองคนไปนอนด้วยซัก 2 คืน

ใคร ๆ ที่ทำงานพ่อต่างก็บอกว่าลูกหน้าเหมือนพ่อกันทั้งนั้นแหละ

เอาเหอะ ก็ลูกเอฟนี่จะให้หน้าเหมือนใครถ้าไม่ใช่เอฟ จริงมะ?

พอวันจันทร์เราก็กลับบ้านกัน วันนี้หละมีปัญหา แม่เกิดอาการ

เจ็บนมมาก ๆ ทั้ง ๆ ที่แม่ปั๊มนมออกจะบ่อยกว่าอยู่บ้านเราซะอีก

ยังเกิดอาการคัดนมซะได้ แย่จัง...และก็แย่มาก ๆ ตรงที่แม่เกิดจับไข้

ไข้สูงมาก ปวดหัวมาก ๆ เพราะเกิดจากน้ำนมคั่ง แม่เลยโทรหาลุงหมอ

ลุงหมอบอกให้กินยาพาราฯ ไปก่อน คืนนั้นแม่นอนหนาวมากกินยาทีไข้ลดที

กินตลอดจนพ่อบอกให้หยุดกิน แต่พอหยุดไข้ก็กลับมา จนตอนเช้า

แม่โทรบอกลุงหมอ ลุงหมอให้ยามาใหม่ แม่ถึงอาการดีขึ้น

ป้าปึงบอกกับแม่ว่าอาการแบบนี้สงสัยนมคงใกล้จะหมดแน่แล้ว

แม่นึก ๆ แล้วใจหายจัง แม่อยากเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ให้ได้ถึง

6 เดือน ไม่อยากให้มันหมดทั้งที่ยังไม่ถึง 4 เดือนแบบนี้เลย

แม่ปรับทุกข์กับพ่อ พ่อบอกให้แม่ยอมรับ...ว่าถ้าหมด ก็ต้องให้ลูกกินนมผง

แม่รู้...แต่ก็...เสียดาย ใจหาย...น้ำนมที่แม่ภูมิใจว่าเป็นสายธารจากหัวใจของแม่

สายเลือดที่กลั่นจากหัวใจจะหมดไปแล้ว...แต่แม่จะสู้ แม่จะพยายามให้

มันมีพอเลี้ยงลูกต่อไปอย่างน้อย ๆ ให้ถึง 4 เดือน...

ถึงแม้มันจะปั๊มยากปั๊มเย็นแล้วก็ตามที อย่างน้อยให้ได้ซัก 4 เดือนเต็ม

ก็ยังดี ลูกจะได้มีภูมิต้านทานดี ๆ น้ำหนักขึ้นโดยที่แม่ไม่ต้องกังวล

ว่าลูกจะอ้วนไปมั้ย ท้องจะผูกมั้ย ท้องอืดรึเปล่า

ไม่ยุ่งยากเกี่ยวกับอุปกรณ์ น้ำร้อน--น้ำเย็น นมผง

และที่สำคัญที่สุดคือ คุณค่าของนมแม่นั้น มากมายมหาศาล

ทั้งที่แม่ทำใจไว้แต่แรกแล้วเชียวว่า นมแม่จะมีไม่นานเพราะลูกไม่ได้

ดูดจากอกแม่ แต่แรกนั้น คิดไว้ว่าคงมีได้แค่ 3 เดือนแน่ ๆ

แต่พอเอาเข้าจริงแม่มีน้ำนมมากมาย มากพอจะเลี้ยงเด็กได้อีกคนแท้ ๆ

ก็เลยคิดเข้าข้างตัวเองว่าอาจจะมีน้ำนมพอให้ลูกดื่มกินไปจน 6 เดือน

มาตอนนี้สิ่งที่คิดไว้ตอนแรกนั้นมันถูกจริง ๆ หากลูกไม่ดูดจากอกแม่แล้ว

น้ำนมก็มีไม่นาน...ปั๊มได้น้อยลงเรื่อย ๆ

....เฮ้อ.....

แม่มีเพลงที่ร้องให้ลูกฟังบ่อย ๆ เกี่ยวกับน้ำนมแม่ ซึ่งแม่ชอบมาก

และแม่ก็รู้ว่าลูกชอบ ทุกครั้งที่ฟังก็จะหลับไปทุกทีเลย

เพลงนี้ไง....

"คือสายใย"


สายธารอุ่น ๆ ที่กลั่นจากขั้วหัวใจ

คืออาหารมื้อแรกที่ให้

และคือความหมายของแม่

ผู้ให้ชีวิต ผู้ให้อาหาร ผู้คอยดูแล

ได้เพียงน้ำนมแม่แต่ละวันแรมปี

หัวใจของลูกพันผูกยามแม่ประคอง

ตาดวงน้อยเฝ้าคอยจับจ้อง

อุ่นไอจากแม่ที่มี สัมผัสด้วยรัก สัมผัสชีวิต และคุณความดี

อิ่มเอมและเปรมปรีดิ์ด้วยสายธารจากใจ

คือสายใย สองใจเป็นหนึ่ง

ไออุ่นซึ้งไม่อาจจะเทียบสิ่งใด

ลูกอิ่มท้องอิ่มสมองอิ่มจิตใจ

ไม่มีรักใด ยิ่งใหญ่กว่านี้ได้เลย

น้ำนมของแม่สร้างลูกเป็นคนเต็มคน

ให้ชีวิตและให้ตัวตน อบรมสั่งสอนดังเคย

พระคุณสุดฟ้าเกินกว่าจะหาถ้อยคำใดเอ่ย

ลูกนี้ไม่ลืมเลย

ว่าแม่เคยให้น้ำนม...



*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*



Create Date : 09 สิงหาคม 2550
Last Update : 9 สิงหาคม 2550 16:17:13 น. 0 comments
Counter : 247 Pageviews.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

toffy_cake
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เขียนขึ้นเพื่อ "เจ้าตัวน้อย" ของแม่
[Add toffy_cake's blog to your web]