นีโออิมเพรสชั่นนิสม์ เป็นลัทธิศิลปะที่ เฟลิกซ์ เฟเนออง ( Felix Feneon , ค.ศ. 1861 - 1944 ) นักเขียนและนักวิจารณ์ศิลปะชาวฝรั่งเศส นำมาใช้เป็นชื่อบทความศิลปะของเขาชื่อ “Neo – Impressionisme ” ในนิตยสารชื่อ “ L Art Moderne ” ฉบับเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1887 ( สงวน รอดบุญ .2523 : 109

ในเชิงประวัติศาสตร์ศิลปะลัทธินี้เกิดมาจากผลสะท้อนจากลัทธิอิมเพรสนิสม์ กล่าวคือ ในขณะที่ศิลปกรรมลัทธิอิมเพรสนิสม์ ในฐานที่เป็นศิลปะสมัยใหม่ที่ยิ่งใหญ่ และโดดเด่นในยุโรป ด้วยมีศิลปินและสาธารณชนให้ความนิยมเป็นอย่างสูงสุดกำลังลดบทบาทลง ศิลปะลัทธินีโออิมเพรสนิสม์ก็ได้แสดงบทบาทเด่นชัดขึ้นมาแทน ศิลปินผู้นำในลัทธิอิมเพรสนิสม์ใหม่นี้ คือ เซอราท์กับซียัค ( Hartt.1993: 945 – 947 ) อันเป็นผลมาจากการที่พวกเขาไม่เห็นด้วยกับแนวทางของศิลปะลัทธิอิมเพรสนิสม์ ซึ่งยังคงมุ่งมั่นที่จะแสดงออกด้วยรูปทรงอันเลือนราง เสมือนสรรพสิ่งและสรรพธาตุไร้ความหมาย และพวกไม่เห็นด้วยกับประกายแสงบนพื้นภาพที่กระจายตัวไม่เด่นชัด

จากการไม่เห็นด้วยและจากความเชื่อทางศิลปะที่แตกต่าง ศิลปินกลุ่มนี้ได้แสดงความเชื่อทางศิลปะดังกล่าว ผ่านกลวิธีศิลปะในผลงานที่สร้างสรรค์ขึ้นด้วยการประสานอนุภาคของสีที่ถูกแตะแต้มเป็นจุดเล็ก ๆ ตามหลักทฤษฏีทางฟิสิกส์ที่ว่า แสงคืออนุภาคของสี

ศิลปินดังกล่าวพยายามนำแสงเข้ามาสัมพันธ์กับสี โดยการระบายสีให้เกิดริ้วรอยพู่กันขนาดเล็กด้วยสีสดใสโดยไม่เกลี่ยสี ลักษณะรูปแบบนี้ถูกเรียกอีกชื่อว่า ลัทธิจุดสี หรือ Pointilism หรือ Divisionism โดยศิลปินจะปล่อยให้จุดสีที่แต้มไว้อย่างพราวแพรวเกิดการผสานผสมกันในดวงตาผู้ดู เพื่อให้เกิดการผสานสัมพันธ์ระหว่างการมองเห็นสีและแสงไปพร้อมกัน

ความแตกต่างระหว่างจิตรกรรมลัทธิอิมเพรสนิสม์กับลัทธินีโออิมเพรสนิสม์นอกจากการพัฒนารอยพู่กันไปสู่การแต้มสีเป็นจุดเล็กๆ เพื่อให้สีและน้ำหนักสีที่ตัดกันมากขึ้น เกิดประกายแสงกระจ่างชัดแล้ว ในส่วนของรูปทรงวัตถุบนพื้นภาพ ก็จะได้รับการเน้นให้เด่นชัดว่าลัทธิอิมเพรสนิสม์ โดยศิลปินปรับรูปทรงจากธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมที่มองเห็น ไปสู่รูปทรงและโครงสร้างใหม่บนผืนภาพ ด้วยการตัดทอนและสร้างรูปทรงให้ดูง่ายขึ้น โดยใช้โครงสร้างเรขาคณิตเข้ามาช่วยกรายๆ เพื่อให้มีการผสานสัมพันธ์กับวิธีการระบายสีเป็นจุดเล็ก ๆ ที่ไม่เหมาะสมต่อการระบายหรือสร้างให้เกิดรูปทรงที่ซับซ้อนได้ ( วิรุณ ตั้งเจริญ .2535 : 16 – 17 )

กลุ่มศิลปินลัทธินีโออิมเพรสนิสม์นอกจากเซอราต์และซียัคแล้ว ยังมีแม็กซีมิเลียนลูช( Maximilien Luce , ค.ศ. 1858 – 1941 ) และ อังรี เอ็ดมองค์ กรอส ( Henry Edmond Gross , ค.ศ. 1856 – 1910 ) ต่อมามีคามิล ปีสซาโร จิตรกรคนสำคัญลัทธิอิมเพรสนิสม์เข้ามาร่วมด้วย

Create Date : 11 กันยายน 2551
Last Update : 5 ตุลาคม 2551 17:53:39 น.		5 comments
Counter : 27687 Pageviews.
Share Tweet