Bloggang.com : Sold-ouT - ไทเป โซล...ใครๆก็ไม่รัก และเรียน EM

Bloggang.com : weblog for you and your gang

thank you for flying with the wing of HANG~

Group Blog

Group ตัวอย่าง

All blogs

ไทเป โซล...ใครๆก็ไม่รัก และเรียน EM

จริๆตั้งใจไว้ว่าจะเขียนตั้งนานแล้ว แต่ว่า...ขี้เกียจ...แสน
ล่าสุดไปไฟล์ทโปรดมา...ไทเป –โซล
ไฟล์ทนี้หลายคนเกลียด เนื่องด้วยเวลาเช็คอินที่เช้าเหลือคณานับ 0525 นั้นหมายความว่าจะต้องตื่นอย่างช้าที่สุดคือ...ตี4...
แต่...ถ้...าบ้านไกล มีหวัง...ตี3...ไม่พอ ยังบิน 4 แลนด์ดิ้งใน 2 วันต่างหาก
ได้เพอร์เดี้ยมเท่ากับบินไดเร็คท์ หรือแวะแค่ขาเดียว
กล่าวคือ...ถ้านับจริงๆ ไฟล์ทนี้..ขาดทุน

แต่สำหรับผมนั้น....โปรดปรานที่สุด
ด้วยความที่ตื่นเช้าวันแรกวันเดียว และเซอร์วิสก็แสนจะง่อย

ข้อดีของไฟล์ทนี้ คือ
Breakfast ใน First Sector

Drink with me (meal) ใน Sector ที่ 2 และ 3

Dinner (Full service) ใน Sector สุดท้าย...เท่านั้น

มากกว่านั้นคือผู้โดยสารในไฟล์ทนี้นั้น้ไม่เรื่องมาก แสนจะง่ายดาย จะมีมากก้แค่อาหารมังสวิรัติ หรือVegetarian เท่านั้น

ถึงโซลเย็นๆ (ประมาณ 4 โมงเย็นบ้านโซล หรือ บ่าย 2 บ้าน กทม.)

วันกลับ ออกจากโซลช่วงเย็นๆ ทำให้ไม่ต้องตื่นเช้า (แด๋วเบียร์ได้อย่างสบายใจแฮ)

แลกเข้าง่าย เพราะใครๆก็ไม่ค่อยชอบ แลกง่ายกว่า Delhi, Bombay ซะอีก

สรุป ง่ายทุกอย่าง...ตื่นเช้าอย่างเดียว

เมืองแทบนั้นเริ่มหนาวแล้ว

อุณหภูมิเลขตัวเดียว ลมแรงและแห้งอีกต่างหาก

เกาหลีนี่แปลก เวลาร้อน...ก็ชื้นซะเหนียวไข่ แต่พอหนาว ก้ล่อซะไข่แห้งเชียว...เขาบอกกันมาว่า เป็นเพราะใต้ดิน เกาหลีมี “แร่เหล็ก” เยอะ เลยทำให้มันเป็นอย่างนี้ ไม่รู้จริงรึเปล่า...ใครรู้...บอกหน่อย

จากที่ไป ปักกิ่ง, อุซเบิร์ก (UTH), โอซาก้า และ โซล มาติดๆกัน ด้วยเหตุหนาว แห้ง และแดดมะหึมานั้น ส่งผมให้หนังหน้า...ที่เยินอยู่แล้ว ไปกันใหญ่เลยทีนี่ จมูกแห้ง ลอก และแตก...ย้ำ...แตกแบบคล้ายๆส้นเท้าแตก (กุ...ช่างยกสิ่งมาเปรียบเปรยได้เหมาะสมมาก) จากที่อุบาทว์อยุ่แล้ว เข้าไปใหญ่เลยคราวนี้

จมูกลอก และแตกเป็นยังไงหรอ

เคยดมป๊อปเปอร์ไม๊? อารมณ์มันก็คล้ายๆโดนป๊อปเปอร์หกใส่ แล้วมันกัดผิว...อย่างนั้นแหละ...แต่เอ...กูรู้เรื่องป๊อปเปอร์กัด...ได้ยังไง

(กระซิบ โหมด อุซเบิร์ก = อุดรธานี ถ้าเป็น อุบลราชานี ก็ “อุพเบิร์ก” ส่วน พิษณุโลก จะเป็น “พิซเบิร์ก” ดูดีมีสกุลมะ?)

บินคราวนี้ ก็ไม่มีอะไรมากมาย เพียงแต่เปลี่ยนเครื่องจาก 777-300 มาเป้น 777-200 แทน โดยตัดลูกเรือออกไป 3 คน ดดยเป้น 1 นาง 2 นาย และจริงๆ ตรงๆแล้ว...1 ใน 2 นายนั้นจะต้องเป็น “กู” แต่ด้วยชะตาฟ้า OD คงรู้ และเห้นใจ ว่าไปแลกชาวบ้านเขามา เลยคงสถานะผมไว้ กับสจีวตอีกคน ที่ซีเนียร์แล้ว แต่ไม่ยอมขยับไปไหน กะว่ากุจะเป็นซุปเปอร์ซีเนียร์ Y แข่งกับ เจ๊หน่อง...นั้นแอร์ซุปเปอร์อัครมหาโคตร
ซีเนียร์ Y ผิดกับตรงที่...เจ๊หน่อง...น่าคบค้า...แต่...มัน...ไม่...

ผุ้โดยสารผิดคาดมากๆ ปกติจะพอดีๆ แน่นบ้าง ไม่ถึงกับเต้มทุกเซ็คเตอรื แต่ครานี้ 100 นิดๆทั้งหมดทั้งสิ้น...สบายดิอะ...ให้ลูกเรือมาเต็มสูตร แต่...ผู้โดยฯแค่นี้...แม่เจ้า สบายยิ่งกว่าอะไรวะอีก...แต่...ง่วงเช็ค น้ำลายยืดเลยเหอะ...

ทีมนี้ขำดี ทำงานสบายๆ แม้ว่า ซีเนียร์จะเยอะไปหน่อย...เด็กสุดฮะ ไฟล์ทนี้ จูเนียร์สุด...

กลับมา หยุด 1 วัน เรียน EM ฮะ ครบรอบแล้วเร็วจัง คล้ายๆว่าเพิ่งเรียนไปไม่นานมานี้เอง ทำไม 1 ปี ผ่านไป ไวเหมือนได้โล่ห์

EM นี่จะเรียน กันใหม่ทุก 1 ปี (บางสายการบินทุก 6 เดือน) ก็แล้วแต่ละ ว่าใครจะยังไง แต่อย่างที่รู้...ที่นี่ เน้น Safety แต่ เน้น...Service...มากกว่า...555

การเรียนหนังสือ เป็นอะไรที่สบายที่สุด แต่...น่าเบื่อที่สุด

เบื่อเพราะมันง่วงนอนนี่แหละ ไม่ใช่เพราะอะไรหรอก เรื่อง Emergency Procedure เนี้ยะชอบ สนุกดี ได้รู้อะไรที่บางครั้งเป้นเรื่องพื้นๆแต่เราไม่รู้ บางครั้งก็รุ้อะไรที่มันน่าอัศจรรย์ใจ...Miracle

คราวนี้เน้นเรื่อง CRM กับ Dangerous Goods

เรื่องแรกที่เรียนนี่ จริงๆแล้วเพิ่งโดนจิกไปเรียนมาเมื่อ Jul เอง ด้วยเหตุที่ว่ามีเพื่อนร่วมรุ่น (ไม่รู้จักหรอกว่าใคร รู้แค่ว่าเป็นรุ่นเดียวกัน) โดน เจ้าหน้าที่ของ ข.อ. (ขนส่งทางอากาศ หรือ การบินพลเรือน เดิม) มาถาม แล้วเฮีย ดันตอบว่าไม่รู้...ไม่เคนเรียน...โดนซะ เรียกมาเรียนใหม่ทั้งรุ่น...ซวยไป

จริงๆเรื่องนี้ เรียนล้ว ตอนเริ่ม Training เลย โดยเรียนกับหมอที่ สถาบันเวชศาสตร์การบิน เรียนพร้อม First Aid นะแหละ

แต่ก้ไม่เป็นไร เรียนซ้ำแล้วซ้ำอีก เรียนไป ฟังนั้นฟังนี่ นั่งง่วงน้ำลายยืดไป ดูสารคดีการบินไปเรื่อยๆ ก็มันดี

ส่วนเรื่องที่ 2 ก็เป็นเรื่องพื้นๆ ที่เคยเรียนมา แต่ก็ลืมๆกันไปแล้ว เพราะเราจะไม่ค่อยเจอเท่าไร่นัก เพราะของพวกนี้ จะโดนสกัดจับตั้งแต่ช่วง X-Ray ใน Terminal มาแล้ว ก็เรียนเพื่อรู้ ประดับติ่งในสมองไว้ เดียวก้ลืม...อาศัยว่ารู้ๆมาบ้างตอนทำ Cargo เลยพอระลึกชาติได้

ซวย...มาเรียนตอนวันที่เขากำลังมีซ้อมอพยพหนีไป เลยต้องร่วมไปกับเขา

เขาให้วิ่งลงมา แล้วก็ไปลชื่อ แล้วก็กลับไปทำทุกอย่างได้เหมือนเดิม บางหน่วยงานจะต้องซ้อมปฐมพยาบาล ซ้อมดับไฟไปตามเรื่องตามราว...แต่...เราไม่เกียว

วิ่งลงมา วิ่งไปลงชื่อ วิ่งกลับไปสอบ จบ

ขำตรงที่ กลับขึ้นไปสอบ แต่เขายังวิ่งออกจากตึกยังไม่หมดกันเลย...

วิ่งกลับไปสอบ สวนกับคนที่กังวิ่งหนีไปลงมาจากตึก

ต้องรีบทำเวลา เดี๋ยวเสร็จช้า รถติดอีก วันศุกร์ต่างหาก

ภาพนี้...น่าดู

ไปกินข้าวเย้นกับหม่อมมา

ครั้งที่แล้ว อยากลองไปกิน อาหารญี่ปุ่นที่ ร้าน Takumi ที่ Swissotel Le Concord มาก แต่ด้วยโทรฯไปเช้ค ปรากฎคิวเต้ม เลยต้องไปกินที่ Daiichi, The Emerald แทน

แต่ครานี้สบเหมาะ ได้กินซะที...ไม่น่าประทับใจอย่างยิ่ง

เป็นบุฟเฟ่ต์ หัวละ 500 กว่าๆ สั่งตามเมนู ซึ่งมีไม่มากนัก

อาหารดูดี รสชาติใช้ได้ ความสดเข้าที แต่...มันไม่ดีขนาดที่คิวต้องเต็มเลยอะ

ถ้าถามนะ...ประทับใจ Daiichi มากกว่า แม้ว่า Daiichi จะดูไม่ค่อยสะอาดเท่าไหร่หนัก แต่.งงของแด๋วมากหลาย

ประทับใจ Takumi ตรง milk Cheese Pudding กับCaramel Ice cream เท่านั้น

แต่ก้เหอะ...พุงกาง แต่ไม่ทรมานเท่ากิน Daiichi คราที่แล้ว

วันจันทร์ไป โวลอีกแล้ว กลับมาวันพุธ ต่อด้วย มัสกัต 2 ขีด กลับมาวันจันทร์ ต่อด้วย ขอนแก่น อุดร บินดุเหนื่อยเนอะ...

ใจจริงอยากแลก ขอนก่น อุดรเป็น ไทเป โซล จัง แต่...เริ่มขี้เกียจ และอยากจะไปกินเนื้อย่างที่อุดรฯ เลยต้องทน...อืม...ออ...จะเอาพาสสปอร์ท ไปทำวีซ่าา ตุรกี กับญี่ปุ่นด้วย

ไปด้วยกันมะ

เฮ้อ...ลืม เครื่งมือทำมาหากิน (Steward Kit) ไว้บนเครื่อง ขาเข้า โซล ไม่รู้มีใครใจดี เก็บไว้ให้ไม๊...ให้เดานะ...ท่าทางจะไม่มี

ทำไมนะ...เวลาเจอขอชาวบ้านเขา...เก้บให้เขาทุกที แถมพยายามเอาไปคืนให้สุดพลังความสามารถในการตามหา แต่...ทำไม ไม่เคยได้ผลบุญนั้นเลยเหอะ

Create Date : 17 พฤศจิกายน 2550

Last Update : 20 พฤศจิกายน 2550 13:06:06 น.

2 comments

Counter : 604 Pageviews.

แวะมาทักทายกันครับ

ชวนไปฟังเพลงร่ำไร ของร๊อกเกอร์รุ่นใหญ่
ก่อนไปดูคอนเสิร์ตค่ำวันนี้ครับ

คลิกที่รูปได้เลยครับ

เอาภาพ Concert ที่ไปดูมาเมื่อวันอาทิตย์ที่แล้วมาฝากด้วยครับ

โดย: มิสเตอร์ฮอง

วันที่: 17 พฤศจิกายน 2550 เวลา:1:12:45 น.

อุดรธานี = อุซเบิร์ก
อุบลราชานี =อุพเบิร์ก
พิษณุโลก =พิซเบิร์ก
^
ชอบเหลือเกิน คำข้างบนนี้ ขอจำไว้ใช้มั่งค่า

" FIERCE "กลิ่นหอม เซกซี่เร้าใจ
เเต่บางคนดูเหมือนฉีดทีเดียวหมดขวด
หายใจลำบาก..ถ้าเดินใกล้ๆกันค่า

โดย: กานต์ศิริ

วันที่: 17 พฤศจิกายน 2550 เวลา:5:08:54 น.

Sold-ouT

Location :

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

Friends' blogs

Webmaster - BlogGang

[Add Sold-ouT's blog to your web]

Links

BlogGang.com