Bloggang.com : สาวน้อยร้อยแปด

Bloggang.com : weblog for you and your gang

...Snow in Neldoreth...

Group Blog

All blogs

บล็อกแท็ก

สงสัยเพื่อนจะอยากให้เรามาปัดหยากไย่ที่นี่เสียที เลยส่งแท็กต่อมาให้เรา

อ่านะ...

ถ้าเข้าใจไม่ผิด คงเป็นวิธีการส่งจดหมายลูกโซ่ในหมู่ชาวบล็อกละมั้ง งงๆ เกิดมาตรูไม่เคยคิดเลยว่าจะมาส่งจดหมายลูกโซ่กะเขาด้วย เฮอๆๆ พี่แท็กของเราคือคุณฮันโซ ปู่แท็กคือคุณปริเยศ และทวดแท็กคือคุณคนชายขอบ สาแหรก blog tag ในประเทศไทยดูได้ที่นี่ค่ะ --> blog tag trace

พี่แท็กบอกมาว่า "ตามธรรมเนียม เมื่อโดน tag แล้วก็จะต้องเล่าสิ่งที่คนไม่ค่อยรู้เกี่ยวกับตนเอง 5 เรื่อง ("...sharing five things about themselves that relatively few people know...") แล้วเลือกรายชื่อผู้โชคดีต่ออีก 5 คน"

อืมมม... เอา... เล่นกะเฮียเขาหน่อย

ว่าด้วยเรื่องที่คุณไม่เคยรู้เกี่ยวกับสาวน้อยร้อยแปด

1. ตอนเด็กเราสายตาปกติ แต่วันหนึ่งเกิดอุบัติเหตุระหว่างการเล่นเกมอะไรสักอย่าง ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นบัลลูน เกิดกระแทกอย่างรุนแรงที่ตาข้างขวาจนบวมเป่งลูกใหญ่กว่ามะนาว หมอบอกให้แม่คอยคั้นเอาเลือดคั่งออกจากลูกมะนาวลูกนั้นให้หมด นับแต่นั้นเราก็เลยสายตาสั้น ตาขวาสั้นมากกว่าตาซ้ายนิดหน่อย และถ้าดูดีๆ ตาขวาเราจะเป็นสองชั้นแบบเหลื่อมๆ ไม่เข้าที่ มันยังบวมอยู่เล็กน้อยจนถึงทุกวันนี้ ถ้าอยากเห็นตาสวยๆ ฉบับดั้งเดิมให้มาดูตาข้างซ้ายจ้ะ

2. ตั้งแต่เล็กจนเรียนจบปริญญาตรี เราไม่เคยไปเรียนไกลบ้านเลย สามารถเดินจากบ้านไปโรงเรียนได้ ไม่ต้องขึ้นรถ (ก็เลยขึ้นรถเมล์ไม่เป็นจนกระทั่งเข้ามหาวิทยาลัยแล้วเพื่อนพาขึ้นรถเมล์ไปดูหนังที่สยาม เป็นการขึ้นรถเมล์ครั้งแรกโดยไม่มีพ่อแม่ ตื่นเต้นมาก) ตอนสอบเอนทรานซ์ อาจารย์ผู้สัมภาษณ์ถามว่า "ทำไมถึงเลือกวิศวะ จุฬาฯ" เราตอบว่า "เพราะอยู่ใกล้บ้าน" คณะกรรมการขำกันใหญ่

ก็มันจริงนี่นา ถ้าเกิดเอนท์ได้ลาดกระบัง ตรูจะไปเรียนยังไงล่ะ

3. เนื่องจากมีพื้นฐานด้านการฟ้อนรำมาตั้งแต่มัธยม เมื่อเข้ามหาวิทยาลัย ขณะยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเข้าชมรมอะไรดี ก็ได้ไปช่วยงานชมรมนาฏศิลป์อยู่พักหนึ่ง เข้าชมรมได้สองวัน พี่พาไปออกงานที่สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ (รู้สึกว่าจะเป็นงานนิทรรศการของ สจพ. แล้วเชิญชมรมนาฏศิลป์ จุฬาฯ ไปแสดงบนเวที) เนื่องจากสมาชิกที่ "รำเป็น" โดยพี่ไม่ต้องสอนนั้น ไม่มีเลย

น่าเสียดายที่หลังจากงานนั้น คณะวิศวะต้องใช้ตัวเราเพื่อการแข่งขันโต้วาที เลยมัวมายุ่งอยู่ในคณะจนไม่ได้กลับไปที่ชมรมนาฏศิลป์อีก

4. ตอนอยู่ปีหนึ่ง คณะวิศวะจัดงาน "ราตรีสีเลือดหมู" เราจำไม่ค่อยได้แล้วว่ามันเป็นงานเฉพาะกิจเนื่องในโอกาสอะไร รู้แต่มีพี่นายช่างกลับมาช่วยงานกันเยอะแยะ ได้ฟังเพลงเชียร์เก่าๆ ที่ร้องด้วยท่วงทำนองไพเราะมาก น้องปีหนึ่งจำนวนหนึ่งจะถูกเกณฑ์ไปเป็นคอรัสร้องเพลงคณะ ส่วนเราได้รับเลือกให้เป็นนักร้องนำหญิง (คนเดียว) โดยมีนักร้องนำชายอีก 4 คน เป็นพี่ปีสาม การซ้อมร้องเพลงไม่เป็นเรื่องยากอะไร แต่ที่ยากกว่าคือการซ้อมถอนสายบัวและถวายคำนับ ซ้อมกันนานมาก ในคืน "ราตรีสีเลือดหมู" เราได้ร้องเพลงถวายหน้าพระที่นั่งสมเด็จพระเทพฯ (ถ้าจำไม่ผิดนะ เพราะกลุ่มนักร้องนักดนตรีจะต้องอยู่หลังเวทีตลอดเลย เราจำรายละเอียดงานไม่ได้มากเท่าไหร่ ตอนยืนบนเวทีก็โดนไฟส่องจนมองข้างล่างไม่เห็นเลย) แต่นั่นเป็นการได้เข้าเฝ้าพระราชวงศ์ครั้งแรกในชีวิต ส่วนครั้งที่สองเป็นการเฝ้ารับเสด็จในงานพิธีพระราชทานปริญญา

5. เรายังเป็นนักลีลาศด้วย (นี่ตรูเรียนคณะอะไรกันเนี่ย

) เริ่มจากการเรียนวิชาเลือกเสรี ทำให้เราติดใจจนไปเรียนเพิ่มเติมตอนเย็นกับอาจารย์ เรียนไปเรียนมาอาจารย์ไม่เก็บตังค์ แต่ให้เราเป็นคนเต้นนำ สอนเด็กหัดใหม่แทนอาจารย์ แลกกับการได้ฝึกซ้อมสเต็ปใหม่ๆ กับอาจารย์และรุ่นพี่ เราได้เป็นคู่ซ้อมลีลาศให้ศิษย์ผู้มีศักดิ์ของอาจารย์หลายท่าน ที่จำได้ท่านหนึ่งเนื่องจากท่านให้นามบัตรเรามาด้วย คือ ดร.ประเทศ สูตะบุตร (เวลานั้นท่านเป็นรองปลัดกระทรวงวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยีและการพลังงาน) ท่านมาเรียนกันทั้งสองสามีภรรยา เป็นคู่ที่น่ารักมาก อาจารย์ยังพาพวกเราไปออกงาน เป็นงานเลี้ยงฉลองจบของโรงเรียนกองทัพบกอุปถัมภ์ เกียกกาย เราได้เป็นคู่เต้นรำกับ ผอ.โรงเรียนด้วย

เมื่อจบ ป.ตรี เราได้ไปเรียนลีลาศเพิ่มเติมกับครูลีลาศ เสียใจจังจำชื่อท่านไม่ได้ (ลูกศิษย์เวร

) จำได้แต่ว่าท่านเป็นแชมป์ลีลาศประเทศไทย พ.ศ.2512 (ก่อนตรูเกิดอีก

) และโรงเรียนของท่านชื่อ ไมตรีลีลาศ แต่ลีลาศเนี่ยเป็นกีฬาที่ต้องเล่นเป็นคู่ และต้องมีคู่ที่รู้ใจด้วย เหมือนอย่างในหนัง Shall We Dance นั่นแหละ ตอนนั้นครูบอกให้เราหาคู่ซ้อมไป ครูจะฝึกให้เราเข้าแข่งประเภทสมัครเล่น น่าเสียดายที่คุณแฟนเธอไม่สนใจลีลาศเอาเสียเลย ไม่งั้นพวกเราที่อ่านอาจมีเพื่อนเป็นแชมป์ลีลาศสมัครเล่นแล้วก็ได้

(จริงนะ ไม่ได้โม้

)

เย้ ครบห้าข้อแล้ว

แต่... ซวยล่ะ พอหันไปอีกที เพื่อนที่ยังไม่โดนแท็ก โดนแย่งแท็กไปหลายคนแล้ว

จึงขอแจ้งรายชื่อผู้โชคดี รับแท็กต่อไปดังนี้นะจ๊ะ

1. หญิงเหล็ก
2. ศาลาไทย
3. น้อง(ของ)หมา
4. ว้อบแว้บ* (ของแท้ต้องมี *)
5. biblio

โทษฐานที่รู้จักกัน ฮี่ๆๆ

Create Date : 08 มกราคม 2550

Last Update : 8 มกราคม 2550 18:53:50 น.

17 comments

Counter : 452 Pageviews.

มาศึกษาค่ะ เราก็โดนไปเรียบโร้ย ..

โดย: printcess of the moon

วันที่: 8 มกราคม 2550 เวลา:17:08:02 น.

คิดสิ่งให้ สมปราถนานะค่ะ

มีสุขภาพ แข็งแรง

ตลอดไปนะค่ะ

หวัดดีค่ะ แวะมาเยี่ยมเยียน

โดย: STAR ALONE (STAR ALONE

) วันที่: 8 มกราคม 2550 เวลา:17:23:25 น.

So pleased to see that you are the very, very first one doing blogtag for PK ka :D :D :D
555 Then I can rest in peace and come back to that later :D

Cos I'm in the meeting room, shall be back for comment at home na ka

โดย: หมาเลี้ยงแกะ

วันที่: 8 มกราคม 2550 เวลา:17:28:53 น.

.. พส แน่ใจเหรอว่าเรียนวิศวะ

โดย: แม่มดพันปี

วันที่: 8 มกราคม 2550 เวลา:17:41:29 น.

นั่นสิ ... พส จบวิศวะแน่เปล่าอ่ะ -"-

โดย: หญิงเหล็ก IP: 58.10.84.239 วันที่: 8 มกราคม 2550 เวลา:18:34:26 น.

ขอบคุณมากค่ะพี่ ที่บแกข่าวดีให้หนูมีเรื่องอัพบล็อก ตื้นตันใจสุดๆเลย

แอบช็อค เมื่อรู้ว่าพี่เหมียวเป็นนักลีลาศด้วย รู้งี้น่าเปิดงานด้วยลีลาศให้น้องๆชมเป็นขวัญตานาพี่ คิกๆ

โดย: Kitsunegari IP: 58.136.217.66 วันที่: 8 มกราคม 2550 เวลา:18:35:05 น.

O_o พส ฟ้อนรำ

O_o พส ลีลาศ

O_o พส ร้องเพลง

ตกลงพส จบวิศวะ โทศิลป ใช่ไหมเนี่ย

โดย: jengly

วันที่: 8 มกราคม 2550 เวลา:23:10:35 น.

แกะมาแล้วนะคะ

//mingki.blogspot.com/2007/01/blogtag.html นะคะ

ปล. พส เขียนมาไม่ขำ แต่งงว่าจบอะไรมามากกว่า 555

โดย: กอแกะ IP: 124.120.10.42 วันที่: 8 มกราคม 2550 เวลา:23:38:21 น.

ขอบคุณทุกคนที่มาเยี่ยมจ้า *ไหว้รอบทิศ*

พี่ยังงงตัวเองเลยว่าจบอะไรมา 555 นี่ยังเล่าไม่หมดน่ะ ยิ่งเล่ายิ่งไม่เหมือนวิศวะ เอิ๊ก

เออ.. พี่เป็นลูกศิษย์ อ.บรูซ แกสตัน ด้วยนะ เคยไปลงเรียนกะท่านด้วยอะ (Voice Train <-- วิชา เสียงรถไฟ เอิ๊กๆ)

โดย: สาวน้อยร้อยแปด

วันที่: 9 มกราคม 2550 เวลา:0:04:50 น.

ว้าวๆ เป็นลูกศิษย์ อ. บรูซ ด้วย
ยิ่งอ่านก็ยิ่งคิดว่า เอกวิศวะ โทนาฏศิลป์แน่ๆ ค่ะ ฮี่ๆ

ขอบคุณที่ทำให้นึกขึ้นได้ว่าตัวเองไม่ได้อัพเดทบล็อกมาครึ่งค่อนปี (ที่จริงกะว่าจะอัพนานแล้ว แต่ลืมสนิทค่ะ

)

อิอิ แล้วก็ทำให้ได้เห็นบล็อกนี้อัพเดทด้วยค่ะ