จำได้ว่าครั้งแรกเมื่อประมาณ 5 เดือนก่อนที่เปลี่ยนจากกล้อง compact มาเป็น mirrorless มีความคาดหวังสูงมากว่า "ต้องถ่ายสวย" สิ่งที่เราคิดว่าสวยแล้ว ดีแล้ว เมื่อโพสก็ได้เรื่องเลย มันไม่เป็นอย่างที่คิด ทั้งน้าๆ ป้าๆ ช่วยกันวิจารณ์ เสนอแนะในทุกเรื่อง เริ่มท้อแล้ว  ยังไม่ทันไรมาอีกเรื่อง ภาพก็เหมือนสาวน้อยต้องแต่งถึงจะงาม ทุกอย่างที่เข้ามาดูจะสับสนวุ่นวายไปหมด คำแนะนำมากมายเหลือเกิน อยากจะบอกว่า "ไม่เข้าใจ"  อยากเลิกก็หลายครั้ง

         พยายามตั้งหลักใหม่นึกถึงความตั้งใจของทุกท่าน เค้าอุตส่าห์แนะนำซะขนาดนั้น เอาก็เอา เป็นไงเป็นกัน เริ่มกันใหม่ก็แล้วกัน อ่านทั้งหนังสือ ดูทั้ง WEB ที่ได้รับการแนะนำ แล้วก็เริ่มโพส ตอนแรกๆดูจะแย่ซะส่วนใหญ่ ตอนนี้ก็เริ่มมีคำชมแล้วนะ รู้สึกดีใจที่เราไม่เลิกล้มความตั้งใจตั้งแต่ตอนนั้น ส่วนหนึ่งก็มาจากกำลังใจในห้องกล้อง โดยฉพาะ น้าอั้งเสาะ ที่ถือว่าเป็นอาจารย์คนแรกของการถ่ายภาพเลยถึงแม้จะไม่รู้จักกันแต่ก็เสนอแนะให้ในเกือบทุกเรื่อง นอกจากนี้ขอขอบคุณน้า ทาม ทาม, น้าต้านชิง, น้า BertAXM, น้าDominoX, น้า McK, ป้าตา, น้า @ABC, น้า thai-macua, น้าMUCAS - แรด (HiddenRhino), น้าvamos_ferrero รวมทั้งน้าท่านอื่นๆที่ไม่ได้เอ่ยชื่อในที่นี้ ที่คอยให้กำลังใจ

          จากที่เล่ามาสิ่งหนึ่งที่อยากบอกก็คือ เมื่อเราเริ่มที่จะทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เบื่อได้ ท้อได้ หงุดหงิดก็ได้ แล้วให้หยุดพักทำใจให้เป็นศูนย์ให้ได้ก่อนแล้วเริ่มกันใหม่อย่าไปยึดติดกับความล้มเหลวในอดีต อย่าคาดหวังกับอนาคต  ค่อยๆทำไปที่ละอย่างทำให้ดีที่สุด ฝึก ฝึก ฝึก แล้วก็ฝึก อย่างมีหลักการ หาผู้รู้มาคอยเสนอแนะ พร้อมรับทั้งยาขม และยาหอม ปล่อยวางความเป็นตัวตนให้ได้ ทุกอย่างจะค่อยๆดีขึ้น สำหรับตัวเองคงต้องฝึกต่อไปค่ะ

ลองมาดูภาพนะคะ ภาพเล็กบ้างใหญ่บ้าง กรอบไม่เหมือนกัน ก็มันต่างกรรมต่างวาระค่ะ ก็ขอโทษนะคะ เพิ่งหัดเขียนค่ะ แล้วก็มีปัญหาการย่อรูปด้วย ครั้งต่อไปจะพยายามให้ดีกว่านี้ค่ะ

ภาพนี้เป็นภาพที่ได้รับคำชมด้วยนะคะ รู้สึกดีใจมาก

ภาพนี้ก็เช่นกัน รู้สึกว่า "หายเหนื่อยเลย"

ภาพนี้หัดแต่งภาพให้ดูแปลกๆค่ะ

คราวนี้ลองมาดูภาพที่มานึกๆดูก็เริ่มเขินมาก ว่าโพสไปได้ยังไงลองดูซิคะ น่าลบทิ้งซะมากกว่า

เอาล่ะค่ะจบซะที หวังว่าคงมีโอกาสเข้ามาบอกเล่าประสบการณ์ดีๆที่ประทับใจให้อ่านอีกนะคะ