• แม่บ้านขนมอบ
• tiara--คุณแม่นักเขียน
• ลูกชายคนเดียว (วัยมัธยม)
• ลูกชายคนเดียว (วัยประถมหก)
• ลูกชายคนเดียว (วัยประถมห้า)
• ลูกชายคนเดียว (วัยประถมสี่)
• ลูกชายคนเดียว (วัยประถมสาม)
• ลูกชายคนเดียว (วัยประถมสอง)
• ลูกชายคนเดียว (วัยประถมหนึ่ง)
• ลูกชายคนเดียว (วัยอนุบาลสาม)
• ลูกชายคนเดียว (วัยอนุบาลสอง)
• ลูกชายคนเดียว (วัยอนุบาล)
• ลูกชายคนเดียว (2 ขวบ 5 เดือน-3 ขวบ 2 เดือน)
• ลูกชายคนเดียว (1 ขวบ-2 ขวบ 4 เดือน)
• ลูกชายคนเดียว (ตั้งครรภ์-ขวบปีแรก)
• ท่องเที่ยว
• เกาทัณฑ์...สวรรค์ส่งมาแสบ!!!

ช่วง 13-14 ปี : มัธยมสองแบบเรื่อยๆ เอื่อยๆ ในโลกส่วนตัวที่เงียบลง หลังจากจบมัธยมสองแล้วแม่ยังไม่มีเวลามาอัพเดตชีวิตน้องทัณฑ์เลย เพราะมัวแต่ยุ่งกับธุรกิจที่จำเป็นต้องปิดลงเพราะภาวะโควิด-19 ระบาด ตอนนี้ทุกอย่างดูเหมือนจะเริ่มลงตัวและเราทุกคนได้กลับมาใช้ชีวิตแบบเดิมอย่างเมื่อสองปีก่อนแล้ว ก็เลยพอจะมีเวลามาเล่าสู่กันฟังและบันทึกความทรงจำในช่วงเวลานั้นเก็บไว้ค่ะ   ช่วงปีม.2 ของเกาทัณฑ์เป็นปีที่ค่อนข้างเงียบ ตารางกิจกรรมของโรงเรียนก็เป็นเหมือนม.1 จึงไม่มีอะไรให้ลูกชายตื่นเต้นมากนัก ประกอบกับอยู่ห้องเดิม เพื่อนกลุ่มเดิม และครูประจำชั้นคนเดิม ทุกอย่างก็เลยผ่านไปแบบเดิมๆ จนทำให้เกาทัณฑ์เป็นเด็กที่เงียบมากกว่าเดิม กลับมาจากโรงเรียนก็กินของว่าง เล่นเกมส์ แล้วก็เดินเข้าห้องนอนมีเท่านี้จริงๆ แม่ก็พยายามเข้าใจว่าเริ่มเป็นหนุ่มแล้ว ต้องการโลกส่วนตัวแล้ว แต่ที่เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดคือ ความสูงและเสียงที่แหบจนไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป   จริงๆ ก็น่าเห็นใจว่าการที่เราทำนู่นทำนี่ก็เป็นการบังคับให้ลูกต้องเปลี่ยนตัวเองตามไปด้วย ตอนม.1 ที่ต้องย้ายไปนอนโฮสเทลเขาก็ต้องตามเราไป ไปใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นด้วย แต่หลังจากสองปีผ่านไปเหมือนทุกอย่างเริ่มลงตัวก็มีอันจะต้องย้ายกลับมาอยู่บ้านอีกแล้ว แต่ก็นับว่าเกาทัณฑ์เป็นเด็กที่เก่งมาก เขาไม่บ่นอะไรเลย พ่อแม่ว่ายังไงก็ทำตามทุกอย่าง ขอให้บอกเหตุผลกับเขาอย่างตรงไปตรงมาเท่านั้นเอง แต่บางครั้งก็บ่นๆ ว่าคิดถึงโฮสเทลอยู่เหมือนกัน   แล้วยังพูดให้เราชื่นใจว่าน้องทัณฑ์ยังไงก็ได้ ขอแค่ให้ได้อยู่กับป่าป๊าหม่าม๊าก็พอ ^^   ตอนม.2 เราไม่ได้ให้เขาทำกิจกรรมอะไรเพิ่ม นอกจากเรียนเปียโนอย่างเดียว เรียนพิเศษวิชาการก็ไม่ได้ให้เรียนอะไรเลย แต่ปรากฏว่าเธอยังรักษามาตรฐานการเรียนและ GPA ของตัวเองไว้ได้ที่ 3 นิดๆ แม่ก็เลยยังโอเค แล้วจะเล่าต่อใน blog ต่อไปสำหรับการขึ้นม.3 ในช่วงโควิดระบาดจนต้องเรียนออนไลน์กับการจัดฟันค่ะ ^^   Create Date : 07 สิงหาคม 2563     Last Update : 7 สิงหาคม 2563 14:35:18 น. Counter : 728 Pageviews.   0 comment Share Tweet

13 ปี 2 เดือน : จบมัธยมหนึ่งแล้วฮะ มาตามสัญญา สัญญาว่าจบเทอมสองแล้วจะมาก็มาาาาาา... จบแล้วฮะ รับสมุดพกแล้วฮะ เดินไปรับสมุดพกให้แม่ อันนี้รึเปล่า รับมาให้แม่ยิ้มนะฮะ หลังจากใช้เวลาปรับตัวกับโรงเรียนใหม่ หลักสูตรใหม่มาหนึ่งเทอม เทอมที่สองทุกอย่างก็เข้ารูปเข้ารอยขึ้นเยอะ เกรดเฉลี่ยดีขึ้นมากกกกก ลำดับที่ทั้งในห้องและลำดับของนักเรียนทั้งสายชั้นม.1 ก็ดีขึ้นตามไปด้วย เด็กภูมิใจในตัวเองสุดๆ แถมโม้ว่าไม่น่าเชื่อเลยว่าจะทำได้ขนาดนี้ อิอิ ทั้งที่ไม่ได้เรียนพิเศษแถมเล่นเกมดุมาก   แต่ก็สามารถถีบตัวเองขึ้นมาได้สำเร็จ แม่ก็เลยรักษาสัญญาโดยการตบรางวัลไปเรียบร้อย เก่งมากครับลูก เทอมที่ผ่านมามีกิจกรรมของทางโครงการ IP เยอะมาก แถมยังต้องไปค้างที่ต่างจังหวัด (เชียงใหม่) ถึง 5 วัน เพื่อเข้าหลักสูตร Outside Class Learning ของทางโครงการ เด็กได้ไปนอนโฮสเทล ขึ้นภูสอยดาว ไปทำไส้อั่ว แล้วก็ไปหาพี่ช้างฮะ สนุกมากๆ ป๊ากับม๊าไปส่งขึ้นเครื่อง   ซึ่งก่อนหน้านั้นไม่กี่วันคุณลุงก็เพิ่งพาไปเที่ยวฮ่องกงมา ไปกันแค่สองคน ทิ้งพ่อกับแม่ให้เฝ้าร้าน เฝ้าโฮสเทลไป ฮือออออ   ทีนี้ก็ตามที่ให้สัญญากันไว้ว่าถ้าเกรดดี ไม่มีปัญหาอะไรก็จะปล่อยเป็นอิสระในช่วงปิดเทอม คือไม่ต้องเรียนพิเศษอะไร เลือกเรียนอย่างที่อยากเรียนได้เต็มที่ เด็กก็เลยเลือกเล่นเกม เรียนตีกลอง เรียนเต้น แถมอยู่ร้านก็จะวาดรูปให้ฮะ สบายๆ ในช่วงปิดเทอมกันไป อาทิตย์หน้าลุงจะให้รางวัลสำหรับผลการเรียนดีโดยการพาไปเที่ยวญี่ปุ่น แล้วจะเอารูปสวยๆ มาฝากนะฮะ ^^   Create Date : 13 มีนาคม 2562     Last Update : 13 มีนาคม 2562 15:51:44 น. Counter : 2871 Pageviews.   2 comment Share Tweet

12 ปี 10 เดือน : สรุปชีวิต ม.1 เทอม 1 ก่อนรายงานความคืบหน้าของหนุ่มน้อยก็ต้องขออภัยมิตรรักแฟน blog ที่หายหน้าไปนานก่อนค่ะ เพราะปกติจะ up blog น้องทัณฑ์ทุกเดือน แต่จู่ๆ ก็หายไปเฉยๆ มีเหตุผลอย่างนี้ค่ะ คือป๊าคุยกับแม่ว่าลูกของเราเริ่มจะเป็นหนุ่มแล้ว เราน่าจะขยายพื้นที่ให้เขาโดยการไม่เข้าไปรุกล้ำพื้นที่ส่วนตัวของลูกมากนัก เราก็เลยตัดสินใจว่าจะไม่เขียน blog เล่าเรื่องราวของน้องทัณฑ์อย่างละเอียดอีก ตอนแรกว่าจะหยุดไปเลย แหม่มก็ได้ไปบอกเพื่อนๆ ใน FB บ้างว่าจะหยุดเขียน blog แล้วนะเพราะน้องทัณฑ์โตแล้ว กลัวว่าเขาจะอายหรือกลัวมีเพื่อนไปล้อเขา แต่เมื่อเวลาผ่านไปสักพักปรากฏว่ามีคนหลังไมค์มาถามเกี่ยวกับการเรียนของลูก ทั้งเรียนในระบบและเรียนวิชาพิเศษที่เป็นการพัฒนาทักษะ มันเลยทำให้เรารู้สึกว่า blog ของเรามันยังเป็นประโยชน์ต่อพ่อแม่หลายท่านอยู่ แหม่มกับเม่นก็เลยคิดใหม่ว่าจะเขียนต่อ แต่ไม่เขียนละเอียดเหมือนเดิมแล้วค่ะ นานๆ จะมาเล่าสักทีว่าเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรกับลูกของเราบ้าง โดยเฉพาะเรื่องเรียน ซึ่งทั้งนี้จะขึ้นอยู่กับความเห็นชอบของน้องทัณฑ์ด้วย ถ้าสิ่งไหนที่เขาไม่ต้องการให้เล่าเราก็จะไม่เล่านะคะ ยังหล่ออยู่นะ หนุ่มน้อย อิอิ เริ่มเล่าต่อจากช่วงเปิดเทอมที่ผ่านมานะคะ ชีวิตของหนุ่มน้อยก็ต้องเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เพราะวิธีการเรียนการสอนของโรงเรียนมัธยม โดยเฉพาะ แผนก IP มันโหดมากกกกกก เด็กๆ ต้องฟังพูดอ่านเขียนเป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด ต้องมีอุปกรณ์เทคโนโลยีที่สามารถเข้าถึงข้อมูลข่าวสารได้ งานนี้คุณลุงลงทุนซื้อโน้ตบุคของ Acer ให้หนึ่งเครื่อง หลานใช้ทำ PowerPoint เขียนรายงาน ส่งการบ้านทางอีเมล์ และเข้าไปอ่านหนังสือที่อาจารย์มอบหมายให้ใน Schoology ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นภาษาอังกฤษ อย่างที่อาจารย์ย่า ที่ปรึกษาโครงการ IP บอกไว้ว่าถ้าปรับตัวไม่ได้ก็จะลำบาก แต่โชคดีที่น้องทัณฑ์ชอบภาษามาก เกรดวิชาที่เกี่ยวข้องกับภาษาอังกฤษที่ออกมาเลยดีมาก แม้กระทั่งญี่ปุ่นซึ่งเป็นภาษาเลือก (ภาษาที่สาม) ก็ดีมากค่ะ ส่วนวิทย์-คณิตก็เอาตัวรอดได้ GPA ก็ผ่านเกณฑ์ที่โครงการกำหนดมาได้อย่างสบายใจ แต่แม่ขอเขาเพิ่มขึ้นอีกนิดหนึ่งในบางวิชา ซึ่งเขาบอกว่าจะพยายามทำให้ได้ในเทอมนี้ค่ะ ในการเรียนที่สตรีภูเก็ต มันก็จะเขินๆ หน่อย เพราะมีผู้ชายในชั้นมัธยมหนึ่งประมาณ 30 คน อีก 400 คนเป็นผู้หญิง แต่หนุ่มน้อยของเราก็เกาะกลุ่มกับเพื่อนๆ ไปไม่มีปัญหาอะไร แอบถามว่ามีแฟนรึยังก็บอกว่ายังไม่มีนะ ถ้าใครถามว่าหล่อเหมือนใครก็บอกว่าหล่อเหมือนพ่อแล้วกัน เทอมที่ผ่านมาเราให้น้องทัณฑ์เรียนพิเศษวิชาเลขกับวิทยาศาสตร์เพิ่มในช่วงหลังเลิกเรียน ทำให้กว่าจะกลับถึงบ้านก็หกโมงเย็นไปแล้ว ลูกกลับมาโทรมมาก แม่ก็รู้สึกว่าเขาเหนื่อย จึงทำให้ต้องลดการเรียนดนตรีกับครูเดย์ไป เหลือแค่เปียโนกับครูเปลวสัปดาห์ละ 1 ชั่วโมงกับเรียนศิลปะวันอาทิตย์เท่านั้น แต่เมื่อเกรดวิชาเลขกับวิทย์ออกมาแล้วก็เป็นเกรดที่เราคาดหมายไว้ คือมันไม่ได้ดีขึ้นจนเว่อร์อะไร พ่อกับแม่ก็เลยคิดว่าเทอมนี้ไม่ต้องเรียนหรอก 5555 นี่คือความอินดี้ของเรา ไม่ต้องเลียนแบบก็ได้นะคะ คือเราคิดว่าเวลาเรียนเพิ่มเติมเนี่ยมันดึงความสดใสของลูกเราไป งั้นเราเปลี่ยนเป็นดูแลตัวเอง อ่านเองแลกกับไม่ต้องเรียนจะดีกว่าไหม เทอมนี้ก็เลยจะเป็นการทดลองไม่เรียนพิเศษดูค่ะ ซึ่งถ้าผลออกมาแย่กว่าเดิมเราก็คงต้องกลับไปหาครูเอม ซึ่งเป็นติวเตอร์ที่เราเคยไว้ใจ จากนี้เด็กต้องดูแลตัวเอง ทำให้พ่อแม่เห็นว่าสามารถเรียนได้โดยไม่ต้องเรียนพิเศษเพิ่ม เป็นเด็กมัธยมแล้วเรียนหนักขึ้นทุกวิชา แต่ก็ยังถูกบังคับให้เรียนเปียโนอยู่ เมื่อวันฮัลโลวีนที่ผ่านมาก็เพิ่งไปแสดงคอนเสิร์ตกับพี่ดีเจที่ห้างโรบินสัน ภูเก็ตมาฮะ แล้วก็ยังวาดรูปอยู่นะฮะ ตอนปิดเทอม พ่อแม่ก็ปิดร้านแล้วพาไปเยี่ยมคุณตาคุณยายที่โคราชเหมือนเดิม คราวนี้แวะกรุงเทพฯ ได้เจออายอดด้วย ขาดเรื่องออกกำลังกายอย่างเดียวที่ตอนนี้ห่างไป อยากให้อ้วนขึ้นอีกนิด แต่ความสูงแม่ไม่ห่วงแล้ว ป๊าสิบอกว่าต้องเร่งให้สูงกว่านี้เพราะกลัวขึ้น ม.2 แล้วจะไม่สูงอีก แล้วก็ยังชอบพวกต่อๆ อยู่นะฮะ ตอนนี้ติดเกมมาก ใครเข้ามาในร้านก็จะเห็นน้องทัณฑ์นั่งหน้าคอมพ์ทุกวัน เธอไม่ได้เล่นอย่างเดียวแต่กำลังสร้างเกมเล่นกับเพื่อนออนไลน์ ได้ใช้ภาษาอังกฤษ ได้ใช้โปรแกรมเขียนสคริปต์ซึ่งเป็นทักษะอย่างหนึ่งในการใช้คอมพิวเตอร์ ถ้าห้ามไม่ได้ก็ต้องจำกัดเวลาเล่นเอาครับ ให้สลับกับการอ่านหนังสือแทน พยายามทำให้ชีวิตสมดุล เรียนกับเล่นเป็นเวลาอยู่ครับ   Create Date : 18 พฤศจิกายน 2561     Last Update : 18 พฤศจิกายน 2561 16:08:13 น. Counter : 2435 Pageviews.   2 comment Share Tweet

เปิดกลุ่มใหม่ต้อนรับพี่มอหนึ่งฮะ ^^ (12 ขวบ 3 เดือน) ขึ้นมัธยมแล้วฮะ เป็นพี่มอหนึ่งแล้ววววว เป็นเดือนของการเปลี่ยนแปลงของครอบครัวเราที่แท้จริง เพราะนอกจากพ่อกับแม่จะเปิดธุรกิจใหม่ของเราแล้ว (ร้านกาแฟกับโฮสเทล) น้องทัณฑ์ก็ต้องเรียนปรับพื้นฐานทันทีหลังจากที่สอบเข้า International Program ได้ โดยโรงเรียนให้เราทำการมอบตัวแล้วเริ่มเรียนเป็นเวลาเกือบครึ่งเดือนเลยค่ะ จากเด็กที่ดีใจสุดขีดที่สอบได้ก็ต้องมีซึมเล็กน้อยเพราะไม่ได้หยุดพักเลย แต่ก็แป๊บเดียวแหละ พอเจอเพื่อนใหม่ ครูใหม่ สถานที่ใหม่ๆ ก็ติดใจซะแล้ว  โรงเรียนให้ซื้อเครื่องแบบเลย เด็กก็ใส่ไปเรียนเลย ดูโตขึ้นเยอะ ถ้าคุณตาคุณยายเห็นต้องตกใจแน่ จะเป็นหนุ่มแล้ว ตอนนี้โปรแกรมปรับพื้นฐานจบไปแล้วก็ช่วยงานที่ร้านได้เต็มที่ค่ะ อิดออดไม่อยากไปเรียนดนตรี ศิลปะเลย บอกว่าอยากช่วยงานที่ร้านมากกว่า และการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญอีกอย่างหนึ่งของเกาทัณฑ์ก็คือการย้ายที่อยู่ใหม่ค่ะ เพราะการทำธุรกิจของเราจำเป็นต้องเข้ามาดูแลกิจการเองทั้งหมด เราสามคนพ่อแม่ลูกจึงต้องย้ายออกจากบ้านมาอยู่ที่โฮสเทลตลอด 24 ชั่วโมง ตอนแรกก็กลัวว่าน้องทัณฑ์จะเบื่อ แต่เท่าที่ดูก็เห็นว่าปรับตัวได้ดี นอกจากจะช่วยเสิร์ฟเพราะหวังทิปไปเที่ยวต่างประเทศกับลุงแล้ว ก็ยังช่วยเฝ้าหน้าร้าน บางครั้งก็ล้างแก้ว ล้างจานให้ด้วยค่ะ...น่ารัก แต่แม่ก็ต้องเลี้ยงดูเธออย่างดีนะ เสียบราวนี่บ้าง มัฟฟิ่นบ้าง เค้กชอคโกแลตบ้างตามเรื่องตามราว พยายามเอากิจวัตรประจำวันและกิจกรรมของตัวเองมาทำในร้าน ตอนนี้ลุงยกเปียโนมาให้แล้ว วันไหนอารมณ์ดีๆ ลูกค้าก็จะได้ฟังดนตรีสดๆ ค่ะ อย่างที่เคยเล่าให้ฟังว่าเราเปิดที่นี่ให้เป็นแกลลอรี่ของน้องทัณฑ์ด้วย นี่เป็นภาพวาดชุดแรกที่นำมาแสดงค่ะ เดือนนี้จึงเป็นเดือนที่เหนื่อยมากสำหรับพวกเราทุกคน ต้องขอบคุณทุกคนในครอบครัวที่ช่วยสนับสนุนเราเป็นอย่างดีค่ะ ที่ทำทุกอย่างก็เพื่อต้องการให้เด็กคนหนึ่งได้เติบโตขึ้นมาอย่างแข็งแรงและมั่นคงค่ะ ^^   Create Date : 14 เมษายน 2561     Last Update : 14 เมษายน 2561 12:01:45 น. Counter : 3661 Pageviews.   8 comment Share Tweet

• Webmaster - Bloggang