ห่างหายไปหลายก็เพราะว่าไม่มีเวลาว่างเลย ตา(พ่อ) เข้าโรงพะบานอีกแล้ว ก็โรคเดิมนั่นแหละ แต่ถุงไม่ได้เฝ้าหรอก ยาย (แม่) เฝ้าน่ะ พอดีหมอให้นอนห้องพิเศษได้ ยายเลยอาสาเฝ้าเอง ถุงกะคิดไว้ว่าถ้าพรุ่งนี้ (วันศุกร์) ตายังไม่ออกจากโรงพะบานถุงก้อจะไปนอนเฝ้าตาเอง ส่วนตอนกลางวันอยู่ที่ทำงานกะไม่ว่างเลย ก็งานยุ่งน่ะซิ เพราะอาทิตย์หน้ามีหลักสูตรอบรมอ่ะจ๊ะ อีกอย่างช่วงนี้มีประชุมเยอะม๊าก แระกะช่วงเที่ยงๆ ก็ต้องไปซ้อมยิงปืนที่สนามยิงปืนกว่าจะกลับออฟฟิตกะฟาดไปบ่ายโมงครึ่งแล้น แต่วันนี้ตาออกจากโรงพะบานแล้น ได้กลับมานอนบ้านถุงกะได้กลับบ้านเร็วกว่าทุกวัน แล้นกะไปรับโน้ตบุคว่าช่างทำเสร็จหรือยัง ผลปรากฏว่า ช่างยังมะได้ทำ กะเลย ว๊า เซรงว้อย ทำไมมะทำซะทีฟร่ะ เรารึ คิดถึงบล็อก จะแย่ แล้น คิดถึงเพื่อนๆ ทุกคน วันนี้ไปเอาช่างยังมะทำ กะไม่ทำกะได้ เลยเอาบุ๊คกลับมา ฮ่า ๆๆๆๆๆ มะง้อฟ้อย กำเวร เล่นเอาของเราไปดองไว้เป็นติ๊ด เลย หุหุ วันนี้กลับมาแระ ขอบคุณสำหรับเม้นท์ ทุกเม้น แระกะขอบคุณมั่กๆ สำหรับคนที่กำลังงอน เน้ อิอิ