• this is me

ตารางงาน (?) ไม่รู้จะตั้งหัวข้อว่าอะไรดี ตารางงาน 55 ไม่เลวแฮะ แต่มันเป็นงานราษฎร์ มิใช่งานหลวง แต่เป็นงานราษฎร์ที่สำคัญมาก ๆ (ไร้สาระจริง ๆ) มาเริ่มงานละกัน ปีนี้ช่างเป็นปีแห่งการเสียตังค์เหลือเกิน เกาหลีบุกตั้งแต่ต้นปี จนบัดนี้ก็ยังคงกระจายอำนาจเข้ายึดพื้นที่หัวใจของใครหลายคน (รวมทั้งเรา) มาลองไล่ ๆ กันดีกว่า มกราคม กับมีตติ้งเอสเจ ปฏิทินหนึ่งอันซึ่งปกติจะซื้อมั้ย เหอะ เหอะ แต่พอรู้ข่าวว่าผู้ชายมาเท่านั้นแหละ ควักตังค์จ่ายแบบไม่ต้องคิดกันเลย ถ้าจะมาเล่าย้อนหลังก็นะ เอาเป็นว่าเราได้ลายเซ็นอีถึกมาไว้ในครอบครองละกัน ส่วนเมมโมรี่ในขณะนั้น ไม่เล่าดีกว่า 55 เดี๋ยวไปแยกเล่าเป็นงานนี้เต็ม ๆ ดีกว่า กุมภาพันธ์ คุณชายชีวอน มาถ่ายโฆษณาทเวลพลัส (ใช่หรือเปล่านะ ชักจะเบลอ ๆ ละ) งานนี้ไปที่ซี๊ดกะไอ้อ้วน นั่งรอซักพัก คนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ (ก็เค้าไปนั่งเรียบร้อยกันข้างในหมดแล้วอะดิ ) ซีวอนมาได้เห็นทั้งขาขึ้นไปอัดรายการ และขากลับ แต่เป็นการเห็นเพียงชั่วแว๊บ เดินเร็วประหนึ่งตามหาเมียทีเดียว -_-" ยิ่งขากลับ คุณชายแกวิ่งเหมือนนักบอลเตะลูกเข้าโกลแล้วดีใจ ทางเดินก็สั้น ๆ มันยังวิ่งได้อีก ถ่ายคลิปมายังไม่ถึง 1 นาที มีนาคม มีอะไรหรือเปล่า จำไม่ได้แล้วสำหรับเดือนนี้ อ้อ จำได้ละ K.R.Y ไง งานพัทยามิวสิคเฟสติวัล ที่เราไปกัน 3 ชีวิต หนุกหนาน เหนื่อย และอะไรอีกเยอะแยะ อ้อ มีอีก พารัน มาด้วย แล้วก็มีมีตติ้ง อันนี้โนคอมเม้นต์ เหอ เหอ (เดี๋ยวไปแยกเล่าอีกเหมือนกัน) และอีกวงรู้สึกจะเป็น SS501 ใช่มั้ย ? (ไม่แน่ใจละ) แต่เราไม่ได้ตาม ไม่ได้เจอ ไม่มีโมเม้นต์อะไรกับวงนี้ ทั้งที่ก่อนหน้าก็หวังมากมายว่าจะได้เจอบ้างเหอะ แต่รู้สึกจะมาชนกับงานสัปดาห์หนังสือ ซึ่งทำให้เราได้รู้ข่าวดีจากงานนี้แหละ เมษายน ชายยูลจาก goong มาเยือนเมืองไทย แถมเป็นทูตการท่องเที่ยวให้บ้านเราอีกต่างหาก แต่เสียใจด้วย มาช่วงสงกรานต์ ชั้นก็ไปเที่ยวเหมือนกัน พฤษภาคม เหอ เหอ เดือนนี้ลั้นลากันมากมาย Battle เหอะ เหอะ ทริปแรกของการตามดาราของเราเอง K.R.Y ไม่นับละกัน ไม่เรียกว่าตาม แต่แบทเทิลนี่ของจริงเหอะ ตามรถตู้ มันส์มาก และก็ทำให้รู้สมรรถภาพของร่างกายตัวเอง เฮ้อ...ชั้นวิ่งไม่ไหวละ เหนื่อย หมดแรง แต่หลังจากงานนี้ไม่ได้กลับไปชั่งน้ำหนักตัวเองดูว่าลดไปบ้างหรือเปล่า คนไม่ชอบออกกำลังกายต้องมาวิ่งตามผู้ชาย อนาถตัวเองสุด ๆ 19 - 20 พ.ค. เราจะจำเอาไว้ 55 ข่าวว่ามันไม่ใช่ครั้งสุดท้าย (งานนี้ก็จะเล่าแยกอีกเช่นกัน) มิถุนายน เรน คัมมิ่ง เหอ เหอ ไปดูมาละ คอนประมาณ 2 ชั่วโมงกว่า ชั้นรู้จักอยู่ 4 เพลง It's raining, I'm coming, I do กะอีกเพลงที่ใช้โฆษรานมดัชมิลล์อะ มายก๊อด สาวกเรน อย่าเพิ่งด่าเค้านะ ก็ไม่ใช่แฟนคลับเรน แต่อยากดูคอนเรน ไม่ผิดใช่มั้ย แต่ชอบสุด ๆ แดนเซอร์เรน ผู้หญิงสองคนนั้นหนะ ชอบมาก เต้นแรงดี ในที่สุดก็ได้เห็นละ ไอ้ท่าเต้นลุก ๆ นั่ง ๆ เด้ง ๆ ที่สาว ๆ เกาหลีเค้าชอบเต้นกันนักหนาอะ ได้เห็นแบบจะ ๆ แล้ว หุ หุ คอนเรนวันเสาร์ 2 มิ.ย. จบไป วันอาทิตย์ 3 มิ.ย. คุณชายชีวอนเสด็จมาถ่ายโฆษณาอเกน ในเมื่อคุณชายมาก็ต้องไปรับเสด็จเป็นธรรมดา ครั้งนี้ไปกับดิวที่ โรงแรมดุสิต ทั้งที่ตอนแรกเกือบจะได้ไปสุวรรณภูมิกันแล้ว ถ้าไม่ติด... ซะก่อนอะนะ งานนี้ก็เลยรู้สึกเฟล ๆ เล็กน้อย นัดดิวที่สยาม ไปหาอะไรกิน โทรแจ้งข่าวไอ้อ้วน ซึ่งก็เฟลพอกัน แล้วค่อยไปโรงแรมดุสิต ซึ่งก็ได้เวลาพอดี เพราะไปถึงก็ยืน ๆ กันแป๊บนึง กะจะเนียนเป็นแขกไปถามพนักงานซะหน่อย เค้าก็ตั้งแถวรอรับเสด็จกันแล้ว งานนี้มีหงุดหงิดเล็กน้อย แต่ก็ช่างมันเหอะ คุณชายมาพร้อมชุดดำ แว่นดำ แต่ออร่าเด้งเด่นได้ใจ แต่ที่เห็นจะได้ใจหลาย ๆ คน ผู้จัดการคู่ขา เหอะ เหอะ คู่หูเค้านั่นแหละ แต่ขำมีน้องคนนึงบอกว่า ซีวอนใส่เสื้อสีขาวใช่มั้ย 55 ได้ข่าวว่าเสื้อขาวอะ ซึงฮวาน ก๊ากกกกกกก ส่วนอีกงาน ลี จุนกิ ความจริงเค้ามาไทยนานละ มาถ่ายละครหรือหนังไม่รู้ มาวันที่แบทเทิลมีคอนเสริต มีงานมีตติ้งแบบโอเพ่น ให้เราได้โลมเลียผู้ชายอีกแล้ว ก็ไปดูมา วันศุกร์ที่ 8 มิ.ย. ถ่ายดีวีดีด้วยฝีมือห่วย ๆ ของเราเอง มีตติ้งเค้าก็คุย ๆ เล็กน้อย แล้วก็ให้แฟนคลับประมูลของ มีอะไรบ้างจำไม่ค่อยได้ละ รู้สึกจะ แว่นตา หมวก ดีวีดี มั้ง คนที่ได้ก็หลักหมื่นกันทั้งนั้น แถมงานนี้มีได้กำไร เพราะรับจากมือ บางคนก็ถือโอกาสหากำไรโดยการกอดและหอมแก้มกันไป จุนกิเขินซะหน้าแดงเลย น่ารักดี แล้วก็ตาม ๆ เค้าไปกินข้าว ไปยืนดูเค้ากินข้าวได้อีก (เพื่อ?...) แต่งานนี้เลยได้ถ่ายรูปน้องยูมาด้วย อิ อิ น้องยูน่ารัก ไอ้อ้วนยังขอถ่ายรูปกะนาเดียได้อีก ดารา ดีเจ มากันเยอะดีเหมือนกัน ซึ่งชั้นไม่ค่อยรู้จัก เฮอะ เฮอะ ต่อด้วยวันที่ 10 มิ.ย. กับคอน พารัน อันนี้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่เหอะ น้องหาบัตรให้ ได้มางง ๆ ไปแบบงง ๆ แต่ก็สนุกละ งานนี้ถือกล้องคนเดียว มิยอน พารัน อยู่ในสต๊อกความทรงจำของเราอีกงาน ก็บอกแล้ว พารัน ไม่ใช่เมนเรา ไม่รู้จักชื่อ จำหน้าไม่ได้อยู่แล้ว งานนี้เลยให้ไอ้อ้วน - ผอม กรี๊ดกร๊าดกันไปหนุกหนาน มิยอน ร้องกี่เพลงหว่า จำไม่ได้ละ พารัน ก็ร้องเพลงภาษาไทย แล้วเพลงอะไรต่อไม่รู้ อีกเพลงนึงเป็นเพลงที่ทำนองเหมือน I lay my love on you อะ ตอนกลับ วิ่งไปส่งขึ้นรถ คนเยอะมาก มองเห็นแต่หัว เค้าแยกกันนั่งรถด้วย 2 คัน เสร็จก็ไปหาไอติมกินกัน และก็ยังไม่ทันจะหมดเดือนมิ.ย. ก็ได้ข่าวอีกแล้ว (ทั้งที่พูดก่อนหน้านี้นะ เดือนหน้าอย่ามีใครมาอีกเลย) กรกฎาคม เอสเจ จะมาอีก ตอนที่ได้ข่าว เฮ้ย....มีเมียเมืองไทยกันเลยเหอะ รู้แล้วรู้รอด ไม่ต้องกลับมันหรอกเกาหลีหนะ ย้ายมาอยู่ไทยกันดีมั้ย -_-" แล้วมีเหรอจะไม่ดิ้นรนหาบัตรเข้างาน วิธีการหลาย ๆ คนก็คงพอจะรู้ เหนื่อยกันอีกงาน แต่เหนื่อยแล้วสนุก เหนื่อยแต่ยิ้มออก ยอมเหนื่อยเหอะ งานเดือนกรกฎา เดี๋ยวเล่าแยก 55 เยอะจัด นี่แค่จะเอาคร่าว ๆ ยังได้ซะเยอะ ตารางงานของเรา (เหรอ? ) 555   Create Date : 18 สิงหาคม 2550     Last Update : 18 สิงหาคม 2550 13:55:11 น. Counter : 353 Pageviews.   0 comment Share Tweet

Memory in my eyes นั่งคิดอยู่ตั้งนานว่าจะถ่ายถอดสิ่งที่เห็นด้วยตาออกมาเป็นคำพูดอย่างไรดี นี่เป็นครั้งแรกของเราที่อยู่ดี ๆ ก็คิดอยากจะตามดารากะเค้าซักครั้ง ก็นะ คราวก่อนที่ไปงานพัทยา อันนั้นเราไม่นับ (ดีมั้ย) ครั้งนี้เป็นครั้งแรกจริง ๆ ที่ตามอย่างเป็นทางการ ไปตาม Battle มา เป็นการตามโดยรถตู้ ไปกับน้อง ๆ ประมาณสิบกว่าชีวิตที่อาศัยไปในรถคันนั้น มันคงเริ่มจากงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ไปเดินกับน้องอีก 2 คน ในระหว่างเดินผ่านซุ้มเล็ก ๆ ซุ้มนึง สายตาก็ไปปะทะกับปกหนังสือจำได้ว่าเป็น เซเว่น จากเรื่อง กุง S แล้วพี่ที่ร้านก็รีบออกมาแนะนำหนังสือใหม่ พร้อมกับบอกว่า สมัครสมาชิกหนังสือ มีสิทธิได้เข้างานมีตแอนด์กรี๊ดและคอนเสริตของ Battle ตอนนั้นหูผึ่งกันทีเดียว มือล้วงกระเป๋าโดยอัตโนมัติ (ชั้นจะสมัครละ ) แต่ก็โดนน้อง ๆ รั้งเอาไว้ แบบขอรายละเอียดเค้าก่อนดีมั้ย 55 แล้ว 3 ชีวิตในวันนั้นก็มานั่งสุมหัวใช้ความคิด ตีค่าความคุ้มค่าในการสมัครสมาชิก สุดท้ายก็ตกลงใจสมัครกันทั้ง 3 คน 1,020 บาท กับการเข้าร่วมงาน มีตแอนด์กรี๊ด และคอนเสริต หนังสือรายเดือนอีก 12 เล่ม นาฬิกา 1 เรือน (อันนี้คิดว่าคนที่สมัครวันหลัง ๆ คงไม่ได้มั้ง) และสุดท้ายก็คือการตั้งตารอเท่านั้น ในที่สุดกำหนดการก็ออก แม้จะรู้มาเรื่อย ๆ จากแหล่งข่าวทางอินเตอร์เน็ต และการโทรหา.... Battle เหยียบแผ่นดินประเทศไทยวันที่ 18 พ.ค. 2550 เวลาประมาณ 15.00 น. เราตัดสินใจไปรับ คนที่ไปรับวันนั้นไม่เยอะมาก แต่มองสายตาแต่ละคนแล้วรับรู้ได้ถึงความตื่นเต้นเหมือนเรา 55 ส่วนบรรดาบ้านต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นบ้านเล็ก บ้านใหญ่ ต่างก็พร้อมใจกันเอาแบนเนอร์ ป้ายชื่อ บางคนก็ใส่เสื้อที่บ่งบอกความเป็นแฟนคลับ Battle เราไปกับน้องอีกคน (คงรู้ละนะว่าใคร เหอ เหอ ) ไปยืนเล็ง ๆ กันก่อนว่าน้อง ๆ จะออกมาทางด้านไหน แต่ซักพักก็จะเห็นการ์ดมายืน ๆ ตั้งแถวก็รู้ละว่าออกทางนี้แน่นอน เราได้ที่ตรงมุมเสาเลย ยืนรอกันประมาณครึ่งชั่วโมง น้อง ๆ ก็ออกมากัน คนแรกที่เห็นสำหรับเราคือน้อง อวีชาน น้องโปรยยิ้มออกมาเลยเหอะ คนต่อมาเป็นน้องคริส น้องสวยมากมาย และคนสุดท้ายที่เราอยากเห็นมากที่สุด น้องปลาทอง หรือ คิฮยอน คือน้องตัวสูงมากมาย ไม่ต้องชะเง้อให้เมื่อยเลย หัวน้องสูงกว่าการ์ดอีกเหอะ พอน้องผ่านตรงนั้นไป แถวที่เคยเป็นระเบียบอยู่ก็แตกกระจายทันที ทุกคนต่างกรูเพื่อจะตามน้องออกไปให้เร็วที่สุด และได้เห็นน้องให้มากที่สุด จนกระทั่งน้องขึ้นรถออกไปแล้ว กลับมาดูวีดีโอที่ถ่าย ชั้นเห็นแค่ 3 ใน 6 เองเหอะ แล้วอีก 3 ชีวิต สมาชิก Battle ที่เหลือ ทำไมชั้นมองไม่เห็น เครียด พอดีนัดกับน้องอีกคนว่าจะเจอกันด้วย น้องถามว่าจะตามต่อหรือเปล่า แต่ ณ เวลานั้น ชั้นไม่มีอารมณ์จะตามละ กลับบ้านดีกว่า พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ 19 พ.ค. 2550 เวลา 09.00 น. น้องนัดเอาไว้ที่ โรงแรม เลอ คองคอร์ด แถวรัชดา ใกล้ ๆ กับเอสพลานาด และช่อง 9 ไปถึงก็เดินหาน้อง รอเวลากันว่าเมื่อไหร่ คุณชายจะเสด็จลงมา ซักพักก็มีคนยืนตั้งแถวรอ เราก็ไปยืนบ้าง การ์ดก็มาบอกว่าอย่าไปกรูเข้าหาเค้านะ อย่าจับเค้านะ บลา ๆ ๆ อะไรก็ว่ากันไป วันนี้ตั้งใจเอาไว้แล้วว่ายังไงเราก็จะต้องเห็นน้องให้ครบทุกคนให้ได้ แล้วในที่สุดเราก็ประสบความสำเร็จ เห็นละ น้อง ๆ ทั้ง 6 คน เดินเรียงแถวกันมาทีเดียว น้องใส่ชุดสูดที่เคยเห็นบ่อย ๆ สีเทา - ขาว อะ จำรายละเอียดไม่ได้แล้วว่าใครเดินก่อน หลัง ยังไง แต่ที่ติดตา เป็นน้องอวีชาน กับแทวา น้องยิ้มเรี่ยราดมากมาย มีโบกมือให้แฟน ๆ ด้วย ส่วน คริส ก็ยังคงควาวสวยและน่ารักเหมือนเดิม รยู หล่อนะ แต่เราเฉย ๆ เหอะ คิฮยอน น้องก็ยังคง still มึน ต่อไป แต่น้องมียิ้มด้วยนะ ถึงจะเป็นยิ้มเขิน ๆ ก็เหอะ คนสุดท้าย ลีโอ ขอโทษนะ ที่เราให้ความสนใจนายน้อยไปหน่อย แต่ลีโอก็น่ารักนะ แต่ว่า ผมทรงนี้อะ ขอเหอะ ไว้ยาวเหมือนเดิมเหอะนะ พอน้องออกมาแล้วก็ถึงคราวของเราที่ต้องวิ่งกันละ วิ่งหารถตู้ที่จะพาเราตาม (หาหัวใจ ???...) เพราะตารางวันนี้ของน้องก็คือจะไปซี๊ด หลังจากขึ้นรถได้ ก็ขับตามไปโดยมีน้องอีกคนบอกทางให้ไปทางลัด แล้วรถเราก็ไปดักเจอตรงทางเข้าช่อง 9 พอดี แต่ว่ามันไม่ทันเพราะต้องแลกบัตร ดังนั้นสมาชิกในรถจึงพากันใส่เกียร์....วิ่งหน้าตั้งเพื่อไปให้ทันเค้าเดินเข้าไปในตึก สรุปชั้นก็สามารถวิ่งแกมเดิน เหอะ เหอะ (ชั้นวิ่งไม่ไหวละ แก่แล้ว เหนื่อยเหอะ) แต่ในที่สุดก็มาจนทัน ตั้งขบวน การ์ดก็มากัน ๆ เอาไว้ บังเอิญว่าเราได้ยืนตรงเสา (อีกแล้ว ชั้นเป็นไรก็เสามากป่าวเนี่ย ชอบไปอยู่ใกล้ ๆ เสา) แต่ว่าเห็นหน้าน้องไม่ครบอีกแล้ว เหมือนจะโดนการ์ดบังละ หลังจากนั้นก็พากันนั่งรอน้องสัมภาษณ์ และตามต่อ พอดีวันนั้นที่ตึกซี๊ดมีงานอะไรซักอย่าง เค้าก็เลยกันสถานที่ด้านในไม่ให้เข้าไปนั่งรอเหมือนทุกครั้ง ให้นั่งอยู่ด้านนอก เราก็นั่งฟังวิทยุที่น้องให้สัมภาษณ์ พอน้องสัมภาษณ์เสร็จก็ยืนรอเหมือนเดิม แต่คราวนี้พลาดเลยเหอะ เพราะคนที่อยู่ด้านในมันดันชี้มือบอกว่าน้องไปอีกทาง ทีนี้หลาย ๆ คน ก็วิ่งเพื่อจะไปดักอีกด้าน ดีนะที่ตอนนั้นเราตัดสินใจไม่วิ่ง (ก็บอกแล้ว ชั้นมันแก่แล้ว วิ่งไม่ไหว) ก็ยืนรอ ๆ แถวรถน้อง กะจะส่องตรงกระจก แต่ก็ไม่ได้อะไรเหอะ น้องไม่ยอมเปิดม่าน แต่ก็ได้เห็นตอนที่น้องเดินลงบันได คนที่เห็นแน่ ๆ คิฮยอน บอกแล้วว่าไม่ต้องชะเง้อหาน้อง เพราะน้องตัวสูงมาก หลังจากซี๊ด น้องไปทานข้าวที่ร้านบ้านสวนดินเผา (สถานที่มันอยู่แถวไหน ข้าพเจ้าไม่สามารถระบุได้) เราก็นั่งรถตู้เหมือนเดิม ตอนนี้มีให้หวาดเสียวกันนิดหน่อยเพราะเกือบหลุด แต่รถเราก็ไม่พลาด ตามทันจนได้ พอถึงร้านพวกเราทุกชีวิตในรถก็รีบวิ่งกันลงไป ตอนนี้ไอ้โหด สตาฟไทย ก็ออกมาว่าเด็ก ๆ ที่ตามกัน ขอเวลาเป็นส่วนตัวให้ศิลปิน เราก็ไม่ได้ทำอะไรเค้านะ ก็แค่อยากเห็นอะ ไม่กรู ไม่อะไรทั้งสิ้น ขอมองห่าง ๆ ก็พอ น้องเดินออกมาจากรถ เดียร์ถ่ายวีดีโอ ส่วนเราสติหลุด เขย่าแขนน้องจนภาพสั่นไปหมด ตอนนั้นมันหลุดจริง ๆ พี่ขอโทษ -_-" ทีนี้เราก็มานั่งคิดละจะเอายังไงดี นี่มันก็เที่ยงแล้วนะ เริ่มจะหิวกันแล้ว ก็เลยเดินเข้าร้านกาแฟเล็ก ๆ ใกล้ ๆ กันหาอะไรกิน ซักพักน้องที่นำขบวนการตามครั้งนี้เสนอว่าเราควรจะเข้าไปทานอาหารกันร้านนี้แหละ แล้วก็จัดการโทรไปจองโต๊ะ และก็ทยอยกันเข้าไปบ้าง นำโดยเราเอง เหอะ เหอะ ชั้นหิวละ แล้วพอพวกเราเข้าไปทีมอื่น ๆ ที่ตามครั้งนี้ก็ทยอยตามเข้าไปบ้าง คราวนี้การ์ดเริ่มเอาไม่อยู่แล้ว กันไม่ได้ ก็ปล่อยเลยตามเลยกัน เข้ามาเต็มร้าน สรุปร้านอาหารวันนั้นคนเยอะมาก หลังจากสั่งอาหารมาทาน แล้วก็รีบเก็บตังค์เพื่อจะออกไปก่อน เรากลัวการ์ดมันจะกันไม่ให้ออกแล้วจะตามไม่ทัน ก็เลยรีบออก ทำให้เรารู้ว่าเราพลาดอีกแล้ว เพราะการ์ดมันไม่กัน น้อง ๆ เดินผ่านพวกที่นั่งอยู่แบบใกล้ชิดมากมาย T-T เศร้าใจจริง ๆ ออกจากร้านอาหารแล้วไปไหนต่อวะเนี่ย อยากจะบอกว่าลืมละ ผ่านไปตั้งนานเพิ่งจะกลับมานั่งพิม เหอ เหอ น่าจะไปเอสพลานาดมั้ง ไอ้เราตอนแรกก็คิดว่าจะซ้อม ไปหามุมยืนกันเต็มที่เลย สรุป มาที่ร้านอาลัว เหมือนกับมาดูสถานที่มั้ง แล้วก็กลับไปโรงแรม ตูนก็เริ่มโทรมาละว่าที่งามวงวานเริ่มตั้งแถวกันแล้ว เอาบัตรเข้างานก็เลยบอกน้องแจน รีบไปกันดีกว่า ไปเอาบัตร นั่งรออีกนานมาก จะทะเลาะกันตาย เพราะมันเบียด ๆ กัน แล้วสตาฟมันก็จัดงาน จัดการแฟนคลับไม่ได้เลย เฮ้อ เซ็ง กว่าจะได้เข้าก็ไปรอข้างในกันอีก พอเข้าไปในงานเวทีมันมี 2 ฝั่งสตาฟมันดันให้เข้าทีละฝั่ง พอถึงคิวเราก็ต้องไปอยู่ข้างหลังอะดิ ใครจะยอม เราก็ตัดแถวไปอีกด้านเลย เพื่อจะนั่งอีกฝั่งนึง (ฝั่งขวา) ได้แถวที่ 2 หรือ 3 วะ แต่ก็ยังอยู่หลัง วีไอพี อยู่ดี แต่ก็โอละ ดีกว่าที่ที่จะได้ครั้งแรก เข้าไปนั่ง เค้าให้เอากล้องเข้าได้ เหอ เหอ ไอ้อ้วนถ่ายวีดีโอไป ในขณะที่เรานั่งจ้องหน้าตัวเป็น ๆ แล้วก็เหลือบมองน้องเป็นระยะ กลัวน้องเมื่อย แต่ถ้าไม่เมื่อยก็ถ่ายต่อไป 55 แล้วคำพูดพิฆาตก็มาละ ห้ามถ่ายวีดีโอ เซ็งเลย เพราะงานหลังจากนั้นมันน่ารักมาก ก็สัมภาษณ์เรื่องเพลง เรื่องวงอะไรไปเรื่อย เออ ก่อนเข้างานเค้าให้เขียนคำถามด้วย คำถามของเรา และไอ้อ้วนรวมกัน แต่จากสมองเลวเริ่ด ๆ ของชั้น 55 ถามว่า แบทเทิลเคยเข้าไปอ่านแฟนฟิคชั่นของตัวเองบ้างหรือเปล่า อ่านแล้วรู้สึกอย่างไร น่าเสียดาย ไม่หยิบของเรา อยากรู้คำตอบจริง ๆ นะ แต่มีคำถามนึง น่ารักดี บอกคริสให้ไปทำกับข้าวที่บ้าน 55 เรียกคริสว่าน้องสาวด้วยเหอะ ตลกดี เค้าก็ขำ ๆ กัน จบมีตติ้ง เป็นอะไรที่นรกมาก วิ่งลงมาจากชั้น (ไหนวะ จำไม่ได้) วิ่งยังกะจะไปคัดตัวทีมชาติ วิ่งลงบันไดเลื่อน ซึ่งคนที่มาเดินห้าง เค้าก็แหวกทางให้ครึ่ง กว่าจะถึงรถ ซึ่งมารออยุ่แล้ว มีแฟนคลับบางคนถ่ายรถเราด้วย ขอโทษเหอะ รถชั้นไม่ใช่รถแบทเทิลยะ แล้วเค้าก็ไปทานข้าวกันที่ร้านยูชุน ยูชอน อะไรซักอย่าง ซึ่งเราขอบาย ไม่ลงละ เหนื่อย ขอนั่งรอที่รถละกัน ปล่อยไอ้อ้วนไปเป็นตัวแทน แต่พอน้องกลับมาเล่า ฮือ ทำไมชั้นไม่ไปด้วย แต่ก็ช่างเหอะ ตอนนั้นเหนื่อยสุด ๆ หลังจากทานข้าว น้องไปซ้อมกันที่เอสพลานาด ซึ่งงานนี้ห้ามเข้า ห้ามถ่ายรูป ต้องไปเกาะกระจกดูเอา ไพรเวทกันสุด ๆ ละ แต่งตัวธรรมดา เสื้อยืด กางเกงยีนส์ น่ารักเว้ย ตอนแรกเราเข้าไปนั่งในแมคฯ แล้วก็แอบเข้าไปด้านหลัง ในที่สุดไอ้โหดมันก็เดินมาไล่จนได้ ก็เลยออกมายืนเกาะกระจกข้างนอก เออ ตรงนั้นมันมีบ่อน้ำ ห้างนี้ตลกวะ มันมีพื้น เรียบ ๆ ราบ ๆ ไป แล้วมีบ่อน้ำ น่าจะเพราะฮวงจุ้ยมั้ง (เดาเอานะ) แล้วมีคนตกลงไปสังเวยแบทเทิลประมาณ 3 ราย น่าสงสาร (แต่ได้ข่าวว่าแกขำเค้า ) กว่าน้องจะซ้อมกันเสร็จ ก็มีผิด มีพลาด ต้องซ้อมกันหลายรอบเหมือนกัน เราก็เกาะอยู่ตรงนั้นประมาณตีหนึ่งได้มั้ง น้องซ้อมเสร็จจะกลับละ สภาพน้องแบบมึน ๆ ง่วง ๆ เหนื่อย ๆ พอกะพวกเราเลย ก็ไปยืนตรงบันได ตอนนี้มีคนน้อยลงละ เพราะบางคนก็กลับ บางคนไปรอที่โรงแรม น้อง ๆ ก็เดินลงกันมาขึ้นรถ จำไม่ได้แล้วว่ามีใครบ้าง เฮอ ๆ แต่คนสุดท้าย ไอ้อ้วนตะโกน คิฮยอน กู๊ดไนท์ 555 น้องหันมาบ๊าย บาย ให้เหอะ กร๊ากกกกกกกกก ได้อานิสงไอ้อ้วน แต้งกิ้วหลาย แล้วเราก็กลับบ้านนอนละ จะตายเอา ไอ้อ้วนหน้าตาอาลัยอาวรณ์มาก อยากไปส่งที่โรงแรม แต่พี่ไม่ไหวแล้วน้องเอ๊ย กลับบ้านเหอะ ยาวจริง ๆ เลย งานคอน วันพรุ่งนี้ อัพหน้าใหม่ดีกว่า   Create Date : 23 พฤษภาคม 2550     Last Update : 18 สิงหาคม 2550 14:48:56 น. Counter : 304 Pageviews.   0 comment Share Tweet

Holiday ก็ตั้งใจกันเอาไว้ว่าวันหยุด 3 วันที่จะถึงนี้ (5 - 7 พ.ค.) จะไปหัวหินกัน รวมหัวกันได้ 3 คน อยากไปเที่ยว ๆ พักผ่อน นั่งอ่านหนังสือริมทะเล สูดอากาศบริสุทธิ์กัน ไปหาที่เที่ยว ที่กิน ที่พัก เอาไว้ซะดิบดี อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์ พายุเข้า ฝนตกทุกวัน ต้องคอยนั่งฟังพยากรณ์อากาศกันทีเดียว ทั้งที่เมื่ออาทิตย์ก่อนร้อนตับจะแลบ สรุป ก็เลยต้องพับโครงการไปกันทันที อยากไปเที่ยวใจจะขาด เฮ้อ...เวลาที่จะไปได้ก็มีเรื่องให้ไปไม่ได้อีก แต่ก็ดี อากาศแบบนี้นอนอืดอยู่บ้านก็ดีเหมือนกัน รู้สึกว่าร่างกายต้องการการพักผ่อนขั้นรุนแรง เพราะก่อนหน้านี้กลับจากทำงานก็ตะลุยดูหนังจนเที่ยงคืนทุกคืนเลยเหอะ ก็...นะ เวลาดูแล้วมันหยุดไม่ได้ทุกทีนี่นา ช่วงนี้ไป PIF เค้าไว้เยอะแยะเลย บางครั้ง PIF มาชนกัน อยากจะอ้วก ไรท์กันแทบไม่ทัน แต่ว่าอาทิตย์นี้ไม่มี PIF มาถึงชั้นซักเรื่องแฮะ (แต่ได้ข่าวว่าที่ไรท์เอาไว้ยังไม่ได้ดูเลยเหอะ ) รู้สึกว่าห้องตัวเองเต็มไปด้วยกองทัพแผ่นซะแล้ว เยอะจนเรายังแอบคิดว่า นี่ชั้นกำลังสร้างขยะให้โลกเหรอ?? แต่ก็เอาเหอะ ช่วงนี้ชั้นกำลังรักเด็ก หลงเด็ก โหลดไฟล์มาดูแล้วจะลบทิ้งก็เสียดาย เก็บเอาไว้เป็นขยะแบบนี้แหละ เง้ออออออออออ ยังอยากไปเที่ยวอยู่นะเนี่ย   Create Date : 02 พฤษภาคม 2550     Last Update : 2 พฤษภาคม 2550 14:31:09 น. Counter : 350 Pageviews.   1 comment Share Tweet

Begin กลับมาอีกครั้ง หลังจากปล่อยให้บล็อคร้างซะนาน ไหน ๆ ก็กลับมาเพราะอยากจะทำอะไรกะมันแล้ว ก็เลยใช้ begin เป็นชื่อละกัน ถือเป็นการเริ่มต้นสำหรับเรา เหลือบไปดูปฏิทิน มาเริ่มต้นเอาวันแรงงานเลยชั้น เฮ้อ...ชั้นก็ใช้แรงงานนะ ทำไมไม่ได้หยุดงานละเนี่ย ใครที่หลงเข้ามา ยินดีต้อนรับนะคะ บล็อคไร้สาระของเรา เป็นคนขี้อิจฉา เห็นคนอื่นเค้ามี ก็อยากมีกะเค้าบ้าง   Create Date : 01 พฤษภาคม 2550     Last Update : 1 พฤษภาคม 2550 15:23:12 น. Counter : 299 Pageviews.   1 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com