Bloggang.com : the_Trash - อยากมีควาสุข ^^

Bloggang.com : weblog for you and your gang

Group Blog

All blogs

อยากมีควาสุข ^^

เราก็มาสิงสถิตย์อยู่บล็อกแก๊งสักพักนึงแล้วเนอะ แต่ไม่ค่อยได้อัพเรย >< แอบเป็นโรคขี้เกียจเล็กน้อย อิอิ
ชอบบล็อกแก๊งจัง รู้สึกว่าเนื้อหาหลากหลาย มีอะไรให้อ่านเยอะแยะไปหมด อัพเดทอย่างเร็ว ><
เดี๋ยวอาทิตย์หน้าเราจะ spring break แล้วแหละ ว่าจะตกแต่งบล็อกสักหน่อย (แล้วก็ฝึกใช้ให้เป็นสักที) แล้วเราก็ว่าจะทำกลุ่มใหม่เป็นรวบรวมเรื่องวิทย์ๆ เพราะเราชอบอ่านพวกนิตยสารทางวิทย์ที่ รร มาก แต่อ่านไปแล้วก็ลืม ถ้าเอามาจดไว้ ตัวเองก็จะได้กลับมาอ่านด้วย แล้วก็จะได้แบ่งปันกับคนอื่นด้วย ^^

เดี๋ยวนี้เราแอบรู้สึกว่าชีวิตเราไม่ต้องการอะไรมากมาย ไม่ต้องการเป็นคนที่เก่งที่สุดในห้อง ไม่ต้องการเรียนจบแล้วได้งานที่นี่ ได้เงินมากมายและมีความสุขกับการใช้เงิน ไม่ต้องการสิ่งเหล่านี้อีกต่อไปแล้ว ทั้งๆที่แต่ไหนแต่ไรเราก็อยากเป็นสาวเก่ง ทำงานได้เงินเยอะๆและส่งกลับไปให้พ่อแม่เยอะๆ ให้ท่านไม่ต้องทำงานและมีเงิืนใช้ได้ไม่ขาดมือ
ตอนนี้เราแค่...อยากมีความสุข
เรียนจบแล้วเราก็ว่าจะกลับไปทำงานที่บ้านสักปี(เพราะพ่อเราอยากให้เรียนต่อมาก เลยคงต้องกลับมาเรียน) แล้วก็ดูแลยายเพราะท่านก็แก่แล้ว เราเองจะได้ฝึกปฎิบัติธรรมแล้วก็พายายปฎิบัติด้วย ^^ (แต่ตอนนี้เราก็ต้องเริ่มแล้วแหละ เพราะถ้าเราเองยังอะไรไม่เป็น จะไปช่วยคนอื่นได้อย่างไร?)
ไปอ่านเจอในบล็อกของใครสักคนในบล็อกแก๊งนี่แหละ(ขออภัยจริงๆว่าจำไม่ได้ และหาไม่เจอแร้ว T^T) แล้วก็เจอคำของท่านว.วชิรเมธีตอนหนึ่งที่เราอ่านแล้วจึ้ก><
"ที่สุดของคนคือการเป็นคนธรรมดาที่มีความสุข"
โอ้แม่เจ้า...นั่นสิ
เป็นธรรมดาของคนเราที่อยากเหนือคนอื่น รู้สึกว่าถ้าชั้นจะมีความสุข ชั้นต้องได้อย่างนั้นอย่างนี้ ต้องได้เกรดสูงๆ เพื่อนๆต้องให้ความนิยมชมชอบ ชั้นต้องเด่น ยากเหลือเกินที่คนเราจะมีความสุขกับการเป็นตัวเรา...ที่ธรรมดาๆอย่างนี้ สำหรับเราก็ยากเหมือนกัน เพราะสมัยมัธยม ถึงเราจะไม่ใช่คนเก่งที่สุด แต่คนใน รร ก็เห็นว่าเป็นคนที่เก่งไม่น้อย ทำให้เราเหิมเกริม...โดยที่เราเองไม่รู้ตัว มาอยู่ตรงนี้เรากลับเป็นคนที่ไม่เก่งอะไรเลย กลับด้อยกว่าเขาด้วยซ้ำ ทำให้เรากระวนกระวาย อยากขึ้นไปอยู่บนระดับหัวกะทิอีกครั้งเป็นบางครั้ง นั่นทำให้เรามีความทุกข์ และ ณ จุดๆนี้เราขอปล่อยสิ่งนั้นไป เพราะเราเห็นแล้วว่าทำให้เราเป็นทุกข์
ชีวิตของเรามันยาวนานสักเท่าไหร่เชียว? เดี๋ยวนี้เราพยายามเปลี่ยนความคิดให้ใฝ่ธรรมเป็นงานหลัก เรียนหนังสือเป็นพาร์ทไทม์...ไม่ใช่ว่าเราจะอ่านหนังสือ ทำการบ้านน้อยลงนะ แต่นี่คือการให้ความสำคัญต่างหาก เพราะเมื่อเราไม่ให้การใฝ่ธรรมเป็นสิ่งหลักแล้ว เราก็ปล่อยมันไปเป็นประจำ - -" โดยเฉพาะเราเป็นคนจับจดเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว การผัดวันประกันพรุ่งนั้นยิ่งง่ายสำหรับเรา

พิมพ์มาจนเมื่อแล้ว คงถึงเวลาที่เราจะไปทำอย่างอื่นมั่ง แต่สุดท้ายนี้ขออนุญาตแนะนำเว็บไซต์ //www.fungdham.net เป็นเว็บที่ดีมากๆ มีเทปธรรมะเยอะมาก จนเรารู้สึกเหมือนเป็นห้องสมุดธรรมะเลยแหละ ^^ ต้องขอบคุณท่านผู้จัดทำจริงๆ เพราะแถวๆที่เราอยู่ไม่มีวัดไทยเลย หนังสือธรรมะเราก็ไม่มี แต่มีเว็บนี้เว็บเดียวก็ทำให้เราสะดวกขึ้นอย่างมาก

Create Date : 02 มีนาคม 2552

Last Update : 2 มีนาคม 2552 4:34:26 น.

2 comments

Counter : 370 Pageviews.