Bloggang.com : ซันซิล

Bloggang.com : weblog for you and your gang

คนเหงาและอ้างว้าง.......ซันซิล

Group Blog

All blogs

คิดถึง

คิดถึง

เมื่อแรกรัก หลายคนแทบไม่เคยนึกถึงหรือถวิลหาคำว่า เลิก ซึ่งเราก็ไม่มีทางรู้หรอกว่า มันจะเดินทางมาเจอเราหรือเมื่อไร แต่สงสัยไหมว่า เมื่อเวลาผ่านไป ยิ่งผ่านไปนาน แทนที่ระยะห่างของคำว่ารัก กับ คำว่าเลิก น่าจะห่างกันจนมองหากันแทบไม่เจอ กลับ ต้องเดินทางมาชิดกันอย่างคาดไม่ถึง
แล้วความสับสนก็เกิดขึ้นในใจเรา ว่าตกลงเราจะรักหรือจะเลิกดี ในเมื่อความสุขเดินสวนทางกับกาลเวลาที่เพิ่มมากขึ้นทุกทีๆ
หากวันนึงเราต้องเลือกหรือตัดสินใจว่า เราควรจะรักเขาเช่นเดิม หรือเราควรจะห่างกันสักพัก เพื่อมองดูว่า เมื่อไรที่คำว่าเลิกจะค่อยๆถอยไปจากคำว่ารักของเราดี อย่างน้อยให้มันห่างกันสักนิดก็ยังดีกว่าจะให้มันมาใกล้กัน แล้วถ้าเป็นเช่นนั้น เราจะยอมรับกับความห่างแล้วมองดูการเปลี่ยนแปลงของความรักได้
มีเรื่องเล่าว่า มีผู้ชายคนหนึ่งมีความรักเต็มเปี่ยมหัวใจ ให้กับผู้หญิงคนหนึ่งมาก แต่เมื่อเวลาผ่านไป เขาได้รู้สึกว่า เขาไม่พร้อมที่จะดูแลผู้หญิงคนนี้อีกต่อไป ไม่ใช่เขาไม่รักเธอ ในขณะเดียวกัน ผู้หญิงคนนี้ก็รู้สึกว่าเขาไม่พร้อมที่จะดูแลเธออย่างนั้นจริงๆ เธอรู้สึกว่าความรักของเรากำลังเปลี่ยนและหายไป เรื่องราวความเศร้าจึงเกิดขึ้น เมื่อทั้งเขาและเธอต่างก็ต้องมาเจอกับคำว่ารักและเลิกพร้อมๆกัน ทั้งคู่จึงตัดสินใจมอบความรักให้กันและกันมากขึ้น เพื่อจะหวังว่า ความรักที่เพิ่มมากขึ้นนั้น จะช่วยให้คำว่าเลิกถอยห่างออกไป
กลับตรงกันข้าม เพราะความรักที่ว่านั้น มันไม่ใช่ความรักที่เขาให้เธอ หรือเธอให้เขา หากเป็นเพียง ความรักที่ทั้งคู่มอบให้กับตัวของตัวเอง เพื่อจะเอาความรักนี้ ไว้เป็นภูมิคุ้มกันจากความเจ็บปวด เพราะทั้งคู่แทบไม่มีวันรู้เลยว่า วันไหนที่คำว่าเลิกจะก้าวล้ำเส้นเข้ามาในคำว่ารัก จนความรักแทบหมดไป แล้วสุดท้ายก็ไม่หลงเหลืออยู่อีกเลย
เมื่อคุณต้องสับสนว่าจะเลือกที่จะรักหรือเลือกที่จะเลิก สิ่งนึงที่คุณมองข้ามไม่ได้เลยคือการนำความรักมาเป็นภูมิคุ้มกัน หันมารักตัวเองเพื่อให้สามารถทนต่อความเจ็บปวดที่อาจจะมาถึง แม้ว่าอย่างน้อยวันนี้เรายังไม่เลิกกัน แต่การที่เรามีความรักให้กับตัวเองมากขึ้น เราจะสามารถค้นหาความสุขให้ตัวเราเองได้ เราพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับปัญหาต่างๆนานา จนถึงวันที่ความรักอิ่มตัวในตัวของมันเอง(อาจจะอิ่มที่จะรักกันและชินกับความเจ็บปวด) วันนั้นแหละที่เราจะตัดสินใจได้ว่า เราควรจะรักเขาต่อไปหรือเลือกที่จะจบความสัมพันธ์ที่สะกดคำว่าความสุขไม่ได้สักที

วันเกิดของเขา

วันเกิดเขา เขาจะมีคนเลี้ยงฉลองไหมหนาอยากรู้จังเลยเขาจะแฟนคนใหม่เลี้ยงฉลองให้กับเขาหรือเปล่าขณะวันเกืดเขา เขายังต้องไปทำงานเลยอยากไปหาเขาจังเลยอยากจะอยู่ใกล้ๆเขาอยากดูแลเขาเหมือนอย่างเคยแต่เขาคงไม่เห็นค่าของเราแล้วแน่เลย วันเกิดฉันโทรศัพท์ไปหาเขาด้วยแต่เขาก็ไม่มีเวลาว่างที่จะคุยกับฉันอย่างจริงจัง สุขสันต์วันเกิดนะจ๊ะคนดีถึงฉันจะไม่ได้อยู่เคียงข้างเธอในตอนนี้แต่หวังเธอคงจะเจอคนดีๆที่สามารถดูแลให้เธอมีความสุขได้นะแต่อยากให้รู้ไว้ว่าฉันยังรอเธอเสมอและจะรักเธอคนเดียวถึงฉันจะมีคนอื่นแต่ไม่มีใครที่ฉันจะรักเท่าเธอได้