บทความดี ๆ..... กับความเป็นจริง บทความนี้เขียนขึ้นโดย จอร์จ คอลลิน ซึ่งเป็นดาราตลกที่โด่งดัง เขาเขียนขึ้นในวันที่ 11 กันยายน (ตึกเวิรด์เทรดถล่ม) หลังจากที่ทราบว่าภรรยาของเขาเสียชีวิตในตึกนั้นด้วย.. ทำ..ในสิ่งที่อยากจะทำ อยากให้ทุกคนได้อ่าน ข้อความนี้ มีความหมายดีนะ ทุกวันนี้เรามีตึกสูงขึ้น มีถนนกว้างขึ้นแต่ความอดกลั้นน้อยลง เรามีบ้านใหญ่ขึ้น แต่ครอบครัวของเรากลับเล็กลง เรามียาใหม่ ๆ มากขึ้น แต่สุขภาพกลับแย่ลง เรามีความรักน้อยลง แต่มีความเกลียดมากขึ้น เราไปถึงโลกพระจันทร์มาแล้ว แต่เรากลับพบว่า แค่การข้ามถนนไปทักทายเพื่อนบ้านกลับยากเย็น........... เราพิชิตห้วงอวกาศมาแล้ว แต่แค่ห้วงในหัวใจกลับไม่อาจสัมผัสถึง เรามีรายได้สูงขึ้น แต่ศีลธรรมกลับตกต่ำลง เรามีอาหารดี ๆ มากขึ้นแต่สุขภาพแย่ลง ทุกวันนี้ทุกบ้านมีคนหารายได้ได้ถึง 2 คน แต่การหย่าร้างกลับเพิ่มมากขึ้น ดังนั้น จากนี้ไป ขอให้พวกเรา อย่าเก็บของดี ๆ ไว้โดยอ้างว่าเพื่อโอกาสพิเศษ เพราะทุกวันที่เรายังมีชีวิตอยู่คือ โอกาสที่พิเศษสุด แล้ว จงแสวงหา การหยั่งรู้ จงนั่งตรงระเบียงบ้านเพื่อชื่นชมกับการมีชีวิตอยู่ โดยไม่ใส่ใจกับความ ..อยาก จงใช้เวลากับครอบครัว เพื่อนฝูงคนที่รักให้มากขึ้น . กินอาหารให้อร่อย ไปเที่ยวในที่ที่อยากจะไป ชีวิตคือโซ่ห่วงของนาทีแห่งความสุขไม่ใช่เพียงแค่การอยู่ให้รอด เอาแก้วเจียระไนที่มีอยู่มาใช้เสีย น้ำหอมดี ๆ ที่ชอบ จงหยิบมาใช้เมื่ออยากจะใช้ เอาคำพูดที่ว่า .สักวันหนึ่ง ..ออกไปเสียจากพจนานุกรม บอกคนที่เรารักทุกคนว่าเรารักพวกเขาเหล่านั้นแค่ไหน อย่าผลัดวันประกันพรุ่ง ที่จะทำอะไรก็ตามที่ทำให้เรามีความสุขเพิ่มขึ้น ทุกวัน ทุกชั่วโมง ทุกนาที มีความหมาย เราไม่รู้เลยว่าเมื่อไรมันจะสิ้นสุดลง ขอบคุณำหรับเพื่อนที่ส่งเมลล์นี้ให้อ่าน   Create Date : 15 มิถุนายน 2552     Last Update : 15 มิถุนายน 2552 17:23:35 น. Counter : 564 Pageviews.   3 comment Share Tweet

คติสอนใจ ของฟรีไม่เคยมี ของดีไม่เคยถูก อยู่ให้ไว้ใจ ไปให้คิดถึง ไม่ต้องสนใจแมวจะสีดำ หรือสีขาว ขอให้จับหนูได้ก็พอ ยิ่งมีใจศัทธา ยิ่งต้องมีสายตาที่เยื่อกเย็น ในโลกกลม ๆ ใบนี้ไม่มีอะไรแน่นอน คนเรา เมื่อตัวตายก็ต้องลงดิน ท้อแท้ได้แต่ อย่าท้อถ้อย อิจฉาได้ แต่อย่าริษยา พักได้ แต่อย่าหยุด เหตุผลของคน คนหนึ่ง อาจไม่ใช่ ของคน อีก คนหนึ่ง ถ้าไม่ลองก้าว จะไม่มีวันรู้ได้เลยว่า ว่าข้างหน้าเป็นอย่างไร หนทางอันยาวไกลนับหมื่นลี้ ต้องเริ่มต้นด้วยก้าวแรกก่อนเสมอ ปัญหาทุกอย่าง อยู่ที่ตัวเราทั้งสิน จะเห็นค่าขอฃความอบอุ่น เมื่อผ่านความเหน็บหนาวมาแล้ว อันตรายที่สุด คือความคาดหวัง เริ่มต้นดีแล้ว ลงท้ายก็ต้องด้วยดี จงอย่ายอมแพ้ ถ้ายังไม่ได้พยายามอย่างเต็มที่ จงใช้สติ อย่าใช้อารมณ์ เบื้องหลังความเข้มแข็ง สมควรมีความอ่อนโยน ไม่มีคำว่าบัยเอิญในเรื่องของความรัก มีแต่ความตั้งใจ ยินดีกับสิ่งที่ได้มา ยอมรับกับสิ่งที่เสียไป หลังพายุผ่านไป ฟ้าย่อมสดใสเสมอ หลังผ่านปัญหา จะรู้ว่าปัญหานั้นเล็กนิดเดียว ไม่เป็นขุนนาง นะได้ แต่ไม่เป็นคนไม่ได้ มีแต่วันนี้ที่มีค่า ไม่มีวันหน้า วันหลัง เมื่อวานก็สายเกินแล้ว พรุ่งนี้ก็สายเกินไป อย่าหวังว่าจะได้ความรักจากคนที่คุณรัก เพราะคนที่คุณรักไม่ได้รักคุณหมดทุกคน เพื่อน เพื่อนทั่วไปไม่เห็นคุณร้องไห้ เพื่อแท้มีหัวไหล่ไว้ให้คอยซับน้ำตา เพื่อนทั่วไป ถือขวดไวน์มางานปาร์ตี้ของคุณ เพื่อนแท้ จะมาแต่หัวค่ำเเพื่อช่วยเตรียมงาน เพื่อนทั่วไปหวังให้คุณเคียงข้างเขาเสมอ เพื่อนแท้ คาดหวังจะอยู่เคียงข้างคุณตลอดไป เพื่อนทั่วไป เข้าหาผลประโยชน์ที่ได้รับจากเรา   Create Date : 26 มีนาคม 2552     Last Update : 15 มิถุนายน 2552 17:21:26 น. Counter : 350 Pageviews.   0 comment Share Tweet Life is short A lecturer was giving a lecture to his student on stress management. He raised a glass of water and asked the audience, "How heavy do you think this glass of water is?" The students' answers ranged from 20g to 500gm. "It does not matter on the absolute weight. It depends on how long you hold it. If I hold it for a minute, it is OK. If I hold it for an hour, I will have an ache in my right arm. If I hold it for a day, you will have to call an ambulance. It is the exact same weight, but the longer I hold it, the heavier it becomes." "If we carry our burdens all the time, sooner or later, we will not be able to carry on, the burden becoming increasingly heavier." "What you have to do is to put the glass down, rest for a while before holding it up again." We have to put down the burden periodically, so that we can be refreshed and are able to carry on. So before you return home from work tonight, put the burden of work down. Don't carry it back home. You can pick it up tomorrow. Whatever burdens you are having now on your shoulders, let it down for a moment if you can. Pick it up again later when you have rested... Rest and relax. Life is short, enjoy it!! ขณะที่ครูกำลังสอนนักเรียนของเขาในหัวข้อการจัดการกับแรงกดดันและความเครียด ครูได้หยิบแก้วน้ำใบหนึ่งขึ้นมาและถามนักเรียนว่า "พวกเธอคิดว่าแก้วน้ำใบนี้หนักเท่าไหร่" คำตอบของนักเรียนมีตั้งแต่ 20 กรัมถึง 500 กรัม "มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับน้ำหนักที่แท้จริงของแก้วว่าหนักเท่าไหร่ แต่ขึ้นอยู่กับว่าเธอถือมันไว้นานเท่าใด ถ้าครูถือมันไว้เพียงหนึ่งนาที ก็ไม่มีปัญหาอะไร ถ้าครูถือมันไว้หนึ่งชั่วโมง แขนของครูก็จะปวด ถ้าครูถือมันไว้หนึ่งวัน พวกเธอคงต้องเรียกรถพยาบาล ฮา... แม้ที่จริงจะเป็นน้ำหนักเดียวกัน แต่ยิ่งฉันถือมันไว้นานเท่าไหร่ มันก็ยิ่งหนักมากขึ้นเท่านั้น" ถ้าเราแบกภาระ(ความทุกข์ ความหนักใจ ฯลฯ)ของเราไว้ตลอดเวลา ไม่ช้าก็เร็ว ภาระนั้นจะยิ่งหนักขึ้นจนเราจะไม่สามารถจะแบกมันไว้ได้อีก ดังนั้นสิ่งที่เธอต้องทำคือ วางแก้วนั้นลงซะ พักสักระยะ ก่อนจะถือมันใหม่อีกครั้ง เราจะต้องวางสิ่งเราแบกไว้ลงเป็นระยะ เราจึงจะสามารถฟื้นพลังขึ้นมาใหม่ และสามารถแบกมันได้อีกครั้ง ดังนั้นก่อนเธอจะกลับบ้านในคืนนี้ จงวางภาระของเธอลง อย่านำมันกลับไปบ้านด้วย เธอสามารถยกมันขึ้นมาใหม่ได้ในวันพรุ่งนี้ ไม่ว่าจะเป็นภาระใดก็ตามที่เธอแบกอยู่ในตอนนี้ วางมันลงซะสักพัก ถ้าเธอทำได้ ค่อยยกมันขึ้นมาใหม่เมื่อเธอได้พักแล้ว ขอให้ผ่อนคลายและพักผ่อน ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุขกับมัน   Create Date : 26 มีนาคม 2552     Last Update : 15 มิถุนายน 2552 22:28:24 น. Counter : 343 Pageviews.   1 comment Share Tweet