Life is short
A lecturer was giving a lecture to his student on stress management.
He raised a glass of water and asked the audience, "How heavy do you think this glass of water is?"
The students' answers ranged from 20g to 500gm.
"It does not matter on the absolute weight. It depends on how long you hold it.
If I hold it for a minute, it is OK.
If I hold it for an hour, I will have an ache in my right arm.
If I hold it for a day, you will have to call an ambulance.
It is the exact same weight, but the longer I hold it, the heavier it becomes."
"If we carry our burdens all the time, sooner or later, we will not be able to carry on, the burden becoming increasingly heavier."
"What you have to do is to put the glass down, rest for a while before holding it up again."
We have to put down the burden periodically, so that we can be refreshed and are able to carry on.
So before you return home from work tonight, put the burden of work down.
Don't carry it back home. You can pick it up tomorrow.
Whatever burdens you are having now on your shoulders, let it down for a moment if you can.
Pick it up again later when you have rested...
Rest and relax.
Life is short, enjoy it!!
ขณะที่ครูกำลังสอนนักเรียนของเขาในหัวข้อการจัดการกับแรงกดดันและความเครียด
ครูได้หยิบแก้วน้ำใบหนึ่งขึ้นมาและถามนักเรียนว่า "พวกเธอคิดว่าแก้วน้ำใบนี้หนักเท่าไหร่"
คำตอบของนักเรียนมีตั้งแต่ 20 กรัมถึง 500 กรัม
"มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับน้ำหนักที่แท้จริงของแก้วว่าหนักเท่าไหร่ แต่ขึ้นอยู่กับว่าเธอถือมันไว้นานเท่าใด
ถ้าครูถือมันไว้เพียงหนึ่งนาที ก็ไม่มีปัญหาอะไร
ถ้าครูถือมันไว้หนึ่งชั่วโมง แขนของครูก็จะปวด
ถ้าครูถือมันไว้หนึ่งวัน พวกเธอคงต้องเรียกรถพยาบาล ฮา...
แม้ที่จริงจะเป็นน้ำหนักเดียวกัน แต่ยิ่งฉันถือมันไว้นานเท่าไหร่ มันก็ยิ่งหนักมากขึ้นเท่านั้น"
ถ้าเราแบกภาระ(ความทุกข์ ความหนักใจ ฯลฯ)ของเราไว้ตลอดเวลา ไม่ช้าก็เร็ว ภาระนั้นจะยิ่งหนักขึ้นจนเราจะไม่สามารถจะแบกมันไว้ได้อีก
ดังนั้นสิ่งที่เธอต้องทำคือ วางแก้วนั้นลงซะ พักสักระยะ ก่อนจะถือมันใหม่อีกครั้ง
เราจะต้องวางสิ่งเราแบกไว้ลงเป็นระยะ เราจึงจะสามารถฟื้นพลังขึ้นมาใหม่ และสามารถแบกมันได้อีกครั้ง
ดังนั้นก่อนเธอจะกลับบ้านในคืนนี้ จงวางภาระของเธอลง
อย่านำมันกลับไปบ้านด้วย เธอสามารถยกมันขึ้นมาใหม่ได้ในวันพรุ่งนี้
ไม่ว่าจะเป็นภาระใดก็ตามที่เธอแบกอยู่ในตอนนี้ วางมันลงซะสักพัก ถ้าเธอทำได้
ค่อยยกมันขึ้นมาใหม่เมื่อเธอได้พักแล้ว
ขอให้ผ่อนคลายและพักผ่อน
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุขกับมัน
| Create Date : 26 มีนาคม 2552 |
| Last Update : 15 มิถุนายน 2552 22:28:24 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 343 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: CrackyDong  วันที่: 26 มีนาคม 2552 เวลา:1:21:32 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [
