...แต่ละคืนวันที่ผันผ่าน มีเรื่องราวหลากหลายให้ค้นหา ...วานนี้ พรุ่งนี้ มินำพา ...เพียงรู้ว่า ทำวันนี้ให้ดีก็เพียงพอ ...มีความสุขกับทุกจังหวะของชีวิต
Group Blog
 
All blogs
 

A Different Day....Taro Hakase



คืนนี้ง่วงจนหนังตาจะปิดอยู่แล้ว แต่ใจยังอยากจะเขียนบล็อกอีกสักหน่อย คงจะฝืนเขียนได้ไม่มากนัก ไฟในกายกำลังจะหมอดลง นั่นหมายถึงการได้เวลาเติมเชื้อฟืน สมองกำลังงุนงงสับสน ความรู้สึกสลัวเลือนลางปรากฎขึ้น นิ้วมือยังกดลงบนแป้นพิมพ์ นั่งนึกถึงสิ่งที่จะเขียน นึกอยู่นานก็ได้เขียนอะไรออกมาบ้าง รู้ดีว่าคงไม่เป็นชิ้นเป็นอัน หากใครเข้ามาอ่านคงจะก่นด่าว่าเลอะเทอะ ในวันก่อนๆอาจจะไม่กล้าพูดเต็มปากว่าเขียนได้อย่างชัดแจ๋ว อย่างน้อยก็ดีกว่าวันนี้
...คงไม่ว่าอะไรผมนะ ถ้าวันนี้จะเขียนอะไรไร้สาระ เป็นบันทึกของความไร้สติสัมปชัญญะ ผมเห็นแต่หมอกและควันล่องลอยในห้วงจินตนาการตัวเอง ภาพเบื้องหน้าคล้ายเป็นทางเดินที่ไม่เห็นทางเดิน...ขอสักวันให้ชีวิตได้ดำรงอยู่กับความเลื่อนลอย

มาถึงเพลงของTaro Hakase...นักดนตรีชาวญี่ปุ่นที่ผมรู้จักจากอัลบั้มซีรีย์ของImage เสียงการสีไวโอลินของเขามีเอกลักษณ์ มีวิญญาณและความรู้สึกสถิตย์ การสัมผัสอารมณ์เพลงนั้นไม่ยากเลยแม้ชั่วขณะที่จะเลื่อนลอย ผมว่าอารมณ์เพลงถ่ายทอดมาอย่างชัดเจน.."What A Different Day"....ในอัลบั้มTravelling Notes ออกมาในปี 2003







 

Create Date : 04 มิถุนายน 2553    
Last Update : 10 กันยายน 2558 12:56:52 น.
Counter : 896 Pageviews.  
Share

Raindrops....Yuichi Watanabe



วันนี้แวะมาเขียนบล็อกเช้าว่าเวลาปกติ เพราะยังรู้สึกสดชื่นอยู่แม้ว่าจะทำงานอยู่กะมาเมื่อคืนนี้ แปลกอยู่เหมือนกันที่การทำงานกลับไม่เหนื่อยอย่างที่เราเคยรู้สึก กลับรู้สึกสบายๆ....ได้เพลงมาฟังอีกหลายอัลบั้ม เป็นเพลงของทางญี่ปุ่น ผมฟังแบบผ่านๆเลือกเพลงที่ชอบใจ เข้ากับอารมณ์ตอนนี้มาแปะ...อย่างอัลบั้มของ Yuichi Watanabe ในปี2002 ....Paino Cafe ฟังแล้วตอนนี้ชอบอยู่สองเพลง ขอแปะเพลง...Raindropsให้ฟังก่อน เพราะแรกเริ่มที่เสียงลากคันชักสายไวโอลินลงบนสายไวโอลินแล้วเป็นเสียงที่น่าฟังมาก ผมฟังเพลงไปพร้อมกับมีภาพละครทีวีซีรีย์ของญี่ปุ่นผลุดขึ้นมา เป็นภาพลางๆของหญิงสาวสวยใบหน้ากลมขาวผมดำยาวคนหนึ่งนั่งอยู่ริมหน้าต่างทอดสายตามองไปราวกับเหม่อลอยคิดถึงเรื่องราวอะไรบางอย่างที่เธอแทบจะลืมไป ขณะที่มีหยาดฝนไหลลงมาเป็นทางบนกระจก เรื่องราวในยามที่เธอมีความสุขกับชายคนรักเธอ เขาและเธอจับมือกันทั้งสองข้าง เขาเหวี่ยงหมุนเธอไปรอบๆตัวเขา เสียงหัวเราะอย่างสนุกสนานของเขาและเธอ ใบหน้าที่มีแต่ความสุข ช่างต่างจากใบหน้าของเธอตอนนั่งอยู่ริมหน้าต่าง แล้วเธอแอบยิ้มขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว นัยน์ตาเธอดูอ่อนโยนลง เธอก้มเอียงหน้าเล็กน้อยราวกับสาวน้อยที่เอียงอายยามถูกหนุ่มคนรักจ้องมองตรงๆ ....เป็นจินตนาการที่เกิดขึ้นในขณะที่ฟังเพลงนี้ คนรุ่นผมมักชินกับซีรี่ย์ญี่ปุ่น คงไม่ใช่ซีรี่ย์เรื่องไหนสักเรื่อง คงเป็นการผสมปนเปจากหลายเรื่อง
....ปกติผมไม่ค่อยบรรยายอะไรที่ดูเรื่องมากขนาดนี้ หากเสียงไวโอลินในเพลงนี้ช่างเล่นได้จับใจ ล้วงลงไปถึงจินตนาการของผม คงมีหลายคนที่ชินกับภาพในละครแบบที่ผมเขียนเล่นๆ หากตอนจบของเพลงกลับดูผ่อนคลายลงจากความรู้สึกที่ไม่อาจจะกลับไปมีเวลาแห่งความสุขอย่างนั้นอีก เพียงแค่นึกถึงช่วงเวลาของความสุขนั้นก็พอที่จะปลอบประโลมหัวใจเธอ อย่างน้อยกับการเลือกจะอยู่กับตัวเองเพียงลำพังเป็นความยินยอมพร้อมใจของเธอเองและเธอก็รู้ดีว่า เขายังอยู่บนโลกใบนี้อย่างมีความสุข ผมเชื่อว่าลึกๆเธอก็หวังเพียงให้เขาได้นึกถึงเธอและวันเวลาที่มีความหมายเช่นนั้นอีก ....
...หลังจากฝนตกแล้ว อากาศเย็นสบาย หากช่วงเวลาที่ฝนตกนั้นเราจำต้องหลบอยู่ในห้องที่ดูน่าอึดอัด เมื่อเวลาผ่านพ้นไป อากาศเย็นสบายได้รอเราอยู่นอกห้อง เพียงเราเปิดประตูห้อง ก้าวเท้าเดินออกมารับอากาศ...จริงไหมครับ








 

Create Date : 30 พฤษภาคม 2553    
Last Update : 30 พฤษภาคม 2553 16:03:46 น.
Counter : 891 Pageviews.  
Share

Tears...Emiri Miyamoto

tears

จำได้ว่ากระทู้ล่าสุดคงเกือบอาทิตย์ก่อน ขณะที่บ้านเมืองวุ่นวาย เต็มไปด้วยความรุนแรง ผมก็เกิดอาการโดนหางเลขเข้าเหมือนกัน แรกๆก็ด่าว่าและเข้าวงคุยกับคนที่เกลียดเสื้อแดง ต่อมาก็ขยายวงด่าเจ้าหน้าที่รัฐและรัฐบาลเพราะไม่จัดการอะไรให้เด็ดขาด จนเมื่อข่าวถ่ายทอดภาพของเสธแดงร่วงหล่นลงกับพื้นพร้อมกับหมดสติ วินาทีที่ชีวิตปลิดปลงมันแค่เสี้ยววินาทีจริงๆ เหมือนกับภาพที่ยังติดตาผมอีกภาพคือภาพจากสงครามเวียตนามที่เจ้าหน้าที่ตำรวจจ่อปืนกับขมับแล้วยิง ความรู้สึกคล้ายๆกันมาเยือน ความตายมาเยือนชีวิตเพียงเสี้ยวนาที ณ เวลานั้นความโกรธแค้นความเกลียดต่อคนเสื้อแดงมันหายวับไปเลย พร้อมกับคิดขึ้นมาว่าครอบครัวเขาจะเป็นยังไง การจากลาโดยไม่ได้มีโอกาศร่ำลา เป็นสิ่งที่บีบเค้นหัวใจผมมากที่สุด.....จากวินาทีนั้น ผมขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ได้ดลใจให้คนเสื้อแดงกลับใจกลับบ้านกัน อย่าได้มีการสูญเสียอีกเลย เมื่อชีวิตหมดลมหายใจแล้ว เราไม่สามารถจะแก้ไขอะไรได้ ตราบเท่าที่ลมหายใจยังมีอยู่ เรายังมีเวลาที่กลับตัวแก้ไขอะไรได้หลายอย่าง ชีวิตและสังคมจะดีขึ้นได้ด้วยการให้โอกาสกันและเชื่อมั่นว่าคนเราจะต้องมีวันที่กลับตัวได้ แม้จะไม่รู้ว่านานเท่าไหร่



Tears,Emiri Miyamoto




 

Create Date : 23 พฤษภาคม 2553    
Last Update : 23 พฤษภาคม 2553 23:16:29 น.
Counter : 948 Pageviews.  
Share

Silky Sky......Missa Johnouchi



วันนี้กลับบ้านที่เชียงใหม่ ไปนั่งทานข้าวที่บ้านพร้อมกับคุณพ่อคุณแม่ เป็นกับข้าวฝีมือของคุณแม่ ทานมาตั้งแต่เด็ก วันนี้กลับรู้สึกว่ากับข้าวอร่อยกว่าทุกครั้งที่ทาน ปกติก็ไม่ค่อยได้ชมแม่ตรงๆสักที วันนี้ก็ยังไม่ได้ชม คงได้แค่นั่งทานจนหมดซึ่งแม่คงไม่รู้ว่าเพราะหิวหรือว่าอร่อย...ชั่วโมงที่นั่งทานข้าวกัน มีการพูดคุยตามประสาในครอบครัว เป็นความสุขเล็กๆที่ผมได้รับทุกครั้งที่กลับบ้าน ความห่วงใยความอาทรจากพ่อแม่ยังมีอยู่เสมอไม่เคยขาด ผมคงเป็นลูกที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เดือนหนึ่งมีเวลากลับบ้านมาแค่ค่อนวันของช่วงวันอาทิตย์

วันนี้ขณะขับรถกลับลำปาง จู่ๆผมก็เกิดคำถามขึ้นมาว่า จริงๆผมมาเชียงใหม่เพราะอะไร มาร้านหนังสือหรือ มาเดินซื้อของกาดสวนแก้วหรือ ไม่ใช่คำตอบสิ่งเหล่านั้นไม่ได้เติมเต็มอะไรในหัวใจผมเลย ภาพของพ่อแม่ผลุดขึ้นมา นี่สิคือคำตอบ แว๊บหนึ่งที่ผมคิดขึ้นมาว่า ถ้าไม่มีพ่อกับแม่แล้ว ผมจะมาเชียงใหม่ไหม คงจะไม่ ไม่รู้ว่ามาเชียงใหม่เพื่อมาหาใคร ผมแทบไม่รู้จักใครเลย และเชียงใหม่สำหรับผมก็ไม่ได้มีความหมายอะไรมากกว่าพ่อแม่อีกแล้ว....คิดขึ้นมาแล้วเกิดอาการอยากร้องไห้ พ่อกับแม่ส่งลูกทุกคนไปให้ไกลสุดแรงส่งโดยไม่เคยปริปากบ่นอะไรสักคำ แม้ว่าลูกจะจบทำงานและกลับมาเยี่ยมท่านเพียงเดือนละครั้ง ท่านก็ไม่เคยบ่นเคยตัดพ้อ ทุกเดือนที่หยิบเงินให้และถามว่าพอใช้หรือเปล่า พ่อกับแม่บอกเสมอว่าพอแล้วพอแล้ว เท่านี้ก็ใช้ได้อย่างไม่ขัดสน พ่อแม่ไม่เคยเรียกร้องอะไร ยิ่งนึกถึงวันๆหนึ่งที่ต้องมาถึง ในใจลึกๆรู้สึกหวั่นมากๆ อยากให้เวลานั้นทอดออกไปไกลๆ ไม่อยากนึกถึงเลย ผมรู้ดีว่าหลีกไม่ได้ จะมีก็เพียงทำวันนี้ให้สวยงามที่สุด เพื่อวันหน้ายามนึกถึงขึ้นมาแล้วจะได้มีแต่ความอิ่มเอม.....ท้องฟ้ายามเย็นตอนห้าโมงครึ่งบนถนนหลวงเชียงใหม่ลำปาง ดูฟ้าเปิดสวยงาม ดูแล้วอดใจหายไม่ได้เมื่อนึกถึงวันข้างหน้า

กลับถึงบ้าน เปิดไฟล์เพลงของMissa Johnouchi อัลบั้มKurenai.....เพลงSilky Sky ท่อนที่มีเสียงซอเ้อ้อหูฟังแล้วเล่นเอาน้ำตาซึมเลย เพลงนี้คล้ายๆกับความในใจที่ซุกซ่อนอยู่ ปนกับความรู้สึกแบบหดหู่ เป็นความอึมครึ้มที่ไม่รู้จะทำยังไงกับปมบางอย่าง.....

Silky Sky by kittiwong






 

Create Date : 16 พฤษภาคม 2553    
Last Update : 16 พฤษภาคม 2553 20:57:50 น.
Counter : 2016 Pageviews.  
Share

Sanctuary .....Naoto



คืนนี้เรี่ยวแรงใกล้จะหมดแล้ว เหมือนเทียนไขที่จุดจนจะหมดไส้เทียนแล้ว ยังเหลือความตั้งใจที่อยากจะทำก่อนนอนแบบปิดสวิตช์คือการแปะเพลงที่ชอบมากเพลงหนึ่ง เป็นผลงานของNaoto อายุเท่ากับผมเลย ชื่อจริงคือ Takahashi Naoyuki ผมเคยนำเพลง Blue G มาแปะให้ฟังแล้ว ถ้ายังไม่ได้ฟังก็ลองกลับไปฟังแล้วจะเห็นฝีมือของเขาว่า เล่นได้มีชีวิตขนาดไหน ลองฟังจากเสียงไวโอลินที่ดังขึ้นหลังจากการลากคันชัก เสียงดนตรีที่เข้าตรงใจ ก่อเกิดจินตนาการได้อย่างง่ายดาย ไม่เขียนอะไรมากเพราะหัวเริ่มจะหมุนแล้ว เมื่อคืนอยู่ทำงานกะทั้งคืน คืนนี้ขอตัวก่อนแล้วกันครับ
Sanctuary เป็นเพลงในอัลบั้มแรกของNaoto และถูกเลือกมาใส่ในอัลบั้มimage 5 CinQ.ชวนมาฟังเพลงก่อนนอนครับ













image 5 cinQ




 

Create Date : 07 พฤษภาคม 2553    
Last Update : 7 พฤษภาคม 2553 21:00:17 น.
Counter : 918 Pageviews.  
Share

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  22  23  24  25  26  27  28  29  30  31  32  33  34  35  36  

JazzLover
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?]

หนุ่มราศีมังกร เลือดกรุ๊ปโอ ตัวโต ขี้ใจน้อย เหงาบ้างเป็นบางอารมณ์ และชอบหาเพลงมาฟังแก้เหงาประจำ...ฟังเพลงทุกประเภท
New Comments
Friends' blogs
[Add JazzLover's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.