...แต่ละคืนวันที่ผันผ่าน มีเรื่องราวหลากหลายให้ค้นหา ...วานนี้ พรุ่งนี้ มินำพา ...เพียงรู้ว่า ทำวันนี้ให้ดีก็เพียงพอ ...มีความสุขกับทุกจังหวะของชีวิต
Group Blog
 
All blogs
 
คิดไตร่ตรองก่อนเลือกอาชีพ



เมิ่งจื่อกล่าวว่า “เมตตาธรรมของผู้สร้างลูกธนูหรือไม่อาจสู้คนจัดทำเสื้อเกราะ ? ผู้สร้างลูกธนูเกรงว่าลูกธนูไม่แหลมคมพอที่จะทำร้ายคน ส่วนผู้จัดทำเสื้อเกราะเกรงว่าเสื้อเกราะไม่แข็งแกร่งเพียงพอ เป็นเหตุให้ผู้คนถูกทำร้าย ระหว่างนายแพทย์กับคนต่อโลงก็เป็นเช่นเดียวกัน ดังนั้น การเลือกงานอาชีพจึงควรจะพิจารณาไตร่ตรองโดยรอบคอบ

ดังคำกล่าวของขงจื่อที่ว่า “(คนเรา)อาศัยในท่ามกลางความเมตตาอารีย่อมเป็นสิ่งอันงาม(ควร) หากเลือกที่จะไม่อยู่ในที่อันงาม(ควร)แล้ว จะ(ถือว่า)มีปัญญาได้อย่างไร?”

ความมีเมตตา คือบรรดาศักดิ์อันทรงเกียรติแห่งฟ้า เป็นแหล่งพักพิงอันสถิตสถาพรยิ่งของมนุษย์ ไม่มีผู้ใดสามารถกางกั้นความมีเมตตาจิต หากไม่เลือกอยู่ในที่อันควรแล้ว นั่นคือปัญญาไม่กระจ่างแจ่มจิต คนที่ไร้เมตตาไร้ปัญญา ไร้จรรยาไร้คุณธรรม เพียงคู่ควรกับการเป็นทาสรับใช้ผู้อื่น ความรู้สึกอัปยศอดสูต่อการเป็นทาสรับใช้ เสมือนหนึ่งผู้สร้างคันธนูที่ละอายต่อการสร้างคันธนู และผู้สร้างลูกธนูที่ละอายต่อการสร้างลูกธนู หากรู้สึกละอายใจ มิสู้(หันมา)ปฏิบัติตนด้วยเมตตา ผู้มีเมตตาธรรมเป็นเช่นดั่งมือธนู ที่ต้องจัดระเบียบร่างกายของตนเองก่อนจะปล่อยลูกธนูออกไป หากยิงไม่ถูกเป้า ก็ไม่กล่าวโทษผู้ที่ได้ชัยชนะเหนือตน เพียงหันกลับมาพิจารณาหาเหตุอันเกิดแต่ตนเท่านั้น

(คัดจากบทกงซุนโฉ่ว – เมิ่งจื่อ)

ขยายความ

เจตนาของเมิ่งจื่อยังคงต้องการกระตุ้นส่งเสริมให้มี “เมตตาธรรม” แต่หัวข้อ “การเลือกอาชีพควรจะคิดไตร่ตรองโดยรอบคอบ” ก็มีแนวคิดที่น่าสนใจ

คนสร้างธนูเกรงว่าธนูที่ตนสร้างไม่อาจทำร้ายคน แต่คนสร้างเกราะกลับเกรงว่าเกราะที่สร้างไม่อาจปกป้องคน เช่นเดียวกับแพทย์ที่เกรงว่าทักษะการแพทย์ของตนไม่อาจช่วยคนได้ ทว่าเจ้าของร้านขายโลงกลับเกรงว่าโลงจะขายไม่ออกหากไม่มีคนตาย ทั้งหมดนี้ ไม่ได้หมายความว่า คนสร้างธนูและคนขายโลงไม่อาจมีเมตตาได้เฉกเช่นเดียวกับคนสร้างเกราะหรือนาย แพทย์ แต่อาชีพได้ทำให้พวกเขามีแนวคิดสภาพจิตใจที่แตกต่างกัน

ดังนั้น เมิ่งจื่อจึงเห็นว่า การจะเลือกประกอบวิชาชีพใดต้องพิจารณากันอย่างละเอียดรอบคอบ

แต่ปัญหาคือ ถ้าหากทุกคนคิดได้เช่นเดียวกับเมิ่งจื่อ ยังจะมีใครยินยอมไปเป็นทหาร เปิดร้ายขายโลง หรือประกอบกิจพิธีฌาปนกิจกันเล่า?

หากคิดอีกแง่หนึ่ง เมื่อสังคมมีการแบ่งงาน ก็ย่อมมีทางเลือกในการงานอาชีพ แม้มีคำกล่าวว่า “วิชาชีพไม่มีแบ่งแยกสูงต่ำ หากมีใจรักที่จะทำ” แต่ในความเป็นจริง การศึกษาและค่านิยมได้สะท้อนให้เห็นถึงความแตกต่างที่มีอยู่ เพียงแต่เป็นความแตกต่างของยุคสมัยและตัวบุคคลเท่านั้นเอง ตัวอย่างเช่น ที่เมิ่งจื่อกล่าวถึง คนสร้างธนูกับคนขายโลง หากมองในอีกแง่หนึ่ง คนสร้างธนูที่หวังจะให้ธนูของตนใช้สังหารบรรดาคนที่ชั่วร้าย คนขายโลงที่หวังว่าให้คนที่ตายลงได้มีสถานที่พักผ่อนอย่างสงบ จะถือเป็น “ความเมตตา” หรือไม่? อย่างนั้น คนคิดสร้างอาวุธหรือคนขายโลงก็ถือเป็นอาชีพที่สามารถเลือกได้แล้ว?

ถ้าเช่นนั้น จะมีอาชีพใดที่ไม่ควรเลือกเป็นอาชีพได้จริงๆอีกหรือ?

แน่นอนว่าต้องมี อาทิเช่น พวกค้ายาเสพติด สถานค้าบริการทางเพศ บ่อนการพนัน ฆ่าคนปล้นทรัพย์ ฯลฯ

กล่าวถึงที่สุด ยังคงเป็นคำกล่าวของเมิ่งจื่อที่ว่า “การกระทำอาชีพใด ควรจะต้องพิจารณาไตร่ตรองโดยละเอียดรอบคอบ”

นำมาจาก... เมิ่งจื่อ(18)




Create Date : 16 สิงหาคม 2552
Last Update : 16 สิงหาคม 2552 22:27:33 น. 0 comments
Counter : 518 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

JazzLover
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?]




หนุ่มราศีมังกร เลือดกรุ๊ปโอ ตัวโต ขี้ใจน้อย เหงาบ้างเป็นบางอารมณ์ และชอบหาเพลงมาฟังแก้เหงาประจำ...ฟังเพลงทุกประเภท
New Comments
Friends' blogs
[Add JazzLover's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.