พักผ่อนหย่อนใจ สะบายๆสไตล์ tankiya"
Group Blog
Happy Room
ฮา ฮา ฮา HAHAHA 555 พ่อใครหว่า
ทุกข์หนอ ทนหนอ
ไดอารีเล่มชุดเล็ก
ไดอารีเล่มผู้ปกครอง
ไดอารี่เล่มดา
ไดอารี่ถึง..(ขอบคุณน้ำใจ)
พ่อ กับเส้นเลือดฝอยในสมองแตก
สำคัญ.กำลังใจ และ นินทาสาวโสด
ดูแลรักษาพ่อ...ที่บ้าน
สุขภาพของฉัน+ลิ้มรสยาจีน
ห้องปก
พ่อและแม่ป่วยยามชรา
ฝ่าน้ำท่วมไปด้วยกัน
พ่อ โรงพยาบาลครั้งที่สอง 2012 ถุงลมโป่งพอง
สวัสดี...มะเส็งน้อย
สวนครัวของฉัน
ผักหวานป่า
All Blogs
เมื่อทั้งพ่อทั้งแม่เข้าโรงพยาบาล
เมื่อแม่เข้าโรงพยาบาลอีกครั้ง ตามด้วยพ่อ
10-17 กันยา ถึงคราวพาแม่ไปโรงหมอ
ทุกวันคือวันแม่...และ...วันพ่อ
03-11 กรกฏาคม 2511
ของใช้รึว่าของเล่นของพ่อ
21-29 เมษ. 2554
9-16 มีค. 2554 หนึ่งวัน...สามฤดู
9-16 กพ. 54 อากาศเย็นไม่เลิก
12-19 มค 2554 สวัสดีปีใหม่พร้อมลมหนาวยะเยือก
ธันวา...กับน้ำพริกมะกอกที่พ่อเก็บให้ลูกๆ ได้กิน
10-17 พฤศจิกายน สัมผัสไอหนาวพร้อมปลอกหมอนอุ่นๆ
6-13 ตุลาคม เย็บที่นอนสุขภาพ
9-15 กันยายน 2553 เย็บเบาะรองนั่ง(ขนมปัง)ให้พ่อ
10-16 สิงหาคม 2553 มีถุงมือวิเศษเย็บเองมาฝาก
12-19 กค 2553 เตาะแตะ เตาะแตะ เตาะแตะ
ย่างเข้าสู่เดือนที่ห้ากับการพัฒนาการของพ่อ
รักและทะนุถนอมสุดหัวใจ
ด้วยรักและ..ทุลัก ทุเล
กลับบ้านจ๊ะพ่อ
6-13 ตุลาคม เย็บที่นอนสุขภาพ
6-13 ตุลาคม 2553
ไปหาพ่อพร้อมงานฝีมือผืนใหญ่
ซึ่งก็คือที่นอนสุขภาพ(ก้อนขนมปัง)
กันแผลกดทับ
นั่งคิดนอนคิดเรื่องทำอย่างไร
จะป้องกันไม่ให้เกิดแผลกดทับกับพ่อนก
จะซื้อแผ่นที่นอนลมรังผึ้ง
ก็ไม่ใช่คำตอบที่ใช่สำหรับพ่อและสำหรับตัวเราเอง
กังวลเรื่องเหงื่อ ความร้อน ความชื้น
ถึงจะเปิดแอร์ก็ตาม
แต่แผ่นหลังของพ่อเหงื่อซ่ก
นั่งคิดนอนคิดจนได้คำตอบกับตัวเองว่า
ทำเองเหอะ....
มีไอเดียนิดๆ ในหัวอยู่แล้ว
คือก๊อปปี้แนวคิดจากเบาะนั่งที่เย็บให้พ่อแม่เดือนที่แล้ว
ถ้าจะลองขยายความกว้าง-ยาว
ก็น่าสนไม่น้อย ถึงตัวเองจะหอบแฮ่ก! ก็ตาม
เพื่อพ่อ สู้ สู้
หนนี้กลับไปเยี่ยมพ่อเร็วกว่าเดิม
เพราะมีหลานสาวอีกสองคนที่บินไปล่วงหน้าก่อน(ช่วงปิดเทอม)
อาศัยทรัพยากรแรงงานเด็กนี่แหละในการช่วยยัดใยสังเคราะห์
ทุกก้อนต้องแน่นเปรี๊ยะ...........
ถึงตัวเองจะเย็บปิดยากแสนยากไม่เป็นไร.....ไม่ถอย...
และก็
ไม่เสร็จ....ทันตามที่ตั้งใจไว้
และก็
ไม่เป็นไร เดือนต่อไปตามเย็บให้เสร็จ
เพราะมีทั้งหมด มี 364ก้อน
เล่าถึงอาการพ่อบ้าง
พ่อจำหลานไม่ได้
รู้แต่ว่ามีเด็กสาวสูงโย่งสองคนเดินไปมา
รับรู้ว่านี่คือหลาน แต่ไม่รู้ใครเป็นใคร
หรือเป็นลูกของใคร
พอบอกว่าเป็นลูกใคร
ไม่ถึงห้านาทีพ่อก็ลืมอีกแล้ว
พอถึงตาตัวเอง
พ่อเกือบๆ จำไม่ได้
แต่ในที่สุดก็จำจนได้เพราะความคุ้นเคย
พ่อทำให้ลูกๆ ได้ยิ้มได้หัวเราะเป็นรางวัลก้อนใหญ่สำหรับลูกๆ
แต่บางทีพ่อก็งอแง
พ่อผอมลง
สังเกตว่าพ่อนอนน้อย
ดึกดื่นแค่ไหน
พ่อตื่นมาทีไรก็เจอฉันเย็บและเย็บ
พ่อมองมาและยิ้ม
คุยว่า
"ขี้ย้าขยันน่อ"
โอย ...ฉันปลื้มสุดๆ
พ่อรู้อ่ะ...
ขอบตาฉันรื้น...อยากร้องไห้
รักพ่อจัง....
มันเขี้ยว
เลยลุกขึ้นไปกอดพ่อ กะหอมพ่อฟอดใหญ่
" อ ย่ า....." พ่อโวยลั่น
ฉันนี่โป้งพ่อเลยล่ะ ...ชิชะ
นี่แหละพ่อ เดาอารมณ์ยาก
ต่อ ต่อ
ซึ่งฉันคาดไม่ถึงว่าพ่อจะเข้าใจ
ฉันถามพ่อว่า ผ้าที่กำลังเย็บอยู่นี้ของใคร
พ่อบอก ของพ่อ ....
กิ้ว กิ้ว
ยิ้มทั้งพ่อทั้งลูกเลย
นี่เป็นเบาะนอน
ของพ่อที่เย็บให้
ตั้งแต่เดือนตุลาคม
พี่ทั้งสองคนที่คอยดูแลพ่อ
ปรึกษาว่าอยากให้พ่ออยู่บ้าน
และพี่ทั้งสองจะพยามเรียนรู้วิธิกายให้พ่อ
ไปเฝ้าสังเกตุการณ์วิธีนวด วิธีฝึก
พ่อจะได้ไม่เหนื่อยในการเดินทางแต่ละครั้ง
ถ้าบ้านอยู่เชียงใหม่ก็พอทำเนา
แต่นี่เราต้องเตรียมตัวแต่เช้า
เพื่อกายภาพพ่อบ่ายโมง
ไป-กลับ
ทั้งพ่อทั้งพี่เหนื่อยเพลีย
และมีแม่อายุ 80 กว่าๆ อยู่ที่บ้านคนเดียว
ซึ่งเคยหกล้มสะโพกหักรักษาตัวที่โรงพยาบาลมาแล้ว
เราพยามทำให้ใกล้เคียงกับเจ้าหน้าที่ให้มากที่สุด
หาหนังยางมาร้อยหนาๆ สำหรับโยงแขนพ่อขึ้นๆ ลงๆ
จ้างคนให้ทำลูกล้อสเก็ตมือ
หาลูกเทนนิสให้พ่อฝึกจับ ฝึกกำ
ดูพ่อมีความสุข ไม่เหนื่อย
แต่ก็ยังพาพ่อไปตามที่หมอนัด
โชคดีที่พ่อหม่ำเก่ง
หม่ำไม่มีเหลือ
โจ๊กข้าวกล้องบดเอง เติมผัก เติมปลา
Create Date : 24 ตุลาคม 2553
Last Update : 22 พฤศจิกายน 2553 21:03:51 น.
0 comments
Counter : 1654 Pageviews.
Share
Tweet
tankiya
Location :
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
tankiya
สหายนก
lozocat
Webmaster - BlogGang
[Add tankiya's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.