โลกยังมีส่วนน่าชมรื่นรมย์นัก
ยังมีรักอาทรให้ไม่แน่นิ่ง
ที่เฉยชาต่อกันนั้นไม่จริง
เพียงมีแรงคงไม่ทิ้งกันและกัน

คนดีๆ ที่แท้นั้นมีอยู่
เป็นแบบอย่างเป็นครูผู้สร้างสรรค์
เห็นแบบอย่างดีดีเกินจำนรรจ์
ก็สร้างแรงแข็งขันขึ้นในใจ

ไม่ชอบอ่านกลอนอ่ะ มาเยี่ยมเจ๋ยๆ อิอิอิ

ขอเวลาไปตั้งตัวก่อนนะคะ ถ้าสองแล่นจะเข้ามาด้นกัน

วันนี้นึกถึงวันนั้น
ที่เคยนึกถึงวั้นโน้น ซึ่งคิดถึงวันนี้

สวัสดีค่า แวะมาทักทาย
ขออ่านเฉยๆ ก่อนนะคะ
ตอนนี้ด้นไม่ออกอ่ะค่า

นึกอยากจะมาพ่นกลอนแก้เบื่อ เอาเข้าจริงก็ขี้เกียจเหมือนกัน

สารพันปัญหาดูคล้ายหนัก
แต่ลองเทียบกับคนหนักราวหินผา
ปัญหาเราดูเบาไปทันตา
ก็หวังว่าเขาจะแกร่งผ่านมันไป

ถึงโชคดีไม่มากอย่างคนมาก
แต่ก็ไม่ลำบากเกินจะไหว
คนโชคร้ายขอเป็นกำลังใจ
เพียงคุณดีฟ้าคงไม่มองข้ามเมิน

ความโชคร้ายอาจคล้ายถูกกลั่นแกล้ง
อาจหมดแรงแต่นั่นเพียงผิวเผิน
กำลังใจมาใหม่ได้เหลือเกิน
เพียงเปลี่ยนคิดพร้อมก้าวเดินต่อสู้ดู

หนทางใหม่สดใสอย่ามองข้าม
วางหัวใจเป็นกลางอย่างผู้รู้
เห็นความรักเห็นความงามของวิญญู
ทิ้งตัวกูลงไปบ้าง ก็บางเบา..

สวัสดีค่ะ

ชอบกลอนบทนี้ของท่านพุทธทาสมากค่ะ



คุณ สุภาฯ สบายดีนะคะ

บางครั้ง รักดี เผลอไป ถูก กิเลสดึงไป

ก็ต้องดึงกลับมาอีกค่ะ

วันนี้ขอให้มีความสุขมากๆ

มีสุขภาพดีแข็งแรงนะคะ