|
|
 |
 |
 |
 |
| |
เเละในที่สุดเดี๊ยนก็มาถึงเเอฟริกา
เเละในที่สุดเดี๊ยนก็มาถึงคองโก้ ประเทศที่มิได้คิดมิได้ฝันว่าจะได้มีโอกาสมาเหยียบ รู้จักประเทศนี้ครั้งเเรกก็สมัยได้ไปเป็นนักเรียนเเลกเปลี่ยนอยู่ประเทศเบลเยียม เพราะคองโก้เคยเป็นอาณานิคมเก่าของเบลเยียมมาก่อน คองโก้เป็นประเทศที่นำความร่ำรวยมหาศาลมาให้กะประเทศเบลเยียมเนื่องจากที่คองโก้นี่มีบ่อเพชร บ่อทอง เเละเเร่ธาตุต่างๆๆกระจายกันอยู่ทั่วประเทศ ประเทศเค้าก็ใหญ่กว่าประเทศไทยถึงเเปดเท่า เเล้วเพชรเบลเยียมที่ดังนักดังหนาก็มาจากคองโก้นี่เเหละ เเต่ต้องส่งไปเจียระไนกันที่อันเวิร์ฟโน่น เเล้วราคาก็อัพสูงลิ่วๆๆๆ ไปตามตัว
ก่อนที่จะได้มาอยู่ที่นี่ได้ยินเรื่องราวของประเทศ คองโก้จากสามีมาเยอะมาก เนื่องจากปีก่อนสามีเป็นครูสอนที่โรงเรียนนานาชาติ บ่นๆๆว่าเด็กค่อนข้างหัวดื้อ เพราะนักเรียนเเต่คนก็เป็นเด็กที่ผู้ปกครองมีฐานะนักเรียนเเต่ละนางเค้าก็จะมีคนขับรถมาส่ง หรือไม่ก็ขับเบนซ์มาโรงเรียน เรื่องเบนซ์กะบรรดารถสปอร์ตทั้งหลายเป็นเรื่องธรรมดาของนักเรียนที่นี่ พวกประธานาธิบดี รองประธานาธิบดี กะพวกนักการเมืองทั้งหลายก็ส่งลูกๆๆ ให้มาเรียนที่นี่เช่นกัน มีบอดี้การ์ดเดินวุ่นไปหมด เเละปีนี้ก็มีข่าวดีก็มาเยือนเนื่องจากกระทรวงการต่างประเทศเบลเยียมได้เรียกสามีเข้าบรรจุในตำเเหน่งกงลุสกับทางสถานทูต เเละก็โดนส่งตัวมาที่คองโก้อีกเช่นเคย เป็นที่รู้ๆๆกันว่าพวกที่ทำงานให้กะสถานทูตนี่ ประเทศเเรกๆๆ ที่โดนส่งตัวมาจะเป็นประเทศที่ไม่ค่อยจะพิศมัยสักเท่าไหร่ เเต่สวัสดิการดีมาก บวกกับค่าพรีมที่ได้เเต่ละเดือนก็มิอยากทำให้เราเปลี่ยนไปประเทศอื่นสักเท่าไหร่ เเต่ไม่เป็นไรยังไงก็ต้องย้ายประเทศทุกๆ สามปีอยู่เเล้ว ถือว่าประเทศที่ได้ไปเเต่ละที่ขอเก็บเกี่ยวเป็นประสบการณ์ชีวิต ความทรงจำที่ดี เอาไว้เมาส์ให้ลูกๆ หลานๆๆฟัง
สนามบินดอนเมืองเวลา 01.30 AM วันที่ 30 August เข้าคิวเชคอินกะสายการบินเอธิโอเปีย มีเเค่สามสายการบินเท่านั้นที่บินจากกรุงเทพมาคองโก้ Kenya airline South african air Ethiopian airline เราเลือกที่จะใช้บริการของเอธิโอเปียกันเนื่องจากใช้เวลาบินสั้นที่สุดเเล้ว โอ้ววไฟล์นี้เราเป็นคนเอเชียคนเดียวหรือเนี่ย มีฝรั่งอยู่สักสามคน ที่เหลือเป็นผู้โดยสารเเอฟริกันทั้งหมด การต่อเเถวเชคอินเป็นอะไรที่น่ากรี๊ดๆๆมาก เพราะคนเเอฟริกันเค้าไม่รู้จักคำว่าการรอคิว โดยเฉพาะป้าอ้วนที่มาเเซงเเถว เอากรูงงไปชั่วขณะ เเล้วป้าเเกก็ทำเหมือนกะไม่มีอะไรเกิดขึ้น หรือว่าป้าเเกจะไม่รู้จริงๆๆว่าเเถวเค้ามีไว้ทำอะไร ยังไม่ทันได้บ่น เฮ้ยย พ่อกะลูกคู่หนึ่งก็เดินเข้ามาเเทรกเเถว อยู่หน้าข้าพเจ้าเป็นที่เรียบร้อยเลย พนักงานที่ทำการเชคอินต้องคอยบอกเเกมๆตะคอกอยู่ตลอดเวลาเเล้วก็อันเชิญพวกเเซงคิวไปต่อเเถวใหม่ ผู้โดยสารที่จะเดินทางไปทวีปแอฟริกาจะสามารถเอากระเป๋าไปได้คนละไม่เกิน 60 กิโล เเล้วเค้าก็จะเคร่งครัดเรื่องกิโลที่เกินมาก ใครเกินก็ต้องเปิดกระเป๋าเอาของออกกันเดี่ยวนั้นเลย โชคดีที่เราโหลดกระเป๋าเข้าเครื่องตั้งเเต่ที่เชียงใหม่เเล้ว เพราะกระเป๋าของเราสองคนรวมกันก็ปาไป 140 กิโล ดีนะพี่พี่การบินไทยสุดหล่อโอเค ไม่งั้นคงจะต้องเสียค่าปรับอาน หรือไม่ก็เอามาม่าออกทิ้งกลางดอนเมือง โหะๆๆ
วินาทีเเรกที่ก้าวขึ้นเครื่องเป็นอะไรที่เเบบ โอ็วว ก๊อดมั่กๆๆ มันรู้สึกเเปลกๆๆนะที่คนในเครื่องเป็นคนเเอฟริกันหมด มองไปทางไหนก็ดำๆ กลิ่นก็เเปลกๆ ออกไป มันไม่คุ้นอ่ะ ไม่มีมารยาทกันเลย จ้องเอาอยู่นั่นเเหละ เดี๊ยนกลายเป็นจุดเด่น มิเคยเห็นคนสวยเหรอค๊าา ก็เเม่งมองเดี๊ยนไล่ตั้งเเต่หัวจดเท้าอ่ะ เสียงดัง บางคนฮำเพลงเเร๊พโย่ๆๆ เเล้วก็ร้องประสานเสียงขึ้นมาพร้อมกัน ผู้โดยสารบางคนใส่เสื้อกันหนาวเป็นสิบตัว เเเล้วค่อยถอดๆๆออกเพื่อที่จะได้มีกิโล เพิ่มขึ้น ที่วาง hand luggage บนหัวก็ไม่มีที่วางกระเป๋าของกรูเหลืออยู่เลยอ่ะ ใครก็ไม่รู้เอามากระเป๋ามาวางไว้เกลื่อนเลย ห้องน้ำก็โคตรสกปรก ดีนะที่กลิ่นมันไม่ตามออกมาด้วย เพราะมีผู้โดยสารบางคนไม่รู้ว่าการกดชักโครกนั้นทำกันอย่างไร บินมาเเอฟริกาคราวหน้าสัญญาว่ากะตัวเองว่าเดี๊ยนจะอัพเกรดเป็นชั้นธุรกิจโว้ย ได้มีโอกาสพูดคุยกะเเอร์ค่ะ พี่แอร์สาวสวยพูดว่าหนักใจมากเลย ถ้าได้ไฟล์ที่บินไปคองโก้ เพราะเหมือนกะทำงานหนักขึ้นเป็นสิบเท่า เเล้วการทำความสะอาดห้องน้ำต้องทำทุกห้านาที ไม่เหมือนกะผู้โดยสารที่บินไปยังยุโรป ทิ้งห้องน้ำไว้ครึ่งชั่วโมงก็ไม่มีกลิ่นกวนใจ
เก้าชั่วโมงผ่านไปเเวะเปลี่ยนเครื่องที่เอธิโอเปีย ไม่นึกว่าประเทศนี้ที่เคยได้ยินเเต่เรื่องเด็กหัวโต ก้นป่องจะมีสนามบินที่ทันสมัย สะอาดสะอ้านอย่างนี้ มองไปรอบๆ วิวสวยงามดี ดิวตี้ฟรีก็มีของที่ระลึกขายเต็มเลย เเละการต่อเครื่องจากประเทศเอธิโอเปียไปคองโก้นั้น ทางสายการบินเค้าได้ออกตั๋วเดินทางไว้ให้เเล้ว เเละบนตั๋วเเต่ละใบจะมีการติดสติกเกอร์สีเเตกต่างกันอยู่สี่สี คือ สีเเดง สีเหลือง สีเขียว เเละสีส้ม เเล้วต่อไปก็จะทำการเรียกผู้โดยสารขึ้นเครื่องเป็นลำดับสี ๆ ไป เนื่องจากถ้าปล่อยให้ผู้โดยสารขึ้นเครื่องทีเดียวพร้อมกัน มันจะเป็นอะไรที่วุ่ยวายมาก เพราะต่างคนก็ต่างกลัวจะไม่มีที่นั่ง ทั้งๆๆ ที่เบอร์ที่นั่งก็ติดอยู่บนตั๋ว สายการบินเอธิโอเปียได้ทำยังนี้กับผู้โดยสารที่จะบินไปประเทศคองโก้เท่านั้น เนื่องจากทราบกันดีว่าผู้โดยสารส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีมารยาท ไม่รู้จักการเข้าคิว
เมื่อบินเข้าทวีปแอฟริกาก็รู้สึกถึงความเเห้งเเล้งทันที เนื่องจากมองลงมาจากเครื่องเมื่อไหร่มันก็เป็นทะเลทรายอยู่ตลอด เมื่อเครื่องบินเข้าเขตประเทศคองโก้เเล้ว โอ้ววทำไมมันเเห้งเเล้วยังงี้เนี่ย ต้นไม้โดนตัดไปหมดเลย เเล้วบ้านก็เป็นหลังคามุงสังกะสีเหมือนเมืองไทยสักห้าสิบปีมาเเล้วมั้ง ถนนหนทางนอกเมืองมันก็เป็นดินเเดง อีพวกนักการเมืองมันเอาเงินไปเเดกหมดรึไง เเต่เเม่น้ำคองโก้นี่เเหละอลังสุดๆๆค่ะ เป็นเเม่น้ำที่ใหญ่เป็นอันดับสามของโลกเเหละเป็นเขตเเดนธรรมชาติที่กั้นคองโก้คินซาช่ากับคองโก้บราสซาวิลออกจากกัน
ประเทศที่เราจะไปนี้ชื่อว่า Republic democratic of Congo มีเมือง Kinshasa เป็นเมื่องหลวง เคยเป็นเป็นเมืองขึ้นของประเทศเบลเยียม เเต่เราจะต้องบินลงไปประเทศคองโก้ บราสซาวิล ซึ่งเคยเป็นเมืองขึ้นของประเทศฝรั่งเศสก่อนเนื่องจากจะต้องไปส่งผู้โดยสาร โอ็วววเเล้วในที่สุดข้าพเจ้าก็มาถึงคองโก้บราสซาวิล นี่เหรอค๊ะะะ เค้าเรียกว่าสนามบินอ่ะะะ ไม่ใช่ขนส่งบ้านข้าพเจ้าเหรอเนี่ยย เล็กมากๆๆ เเล้วกระเป๋าที่โหลดลงจากเครื่องก็ใช้ระบบเเรงงานคน โยกกันไปก็โยนกันมา เเล้วเเต่อารมณ์เค้านะคะะ เพราะโยนลงกันอย่างเมามัน อันไหนไม่เข้าที่ก็ใช้เท้าถีบส่งต่อ ปรกติการจอดส่งผู้โดยสารเนี่ยจะใช้เวลาเเค่หนึ่งชั่วโมง เเต่ทำไมรอบที่ข้าพเจ้าไปใช้เวลาตั้งสองชั่วโมงฟ่ะ ร้อนก็ร้อน แอร์ก็ไม่เปิด ไอ้เราก็เดินทางมาเกือบยี่สิบสี่ชั่วโมงเเร้วเริ่มหงุดหงิดดดด
ได้ฤกษ์ได้ยามเเล้วเครื่องก็ออกซะทีเว้ยย เหอๆๆๆ บินข้ามจากฝั่งคองโก้บราสซาวิลไปคองโก้คินซาช่าใช้เวลาเเค่สิบนาทีเองเพราะต้องบินข้ามเเม่น้ำที่เป็นชายเเดน เครื่องบินต่ำมากจนท้องเครื่องเกือบจะเเตะผิวน้ำเเล้ว ลมก็เเรง เครื่องโยกไปโยกมาสนุกสนาน เหอๆๆ เเละเเล้วล้อเครื่องบินก็เเตะรันเวย์ เฮ้ยยย กรูมาถึงสนามบินหรือสถานีขนส่งว่ะะะะ เฮ้ยยใหญ่กว่าฝั่งบราสซาวิลนิดหน่อย ที่ทวีปเเอฟริกานี่จะมีวัฒนธรรมอย่างหนึ่งค่ะ คือเค้าจะปรบมือให้กับกัปตันค่ะเมื่อเครื่องลงถึงจุดหมายอย่างปลอดภัย เหมือนกะจะเป็นการบอกว่า ขอบคุณที่สามารถรักษาชีวิตพวกเราจนถึงขณะนี้ได้นะคะ ผู้โดยสารเองก็เริ่มวุ่นวายเเล้ว เครื่องเพิ่งจะบินลงเอง ลุกขึ้นหยิบข้าวของกันรุงรังไปหมด คุณแอร์คนสวยประกาศเเล้ว ประกาศอีกว่ามันอันตราย เเต่ก็ไม่สามารถควบคุมอะไรกันได้เลย
อืมเราต้องเดินลงจากเครื่องบินไปยังตัวอาคารสนามบินเองค่ะ ไม่มีงวงช้าง ไม่มี รถบัสของแอร์พอร์ตมารับ เพราะที่นี่ไม่มีค่ะ มันจะมีเส้นเหลือขีดลากยาวไปจนถึงตัวอาคารเเละเราต้องเดินตามเส้นเหลืองเส้นนี้ไปค่ะ ห้ามเเตกเเถว ห้ามถ่ายรูป เพราะอาจจะได้ใช้ชีวิตอยู่ในคุก เนื่องจากเค้าถือว่าเป็นจุดยุทธศาสตร์
มาถึงจุดตรวจคนเข้าเมืองเเล้ว อืมใหญ่จริงๆ มีเเค่สามช่องเท่านั้นค่ะะ ช่องที่หนึ่งเป็นช่องสำหรับพลเมืองคองโก้ ช่องที่สองเป็นของชาวต่างชาติ ช่องที่สามเป็นช่องของคนที่มีพาสปอร์ตดิโพลมาติก ก็คือคนที่ทำงานให้กับ ยู เอ็น สหภาพยุโรปเเล้วก็สถานทูตจะเข้าช่องตรวจนี้กันค่ะ พนักงานเค้าจะไม่มีสิทธิขอรื้อกระเป๋าของพวกที่ถือพาสปอร์ตดิโพลมาติก สามีผ่านไปได้ไม่มีปัญหาเพราะถือพาสปอร์ตดิโพลเเมท เเต่ข้าพเจ้านี่ดิฉันเข้าด่านตรวจชาวต่างชาติ คิวยาวฉิบบเลยอ่ะ พอถึงคิวเดี๊ยนยายอ้วนที่ต้องตรวจก็บอกว่าพาสปอร์ตของเดี๊ยนมีปัญหา เเล้วมันจะมีปัญหาได้ไงย่ะ เดี๊ยนมีวีซ่ามานะยะ ต้องหอบสังขารไปขอถึงญี่ปุ่น ต้องให้คนที่มารับจัดการจ่ายเงินใต้โต๊ะไปสิบดอลล่า เราไม่ได้ทำอะไรผิดเลย เจ้าหน้าที่เค้าอยากได้เงินใต้โต๊ะเล็กน้อยก็เท่านั้น เเล้วเราก็ไปรอในห้องวี ไอ พี กันค่ะ เเล้วหนูเจนนี่ก็มารับที่สนามบินเชียว ดีใจจริงๆๆ เจอกันอีกรอบ
จัดการเรื่องพาสปอร์ตเสร็จก็ได้กระเป๋าค๊าาโอ้วว เเม่เจ้า กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กระเป๋าของเดี๊ยนเพิ่งจะถอยออกมาอ่ะะะะ ซิปเเตก ขาด เปื้อนฝุ่นเต็มเลยย โปโลของกรู ฮือๆๆๆ สภาพมันไม่เหลือดีเลยอ่ะ เเต่เรื่องกระเป๋ายังไม่เท่าไหร่เว้ย ห่วงว่าน้ำปลาสองขวด และซอสปรุงรสต่างๆๆ ที่พกมามากกว่าสิบขวดมันจะเเตกรึเป่าว่ะะะ เดี๋ยวก็ไม่ได้กินอาหารไทยทั้งปีหรอก คือว่าที่คองโก้ไม่มีร้านคนจีนนะ เด็กถือกระเป๋ามาเกาะกลุ่มรวมกันเป็นร้อยเลยเเย่งกันจะเอากระเป๋าไปส่งให้ที่รถ
มีสามีภรรยาคู่หนึ่งเดินผ่านสนามหญ้า เป็นเรื่องอีก มีตำรวจมาลุมล้อมอีกสามนาย หาเรื่องค่าปรับเดินลัดสนามหญ้า อ่ะไรกันฟ่ะ สนามหน้าเหี่ยวๆ เเห้งๆๆนี่นะะ โดนปรับอีกเหรอว่ะ
ก่อนที่จะมาประเทศนี้ สามีบอกเเล้วว่าที่นี่เป็นประเทศด้อยพัฒนา สกปรก ถนนหนทางมีเเต่ขยะ เเต่เเปลกนะ ตั้งเเต่สนามบินมาในเมืองอ่ะะ ถนนดู โ ล่งกว้าง เหมือนกะ ไฮเวย์บ้านเดี๊ยนเลยเว้ย ชะๆๆไหนสามีถึงบอกว่ามันสกปรกขยะเยอะอ่ะะะ อ๋อขับรถมาได้สักสิบนาทีเริ่มผ่านที่เป็นบ้านเรือนผู้คน ตลาด เริ่มประจักษ์ว่ามันไม่ต่างอะไรเลยกะที่สามีเคยพูดให้ฟัง ดูสองข้างทางไปก็สงสารประชากรเค้านะ เพราะนักการเมืองมีเท่าไหร่มันก็เอาไปเเดกหมดเลย อีกอย่างประเทศนี้เพิ่งจะมีการเลือกตั้งเป็นครั้งเเรกด้วยดิ เมื่อหนึ่งเดือนที่ผ่านมา เเต่ค่อยยังชั่วหน่อยที่ภูมิทัศน์คล้ายๆๆกะประเทศไทย อากาศก็เหมือน พืชผักผลไม้ หาในไทยด้ก็หาที่คองโก้ได้เหมือนกัน
คืนเเรกเราไปพักกันที่บ้านลูกพี่ลูกน้องของสามีชื่อ เเดนเนียล ทำงานเป็นหัวหน้าฝ่ายการเงินเเละตัวเเทนของสหภาพยุโรป มีเเฟนเป็นคนเคนย่าชื่อ เจนนี่ อพาตร์เม้นของเเดนเนียลสวยมาก เราก็ได้มีโอกาสทำความรู้จักกับครอบครัวของฟอรี่เเบร์ ฟอรี่เเบร์เป็นคนหาคนมาลงทุนสนับสนุนโปรเจคของยุโรเปี้ยนยูเนี่ยน เป็นผู้ชายที่ฉลาดเเละผ่านประสบการณ์ทำงานมาเยอะเเล้ว ส่วนภรรยาของฟอรีเเบร์นั้น น่าตบมาก ขอเรียกเธอว่านังต้นปาล์ม เนื่อจากเธอสูงระหงหุ่นเหมือนต้นปาล์ม เเละมีผมหยิกดำยาวสยายฟูฟ่องเหมือนคนโดนไฟช๊อตเป็นเอกลักษณ์ ด้วยรูปร่างเเละทรงผมทำให้เธอไม่เเตกต่างจากต้นปาล์มเเก่ๆเหี่ยวๆสักเท่าไหร่ เธอเป็นลูกครึ่งเบลเยียม คองโก้ ด้วยความที่คิดว่าตัวเองสวย ฉลาด น่าสนใจ มีสามีรวยเพราะสามีของเธอนั้นทำงานได้เดือนละสี่เเสนห้า บวกกับบ้านเช่าที่บ้านยุโรปเปี้ยนจายให้เดือนละสองเเสนกว่าๆ กะรถประจำตำเเหน่งของสามีนั้น เธอก็คิดว่าตัวเองเป็นที่สนใจของทุกๆๆคน ทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นการเเต่งตัว บ้าน หรืออวดความหรูหรานั้น เธอมันจะเปรียบเทียบตัวเธอเองกะคนรอบข้างเสมอ เธอจะโกรธมากถ้าคนคิดว่าเธอเป็นคนเอธิโอเปีย เนื่องจากนังต้นปาร์มนี้ภูมิใจกะความเป็นลูกครึ่งของชีมาก โดยไม่คำนึงถึงเลยว่าหล่อนเองอ่ะะะะ มันก็ต้มปาล์มเหี่ยวๆๆ ต้นหนึ่งที่มีฟันยื่นเหมือนอูฐก็เท่านั้น เดี๋ยวมีเวลาจะเขียนวีรกรรมของนางต้นปาร์มต่อนะก๊าาาาๆๆๆๆ วีรกรรมของหล่อนนั้นเป็นที่เลื่องลือ คริๆๆ
รูปแอร์พอร์ตค๊า เค้าห้ามถ่ายน่ะ ใกล้สุดๆๆได้เท่านี้
บรรยากาศหน้าตลาดค่ะ เราไม่สามารถกินของจากตลาดได้ ถ้ากระเพาะไม่เเข็งเเรงพอ
บรรยากาศสองข้างทางก่อนเข้าตัวเมือง
ในเมืองกะรถถัง ยู เอ็น ที่เข้ามดูเเลการเลือกตั้งครั้งเเรกที่คองโก้
ในเมืองค๊า
เเม่น้ำ Congo River พรมเเดนธรรมชาติที่ใหญ่เป็นอันดับสามของโลก ถ่ายบนเครื่องจ้า
| Create Date : 26 พฤศจิกายน 2549 |
| Last Update : 3 ธันวาคม 2549 21:35:47 น. |
|
17 comments
|
| Counter : 659 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Blomster_DK (Blomster_DK  ) วันที่: 26 พฤศจิกายน 2549 เวลา:20:24:03 น. |
|
|
|
| โดย: Clear Ice วันที่: 26 พฤศจิกายน 2549 เวลา:20:30:27 น. |
|
|
|
| โดย: ลิเอบร์ลัท (Austin Dash ) วันที่: 26 พฤศจิกายน 2549 เวลา:20:36:01 น. |
|
|
|
| โดย: jolie IP: 172.210.139.197 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2549 เวลา:23:18:29 น. |
|
|
|
| โดย: sailamon วันที่: 27 พฤศจิกายน 2549 เวลา:14:28:12 น. |
|
|
|
| โดย: โจลี่ ณ อาเมียง IP: 172.204.58.2 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:5:12:08 น. |
|
|
|
| โดย: คนงาม IP: 80.255.39.142 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2549 เวลา:3:15:35 น. |
|
|
|
| โดย: alda (Alda ) วันที่: 13 ธันวาคม 2549 เวลา:23:25:06 น. |
|
|
|
| โดย: monzy IP: 84.195.69.49 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:4:58:09 น. |
|
|
|
| โดย: A-Chee วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:18:31:26 น. |
|
|
|
| โดย: jv2000@rocketmail.com IP: 195.96.131.10 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:2:19:32 น. |
|
|
|
| โดย: ลูกสมอเรือ วันที่: 20 พฤษภาคม 2551 เวลา:16:14:56 น. |
|
|
|
| โดย: ดีมาก IP: 58.9.218.71 วันที่: 22 เมษายน 2552 เวลา:17:37:38 น. |
|
|
|
| โดย: อยนากไปเหมือนกัน IP: 58.9.218.71 วันที่: 22 เมษายน 2552 เวลา:17:40:44 น. |
|
|
|
| โดย: Nitima Persson IP: 37.59.6.32 วันที่: 20 ตุลาคม 2558 เวลา:3:55:37 น. |
|
|
|
| โดย: Nitima IP: 37.59.6.32 วันที่: 20 ตุลาคม 2558 เวลา:13:34:43 น. |
|
|
|
| โดย: Nitima IP: 37.59.6.32 วันที่: 21 ตุลาคม 2558 เวลา:5:01:15 น. |
|
|
|
|
|
| |
|
 |
 |
 |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
รออ่านเรื่อง ยัยต้นปาล์มโชว์ออฟ ต่อนะคะ กำลังสนุกเลย