Bloggang.com : Sunny Shiny Day - รถเมล์ไทย

Bloggang.com : weblog for you and your gang

Group Blog

All blogs

รถเมล์ไทย

อันนี้เอามาจากเว็บอื่น ใครเคยอ่านมาแล้วก็ขอโทษด้วยแล้วกันนะคะ

ปอ. 6 (พระประแดง-ปากเกร็ด)
รถเมล์สายที่วิ่งยาวที่สุด
เริ่มต้นสายจากจังหวัดสมุทรปราการ ..พาเที่ยวชมรอบเมืองกรุงเทพฯ ..อาทิ พระปรางค์วัดอรุณฯ.. สะพานพุทธฯ.. วัดโพธิ์ ..ท่าเตียน ..ท่าช้าง ..ท่าพระจันทร์... สนามหลวง ..วัดพระแก้ว ฯลฯา ไปจน..สุดสายที่จังหวัดนนทบุรี.. ด้วยแพ็คเก็จราคาสุดประหยัด (สมุทรปราการ-กรุงเทพฯ-นนทบุรี) เพียง 18 บาทตลอดการเดินทาง (กรุณานำอาหารมาเอง) เหมาะกับการพาคนแก่และเด็กเดินทางเล่น เพราะจำกัดความเร็วเพียง 40 กิโลเมตร/ชั่วโมง ปลอดภัยแน่ๆ
สนใจติดต่อขสมก. เริ่มออกทัวร์ได้ตั้งแต่ 05.30 น. ถึง 21.00 น.

ปล. เนื่องจากใช้แอร์ระบบ Hottest First ป้องกันผู้โดยสารหนาวจนแข็งตาย ไม่จำเป็นต้องเตรียมเสื้อหนาวมาแต่ประการใด

ปอ. 356 (ปากเกร็ด-รังสิต)
สาย 8 (ปากคลองตลาด-แฮปปี้แลนด์)
รถเมล์สายที่ 'ซิ่ง' เร็วที่สุดในประเทศไทย
คาดว่าคนขับส่วนใหญ่จะเป็นพวกนักแข่งรถมือสมัครเล่นที่ตกงาน หรือสอบตกจากการเทิร์นโปร เลยหันเหชีวิตมาขับรถเมล์แทน แต่มองหน้าแล้วนึกว่าเพิ่งหนีออกมาจากคุก

ขอแนะนำ..สำหรับผู้โดยสารหน้าใหม่ว่า อย่านั่งเบาะหน้า (ยาวๆ) เด็ดขาด หัวคุณอาจโขก หรือพุ่งชนกระจกหน้ารถได้ พึงจับราวให้มั่น ก้าวขึ้น-ลงให้ไว

เวลาคนโบกให้จอด มันไม่ค่อยจอด ตรงที่คนยืนคอย มันจะวิ่งเลยไปให้คนวิ่งตา..พอคนที่วิ่งเร็วที่สุดตามไปถึง แล้วก้าวขาจะขึ้นไป มันจะกระตุกรถทีนึง บังเอิญว่าคนโดยสารกระโดดขึ้นไปได้ มันจะกระชากรถอีกทีให้หน้าคะมำไปข้างหน้า คนขับจะหันมามองอย่างสะใจ แล้วกระตุกรถไปเรื่อยๆ ให้คนโดยสารคนต่อไปรู้รสชาดอย่างทั่วถีง..... ทีนี้อีตอนขาลง.. ผู้โดยสารกดกริ่งครั้งแรก มันยังวิ่งตะบึงอย่างเมามัน ผู้โดยสารกดกริ่งอีก มันจะตะคอกว่า
"กดครั้งเดียว...รู้แล้ว..เดี๋ยว (เซ็นเซอร์) ไม่จอดซะนี่!"
แล้วก็เบรคอย่างแรง ผู้โดยสารทั้งคันต่างพากันหาหลักจับยึดบ้าง ที่จับไม่ทันก็หน้าคะมำคว่ำเค้เก้ รถยังไม่จอดสนิทดี กระเป๋า (ซึ่งหน้า -เซ็นเซอร์- พอกัน) มันจะบอก "ลงเร็วๆ ....... ลงเร็วๆ"

ผู้โดยสารคนต่อไปเพิ่งก้าวขาซ้ายลงไป คนขับมันจะกระชากรถไปเรื่อยๆ ใครลงทัน-ก็โชคดีไป ใครไม่ทัน-ก็หน้าจ๋อย ..ยอมรับสภาพ..ไปลงป้ายหน้าเอา

ปอ. 10 (พระประแดง-รังสิต)
รถเมล์สายที่ 'หยิ่ง' ที่สุดในประเทศไทย
คาดว่าคนขับทั้งหลายคงเป็นคนรวยแอบมาขับรถเล่นแก้เซ็งไปวันๆ ไม่ง้อผู้โดยสาร ยิ่งรถตัวเองโล่งเท่าไรยิ่งชอบ ไม่จอดรับผู้โดยสาร ต่อให้โบกจนมือหัก และมีวิธีป้องกันผู้โดยสารจะขึ้น โดยการไปจอดป้ายไกลๆ เพื่อให้ผู้โดยสารลงแล้วซิ่งทันที ต่อให้คนที่จะขึ้นวิ่งไปถึงประตูก็แล้วเหอะ

แถมเป็นรถหายากนานๆ มาสักคันนึง ถ้าพลาดแล้วละก็ ไปสั่งก๋วยเตี๋ยวกินรอคันต่อไปได้เลย

ปอ. 4
(ซึ่งคาดว่าเป็นรถที่แน่นสุดในประเทศไทยแล้วมั้ง)
ทุกวัน..ต้องพบนักห้อยโหนกายกรรมออกมาจากตัวรถจนหวาดเสียวว่าจะเกิดอันตรายกับเขาเหล่านั้นหรือเปล่า...กระเป๋ารถเมล์ทุกคนได้รับการอบรมให้พูดเหมือนกันคือ
“ขึ้นบน..มาหน่อยสิคะ"
"เดินหน้า..ชิดในหน่อย"
"คนหน้า..คนหลัง..ช่วยเดินหน่อยสิคะ"
บางทีก็ไม่เคยดูเลยว่าสภาพในรถเป็นไง ประมาณว่าโดนตั้งโปรแกรมให้พูดยังไงก็พูดตาม

หากโดนกระเป๋ารถถามว่า
"ชิดในหน่อย ที่ข้างๆ จะเอาไว้เตะตะกร้อเหรอ?" ก็ตอบไปเลยว่า
"เอาลูก (ตะกร้อ) มาให้เด่ะ! จะเตะให้ดู"
หรือบ้างก็ตะโกนกลับมาว่า
"คุณผู้หญิงด้านหลัง ..ท้องไม่มีพ่อแล้ว!"

บางคนเกาะไปด้วยมือเดียว-เท้าเดียวเท่านั้น เก่งจริงๆ.. วันไหนโชคดี-ขึ้นได้ จะไปถีงออฟฟิศในสภาพหัวเหอ เสื้อผ้ายับเยินจนเพื่อนมันทักว่า "ไปโดนข่มขืนมาเหรอ!?"

สาย 113 (มีนบุรี-หัวลำโพง)
รถสภาพโทรมชะมัด ประตูปิดไม่ได้ซักกะคัน
ในชั่วโมงเร่งด่วน คนอัดแน่นยังกะปลากระป๋อง แถมไม่ชอบจอดรับคนขึ้นด้วย

ขากลับจากหัวลำโพง แทนที่จะวิ่งเข้าพญาไท มันดันมุดเข้าซอยบ้าอะไรไม่รู้ ไปโผล่เอาบรรทัดทอง คนที่รอขึ้นตรงสามย่านก็คอยไปเถอะ ชาตินึง-กว่าจะโผล่มาทางพญาไทซักคัน

ปอ.1 (ปากคลองตลาด-มีนบุรี)
วิ่งจากมีนบุรี.. ผ่านหน้ารามฯ.. ผ่านพระโขนง... ผ่านสุขุมวิท ..ผ่านสยาม.. แล้วก็ไปปากคลองตลาด

ด้วยความที่จากหน้ารามฯ วิ่งไปสุขุมวิทมีสายเดียว (แต่ก่อนมีสาย 40 ด้วย แต่เดี๋ยวนี้มันไม่ผ่านรามฯแล้ว) ทำให้คนแน่นมาก ถึงมากกว่าแน่นที่สุด แน่นจนเวลาขึ้นนี่..กอดคนข้างๆ ได้สบายมาก ยิ่งวันเสาร์หรือวันธรรมดา ตอนชั่วโมงเร่งด่วนนะ ฮึ่ม.......อย่าฝันเลยจะได้นั่ง แต่พอถึงสุขุมวิท 24 (เอ็มโพเรียม-สวนเบญจสิริ) คนลงเกือบหมดรถเลย

สาย 33 (ปทุมธานี-สนามหลวง)
ที่จริงน่าจะเปลี่ยนเป็นนรก-อเวจี ดีกว่าค่ะ เร็วสุด ๆ เคยนั่งช่วง 6 โมง จากปากเกร็ดถึงสนามหลวง..25 นาที

ตื่นไปเรียน ไม่เคยนั่งหลับบนรถสายนี้เลย เพราะเคยมีคนนั่งหลับ แล้วรถเข้าโค้งหน้าวัดสร้อยทอง ไม่รู้เจ้าที่แรงหรือเหตุอันใด ชายผู้นั้นได้กระเด็นตกจากเบาะมาอยู่ที่พื้นรถโดยไม่รู้ตัว แต่สามารถกลับขึ้นไปนั่งหลับต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เคยขึ้นสะพานแล้วลอยตัวอยู่ประมาณ 3 วินาที พอตกลงมา กระจกข้างๆ เราร้าวหมดทั้งแผ่น นึกว่ามอเตอร์ครอส

เด็กและสตรีมีครรภ์ไม่ขอแนะนำนะค่ะ
คนในรถนั่งมองหน้ากันแบบ สงสัยว่าตูจะมีชีวิตรอดมั้ยนี่?!

ปอ. 356 (ปากเกร็ด-รังสิต)
ถ้าคิดจะทำหนังย้อนยุคสัก 30 ปี แนะนำให้ใช้ประกอบฉากได้

ความเร็วไม่เกิน 40 กม. ขับไม่เกินเกียร์ 3 วิ่งจากปากเกร็ด-หลักสี่ ใช้เวลาเกือบชั่วโมง แม้ไม่ใช่ชั่วโมงเร่งด่วน เวลาเย็น รับสาวโรงงานกลับบ้าน จะจอดรอกันหน้าโรงงานมั่ง เหมือนประหนึ่งเป็นอู่รถ แถมซ้อนกัน 3 คันอีกต่างหาก

จากสภาพรถ ไม่น่าเชื่อว่าจะไปถึง ม.ธรรมศาสตร์รังสิตได้
เคยเสียกลางทาง คนขับบอกว่า ให้ช่วยเข็นหน่อย

สาย 57 (ตลิ่งชัน - คลองสาน)
เนื่องจากสายนี้ ต้องผ่านสถานที่หลายแห่ง ซึ่งเป็นที่เก่ามีประวัติ และเคยมีอุบัติเหตุเกิดขึ้น เช่น เมื่อผ่านโพธิ์สามต้นคนขับจะถูกผีมอเตอร์วินเข้าสิง ซอกเล็กซอกน้อย พี่แกจะมุด เบียด ปาด แซงซ้ายขวา เป็นที่หวาดเสียว

ครั้นออกถนนปิ่นเกล้า-นครชัยศรี จะถูกผีรถบรรทุกเมายาบ้าเข้าสิง แข่งกันไล่บี้ชนิดไม่กลัวอุบัติเหตุ จะจอดก็ตอนชนท้ายกับรถเก๋งหรือรถพัง และเคยไหม ขึ้นไปนั่งบนรถ แล้วมองเห็นล้อวิ่งอยู่..เพราะใต้ท้องรถมันทะลุ!

ปอ. 126
สายนี้สนับสนุนโดย The Mall เพราะวิ่งผ่าน The Mall ถึง 3 แห่ง คือ ตั้งแต่..งามวงศ์วาน ..บางกะปิ.. แล้วก็..รามคำแหง

ส่วนสปอนเซอร์อีกรายคาดว่าจะเป็นเมเจอร์ซีนีเพล็กซ์
ตอนนี้ผ่าน 2 เมเจอร์ คือ เมเจอรร์รามฯ กะ รัชโยธิน แล้วก็อีกนิดนึงจะผ่านเมเจอร์เอกมัย โชคดีที่มาทะลุตรงพระโขนง

ปอ. 157 (ปอ.32 เดิม บางประกอก-หมอชิต)
คิดว่าเป็นรถเมล์สายที่วิ่งผ่านหน้าโรงพยาบาลมากที่สุดเลยก็ว่าได้ ทั้งศิริราช.. รามาฯ.. พระมงกุฎ ..ราชวิถี ..โรงพยาบาลเด็ก ..ศูนย์วิจัยมะเร็งโรคปอด.. เปาโล ฯลฯ

อภิธานศัพท์ 'ความจริงเกี่ยวกับ..รถโดยสารในเมืองไทย'
1. รถเมล์
ก. รถประจำทาง ..พาหนะสำหรับผู้รักการผจญภัย
ข. พาหนะที่มักจะไม่มา-เมื่อคุณรอ และวิ่งให้ว่อน-เมื่อไม่ต้องการ

2. พขร.
= พนักงานแข่งรถ

3. พกส.
= พนักงานเก็บเงิน-ผู้ใหญ่ที่สุด มีอำนาจสั่งการให้ผู้โดยสารไปไหนก็ได้ และเป็นคนเดียวที่คุยกับ พขร. รู้เรื่อง

4. ผู้โดยสาร
= บุคคลผู้เจียมเนื้อเจียมตัว บางครั้งถูกเปรียบให้เป็นปลา(กระป๋อง)

5. นายตรวจ
= คนเดียวที่ พกส. กลัว

6. ค่าโดยสาร
= จำนวนเงินที่ต้องจ่าย กรุณาจ่ายเป็นเศษสตางค์ ไม่รับเหรียญสลึงและแบงค์ใหญ่กว่า 100 หากฝ่าฝืนอาจถูกสรรเสริญจากพกส. และอาจลามปามไปถึงบุพการีที่นอนอยู่ได้

7. ป้าย
= ไป (สันนิษฐานว่า..เลยไปเลย...สังเกตจาก พกสจะพูดคำนี้ทุกครั้งที่ถึงป้าย)

8. ที่นั่งสำหรับ ภิกษุ สามเณร = ที่นั่งสำหรับป้าตาถั่ว หรือ ตาบอดสี โดยเฉพาะสีเหลือง

9. ที่นั่งสำหรับ คนพิการ
= ดูข้อ 8 (คล้ายๆ กัน)

10. เด็ก สตรี และคนชรา
= ประชาชนส่วนใหญ่ ที่ประชาชนส่วนน้อยต้องเอื้อเฟื้อ จึงมักจะ... (ดูต่อข้อ 11)

11. แกล้งหลับ
= วิธีหลีกเลี่ยงจากข้อ 10

12. คนดีมีน้ำใจ
= คนประหลาด ในสายตาข้อ 11

13. กริ่ง
= กดสองที ฟรีสองป้าย

14. รถไฟฟ้า
= เครื่องช่วยหายใจคนกรุงฯ สามารถไปได้ทุกๆ ที่ ยกเว้นบ้านคุณ

15. เรือด่วน
= เครื่องช่วยหายใจอีกอย่างหนึ่ง เหมาะสำหรับคนว่ายน้ำเป็น และน้ำหนักตัวน้อย

16. แท็กซี่
= พาหนะที่พาคุณอ้อมไปจากเส้นทางจริง

17. สามล้อ
= พาหนะสำหรับผู้มีสุขภาพปอดดี เคลื่อนที่ทุกๆครั้งที่มีที่ว่างมากกว่า 2 นิ้ว

18. ไมโครบัส
= สูงสุดคืนสู่สามัญ (จากราคา 15.. เป็น 20.. เป็น 25 ..เป็น 30 ..และกลับมาเป็น 20 ..และเป็น 25 ในปัจจุบัน)

19. ครีมน้ำเงิน
= วิธีการรีไซเคิลเพื่อให้ได้ประโยชน์สูงขึ้น (จากเดิม 2.50 บาท ปัจจุบัน 5 บาท)

20. ยูโร
= วิธีการขึ้นราคาค่าโดยสารแบบมัดมือชก ราคามากกว่า แต่คุณภาพ เหมือนเดิม.. เฮ้อ สาธุ!!

Create Date : 15 มีนาคม 2550

Last Update : 3 พฤศจิกายน 2552 4:09:38 น.

2 comments

Counter : 347 Pageviews.