|
|
ตั้งใจจะลงมาเกิด
โอ๋ๆๆ หนูน้อยเจ็บป่วย
วันก่อน ... มีคนอุ้มเด็กชายอายุ 7 เดือนมาคนหนึ่ง
อาการของเด็กชายคนนี้ เหมือนๆ มีบารมีมาก
ทันทีที่เขาเห็นหลวงปู่ เขาจ้องตาแป๋ว
นิ่ง ไม่ร้องไห้ ไม่หัวเราะ แต่ดูสง่างาม
คนเป็นแม่ถามว่า ทำไมลูกชายถึงเป็นหวัดได้บ่อย
รักษายังไง ก็ไม่หายสักที
พวกเราที่เป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่ก็ช่วยกันดู
เห็นว่า เด็กคนนี้มีภูมิเทวดาคุ้มครองห้อมล้อมอยู่
แดดเช้าเห็นว่า เด็กอาจจะอึดอัดที่เทวดามาคอยล้อม เพราะเขาเป็นเด็กน่ารัก
แต่พี่อีกคนหนึ่งเห็นไม่เหมือนกับแดดเช้า
เขาบอกว่า เทวดามาคุ้มครองเพราะเด็กมีบุญ
แต่มีผู้หญิงจะมาเอาตัวเด็กคืนไป
หลวงปู่ท่านให้สอบถามผู้หญิงดูว่า จะเอาตัวเด็กคืนไปทำไม
"ก็ฉันรักของฉัน เขาหนีมาเกิดทำไม ฉันจะเอาตัวเขาไปอยู่กับฉันอีก ฉันรัก"
พี่ๆ ดูกันอีกพบว่า เด็กคนนี้เคยเป็นกินนรหรือพญานาค (กึ่งๆ อย่างนั้น) มีผู้หญิงห้อมล้อมเต็มไปหมด
รู้สึกเบื่อหน่ายกามเหลือเกิน จึงหนีลงมาเกิดเพื่อบำเพ็ญบารมี
เหล่าผู้หญิงเหล่านั้น ก็ไม่ค่อยจะยอม ...
เธอร้องจะเอาตัวเด็กคืนไปให้ได้
หลวงปู่จึงถามว่า รักนั่นน่ะเป็นอย่างไร
"รักน่ะ รู้จักคำว่า รักไหม ท่านไม่รู้หรอกว่า รักเป็นยังไง ท่านไม่เข้าใจหรอก"
"ทำไมจะไม่รู้ ดูให้ดีสิว่า รักเป็นยังไง"
ผู้หญิงคนหนึ่ง พูดขึ้นมาว่า
"รัก มัน กาม นี่นา .... สกปรกจริงเลย เราอยู่กับความสกปรก"
แล้วจิตเขาก็หลุดพ้นจากวนเวียนของกิเลส
ส่วนผู้หญิงคนอื่นๆ ก็ยังระงมเสียงร้องกันอีกว่า
"พวกเราจะอยู่กันอย่างไร ไม่มีเขา"
"ท่านไม่เข้าใจความสุขของความรักหรอก ความรักเป็นความสุข"
จึงอธิษฐานให้ท่านที่พ้นไปท่านแรกนั้นช่วยสอนวิปัสสนาให้กับท่านอื่นๆ
หลวงปู่ท่านสอนกรรมฐานให้เหล่าผู้หญิง
หลุดพ้นกันไปหมดแล้ว
ไม่มีใครเอาความรักเลยสักคน ....
นางรำ .... นางฟ้าแห่งยามา
เด็กผู้หญิงอายุ 5 ขวบคนหนึ่ง หน้าตาน่ารักดี
รูปร่างบอบบาง มากราบหลวงปู่พร้อมแม่ของเธอ
เธอมาด้วยอาการป่วย เป็นไข้เรื่อยๆ
เดี๋ยวก็ไข้ขึ้นสูง เดี๋ยวไข้ก็ลด แล้วก็มีผดสีขาวๆ ขึ้นด้วย
ครั้งแรกเธอมา ดูเธอจะดื้อดึงมาก
ต่อมา ... จึงช่วยกันแก้ไขด้วยการดูเวรกรรม
"หลวงปู่เจ้าคะ รุ่งเห็นว่า เธอเคยเป็นนางฟ้า แล้วหนีลงมาเกิด อธิษฐานสิ้นทุกข์เจ้าค่ะ แต่ไม่ยอมลาผู้ใหญ่บนนั้น ท่านเคืองมาก จึงลงโทษซะเรื่อย"
แต่พี่อีกคนหนึ่งเห็นย้อนลงไปอีกว่า
"เธอเคยเป็นนางรำ หัวหน้านางรำ แล้วตายไปเกิดเป็นนางฟ้า มีเทวดามาหลงรักเยอะมาก เธอเบื่อความรักเหลือเกิน เบื่อเทวดาเหล่านั้น จึงหนีลงมาเกิด"
"แต่เธอไม่ลาผู้ปกครองเลย ผู้ปกครองของเธอโกรธที่เธอลงมาเฉยๆ ไม่ให้ความเคารพ ไม่มาขอพร"
หลวงปู่ท่านถามว่า "รุ่งเห็นผู้ปกครองของเขาบนนั้นไหม"
"เห็นเจ้าค่ะ เคืองๆ อยู่เจ้าค่ะ"
"คุยกับท่านหน่อย"
"ท่านบอกว่า มันจะลงมา มันก็ลงมาเฉยๆ ถ้ามันปรารถนาสิ้นทุกข์ มาลาสักคำ จะได้อนุโมทนา ให้ศีลให้พร ให้ชีวิตของมันดีกว่านี้ แต่นี่ ... มันไม่เคารพเราเลย มันเคืองนัก ต้องทำโทษให้มันรู้ทุกข์ซะบ้าง"
"งั้น รุ่งช่วยนำแม่เขาขอขมาแทนลูกสาวสักหน่อย"
"เจ้าค่ะ
แดดเช้าจึงบอกให้แม่เขากราบพระพุทธรูป ตั้งนโม 3 จบ แล้วอธิษฐานว่า
"ด้วยอานุภาพคุณพระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ์ ข้าพเจ้าได้ยินมาว่า ลูกสาวของข้าพเจ้าเคยเป็นนางฟ้าอยู่บนสวรรค์ แล้วกระทำความผิดโดยการลงมาเกิดแล้วไม่ลาผู้ปกครอง บัดนี้ ลูกสาวของข้าพเจ้าได้รับกรรมอันนั้นแล้ว และข้าพเจ้าขอขมาแทน ขอให้ท่านผู้ปกครองจงอดโทษให้กับลูกสาวของข้าพเจ้า และขอให้กรรมที่ไม่เคารพต่อผู้ปกครองนั้นจงมลายหายไปสิ้นด้วยการสำนึกผิดแล้วของข้าพเจ้าในครั้งนี้ และเมื่อลูกสาวของข้าพเจ้าอายุได้ 15 ปี จะให้ทำการขอขมาท่านอีกครั้งหนึ่ง
ขอให้ความปรารถนาของข้าพเจ้าจงสัมฤทธิผลด้วยอานุภาพคุณพระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ์ ด้วยเทอญ สาธุๆๆ"
ไข้ของเด็กคนนี้ค่อยๆ ลด เมื่อไข้ลดลงแล้วเธอก็คุยจ้อไม่หยุดเลย คุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ ...
อาการของเธองามเหมือนนางฟ้า รักสวยรักงาม ชอบแต่งหน้า แม่แต่งหน้าให้บางๆ เธอก็ส่องกระจกดูความสวยงามของเธอ
เธอรำให้พวกเราดูด้วย เธอบอกว่า ครูยังไม่สอน แต่เห็นพี่ๆ รำบนเวที ก็จำมารำ
เธอชอบร้องเพลง ชอบเต้น ชอบรำ ...
พอเธอจะกลับบ้าน แดดเช้าแนะนำให้ทำผาติกรรม ขอเช่าผ้าไตรจีวรของหลวงปู่แล้วถวายท่าน ถวายปัจจัยพอเหมาะพอควร
อาการที่เธอถวายผ้าไตร ดูเหมือนนางฟ้าเลยทีเดียว ติดกิริยาอาการของชาติก่อนๆ มาเยอะมาก
หลวงปู่บอกว่า ตอนนี้ดูสวยขึ้นนะ ตอนแรกๆ มาไม่เห็นสวย
เธอมองหน้าหลวงปู่ตาแป๋ว เหมือนตั้งใจฟัง
ถามว่า อยากมาอีกไหม
เธอบอกว่า อยากมาอีก ชอบมาที่นี่
เด็กทุกคนที่มาหาหลวงปู่ จะชอบมากันทุกคนเลย
หลวงปู่สอนอะไร ท่านสอนเหมือนคุยกับผู้ใหญ่ แต่เด็กกลับฟังเข้าใจและรู้เรื่องดี
เป็นสิ่งที่ไม่น่าเชื่อจริงๆ ....
แดดเช้า ก็นางฟ้าแห่งยามา
ประหลาดใจเหลือเกินทันทีที่พบเด็กคนนี้
มีหลายอย่างคล้ายกัน
ยกเว้น ความสวย เพราะเธอสวยกว่าแดดเช้ามากนัก
เด็กคนนี้เกิดปีเถาะ อ่อนกว่าแดดเช้า 2 รอบ เกิดวันจันทร์ ต้นเดือนมกราคม เหมือนกัน
แดดเช้าเกิดวันที่ 5 แต่เธอเกิดวันที่ 3
เธอจะชื่นชอบสีฟ้าเป็นพิเศษ ไม่ต่างอะไรกันเลย
และเธอก็มักจะป่วยเป็นไข้บ่อยๆ เหมือนแดดเช้าตอนเด็กๆ
แต่แดดเช้าไม่ป่วยบ่อยเท่าเธอ
แดดเช้าจึงเห็นว่า แดดเช้าก็มาจากสวรรค์ชั้นยามา
แดดเช้าตั้งใจลงมาเกิดเหมือนกัน
ลงมาเพราะอาการมานะถือตัว
แดดเช้าลาญาติผู้ใหญ่บนนั้น ใครๆ ก็เตือนว่า ลงมาต้องรับวิบากกรรมนะ ยังไม่ถึงเวลา
แต่แดดเช้าก็บอกว่า ฉันเก่ง ฉันทำได้ ฉันจะทำให้ดู
และแดดเช้าก็ไปลา พระสยามเทวาธิราช ท่านเมตตามากๆ
แดดเช้าเห็นตัวเองหน้าตาหมองๆ เหมือนอมทุกข์
ท่านแสดงธรรมเรื่อง ทุกข์ ให้ฟัง
แดดเช้าเดินมาถึงที่ๆ หนึ่ง
เห็นตัวเองเป็นนางฟ้าชุดขาวประกายมุก พนมมืออธิษฐาน
ตั้งสมาธิลงมา
แดดเช้าฟังไม่ได้ยินว่า อธิษฐานว่าอะไร
เคยถามใครๆ ที่พอจะกำหนดดูได้
ได้ยินมาว่า อธิษฐานลงมาบำเพ็ญบารมี มาช่วยคนให้เห็นทุกข์
แดดเช้าเคยเรียนเรื่องนี้ให้หลวงปู่ฟัง
หลวงปู่ให้อธิษฐานเพิ่มเติมว่า ขอให้บรรลุมรรคผลในชาตินี้ด้วย
เพราะถ้าจะบำเพ็ญบารมีช่วยคน เรายังไม่พ้นทุกข์ เราจะช่วยคนได้ยาก
และท่านขอให้อธิษฐานให้เบื้องบนเป็นพยานด้วย
แดดเช้าจึงเข้าใจว่า การฝึกกรรมฐานให้สมาธิเกิดจนกระทั่งสามารถสื่อสารอดีต ปัจจุบัน อนาคต และสื่อสารกับภพภูมิต่างๆ ได้นั้นเป็นปัญญาอันยอดยิ่ง
นอกจากจะทำให้เราเห็นทุกข์ในวงจรของภพชาติแล้ว ยังทำให้เรารู้ด้วยว่า เราเกิดมาเพื่ออะไร และมีหน้าที่อะไร
ทำให้เราเข้าใจชีวิตมากยิ่งขึ้น
อภิญญา คือ ความรู้ยิ่ง ที่พระพุทธองค์ทรงแสดงนั้น เป็นสิ่งวิเศษ
เป็นสื่อให้คนเข้าใจความจริง เป็นสิ่งที่ทำให้ถึงการสิ้นทุกข์ได้
ไม่ใช่สิ่งเลวร้ายอะไรเลย ....
แดดเช้าไม่ได้ตั้งใจอวดอ้างตัวเองว่ามีคุณวิเศษแต่อย่างไร
แต่ที่แดดเช้าแสดงให้เห็นเวรกรรมจากการใช้อภิญญาก็เพื่อประโยชน์ในพระพุทธศาสนา
หาใช่เพื่อลาภ สักการะ หรือคำสรรเสริญ แต่อย่างไรไม่
ถ้าแดดเช้าทำเพื่อการนั้นแล้ว
แดดเช้าไปเปิดสำนักแล้วแก้เวรกรรมเลยไม่ดีกว่าหรือ?
แดดเช้าได้ทั้งเงิน ชื่อเสียง คำสรรเสริญ และได้ทั้งตำแหน่งที่ใครๆ จะยกให้เป็นอาจารย์บ้าง เป็นอะไรต่ออะไรบ้าง มีโอกาสหลงใหลในสิ่งเหล่านั้น และคิดอุบายหลอกลวงให้ได้สิ่งเหล่านั้นมามากๆ ยิ่งขึ้นด้วย
แล้วแดดเช้าจะสิ้นจากกองทุกข์ได้อย่างไรกัน
เขียนอะไรในนี้ไม่ได้อะไรสักเท่าไหร่หรอก
นอกจากได้บารมีเพิ่มเมื่อมีคนนำข้อปฏิบัติไปใช้ประโยชน์ได้
ถ้าแดดเช้าได้รู้สักนิดว่า มีใครเข้าใจธรรมะ หรือ เข้าใจความจริงของชีวิตและโลกได้แล้ว
แดดเช้าก็ยังยินดีและมีความชื่นใจตามประสาปุถุชนที่ยังอยากเห็นใครต่อใครมีความสุข
แต่ถ้าเป็นไปตามธรรมแล้ว ....
คุณเป็นคนโชคดีมากๆ ที่ได้เข้ามารับรู้เรื่องราวต่างๆ ที่แดดเช้าตั้งใจจะมอบให้
รับสิ่งดีๆ ไปนะเจ้าคะ
อย่ารับบาปรับกรรมไปเลย แดดเช้าไม่ได้ต้องการให้บาปให้กรรมกับใคร อย่าเอาไปเลยนะคะ
อย่าคิดกับแดดเช้าในด้านอกุศลเลย เพราะแดดเช้าทำไปด้วยความเมตตา เขียนทุกคำทุกตัวอักษรด้วยสมาธิแล้วแผ่เมตตาฌานมาสู่เรื่องราวอย่างนี้จริงๆ
เพื่อประโยชน์ของตัวคุณเอง ขอให้นำประโยชน์ไปใช้ให้เต็มที่นะเจ้าคะ
(ขอย้ำหน่อยนึง เพราะแดดเช้ายังห่วงใครต่อใครอยู่นะคะ คนที่เข้ามาอ่าน เข้ามาเรียนรู้สิ่งที่แดดเช้าเขียนนี่น่ะค่ะ เคยมีคนเมลมาต่อว่าแดดเช้า จึงทำให้แดดเช้ากังวลใจ แต่แดดเช้ารู้ดีว่า ทำไปเพื่ออะไร)
ถ้ามีใครต้องการรู้เรื่องเวรกรรม ....
แดดเช้าจะเน้นให้เขาทำกรรมฐาน เพื่อที่จะได้รู้เอง เห็นเองมากกว่าจะมาขอพึ่งพิงแดดเช้า
เพราะอย่างไรก็ตาม ตนย่อมเป็นที่พึ่งแห่งตน
การที่เราฝึกคนให้ได้สมาธิ เหมือนเราสอนเขาจับปลากินเอง
เขาไม่ต้องรอให้เราจับปลา ทอดปลา ทำอาหารให้เขา
เขาสามารถพึ่งพาตัวเองได้ แม้จะไม่มีเรา
เรื่องอภิญญา ไม่ใช่เรื่องวิเศษเหนือมนุษย์แต่อย่างไร
ถ้าเราไม่ติดความสงสัยลังเล
เห็น ก็คือ เห็น
แล้ววันหนึ่ง เราจะสามารถตรวจสอบได้ว่า สิ่งใดจริง สิ่งใดไม่จริง
โดยที่ไม่หลงไปกับมัน
เหมือนดาบสองคมที่แดดเช้าเล่าเรื่องอภิญญาให้ใครๆ ฟัง
ใครปรามาสแดดเช้า ก็จะเกิดบาป
ใครเชื่อถือมากๆ ก็จะไม่เกิดปัญญา
แดดเช้าขอเชิญให้ทุกท่านพิสูจน์ด้วยตัวเองโดยกรรมฐานของพระพุทธองค์ นะเจ้าคะ
เพื่อที่ว่า สักวันหนึ่งจะได้ช่วยเหลือตัวเอง และคนรอบข้างได้
อารมณ์แห่งอริยะ
พระอริยบุคคล จึงเป็นเนื้อนาบุญของโลก
ด้วยการเป็นที่พึ่งแห่งสรรพสัตว์
ด้วยคุณวิเศษของท่านนั่นเอง
แม้ท่านใดไม่มีอภิญญา ท่านก็ยังสามารถใช้โลกุตตรปัญญาชี้ทางให้เห็นทุกข์ เพื่อนำไปสู่การสิ้นทุกข์ได้
แม้ท่านใด โลกียปัญญาทางด้านสมาธิ หรือทางธรรม ไม่มากนัก แต่ท่านก็จะมีกระแสจิตที่สะอาดพอที่จะให้คนเลื่อมใสกราบไหว้ได้
นี่เป็นสิ่งที่เราสัมผัสได้ ....
วันหนึ่ง ... แดดเช้าพบเด็กคนหนึ่ง
มากับพ่อกับแม่ของเขา
เขามาถึงก็เข้ามากราบที่ตักหลวงปู่
อาการของเขางามมาก กราบเหมือนกับระลึกถึงคุณของหลวงปู่จากจิตจากใจ ไม่ใช่กราบแบบเด็กๆ ทั่วไป
เด็กคนนี้อายุประมาณ 9 ขวบ
เขาเรียบร้อยมาก นิ่ง คงที่ สงบ เย็น
แดดเช้าดูเด็กคนนี้เนิ่นนาน
ยิ่งดู ยิ่งสงบ
เหมือนกระแสจิตของเขาดึงแดดเช้าเข้าไปในโลกแห่งความสุขที่ไม่มีในโลกใบนี้ ไม่ว่าในภพภูมิใดๆ
แดดเช้านึกอยากกราบเด็กคนนี้ที่สุด
เป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกทีเดียว
ไม่ว่าเขาจะนั่ง จะเดิน จะนอน หรือจะทำอะไรก็ตาม
ดูเหมือนสงบ ระงับ จนน่ากราบไหว้
"หลวงปู่เจ้าคะ เด็กคนนี้เขาได้โสดาฯ แล้วหรือเจ้าคะ"
"กำหนดดูจิตของเขาเองสิ"
"ดูบ่อยๆ เจ้าค่ะ รู้สึกว่า รุ่งจะถูกกระแสจิตของเขาดึงไปสู่อีกโลกหนึ่งทุกที เป็นโลกที่มีความสุขที่สุดเลย ไม่เคยพบความสุขอย่างนี้มาก่อน รุ่งอยากกราบเขากับพื้นจริงๆ เลยค่ะ รู้สึกอย่างนั้น"
"มันน่าเอ็นดูนะ"
"เจ้าค่ะ ... รุ่งรู้สึกว่า ไม่ใช่น่าเอ็นดูแบบธรรมดาด้วย น่าเอ็นดูแบบควรเคารพ ควรให้การต้อนรับ ไม่เหมือนเด็กอื่นๆ เขามาหาหลวงปู่ เขาเข้าไปกราบหลวงปู่ที่ตัก เขาจะกลับ เขาก็กราบหลวงปู่ที่ตัก อาการที่กราบหลวงปู่นั้น ดูเหมือนมาจากใจ เหมือนนอบน้อมด้วยการระลึกคุณจริงๆ เจ้าค่ะ เด็กคนนี้น่ากราบจริงๆ เห็นแล้วน้ำตาไหล"
แต่หลวงปู่ท่านก็ไม่ได้ตอบว่า เด็กคนนี้เป็นอริยะขั้นไหนแล้ว ....
แดดเช้าหมั่นนึกถึงเด็กคนนี้บ่อยๆ ด้วยความเคารพ
แล้วแดดเช้าก็จะเกิดกำลังใจ เกิดความสงบอย่างมหาศาล
เขาก็เหมือนเด็กทั่วๆ ไปที่ต้องเรียนหนังสือ
ใช้ชีวิตในสังคมไม่ต่างอะไรกับใครเลย
เป็นปกติธรรมดา
แต่สิ่งที่พิเศษกว่านั้นก็คือ ปัญญาที่เขาดับทุกข์ได้
นี่แหละ ... คุณของอริยบุคคลที่ยากจะเอ่ยบรรยาย
อริยบุคคลแต่ละท่าน ก็มีคุณลักษณะที่ไม่เหมือนกัน
บางท่าน ไม่ได้มีกระแสบารมีที่สั่งสมมาจนรู้สึกอยากกราบได้ขนาดนี้
แต่ท่านอาจจะมีวิธีพูดธรรมะแบบง่ายๆ ให้คนเข้าใจโลกและชีวิตได้เป็นอย่างดี
บางท่าน อาจจะแตกฉานสอนธรรมะอย่างพิสดารตามข้อปริยัติ
บางท่าน ชี้ให้เห็นปัญหาตรงประเด็น ชัดเจน เห็นทางออกสว่างกระจ่างใจ
บางท่าน อาจจะสามารถสาธก ยกตัวอย่างหลักธรรมให้เราฟังได้อย่างเข้าใจและสบายใจ
บางท่าน อาจจะบำบัดให้เราคลายทุกข์ได้
ไม่ต่างกับคนปกติทั่วไปหรอก ท่านเหล่านี้ก็มีคำพูดธรรมดาๆ ไม่ได้เป็นภาษาบาลียากๆ อะไรเลย บางท่านอาจจะไม่เคยศึกษาพุทธศาสนามาเลยก็ได้ เพียงแต่ปฏิบัติถูกอุบาย แล้วถึงมรรคผล เท่านั้นเอง
ต่างจากเราตรงที่ ทุกข์ของท่านไม่หนักหนาสาหัสเท่ากับทุกข์ของเรา
ท่านอยู่กับทุกข์ที่โลกมีอยู่แล้วอย่างทุกข์น้อยๆ และเป็นไปตามธรรม
เพียงแต่ ปัญญาทางโลกุตตระของท่าน ท่านถึงแล้ว แต่เรายังไม่ถึง
เรามีปัญญาเพียงแค่สมาธิ ฌาน หรือไม่ก็แค่การอ่านมา ฟังมา รู้มา
แต่จิตของเรายังไม่เข้าถึงการหลุดจากกิเลส ไม่ว่าจะเป็นกิเลสหยาบของปุถุชน หรือกิเลสของพระอริยะขั้นต้นๆ ก็ตาม
นั่นแหละ ...
เป็นสิ่งที่แดดเช้าอยากจะชี้ให้เห็นว่า อริยบุคคลยังมีอยู่ในโลก
ถ้าเราปฏิบัติกรรมฐานอย่างถูกอุบาย
เราก็ถึงความสิ้นทุกข์ได้
โลกนี้ มีแต่ทุกข์นะเจ้าคะ
ไม่มีสุขแท้เลย
มีทุกข์ปกปิด กับ ทุกข์ไม่ปกปิด
เราจะสิ้นทุกข์เหล่านี้ได้อย่างไร
หลวงปู่มักจะให้อธิษฐานเสมอๆ ว่า ให้ปรารถนาให้ถึงความสิ้นทุกข์
ทุกข์หยาบๆ ของคนทั่วๆ ไปนั่นแหละ ถ้าเราสิ้นมันไปได้ ก็สบายแล้ว
เราไม่ต้องขัดเคือง ผูกโกรธ เจ็บใจ อยากได้ในกาม อยากมีสามี อยากมีลูก อยากให้คนอื่นเป็นดังที่เราคาดหวัง แค้นเคืองขุ่นข้อง ไม่ได้ดังใจ ทุกข์แสนสาหัส อกหักเหลือประมาณ หมั่นไส้เห็นใครทำดีเกินหน้าไม่ได้ ริษยาเหลือเกิน ทำไมสิ่งนั้นไม่เป็นของเรา ไม่เป็นเรานะ เหงาสุดชีวิตทีเดียว โหยหาอยากให้ชีวิตสมบูรณ์ อยากมีเงินเยอะๆ อยากมีชื่อเสียงโด่งดัง ใครๆ ก็รัก ใครๆ ก็สนใจ สารพัดสารพัน
ทุกข์ไหม ... นั่นเล่า
ทำไงถึงไม่ต้องมีความอยากเช่นนั้นติดอยู่ในจิตในใจได้โดยสิ้นเชิงล่ะ
ถ้าเราไม่เห็นสิ่งเหล่านี้ สิ่งเหล่านี้จะหลุดออกไปได้ไหม?
สมมุติว่า เราอยากจะกวาดบ้านให้สะอาด
แต่เราปิดไฟซะมืด บ้านเราจะสะอาดได้ไหม
สิ่งที่จะทำให้เราพ้นจากวนเวียนกิเลสเหล่านี้ได้ก็คือ การที่เราทำให้เห็นแจ้ง พอแจ้งแล้วความมืดมนก็จะหายไป
เหมือนกลางคืนที่มืดมิด ผ่านมาทั้งคืนแล้ว เรายังเหน็บหนาว เรายังมองไม่เห็นทาง
พอแสงของดวงอาทิตย์สาดมา ทำให้เราเห็นอะไรชัดขึ้น ทุกข์ของเราก็หายไป ความสว่างเข้ามาแทนที่ เราก็แจ้งแก่ใจ ใช่ไหมล่ะคะ
มาปรารถนาความสิ้นทุกข์กันดีกว่า ... ในโลกไม่มีอะไรเป็นสุขแท้หรอก
ด้วยอานุภาพคุณพระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ์ ข้าพเจ้าขอมอบบุญกุศลทั้งหลายเหล่านี้ที่ข้าพเจ้าตั้งใจอุทิศข้อเขียนเพื่อเป็นธรรมทาน หากเกิดประโยชน์อันมากมายมหาศาลเพียงใด ก็ขอให้ประโยชน์เหล่านั้นจงทบเพิ่มทวีคูณเพื่อให้ท่านผู้อ่านเห็นแจ้งและถึงความสิ้นทุกข์ได้เร็ววัน ด้วยเทอญ
ขอใหัความปรารถนาของข้าพเจ้าจงสัมฤทธิผลด้วยอานุภาพคุณพระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ์ สาธุๆๆ
| Create Date : 15 เมษายน 2548 |
| Last Update : 16 เมษายน 2548 0:48:57 น. |
|
10 comments
|
| Counter : 6368 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: อ้อม IP: 210.203.161.219 วันที่: 17 เมษายน 2548 เวลา:16:10:53 น. |
|
|
|
โดย: Pojjy (Pojjy  ) วันที่: 27 กรกฎาคม 2548 เวลา:16:38:55 น. |
|
|
|
| โดย: domoto IP: 203.155.247.35 วันที่: 29 เมษายน 2549 เวลา:21:41:39 น. |
|
|
|
| โดย: เธฃเธเธเธฑเธกเธเน IP: 118.174.31.202 วันที่: 27 พฤษภาคม 2551 เวลา:0:40:05 น. |
|
|
|
| โดย: แบงค์ IP: 118.174.31.202 วันที่: 27 พฤษภาคม 2551 เวลา:0:41:33 น. |
|
|
|
| โดย: สุรเดช ติ้งประสม IP: 49.230.109.198 วันที่: 25 เมษายน 2558 เวลา:16:47:52 น. |
|
|
|
| โดย: อีฟ IP: 49.230.26.51 วันที่: 18 มิถุนายน 2560 เวลา:19:13:48 น. |
|
|
|
| โดย: พลอย IP: 171.4.97.223 วันที่: 19 มิถุนายน 2560 เวลา:16:40:35 น. |
|
|
|
| โดย: Iu IP: 212.47.252.101 วันที่: 16 ธันวาคม 2560 เวลา:17:13:12 น. |
|
|
|
| โดย: ชยุต IP: 134.196.182.201 วันที่: 3 ตุลาคม 2561 เวลา:15:52:03 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
พัทลุง Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]
|
[จะเป็นสะพานพาคนให้พ้นทุกข์]
...........................................................
หวังเกื้อกูลพระศาสนา
จึงตั้งค่าการหยั่งรู้ สู่มรรคผล
เพื่อรู้แจ้ง แห่งสัจธรรม นำใจคน
พาหลุดพ้น เป็นคันฉ่อง ครรลองธรรม : )
เกิดตายมาหลายหนจนนับไม่ถ้วน
ชาติหน้า หน่ายแล้ว ไม่อยากเกิดอีกแล้ว )
..............................................................
นาม ฉันนั้นแดดเช้า ........... ทอทอง
รูป แจ่มสดใสมอง ................ สุขล้ำ
จุดหมาย ดั่งครรลอง ............. หวังวาด
คติ แน่นในเนื้อน้ำ .......... ดิ่งซึ้งรสธรรม
หวัง นำชนสู่เป้า ................... แดนฝัน
กิจ ที่อธิษฐานพลัน ............... หยั่งรู้
ใน ชีวิตคิดสรรค์ .................... สร้างโลก
ธรรม สถิตมั่นสู้ ........... ปราบสิ้นกิเลสมาร
สานชีวิตแดดเช้า .................... หยาดอรุณ
มองโลกเพื่อเจือจุน ................. แหล่งหล้า
อาบอุ่นประกายคุณ .............. ไตรรัตน์
เพียงนบสนองแกล้วกล้า ..... แจ่มแจ้งปัญญา
ค่าแห่งอุดมคติเน้น .............. ตรงธรรม
ประกาศศาสน์น้อมนำ ........ อริยะแจ้ง
ฉุดผองเหล่าชนถลำ ............ จมทุกข์
ชี้ฝั่งให้เห็นแห้ง ......... แห่งห้วงทะเลกรรม
จึงบำเพ็ญตบะกล้า ......... ทางใจ
เพื่อมรรคผลอำไพ ........... จิตแจ้ง
เห็นอริยสัจจ์สว่างใส...... ทุกข์ปลด
แล้วจึ่งล้างขัดแย้ง .......... เบิกฟ้าสันติธรรม
หวังนำคุณพระแพร้ว......... ชี้ทาง
สถิตจิตในสิ่งวาง ............. มั่นเข้า
แผ่คุณเมตตาถาง .............. อุปสรรค
สู่ทุกจิตค่ำเช้า ........... พบแผ้วผ่องใส.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
