|
|
ไหว้ครู - หลวงปู่เจือ สุภโร (2)
ผู้ที่ทรงไว้ซึ่ง "อุชุปะฏิปันโน"
หลวงปู่เจือ สุภโร เป็นพระธรรมยุกติ
ท่านฉันอาหารมื้อเช้าเพียงมื้อเดียว
แต่ท่านยังแข็งแรงอยู่มาก อายุเกือบ 90 ปี แต่เหมือนมีอายุเพียง 60 ปีเท่านั้นเอง
ท่านพูดตรง พูดจริง
ไม่มีการเกรงใจใคร ไม่สนใจว่า ใครจะมาหาท่านอีกหรือเปล่า
ไม่สนใจว่า ใครจะนับถือท่านหรือไม่อย่างไร
ท่านต้องการให้คนมาหาท่านเพื่อขอข้อปฏิบัติจากท่าน
ถ้าใครมาแล้วไม่ต้องการการปฏิบัติ บางทีอาจจะถูกท่านดุไล่กลับไปด้วยซ้ำ
ไม่มีการประจบ พูดดี เอาใจใครทั้งสิ้น
ท่านพูดทุกอย่างเป็นไปตามธรรมตามวินัย
ท่านปฏิบัติตามพระธรรมวินัยทุกข้อ ไม่มีขาดตกบกพร่อง
ไม่หยิบจับปัจจัย ถ้าใครจะถวายใส่ซองเอาไว้ แล้วให้ลูกศิษย์ไปเก็บให้
ท่านจะมีหน้าที่ตรวจสอบเงินในธนาคารของท่าน
เงินเหล่านี้ ท่านจะพิมพ์หนังสือแจก
ถ้าใครอยากได้ข้อปฏิบัติ อยากได้หนังสือ ก็ไปพบท่านเพื่อขอกรรมฐานได้
สำนักของท่านอยู่ที่ซอยร่วมสุข ใต้ทางด่วนปทุมธานี - นครนายก
กระแสเสียงท่านทรงพลัง ออกเสียงชัดทุกถ้อยทุกคำ
แดดเช้าเคยฟังหลวงปู่สวดสรภัญญะให้ฟัง
ฟังแล้วเหมือนสมาธิเกิดได้เลย ไพเราะยิ่งนัก
ท่านออกเสียงทุกถ้อยทุกคำชัดมาก
กระแสเสียงของท่านทำให้เกิดสมาธิมั่นดีเหลือเกิน
เวลาฝึกสมาธิ ถ้าท่านคุมอยู่ด้วย สมาธิจะเกิดได้ง่ายๆ
ท่านมักจะสอนแดดเช้าเรื่องการออกเสียงอยู่บ่อยครั้ง
ลูกศิษย์ของท่านบางคนแนะว่า ให้แดดเช้าจำเสียงของหลวงปู่ไว้ แล้วหัดพูดให้ได้อย่างท่าน
เจ้าค่ะ .... หนูกำลังปฏิบัติตามอยู่
ท่านเหมือนผู้ยืนอยู่บนที่สูงๆ เราเหมือนผู้ที่อยู่ล่างกว่า - คำพูดทุกคำของหลวงปู่ถูกต้องหมดเลย ถ้าเราไม่เข้าใจ นั่นคือปัญญาเรายังตามไม่ทันท่าน
แดดเช้าเคยคิดเถียงท่านหลายเรื่อง
ภายหลังก็ต้องไปขอขมาทุกที
เพราะพิสูจน์ได้ว่า ท่านพูดถูกทุกคำ
แต่อาจจะเร็ว อาจจะช้า นั่นขึ้นอยู่กับว่า การใคร่ครวญของแดดเช้าจะละเอียดและเข้าใจได้เร็วหรือช้าเพียงใด
บางทีอาจจะเพียงไม่กี่นาที
บางทีอาจจะหลายชั่วโมง
บางทีอาจจะหลายวัน
บางทีอาจจะเป็นเดือน
แต่ที่ผ่านมา แดดเช้าเป็นอันต้องขอขมาท่านทุกครั้ง
ทุกสิ่งที่ท่านพูด ท่านบอก เป็นสิ่งจริงหมด
แดดเช้าเห็นอย่างที่ท่านพูดจริงๆ
"เวลาคุยกับหลวงปู่ต้องหมั่นใคร่ครวญ"
แดดเช้ามักจะบอกตัวเองเช่นนี้
ท่านว่าอะไรมา บางทีไม่เข้าใจ ก็ถามท่าน
บางทีท่านก็อธิบาย
บางทีท่านก็ติเตียนว่า โง่เหลือเกิน
บางทีท่านก็ตอบว่า "ไม่รู้สิ"
ตามแต่ว่า เรื่องนั้นๆ จะตอบอย่างไรให้แดดเช้ารู้ได้
ปัญญาญาณท่านกว้างไกลยิ่งนัก
ความพิเศษของท่านที่ทำให้คนเปลี่ยนแปลงตัวเองได้
มีอาจารย์ผู้หนึ่ง ครั้งแรกที่มาเป็นผู้ที่มีความถือตัวถือตนสูงมาก
แดดเช้าปวดหัวเลย เขาจะพูดเกี่ยวกับความรู้ของเขา และดูเหมือนเขาจะแข็งๆ
คุยกับหลวงปู่ ก็มีความรู้โต้ตอบหลวงปู่เยอะมาก
ครั้งที่สอง เขามาอีก
อ่อนลงไปเยอะ แต่ก็ยังติดนิสัยชอบสอน
เวลาหลวงปู่แสดงธรรมให้เขาฟัง เขาก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความคิดเห็น
ครั้งต่อๆ มา ก็มาบ่อยๆ
แดดเช้าเห็นการเปลี่ยนแปลง เขานิ่งลง อ่อนลง
มานะ - ความถือตัวถือตน หายไปไหนเกือบหมดไม่รู้
จางลงเยอะ แม้จะมีกิริยาท่าทีติดๆ อยู่บ้าง
อัศจรรย์ใจเหลือเกิน จึงเรียนถามหลวงปู่
"หลวงปู่เจ้าขา ทำไมอาจารย์คนนี้ถึงมีกิริยาเปลี่ยนไป ครั้งแรกดูเหมือนยิ่งใหญ่มากเลยนะเจ้าคะ"
"คงมาที่นี่บ่อยๆ แล้วได้รับกระแสจิตของพวกเราละมัง เลยเปลี่ยนแปลงตัวเองได้"
"ยังงั้นรึเจ้าคะ"
แดดเช้าก็เลยกลับมาดูตัวเอง
แดดเช้าคุยกับหลวงปู่ทุกวัน วันละหลายครั้ง
แดดเช้าก็คงได้รับกระแสจิตจากท่านที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองบ้างสินะ
แต่ ...... แดดเช้าก็ยังกิเลสหนาเหมือนเดิม
เพียงแต่จิตใจถูกเกลามากขึ้น ยอมรับอะไรได้มากขึ้น จิตเปิดมากขึ้น สัมผัสสิ่งต่างๆ ได้มากขึ้น
และยิ่งทบทวนถึงอดีตที่ผ่านมาด้วยแล้ว
ทำไมนะ .... เมื่อก่อนเราจึงสกปรกอย่างนี้ น่าสะอิดสะเอียน น่าอิดหนาระอาใจ
เฮ้อ .... ปุถุชน แปลว่า ชนผู้หนา เป็นเช่นนี้เอง
ท่านบอกว่า ถ้าเรายอมรับความผิดเลวของเราเองได้ เท่ากับเราตั้งใจจะคิดละในความผิดเลวนั้นๆ แล้ว
บางทีก็ท้อใจ เรียนบอกหลวงปู่ว่า
"หนูเห็นตัวเองสกปรกจังเลยเจ้าค่ะ กิเลสที่ไม่ดีๆ มีเยอะเหลือเกิน"
ท่านบอกว่า เราเห็นอย่างนี้ เท่ากับว่า เราตั้งใจละไม่ทำอีกต่อไปแล้ว
แต่เป็นการละแบบข่มเอาไว้เท่านั้นนะ
ยังไม่ได้ละอย่างจริงๆ
ท่านกล่าวเช่นนี้ ก็เป็นกำลังใจให้แดดเช้ามากทีเดียว
ท่านเคยสอนว่า ก่อนนอน ให้นึกทบทวนตัวเองว่า วันนี้เราทำอะไรบ้าง
อะไรเป็นสิ่งดีบ้าง อะไรเป็นสิ่งไม่ดี
สิ่งไม่ดี เราก็ตั้งใจว่า เราจะไม่ทำอีก
เป็นการตรวจศีลประจำวัน
กราบครูบาอาจารย์ผู้ชี้ทางสว่างทางจิตให้กับแดดเช้า
เดี๋ยวนี้ แดดเช้านึกกราบท่านแทบจะแนบกับแผ่นดินทุกๆ ครั้งที่นึกถึงความสุขทางจิตของตัวเอง
แดดเช้ารู้สึกว่า จิตแดดเช้าเบา สว่างขึ้น เพราะแดดเช้าได้รู้ได้เห็น และมีปัญญาละเอียดขึ้นทุกวันๆ
ถึงแม้จะยังไม่ถึงมรรคผลก็ตาม
แต่ก็อุ่นใจและเบาใจเป็นอย่างยิ่ง
อย่างไรก็ตาม ชาตินี้เราก็ต้องเข้าถึงความจริง
ชาติหน้าของเราไม่มีแล้ว คงจะอยู่บนสุทธาวาส
ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ต้องเพียรปฏิบัติต่อไปให้ถึงมรรคผล
นึกกราบครูบาอาจารย์แต่ละครั้งๆ รู้สึกกายเบาทุกครั้ง
กราบคุณพระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ์
นึกกราบทุกๆ ท่านที่อยู่เบื้องบน
นึกกราบทุกๆ สรรพสิ่งบนโลกนี้
แปลกดี .... ทำไมถึงรู้สึกนึกกราบได้ขนาดนี้
พูดถึงการกราบ
การกราบเป็นเหมือนธรรมาธิษฐานอย่างหนึ่ง
มนุษย์เราเป็นผู้มีหลังตั้งฉากกับพื้น
มีหัวชูขึ้นฟ้า
เป็นผู้มีมานะ (ถือตัวถือตน) สูง
แต่การกราบ ทำให้เราลดมานะลง
เราทำหลังของเราแนบกับพื้น
หน้าผากของเราจรดกับพื้น
ถ้าเรากราบด้วยสมาธิ จะรู้สึกได้ทันทีเลยว่า ตัวของเราจะเบาลงเยอะ
เบาจนแนบเป็นหนึ่งเดียวกับสรรพสิ่ง
หลวงปู่เคยสอนแดดเช้าให้กราบให้สวยๆ
แดดเช้าก็ทำได้มั่งไม่ได้มั่ง
มาอีกครั้ง กราบหลวงปู่
ท่านก็ยังพูดอีกว่า
"ไอ้รุ่งยังกราบไม่ได้จังหวะเลยสิน่า"
แล้วท่านก็กราบให้ดูอีกรอบ แดดเช้าก็ทำตาม
ท่านก็หัวเราะ บอกว่า ไปฝึกที่บ้านแล้วดูตัวเองกราบเรื่อยๆ นะ
หลวงปู่ท่านกราบสวยมากๆ เลยค่ะ .... ขอบอก
ครั้งต่อมา ไปหาท่านอีก
กราบอีก ท่านก็พูดอีก
"ไอ้รุ่งมันยังกราบไม่ได้จังหวะเลยสิน่า"
สงสัยสติยังไม่แนบกับกายสนิทนัก เลยทำให้ท่วงท่าไม่งดงามเท่าไหร่
อดคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้ว่า หนูก็กราบสวยขึ้นกว่าเดิมแล้วนะคะ : )
ขอให้ทุกท่านหมั่นกราบกันบ่อยๆ นะคะ
กราบอย่างตั้งใจ กราบด้วยสมาธิ แล้วจะรู้ถึงความเปลี่ยนแปลง
จะรู้สึกเบากายสบายใจ
และเข้าถึงความสุขอย่างซาบซึ้ง
หากบันทึกของแดดเช้าก่อให้เกิดประโยชน์แก่ท่านผู้ใด หรือหลายๆ ท่านก็ตาม แดดเช้าขออนุโมทนาบุญของทุกๆ ท่านด้วยนะเจ้าคะ และด้วยอานุภาพคุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระอริยสงฆ์ ขอให้บุญกุศลทั้งหลายที่ข้าพเจ้าตั้งใจสร้างเป็นธรรมทานในครั้งนี้ ถวายแด่หลวงปู่เจือ สุภโร และมอบให้แก่ทุกๆ ท่านที่เข้ามาอ่าน และนำข้อปฏิบัติไปปฏิบัติเป็นสัมมาทิฐิ และ สัมมาสมาธิ ด้วยเทอญ
สาธุๆๆ
| Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2548 |
| Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2548 12:07:25 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 620 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: B.F.Pinkerton  วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:0:18:40 น. |
|
|
|
| โดย: lily_b IP: 203.149.45.35 วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:14:37:30 น. |
|
|
|
| โดย: คนเมืองพุทธนครเขื่อนขันธ์กาบแก้วบัวบาน IP: 203.150.102.115 วันที่: 25 มีนาคม 2548 เวลา:15:47:41 น. |
|
|
|
| โดย: ขนุน IP: 161.200.255.162 วันที่: 4 เมษายน 2548 เวลา:17:19:46 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
พัทลุง Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]
|
[จะเป็นสะพานพาคนให้พ้นทุกข์]
...........................................................
หวังเกื้อกูลพระศาสนา
จึงตั้งค่าการหยั่งรู้ สู่มรรคผล
เพื่อรู้แจ้ง แห่งสัจธรรม นำใจคน
พาหลุดพ้น เป็นคันฉ่อง ครรลองธรรม : )
เกิดตายมาหลายหนจนนับไม่ถ้วน
ชาติหน้า หน่ายแล้ว ไม่อยากเกิดอีกแล้ว )
..............................................................
นาม ฉันนั้นแดดเช้า ........... ทอทอง
รูป แจ่มสดใสมอง ................ สุขล้ำ
จุดหมาย ดั่งครรลอง ............. หวังวาด
คติ แน่นในเนื้อน้ำ .......... ดิ่งซึ้งรสธรรม
หวัง นำชนสู่เป้า ................... แดนฝัน
กิจ ที่อธิษฐานพลัน ............... หยั่งรู้
ใน ชีวิตคิดสรรค์ .................... สร้างโลก
ธรรม สถิตมั่นสู้ ........... ปราบสิ้นกิเลสมาร
สานชีวิตแดดเช้า .................... หยาดอรุณ
มองโลกเพื่อเจือจุน ................. แหล่งหล้า
อาบอุ่นประกายคุณ .............. ไตรรัตน์
เพียงนบสนองแกล้วกล้า ..... แจ่มแจ้งปัญญา
ค่าแห่งอุดมคติเน้น .............. ตรงธรรม
ประกาศศาสน์น้อมนำ ........ อริยะแจ้ง
ฉุดผองเหล่าชนถลำ ............ จมทุกข์
ชี้ฝั่งให้เห็นแห้ง ......... แห่งห้วงทะเลกรรม
จึงบำเพ็ญตบะกล้า ......... ทางใจ
เพื่อมรรคผลอำไพ ........... จิตแจ้ง
เห็นอริยสัจจ์สว่างใส...... ทุกข์ปลด
แล้วจึ่งล้างขัดแย้ง .......... เบิกฟ้าสันติธรรม
หวังนำคุณพระแพร้ว......... ชี้ทาง
สถิตจิตในสิ่งวาง ............. มั่นเข้า
แผ่คุณเมตตาถาง .............. อุปสรรค
สู่ทุกจิตค่ำเช้า ........... พบแผ้วผ่องใส.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
