อานาปานสติเป็นยอดมงกุฏของกรรมฐาน 

ทั้งหลายอยู่แล้ว

 

ศาสนาอื่นๆ 

นอกจากพุทธศาสนาแล้ว ไม่ได้เอามาสั่งสอน 

ให้หัดปฏิบัติ เพราะกรรมฐานอันนี้ 

บริบูรณ์พร้อมทั้งสติปัฏฐาน ๔ ไปในตัวด้วย และเป็นแม่เหล็กที่มีกำลังดึงกรรมฐานอื่นๆ ให้เข้ามาเป็นเมืองขึ้น ของตัวได้

 

เช่นพระมหาอนัตตคุณ

ของพุทโธ ธัมโม สังโฆ สีโล จาโค กายคตา  

แก่ เจ็บ ตาย รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณเหล่านี้ เป็นต้น

ย่อมมีอยู่ จริงอยู่ พร้อมทุกลมหายใจออก-เข้าแล้ว แปดหมื่นสี่พันพระธรรมขันธ์ย่อมจริง 

ย่อมมีอยู่ ทุกลมหายใจออก-เข้าแล้ว  

ไม่ต้องไปค้น ไปหา ไปจด ไปจำ ไปบ่น ไปท่องทางอื่น ก็ได้

 

ถ้าไม่หลงลมเข้า-ออกแล้ว...

โมหะ อวิชชา วัฏจักร มันจะรวมพลมาจากโลกหน่วยไหนล่ะ

หลงลมเข้า-ออก ก็หลงหนังเหมือนกัน

ถ้าไม่หลงหนัง ก็ไม่หลงลมเข้า-ออก โดยนัยเดียวกัน

 

ดูโลก ก็ดูทุกข์

ดูทุกข์ ก็ดูโลก

ดูสังขาร ก็ดูทุกข์

ดูทุกข์ ก็ดูสังขาร

พ้นโลก ก็พ้นทุกข์

พ้นทุกข์ ก็พ้นโลก

พ้นสังขาร ก็พ้นทุกข์

พ้นทุกข์ ก็พ้นสังขาร

มีความหมายอันเดียวกันทั้งนั้น ไม่ผิด

 

รู้ลมออก-เข้า ในปัจจุบัน

รู้ลมออก-เข้า ในอดีต

รู้ลมออก-เข้า ในอนาคต

รู้...ผู้รู้ ในปัจจุบัน

รู้...ผู้รู้ ในอดีต

รู้...ผู้รู้ ในอนาคต

แล้วไม่ติดข้องอยู่ ใน...ผู้รู้ ทั้งสามกาล

ผู้นั้น...ก็ดับรอบแล้ว ในโลกทั้งสามด้วยในตัว

อวิชชา และสังขารเป็นต้น ก็ดับไป

ณ. ที่นั้นเอง

 

ไฟโลภ ไฟโกรธ ไฟหลง 

ก็ดับไป ณ. ที่นั้นเอง."

___________________________________________

หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต.