(2)*พระพุทธเจ้าตรัสรู้ที่ไหน?*-พระพุทธเจ้า ก็ตรัสรู้"ในกาย" ที่มี"ใจ" เป็นนาย และ"กาย"เป็นบ่าว หรืออีกนัยหนึ่ง ก็ตรัสรู้ที่ใจ 4 ห้อง ทุกข์-รู้ที่เวทนา ความรู้สึก(กาย) รู้เหตุที่เกิดทุกข์ที่สัญญา-ความจำได้หมายรู้ ที่มีอุปาทาน-ความยึดมั่นถือมั่น ที่ใจ รู้จักการดับทุกข์ที่สังขาร-ความคิดปรุงแต่ง ที่จิต รู้จักการปฏิบัติที่เข้าถึงการดับทุกข์ ที่วิญญาณ-การสัมผัสรับรู้ รู้สึกแต่ว่ารับรู้ เห็นสักแต่ว่าเห็น ฟังสักแต่ว่าฟัง สัมผัสถูกต้อง สักแต่ว่าสัมผัสถูกต้อง ไม่ปรุงแต่งดีชั่วใดๆทั้งสิ้น.......

(3)*พระพุทธเจ้านิพพานที่ไหน?*-พระพุทธเจ้านิพพานที่"จิต"-ตัวรู้ ทำตัวรู้ให้ว่างจากกายและใจ จากอัตตา และอนัตตา จากสสารและพลังงาน ดำรงจิต-ตัวรู้ อยู่กับความว่างอย่างอิสระเสรี ไม่ตกอยู่ในภาพกาย)ของมายาธรรมทั้งปวง.......

***สังเวชนียสถาน 4 ตำบล อยู่ในใจ-กายของเรา****

ดิน-ประสูติ.....มีกาย ก็มีเกิด ไม่มีกาย ก็ไม่มีเกิด(ธรรมาธิษฐาน).....
น้ำ-ตรัสรู้......มีน้ำ ก็มีใจ ขาดน้ำ ก็ขาดน้ำใจ ไม่รู้-รู้ได้ ก็เพราะมีใจ(น้ำ).......
ไฟ-ปฐมเทศนา.... มีไฟ ก็มีแสงสว่าง มีตัณหา ก็พาเร่าร้อน(ไฟ 3 กอง โลภ-โกรธ-หลง)......
ลม-นิพพาน.....หมดลม ก็หมดเรื่อง มีลม ก็มีเรื่อง.....

แต่ถ้ามีลมแล้ว ไม่มีเรื่อง นี่ซิแปลก!!!....เราจึงเรียกว่า"ว่าง"-จากเครื่องร้อยรัด เรียกสิ่งเหล่านี้ว่า "ว่าง"-จากกาย-ใจ-และจิต ตัวรู้ที่วุ่นวายในตัณหา 3 มาจาก-

1)ความรู้สึก-มีความรู้สึก ก็มีเรื่อง หมดความรู้สึก ก็หมดเรื่อง การประสูติ- ก็ต้องเกิดที่"ความรู้สึก"ก่อน.......
พระพุทธเจ้า-ทรงเกิดเป็นเจ้าชายสิทธัตถะก่อน แต่ยังไม่ตรัสรู้ พระพุทธเจ้าเกิดได้ เมื่อเจ้าชายสิทธัตถะตรัสรู้และนิพพาน จากกิลสตัณหา......
เมื่อตรัสรู้-คือ รู้เหตุแห่งการเกิดทุกข์ คือ "ใจ" ต้นกำเนิดของใจ- คือ "จิต" ก็ดับเหตุแห่งใจ คือ "ดับจิต"(ตัวรู้-ตัววุ่นวาย) กลับไปสู่สุญญตา-ความว่าง จากกาย(ดิน-น้ำ-ไฟ-ลม) ไม่ยึดมั่นถือมั่น ไม่มีอุปาทานในจิต ว่าตัวเรา(กาย) และก็ไม่ได้ถือว่า"ใจ"เป็นของๆเรา นิพพาน-ว่างจากเครื่องร้อยรัดจากใจและกาย....

ธรรมธาตุของกาย(ปกติ) -คือ ดิน-น้ำ-ไฟ-ลม-อากาศ-และวิญญาณ........
ธรรมธาตุของใจ(ปกติ)-คือ รู้สึก-รู้จำ-รู้คิด-และสัมผัสรับรู้.....