|
|
+++++ความทรงจำกับปฎิทินเก่า ๆ ข้างฝาผนัง +++++
........จากความทรงจำในครั้งเด็ก เมื่อยามที่ต้องมองดูข้างฝาผนังบ้านตัวเอง ที่มีปฎิทินไว้ตรวจดูวันเสาร์
,อาทิตย์ หรือวันหยุดนักขัตฤกษ์ ตามความเป็นเด็กที่เฝ้ารอวันหยุด เพื่อที่จะได้เล่นพักผ่อนตามประสา
ปฎิทินแผ่นนั้น เมื่อผมมองขึ้นไปบนปฏิทินตอนเป็นเด็กชาย
ผมก็ได้เห็นภาพ ภาพหนึ่ง
เป็นพระบรมฉายาลักษณ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่ ตามประสาของสังคมบ้านนอก
ก็มักจะเอาพระบรมฉายาลักษณ์มาจัดทำเป็นปฎิทินอยู่เป็นประจำ ในความคิดของผมตอนนั้น
ผมเคยสงสัยในบางครั้งเหมือนกัน ว่า ท่านผู้ยิ่งใหญ่ และเป็นที่รักของประชาชนทุกหมู่เหล่า.......
สักครั้งหนึ่งในชีวิต ผมจะมีโอกาสได้เข้าเฝ้า ฯ หรือเปล่า
ด้วยความเป็นเด็ก อายุยังน้อย จึงได้แต่ฝันลม ๆ แล้ง ๆ และความหวังที่เคยถามปฎิทิน
ในใจตัวเอง ก็เลือนหายไปกับกาลเวลา สังคมที่เปลี่ยนไป ผู้คนหลากหลาย จากบ้านนอก ก็เริ่มมีความ
เจริญเข้ามากล้ำกราย ทุกคนในวัยเด็ก โตขึ้นมาสู่วัยรุ่น ก้าวเข้าสู่วัยทำงาน และความหวังหรือความฝัน
ยามเป็นเด็ก ก็ย่อมถูกลืม เนื่องจากต้องทดแทนด้วยความทรงจำทั้งที่แสนดี และ สุดเลว ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
ความเหน็ดเหนื่อยในวัยทำงาน ความกดดัน การบีบคั้นทุกทิศทาง จากทั้งสังคม และครอบครัว
บางที มันทำให้ผมก็รู้สึกท้อแท้ กับสภาวะปัจจุบันที่ไม่มีใครมีทางออกถาวรให้กับชีวิตตัวเอง
สังคมบ้านนอก เจริญขึ้นด้านวัตถุ แต่ใจคน กลับต่ำกว่าวัตถุอย่างน่าใจหาย ผมยอมรับว่า บางครั้ง
ผมก็เหน็ดเหนื่อย ที่ต้องฝ่าฝันกับหลาย ๆ อย่างในชีวิตทำงาน และการสร้างความสุขให้กับครอบครัว
ท้อใจ กับความยากลำบาก แม้ในวันนี้ ก็ยังรู้สึกท้อแท้
วันหนึ่ง เมื่อผมกลับบ้าน และไปยืนตรวจดูปฏิทิน น่าตลกที่ในวัยเด็กเรามาดูปฎิทินเพื่อตรวจวันหยุด
แต่ในเวลานี้ ผมกลับต้องมาตรวจปฏิทินเพื่อดูวันทำงาน และไม่อยากให้หยุดมากมายนัก เพราะทุกวันนี้
ก็ไม่ค่อยมีเวลาทำงานแล้ว สิ่งที่เหมือนกันทุกประการกับวัยเด็กนั่นก็คือ เมื่อผมมองขึ้นด้านบนของปฏิทิน
ก็ยังมีภาพเดิม ปฏิทินข้างฝาผนัง ที่มีพระบรมฉายาลักษณ์ของในหลวง เพียงแต่ปฎิทินอันนี้ เป็นปฎิทินใหม่
ในปีปัจจุบัน ถูกใช้แทนปฏิทินเดิมที่เคยเห็นเมื่อวัยเด็ก
เมื่อผมมองเห็นปฏิทินในปีนี้ (พศ. 2549) อันเป็นปีมหามงคล
เพื่อเฉลิมฉลองการขึ้นครองราชย์ เป็นปีที่ 60 ของในหลวง
ผมกลับนึกถึงปฎิทินเก่าและถูกแทนที่ด้วยปฎิทินใหม่ ปีละครั้ง ปีละครั้ง มากว่ายี่สิบปีแล้ว
ยังพอจะจำคำถาม ที่เคยถามตัวเองไว้ว่า สักครั้งในชีวิตจะได้มีโอกาสเข้าเฝ้าฯ หรือไม่
.....กาลเวลาที่เปลี่ยนไป บนฝาผนังบ้าน ที่ใช้แขวนปฎิทินเป็นประจำ ปฎิทินเก่าย่อมถูกแทนที่ด้วยปฎิทิน
ปีที่ใหม่กว่า สิ่งที่แน่นอน และโหดร้ายเสมอคือเวลาที่ผ่านไป พระบรมฉายาลักษณ์ของพระองค์ท่านย่อม
ฉายพระรูปในกาลเวลาปัจจุบันมากขึ้น จากภาพที่ครั้งยังทรงอิ่มเอิม มีความสดชื่นในวงพระพักตร์
เมื่อผมมองดูพระบรมฉายาลักษณ์ในปัจจุบัน กลับกลายเป็นพระองค์ที่ทรงชราภาพ แต่ยังมีแวว
พระเนตรที่แข็งแกร่งไม่เคยหวั่นไหวกับสิ่งใด ในห้วงความคิด ผมกลับไปคิดถึงพระราชกรณียกิจ
ที่เกิดขึ้นตลอดหกสิบปีผ่านมาของพระองค์ท่าน
ภาพเก่า ๆ ในห้วงความคิด ก็กลับมาย้อนถามตัวเองว่า
..เราทำงาน ได้หนักหนาสาหัสกว่าพระองค์หรือเปล่า
..เรามีความทุกข์ เทียบเท่ากับพระองค์ท่านที่ทรงทุกข์กับความทุกข์ของพสกนิกรหรือไม่
..เราแสวงหาความสุข แต่ เราเคยให้ความสุขกับคนรอบข้าง เท่าพระองค์ท่านที่ได้พระราชทานความสุข
แก่พสกนิกรหรือไม่
..เราท้อแท้กับสิ่งที่พบเจอ แต่ เคยคิดหรือยังว่า พระองค์ท่านทรงท้อไม่ได้กับสิ่งที่ท่านทรงประสบพบ
แม้สักครั้งในชีวิตที่เคยฝัน เราได้เพียงหวังว่า จะได้เข้าเฝ้าเพื่อเป็นศิริมงคลแก่ตัวเอง
แต่ในปัจจุบัน คงไม่จำเป็นอีกต่อไปที่จะต้องไปทำตามความหวัง เพียงแต่ เราควรจะทำ
ทำงาน อย่างหนักหน่วง เพื่อความสุขของคนรอบข้างเรา ดั่งที่พระองค์ท่านทรงงาน เพื่อ
ให้พสกนิกรมีความสุข
ปฎิทินใหม่ ในตำแหน่งเดิมของเกือบยี่สิบปีที่แล้ว
ในวันพรุ่งนี้ คือ วันที่ 9 มิถุนายน 2549 ผมค่อย ๆ วงกลมสีน้ำเงินรอบปฎิทินนั้น เพื่อจะได้ไม่ลืม
นัดหมายของทางราชการ ที่จะจุดเทียนชัยถวายพระพรในตอนเย็น แม้ผม จะเป็นเหมือนหลาย ๆ คน
ที่ไม่สามารถเข้า กทม. เพื่อถวายความจงรักภักดีแด่องค์ในหลวงแต่อย่างน้อยๆ ผมอยากส่งผ่านความรู้สึก
ให้พระองค์ท่านรับรู้จากงานจุดเทียนชัยถวายพระพรว่า
ยังมีพสกนิกรจำนวนมาก ที่ไม่เคยลืมเลือน
ยังมีความจงรักภักดี ต่อพระองค์ อย่างมิรู้เสื่อมคลาย
ยังเต็มอิ่มด้วยความรักที่จะมอบต่อพระองค์
ยังเต็มตื้นในหัวใจ ที่ได้เห็นพระองค์ยังเกษมสำราญ
ยังเต็มปรารถนา ที่จะให้พระองค์มีความสบายพระราชหฤทัย
ยังเต็มใจ ที่จะมอบทุกอย่างที่มีเพื่อพระองค์
และ ยังรัก และ จงรักภักดีต่อพระองค์ ตราบที่ชีวิตจะมีเวลายืนอยู่บนผืนแผ่นดินจนสิ้นลมให้แผ่นดินกลบหน้า บนราชอาณาจักรไทย
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ
จาก ชายบ้านนอกที่ยังคงจงรักภักดีต่อพระองค์ท่านอยู่เสมอ
ผู้แต่ง : ดาราวิปลาส
วันที่ : 8 มิถุนายน 2549
| Create Date : 08 มิถุนายน 2549 |
| Last Update : 8 มิถุนายน 2549 11:32:02 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 483 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: opleee  วันที่: 9 มิถุนายน 2549 เวลา:20:50:12 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
เชียงใหม่ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
เป็นคนเหนือโดยกำเนิดครับ
บล็อคผม คงไม่เน้นการดีไซน์สวยนะครับ
ไม่ค่อยมีเวลาเหมือนกับชาวบ้าน เน้นอ่านง่าย เนื้อหาสไตล์เบา ๆ
เอาเป็นว่าจะพยายามแต่ง ๆ เอาก็แล้วกันครับถ้ามีเวลาและวัตถุิดิบพร้อม ๆ ซึ่งตอนนี้ ก็ค่อย ๆ ขยับขยายการเรียนรู้ให้มากขึ้นอยู่ครับ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
