กลอนจากนักต่อสู้


แด่เพื่อน

" ตะวัน ผ่านสนธยา
สกุณา เคียงกลับรวงรัง
สิ้น แรง แห่งความหวัง (หลัง)
รุ่งราง แสงยังหวนคืน

อกเอ๋ย โอ๋หัวใจฉัน
คิดถึงวัน เพื่อนเราหยัดยืน
แผดดัง กระสุนปืน
ชีพถูก กลืน ดังไร้ราคา

หลับตาเถิด ผู้ทุกข์ทน
จะปลอบโยน เจ้าด้วยศัทธา
โบย บิน จากดินสู่ฟ้า
ผู้เข่นฆ่า ต้องชดใช้สักวัน"


......แด่หัวใจคนต่อสู้....

เก็บแรงไว้เพื่อนรัก เพื่อตั้งหลักเริ่มสู้ใหม่
การต่อสู้ยังอีกไกล กว่าจะได้ดังใจปอง

เรื่องใครที่ไม่รัก อย่าคิดมากไปให้ปวดหมอง
ความเศร้าที่ครอบครอง เราทั้งผองร่วมฝ่าฟัน

เราคนเขาก็คน อย่าคิดหม่นให้เจ็บไป
สูงกว่าเรานั้นหาใช่....หากเราไม่ก้มหัวลง

หยุดนิดเพื่อคิดพร้อม ใช่จะยอมให้กดหัว
หยาดเหงื่อเลือดท่วมตัว...ยังจำชั่วตราบวันตาย

รอวันที่ฟ้าผ่อง อาทิตย์พร้อมสาดแสงฉาย
วันหนึ่งพร้อมรวมกายเพื่อจุดหมายในฝันเรา







Create Date : 16 มิถุนายน 2553
Last Update : 16 มิถุนายน 2553 13:26:57 น.
Counter : 1137 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

star5
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]