STAND UP PLEASE ! ลำแข้งเค้ามีไว้ให้ยืน !
Group Blog
 
All blogs
 
ขนมโตเกียว ช่วงที่ 23 : แล้วก็...แล้วก็... กับเจซี

061010

...

วันนี้เป็นวันทำงานวันแรก

ตารางงานออกมาว่า วันนี้เราต้องไปที่ Khaosan Tokyo Annex

สิบเอ็ดโมงตรง ทุกคนมาพร้อมหน้ากันที่ Reception เพื่อรอรับงาน

วันนี้แซมมี่ พนักงานประจำของ Khaosan Tokyo Annex จะเป็นผู้จัดสรรงาน
ให้พวกเรา

เห็นชื่อแบบนี้ แต่จริงๆ แซมมี่เป็นคนญี่ปุ่นนะ

.

สตาฟท์วันนี้มี 5 คน คือ อดัม แมกซ์ เอียน ซุมิโยะ เจซี และ เรา

ซุมิโยะ กับ เจซี เป็น 2 ใน 6 Cleaning Staff หญิงที่มาวันนี้

......

งานที่เราจะทำในวันนี้ แบ่งเป็น 3 ส่วน

ส่วนแรก คือ จะอยู่ที่ Khaosan Tokyo Smile ส่วนนี้ทำ 2 คน

ส่วนที่ 2 คือ ตั้งแต่ชั้น 2 จนถึงชั้น 4 ของ Khaosan Tokyo Annex ส่วนนี้
ทำ 2-3 คน

ส่วนที่ 3 คือ บริเวณชั้น 1 ของ Khaosan Tokyo Annex ส่วนนี้จะทำคนเดียว

.

Khaosan Smile เป็นเกสต์เฮ้าส์อีกแห่งที่อยู่ติดกันกับ Khaosan Annex

เป็นสาขาที่เล็กที่สุดในเครือข้าวสารโตเกียวทั้งหมด

......

แซมมี่แบ่งงานให้ดังนี้

แมกซ์ ทำคนเดียวที่ชั้น 1 ของ Annex

เอียนกับซุมิโยะ จับคู่กันทำที่ Smile

ส่วนสุดท้าย ที่ชั้น 2 ถึงชั้น 4 ของ Annex

เป็นหน้าที่ของ เจซี อดัม และ เรา

……

“ปกติเค้าจะให้เราคอยสอนงานสตาฟท์ใหม่ เดี๋ยววันนี้นายคอยดูเราไปก็แล้ว
กันว่าต้องทำอะไรบ้าง”

เจซีบอกกับเราก่อนที่จะถือใบงานประจำวันเดินนำอดัมกับเราไปที่ชั้นบน

…

เจซี มาจากแอฟริกาใต้ เธอกำ Working Holiday Visa มาเป็น Cleaning
Staff ที่นี่ได้เกือบหกเดือนแล้ว ถือเป็นผู้อยู่มานานมากกว่ากับอดัมที่กำ
Working Holiday Visa มาเหมือนกัน และมาอยู่ที่นี่ได้ห้าเดือนกว่าๆ

…

“งานที่เราต้องทำในวันนี้ เราจะทำในส่วนของเตียงก่อน ขั้นแรกเลยเราต้อง
เช็คดูว่าวันนี้มีกี่เตียงที่เพิ่งจะเช็คเอาท์ออกไป จากนั้นก็ไปเอาผ้าปูที่นอนกับ
ปลอกหมอนมาเปลี่ยนใหม่ ห้องเก็บผ้าปูกับปลอกหมอนจะอยู่ที่ชั้น 3
สำหรับเตียง 1 เตียง จะใช้ผ้าปูใหม่ 2 ผืน และปลอกหมอน 1 ผืน”

…

เจซีร่ายยาวถึงรายละเอียดงานให้เราได้ทราบ พร้อมๆ กับหยิบจับนั่นนี่ไป
ด้วย เรียกว่าพูดไปทำไปได้อย่างคล่องแคล่วเหลือเกิน

…

“วันนี้มีเตียงให้เราทำ 27 เตียง จะต้องใช้ผ้าปูกับปลอกหมอนเท่าไร”

“เอ่อ ก็....”

“ปลอกหมอน 27 ผ้าปู 54 อ่ะนี่ ช่วยถือหน่อย”

…

เธอพูดไปพร้อมๆ กับยกผ้าปูกับปลอกหมอนมัดใหญ่มาให้เราถือไว้

เจซีเป็นคนที่พูดเร็ว คิดเร็ว ทำเร็ว นึกออกใช่ไหมคนที่แบบว่าคล่องๆ อ่า ทำ
อะไรก็ฉับๆ

ซึ่งเป็นอะไรที่ตรงข้ามกับเรามาก เพราะเราเป็นคนที่พูดช้า คิดช้า ทำช้า
แถมยังทำมึนอยู่บ่อยๆ

...

“โอเค เรียบร้อย เดี๋ยวเราจะไปในแต่ละห้อง ไล่จากชั้น 2 ไป ถ้าห้องไหน
แขกยังไม่ไป เราจะ.......... บลา บลา บลา”

…

เจซีพูดไป ก็เดินนำเราไปตรงนั้นที ตรงนี้ที ไอเราก็เดินตามเจซีไปแบบมึนๆ

…

“........ผ้าปูมาเก็บที่นี่ ถุงเก็บจะอยู่..........แล้วก็.......แล้วก็.....บลา บลา
บลา”

…

เจซียังจ้อต่อไปเรื่อยๆ ....

...

ปัญหาของเราตอนนี้ก็คือ เจซีพูดภาษาอังกฤษเร็วมาก เร็วจนเราฟังไม่ค่อย
ทัน แถมเร็วอย่างเดียวไม่พอ แต่ละคำของเจซียังฟังออกยาก (สำหรับเรา)
เพราะเจซีจะพูดแต่ละคำแบบกลืนคำกันไปเรื่อยๆ จนแต่ละคำของเจซีมัน
แทบจะกลายเป็นเนื้อเดียวกันไปเลย

ลองนึกถึงฝรั่งที่พูดเร็วๆ ไหลๆ ไปเรื่อยๆ ประมาณนั้นเลย

ปกติภาษาอังกฤษเราก็ห่วยแตกอยู่แล้ว พอมาเจอเจซี

กล้วยปิ้งเลยทีนี้

ยิ่งมึนหนักเข้าไปใหญ่

…

“เอ่อ.........”

“ห้องเก็บอยู่.....เลยถัดไป.....แล้วก็.....แล้วก็......บลา บลา บลา”

เจซียังจ้อไม่หยุด

…

“เอ่อ......เอ่อ............”

“ส่วนขยะ.......จะ......เป็น .......แล้วก็....แล้วก็..... บลา บลา บลา”

ยังจ้อไม่หยุด

…

“เอ่ออออออออ.............”

“มีน้ำยาเช็ด..... น้ำยาล้าง..... น้ำ....... แล้วก็......แล้วก็...... บลา บลา
บลา”

........

.....

..

.


อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !

…

...

ใครก็ได้ช่วยหยุดเจซีที

ปวดขมับมาก

หายใจทางเหงือกรึไงเนี่ย
พูดไม่พักเลย

…

จะหายใจเข้ามั่งก็ไม่มีใครว่านะเจ๊

-*-!
.


.
.
ขนมโตเกียว เป็นบันทึกเรื่องเล่าไร้สาระของนักหลงทางมือวางอันดับหนึ่ง ที่เพิ่งจะตกงานมาหมาดๆ เลยกะจะมาลองเดินหลงทางไปเรื่อยเปื่อยในโตเกียวดูบ้าง โชคดีที่วีซ่าดันผ่าน เลยมีโอกาสเดินหลงได้เต็มที่ถึง 3 เดือนเต็ม แต่เพราะเป็นโตเกียว มหานครที่ใครๆ เค้าก็ว่าค่าครองชีพแพงหูดับ จึงต้องหาวิธีประหยัดงบประมาณด้วยการอาสาไปเป็นพนักงานทำความสะอาดที่เกสต์เฮ้าส์แห่งหนึ่งในโตเกียวแทน ขอผู้อ่านอย่าได้ถามหาเอาสาระใดๆ จากเรื่องราวต่อไปนี้เลย เพราะมันไม่มีอยู่แล้ว แต่หากคิดจะอ่านฆ่าเวลาก็พอได้อยู่ ที่เขียนขึ้นมาเพราะเพียงแค่อยากจะทำตามอย่างที่พี่เบิร์ดเคยสอนไว้ว่า อย่าลืม...เล่าสู่กันฟัง เธอยังมีฉันอยู่ทั้งคน และเพราะมีพี่เบิร์ดอยู่ด้วยทั้งคนขนาดนี้ เลยไม่รู้สึกว่าการมาโตเกียวคนเดียวในครั้งนี้จะต้องหงอยเหงาเศร้าซึมอีกต่อไป อีกทั้งยังเป็นวิธีการระบายออกทางอารมณ์ที่ถูกต้องวิธีหนึ่งในการที่จะต้องมาอยู่ต่างบ้านต่างเมืองคนเดียวในช่วงหนึ่งของชีวิต ขอขอบคุณพี่เบิร์ด ธงไชยแมคฯ มา ณ โอกาสนี้ด้วย

ข้อควรระวัง คำอ่านภาษาญี่ปุ่นที่ระบุไว้ในเรื่องอาจคลาดเคลื่อนจากชื่อเรียกจริงๆ ไปบ้าง ขอได้โปรดเข้าใจ เนื่องจากคนเขียนพูดญี่ปุ่นไม่ได้ อาศัยถามๆ เอาจากคนนั้นคนนี้แล้วจดๆ ใส่สมุดเก็บไว้ หรือไม่ก็เอาตารางอักษรฮิรางานะกับคาตาคานะมาเทียบเคียงแล้วอ่านเอาเอง ซึ่งมีความเป็นไปได้สูงที่จะคลาดเคลื่อน ขออย่าได้ถือสากันเลย และหากใครที่พอจะรู้ว่ามีข้อมูลที่ผิดพลาดตรงไหนอย่างไร โปรดบอกเราด้วย เพราะเราเองก็อยากรู้เหมือนกัน จะได้ไม่เข้าใจอะไรผิดไป

ส่วนที่มาของชื่อขนมโตเกียว ที่ตั้งเพราะนึกอะไรไม่ออกจริงๆ เลยตั้งๆ ไปก่อน ถ้าคิดหาชื่อที่เท่กว่านี้ได้เมื่อไร จะเปลี่ยนใหม่ทันทีเลย



Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2554
Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2554 11:04:48 น. 2 comments
Counter : 706 Pageviews.

 
555 เหงือกเจ๊แกก้อหญ่ายยย อยู่นะ
แต่ทำไม ไหงเป็นงั้นอ่ะ....5555555
อ๋ออ เพราะว่าฟันเจ๊แก หญ่ายยย เหมือนกัน
ทำให้กักเสียงไว้ไม่อยู่ ต้องพ่นออกมาให้หมด 555555


โดย: joyful IP: 125.27.123.26 วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:12:34:36 น.  

 
55555 ตอนนี้ขำน้ำตาเล็ด

คุณ joyful คิดได้ไงอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆ

สงสัยด้วย...เจ๊แกตัวใหญ่มีพลังเหลือเฟือเลยจ้อไม่หยุด
เก็บลมไว้เยอะเด๋วตัวบวมเลยต้องเอาออก อิอิ(ล้อเล่นน๊าา)


โดย: kizuna_Ai วันที่: 2 มีนาคม 2554 เวลา:17:07:58 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

standupplease
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ยินดีที่ได้รู้จัก ตามสบายนะ ขอโทษที ห้องรกไปหน่อย เชิญนั่งก่อนดีกว่า หิวมั้ย กินอะไรมารึยัง
New Comments
Friends' blogs
[Add standupplease's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.