เฮ้อ    บ่นให้ใครฟังไม่ได้  ก็มาบ่นๆ ในบล๊อคดีกว่า  

เมื่อ ประมาณ ๕ เดือนที่แล้ว  มีเพื่อนมาใหม่จากเมืองไทย  อายุไล่ๆ กัน  เลยค่อนข้างสนิทกับเราเป็นพิเศษ    เค้าเรียกเราว่าเพื่อนรัก   ส่วนเรายังอ้ำๆอึ้งๆ เรียกได้ไม่เต็มปาก  เนื่องจาก  เพื่อนเราคนนี้  อยู่แก๊งค์ไหนหัวหน้าตายหมด  เอ้ย  แบบว่าขี้นินอ่ะ  นินทาเค้าไปทั่ว  เราไม่ชอบฟังเลย  ตอนแรกๆ ก็เหรอ งืมๆ  หลังๆ ชักเข้าใจ เรื่องจริง ๑ เล่าซะ ๑๐๐ แต่เราบอกเสมอว่าเราไม่มีความลับ  เพราะฉะนั้น จะมาบอกความลับไรเนี้ย ไม่รู้น่ะ  ขี้เกียจจำ  เรื่องไหนพูดได้เรื่องไหนพูดไม่ได้ไม่จำ ไม่โกหก ไม่นินทา  (แบบโกหกจับติดตลอดง่ะ)  จริงๆแล้ว  การที่เราพูดอะไรตรงๆ สงสัยก็ถามนี่มันเป็นเรื่องง่ายๆ(ของเรา)  และก็ไม่ต้องไปคิดมากว่าโกหกอะไรใครไว้บ้าง  เดี๋ยวคราวหน้าพูดไม่ตรงกันอ่ะนะ  โลกของคนไทยที่นี่มันแคบ  แต่ก่อนเคยพูดเสมอว่า คนไทย รักกันๆ  เดี๋ยวนี้  ก็เอ่อๆอ่าๆ อีก 

เรื่องของคนอื่นมันก็เป็นเรื่องของคนอื่น  ไม่เคยกลายมาเป็นเรื่องของเราซักที ไม่รู้ว่า จะอยากรู้ไปทำไม...รับผิดชอบแค่เรื่องของตัวเองให้ดีก่อนดีกว่า  เราคงไม่ดีพอจะไปว่าใครลับหลัง  แต่ดีพอที่จะพูดกันต่อหน้า    ดีพอที่จะเตือนกันเมื่อเพื่อนทำผิด  อันนี้เป็นเรื่องที่เพื่อนเค้าทำกัน 

Create Date : 21 มีนาคม 2552
Last Update : 21 มีนาคม 2552 12:38:55 น.		1 comments
Counter : 224 Pageviews.
Share Tweet