ล่องใต้ By รถตู้ ๒ :: จากพังงา ไปดูพาราไกรเดอร์(Paraglider) ที่ไนยาง
ทิ้งบล็อคไปซะหลายวัน กว่าจะได้ฤกษ์ไปต่อ...
ปล่อยโชเฟอร์ขับรถตู้ปุเลงๆ อยู่นานเลย มาติดเครื่องไปต่อกันค่ะ
จากด้ามขวานเราขับลงไปถึงพังงา..
ในเมืองเงี๊ยบเงียบ.....ที่เหมือนไม่มีอะไร...แบบนี้ต้องไปเจาะลึกซักครั้งเน๊อะ
ระหว่างทางมีจุดแวะพักรถที่เปิดอยู่บนเนินได้ไม่นาน
เลยแวะเข้าไปชิมขนมกะกาแฟหอมๆ ซักหน่อย
ใช้ได้ค่ะ ที่นี่มีอาหารด้วย...คนเยอะใช้ได้ แต่ต้นไม้น้อยไปนิด
ไม่ต่อยร่มรื่นเท่าไหร่ ทั้งๆ ที่มีลมโชยตลอดเวลา
จากพังงา...ล้อทั้ง 4 ก็สามัคคีทำงานกันจนเหนื่อย
เพื่อพาเราไปเกาะนี้อีกแล้ว.....555
หลังจากทำธุระเรียบร้อยแล้ว เราตัดสินใจหาที่นอนใกล้ๆ สนามบิน
ที่ไหนดีหละ...คิดอยู่นาน...มาลงที่ "หาดไนยาง"
ขับรถตะเวนหาที่พักอยู่นาน
หลังจากที่ดูออนไลน์มาแล้ว....แต่พอไปดูของจริง...เปลี่ยวบ้าง ไกลบ้าง..อะไรบ้าง
สุดท้ายตกลงลองนอนบังกะโลริมหาดดูดิ...
เพราะแอบสงสัยอยู่นาน..สร้างได้ไงเนี้ยะ
ฝรั่งเรียกที่พักแถบนี้ว่า sea beach bungalow
น้องเมี๊ยะที่เฝ้าบอกว่านานทีปีหนจะมีคนไทยพูดจาภาษาเด่วกันหลงมาซะคน เหอๆๆๆ พี่ก็ฟังหนูไม่ค่อยเข้าใจหรอกค่ะ
หาดไนยางเป็นหาดสาธารณะ ที่ชาวบ้านเข้าถึง
หาดอื่นๆ ส่วนใหญ่กลายเป็นที่ส่วนตัวไปแล้ว.....แต่ด้วยเป็นหาดสาธารณะ...เลยดูคล้ายๆ จอมเทียนพิก้ลพิกล เน๊อะ
ที่นี่ฝรั่งนิยมมาเล่นเครื่องร่อนที่เรียกว่า พาราไกรเดอร์(Paraglider) กันค่ะ..
นกไม่ต้องถามหาหนีไปอยู่ที่ไหนหมดแล้วไม่รู้ค่ะ
หลังจากตกลงราคาคนไทยแล้ว...
ถึงเวลาปูผ้านอนทอดหุยของมัจฉานุแล้วค่ะ....
ถึงจะพลุกพล่านไปหน่อย ฝรั่งเยอะไปนิด
แถมขยะเยอะ....แต่เราก็สุขได้เมื่อนอนบนพื้นทรายละว้าาาาา
นอนฟังเพลงโปรด...อ่านหนังสือแนวที่ชอบ...
ในที่ๆ ไม่มีใครรู้จัก.....เอิ๊กก....มีความสุขแต้....
นอนมองเจ้านกยักษ์...ร่อนผ่านไป..ผ่านม
ฝรั่งนี่อึดจริงๆ....
เจ้าสีส้มฉวัดเฉวียนบนฟ้า....
คนขับเป็นผู้หญิงซะด้วย...เท่อะ..
บรรยากาศกำลังดี.....มองไปเห็นเมฆดำทมึน...
มาได้ไงเนี้ยะ.....ก้อนเริ่มเทิ่ม
เจ้าร่มเหาะก็ยังไม่หยุดบิน
ร่อนเต็มฟ้ากลางทะเลเลยอะ.....
มาเป็นสายแล้ว....
มานบินกันไม่หยุด...แล้วเราจะลุกไม่ลุกดีเนี้ยะ
บร่ะ.....เอาก็เอา..ไม่ลุกก็ได้
ตามติดเจ้าเหลืองนี่อีกสักตัว
ม่ายกลัวฝนด้วย.....
ท่าทางจะเย็นดีเน๊อะบนนั่นหน่ะ....
ชักอย่างลองมั่งอะ....
แต่เราตัวเล็กๆ แบบนี้ท่าทางจะไม่ไหวนิ.....
เอ้า...เผลอแป๊บเดียว....
ร่วงลงมาซะงั้น....ชมไม่ได้เลยอะ..
5555 ร่วงไม่เป็นท่าเลย...
แต่เมฆสีดำมันใกล้เข้ามาแล้ว....
ถ้าจะไม่ดีแล้ว..เห็นทีต้องโกยแน๊บกลับเข้าห้องแล้วค่ะ
ไปกัน...Go ๆๆๆ ...เจ้าส้มนอนสลบเหมือด 55
ย้ายมานั่งลั่นลาหน้าห้องดีกว่า
บรรยากาศดีมาก...ถ้าไม่ติดว่าเจ้าหัวแดงห้องใกล้ๆ สูบบุหรี่จัง(ฟร่ะ)
ฝนหยุดแล้ว....แต่สักพักก็ตกอีก...สลับกันไปมาแบบนี้
ไม่กล้าออกไปนอนคลุกทราย ทั้งๆ ที่อยากคลุกอีก...เฮ้อ...อยู่โยงเฝ้าห้องดีกว่าเน๊อะ ^^
ปล.๐ ขับรถลงใต้คราวนี้นานหน่อยนะคะ ก็ฝนเล่นตกตลอดทาง 555
ปล.๑ พาราไกรเดอร์(Paraglider) เค้าอธิบายว่าเป็นลูกผสมระหว่าง Parachute (ร่มชูชีพ) กับ Glider (เครื่องร่อน) เลยกลายเป็นเครื่องร่อนหน้าตาคล้ายๆ ร่มชูชีพ
ปล.๒ พาราไกรเดอร์(Paraglider) เป็นกีฬาที่ได้รับความนิยมทั้งที่หาดไนหานและหาดไนยางค่ะ
ปล.๓ จริงๆ เคยได้ยินมาว่าหาดไนยางตั้งอยู่หลังสนามบินภูเก็ต ยามที่เครื่องขึ้นลง...ถ้าได้ที่พักมุมดี จะเห็นบรรยากาศสวยงามมาก แต่เสียดายไม่ได้มาเฝ้าส่องอะ...TT
ปล ๔ ขอบคุณเมโลดี้น่ารักจาก Jeon Su Yeon ชื่อเพลง Smile Smile Smile กับเด็กๆ น่ารักจากบ้านคุณยายกุ๊กไก่นะคะ
    
| Create Date : 24 พฤศจิกายน 2555 |
| Last Update : 13 ธันวาคม 2555 16:46:21 น. |
|
22 comments
|
| Counter : 4307 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [
สิบหน้ามาใหม่
