...สัญญาว่าจะพาไปล่องเรือ...
ที่ Stay At Weave มีคลองเล็กๆ ไหลขนาบตัวบ้าน..
ที่น้ำดูจะไหลเอื่อยๆ..ไม่สนใจไดนามิครอบตัว...
ไปกันค่ะ...เค้ามีเรือพลาสติกสีฟ้าใสไว้ให้เราลองมือ
ลองซักตั้ง..เพราะคนข้างตัวคุยหนักหนาว่า..สามารถ...อิอิ
เรือค่อยๆ เคลื่อนผ่าน Stay At Weave ออกไปเรื่อยๆ
เราลงเรือกันประมาณ 8 โมงกว่า เพราะกลัวน้ำจะขึ้น
เดี๋ยวคนพายจะเดี้ยงเอา...เพราะมัจฉา..แค่นั่งเฉย..ถ่ายรูปอย่างเดียว..
"ผักตบไทย"...ดอกไม้ดอกแรกที่คนพายจอดให้เราได้เก็บรูป
แต่กว่าจะถ่ายได้ ทั้งคว้า ทั้งใช้พายยัน เกี่ยวให้เข้าใกล้...555 ทุลักทุเลจริงๆ
ตามด้วย..ดอกมะระขี้นก...น่าจะใช่นะ...
แล้วจบที่ดอกไม้แห้งๆ 555
หมายความว่าไงเนี้ยะ...แต่ก็ดูสวยดีนะคะ..
ระหว่างพายเรือไปเรื่อยๆ..เสียงคำว่า "สวัสดีปีใหม่ครับ..."
โต้ตอบกับเราผู้มาเยือนเป็นระยะๆ....
อ่าาาาา...เป็นอารมณ์ที่น่าประทับใจจริงๆ
แหงนคอตั้งบ่า..ดูฟ้าบางไหม..
ตะเอ๋ นกยางรึป่าว..ยู้ฮู้ตอบด้วยๆๆๆๆๆๆ
"สวัสดีปีใหม่จ้าาาา...เจ้านกสีขาววววว"
ต้นมะพร้าวริมคลอง..ต้นนึงคงเป็นผู้ชาย..ส่วนอีกต้นใส่กระโปรงคงเป็นผู้หญิง...อิอิ
แต่บางคนกลับบอกว่าคนรกๆ เป็นเคราของชายหนุ่ม
ต้นเปลือยเป็นเอวอ่อนแอ่นของหญิงสาว..555 ก็ว่าไปเน๊อะ...สุดท้ายมันก็คือต้นมะพร้าววววว
เราค่อยๆ พายเรือเลาะเลียบไปช้าๆ...
มันช่างสงบเงียบ...จนรู้สึกมีความสุขจริงๆ....
และแล้ว..การมาของมัจฉา..ก็ทำให้เด็กๆ แถวนี้แตกตื่น...
เจ้าตูบตัวที่ 1 ..หน้าตาตื่นออกมาเห่าใหญ่
เจ้าปีโป้ หมาน้อยตัวที่ 2 ...วิ่งตามเรือจนแทบจะพลัดตกน้ำ..
บ้านเจ้าปีโป้มีชมพู่น้ำด้วย..ขอซักลูกเหอะ...
คนพายเรือยังไม่เคยกินนิ..ลองชิมๆ
ตอนนี้เราหมุนหัวเรือกลับ เพราะติดสวะซะแล้ว
ไปไม่ได้.....ทั้งๆ ที่อยากรู้ว่าปลายคลองคืออะไร...
ต้นไม่ร่มรื่นจนต้องคอยก้มหัวหลบ
แล้วมัจฉาก็นึกถึง...
นึกถึง...แม่นาคพระโขนง....555
มุมย้อนเข้าไปจากบนเรือ..อยากมีบ้านแบบนี้จริงๆ อะ...
บ๊ายบายชิงช้า..หมอนน้อยและที่นอนนุ่มๆ..
(เหมือนยังไม่ตื่นไงงั้น!!!)
มันช่างเงียบ..เงียบอะไรแบบนี้....
ดีนะที่กินข้าวต้มอร่อยๆ ที่เค้าเตรียมไว้ให้แล้ว....ตาชักตกแล้วดิ...
เรื่องของเรื่องเพราะตอนอยู่บนฝั่ง
บอกคนพายว่าชอบต้นมะพร้าวที่แอ่นต้นลงน้ำต้นนี้....
เลยได้มาทักทายกันถึงที่...ฮี่ๆๆๆ
แล้วตูบตัวที่ 3 ก็ปรากฏกาย...
พร้อมทักทาย..โฮ่งๆๆๆ ..แปลว่า...สวัสดีปีใหม่ฮับ....(ทำเสียงใหญ่ๆ)
ตามติดด้วยเจ้าดำปลอดตัวนี้....กลัวกระโจนลงมาที่เรือข่าหนาด....
ดู...ตามเพื่อนมาช่วงกันเห่าต้อนรับแขกกันใหญ่..555
ส่วนเจ้านี่...หน้าตา..ไม่น่าจะเห้าว่า"สวัสดีปีใหม่" แต่ไม่รู้ว่าเห่าว่าไงอะ
ชาวบ้านที่ทำงานอยู่ ต้องรีบมาชี้แจงบอกว่า
เด็กเค้าไม่คุ้น..เพราะเดี๋ยวนี้ไม่ใคร่มีใครสัญจรทางน้ำกันแล้ว...
เรือหมดหน้าที่...พาหนะปนะเภทล้อมาแทนที่
แต่ไม่แน่น้า....ใครจะรู้..ต่อไปอาจใช้เรือกันถ้วนหน้า
แบบปลายปีที่ผ่านมาไม่รู้เน๊อะ...
คนพายเรือ..ชี้ให้ดูนกยาง
เกาะเรียงบนใบมะพร้าว..ไม่สนใจเสียงเห่าข้างล่าง
หรือเป็นคนละโลกกันไม่รู้เน๊อะ..
เด็กวัยรุ่นก็ไม่สนใจ...นอนกดโทรศัพท์เพลินอยู่ใกล้ๆ...
ชาวสวนหลายคนไม่มีแรงทำสวนเหมือนแต่ก่อน
คนรุ่นใหม่ที่ไปประกอบอาชีพอื่น...
สวนที่เคยมีชีวิต...บางที่ให้เช่า..บางทีจ้างคนมาดูแลแทนตัวเอง...
ไม่รู้ว่าต่อไป..วัดเพลงจะเหมือนอัมพวาไหม
ไม่รู้ว่าต่อไป..จะยังคงความสงบ ความน่ารัก มีเสน่ห์แบบนี้ได้ไหม....
แต่สุดท้าย..ทุกอย่างก็คงต้องดำเนินไปตามวิถีทางของตัวเอง..
เราคงจะขวางอะไรไม่ได้ แต่ก็หวังว่าจะช่วยชลอได้บ้าง..
....
เราคงรำลาวัดเพลงที่ ด้วยสมุดเยี่ยมน่ารัก พวงกุญแจสื่อถึงความเป็นช่างทอ
ถ้ามีโอกาสจะกลับมาอีกครั้งนะคะ....
ใครพลาด "นั่งๆ นอนๆ ริมลุ่มแม่กลอง ตอนที่ ๑" ไปตามไปนอนทอดหุยด้วยกันได้ที่ " บ้านช่างทอ "Stay At Weave" "
"นั่งๆ นอนๆ ริมลุ่มแม่กลอง ตอนที่ ๒" ไปตามไปนอนทอดหุยด้วยกันได้ที่ "ยิ้มรับทักทาย..สายน้ำแห่งรัก" " นะคะ
ปล.๑ ชอบกลิ่นน้ำ...ลมเย็นๆ ที่เอื่อยๆ มากระทบใบหน้า..ทำเอาผมบางๆ ปลิวหยอยๆ....
ปล.๒ ที่นี่ต่างจากอัมพวามาก...เพราะยังสงบเงียบ...ไม่ค้นกับแขกต่างถิ่นเท่าไหร่ ไม่เชื่อดูพี่หมาน้องหมาสิคะ 55
ปล.๓ มัจฉาคงจาก Stay At Weave ไปแต่ตัวแต่ใจคงฝากไว้ที่นี่...เพื่อจะกลับมาอิ่มเอมกับความสงบแบบนี้อีกซักครั้ง....
ปล.๔ ใครสนใจอยากได้รายละเอียดลงเข้าไปดูข้อมูลที่ " Stay At Weave "
ปล.๕ ไหนๆ มาถึงนี่แล้ว เอ็นทรีต่อไปจะพาไปเยือนคลองแถวๆ บางคนทีนะคะ..อย่าลืมไปด้วยกันหละ...
ปล.๖ เพลงประกอบจากคุณบอย โกสิยพงษ์ " HOME " Cover โดย STIN
Create Date : 21 มกราคม 2555 |
Last Update : 30 พฤษภาคม 2555 15:02:25 น. |
|
18 comments
|
Counter : 3886 Pageviews. |
|
กลับมาจากเมืองกรุงเมือ่ไหร่เนี่ยปุ๊ก