ย้ายบ้าน

เคยคิดไว้นานแล้วว่าจะย้ายบ้านดีไหม..ก็คงรู้สึกประหลาดใจนะถ้าเก็บเรื่องต่าง ๆ ไว้จนกระทั่งเวลาล่วงเลยผ่านไปมาก ๆ แล้วได้กลับมาอ่านอีกที..รู้สึกว่า กรุ๊ปบันทึกก็จริงแต่ว่าหลัง ๆ มันไม่ใช่เท่าไหร่ 

หลายวันก่อนฝัน ฮ่า ๆ ไม่มีอะไรจะเล่า คือมันยังติดอยู่น่ะ นาน ๆ จะฝันน่ากลัว จริง ๆ สาเหตุของความฝันเรานึกได้หมดแหละว่าเราเอามาจากไหนแล้วมันผูกเป็นเรื่องเดียวกันหมด มันไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่ เนื้อเรื่องก็คือมีเขตแดนสองเขต ฝั่งหนึ่งในฝันคือบ้านเรา อีกฝั่งเป็นลานคอนกรีตของโรงเรียน(ร้าง)

เราเดินผ่านเขตบ้านตัวเองซึ่งมีซากหินที่มันหักพังแล้วอยู่ ๆ ก็มีลมพัดผ่านกองหินเข้าไป มันรู้สึกเลยว่ามีอะไรแปลก ๆ ในฝันยังหวาด ๆ คิดว่าถึงจะเป็นบ้านเราก็เถอะไม่มีเหตุจำเป็นจะไม่เข้าไปเด็ดขาด แล้วพอดีมีแข่งกีฬา เพื่อนและพี่ที่ทำงานเก่าลงแข่งด้วย ด้วยเหตุจำเป็นว่าเราต้องกลับไปเอาของสักอย่างที่บ้าน ลืมเรื่องน่ากลัวไปเลย จนได้ของและแล้วก็เจอ เป็นผีเด็ก เด็กผี ที่มันรอเราอยู่ มันก็ปรากฏตัวขึ้น เราหนีไม่ทัน คือก็สงสารนะเหมือนมันก็ไม่มีเพื่อนเล่น แต่ว่าก็ยังระลึกได้อยู่ว่า เราเป็นคนนะจะเล่นกับเด็ก(ผี) ได้ยังไง แต่สุดท้ายก็หนีไม่พ้น

คิดว่าการเจอผีเด็กตามรังควานว่าซวยแล้ว พอข้ามรั้วเขตบ้านตัวเองเข้าเขตโรงเรียนร้าง ดันเจอวิญญาณเด็กนักเรียนสลอนเลยทีเดียว ดูท่าจะไม่เป็นมิตรกว่าผีเด็กที่มันตามเรามาอีก แต่ก่อนจะระทึกไปมากกว่านี้ก็ตื่นขึ้น...จบแล้ว

เมื่อวานซืนอยากกินอะไรเผ็ด ๆ ก็เลยซื้อส้มตำมา คือรสชาติยืนพื้นร้านนี้และเราว่าส่วนมากร้านภาคกลางจะออกส้มจริง ๆ น่ะ เปรี้ยวนำ มันไม่ใช่แนวบ้านเราเท่าไหร่ แต่เผ็ดมั้ยมันก็เผ็ด..ไร้สาระ บอกแล้วว่าไม่มีอะไรจะเล่า แต่คือเขาเคยตำแบบที่เราชอบอยู่ เหมือนแต่ละครั้งต้องลุ้นว่าจะใช่ไหม ฮ่า ๆ แต่วันนั้นเขาตำครกรวมแหละ ที่นี่กินเผ็ดกันอยู่ที่พริก 2-3 เม็ด

แต่ก่อนจะมีร้านประจำ(หายไปแล้วหลังจากน้ำท่วม ฮ่า ๆ) แล้วตลกมาก เราจะไม่ชอบถ้าครกก่อนหน้าเราสั่งตำหอยดองเพราะว่ามันจะติดครกเรามาด้วย ซึ่งเราไม่ชอบทั้งกลิ่นและรส แล้วไม่รู้เป็นไรทุกครั้งเลยครกก่อนหน้าเราจะเป็นตำหอยดอง แต่มีอยู่ครั้งหนึ่งเราดูในใบคิวมีตำหอยดองก่อนเราก็จริงแต่ว่ามีคนสั่งตำปลาร้าเหมือนเราต่อจากครกนั้น ด้วยว่าป้าแกกลัวเราจะรอนานเลยตำรวมลัดคิวให้ เซ็งมาก

อ่อ อีกอย่างที่ไม่ชอบคือตำกล้วยอ่ะ เพราะว่ารสฝาด ๆ มันจะติดมา..มีเรื่องบังเอิญสมัยสอบโปรเจคจบซึ่งมันเกิดขึ้นในภาควิชาเรา คือมีอาจารย์ท่านหนึ่งตอนกลุ่มเราจะเข้าไปสอบอาจารย์ออกมานั่งข้างนอก พวกเราก็เลยถามว่าทำไมอาจารย์มานั่งข้างนอก อาจารย์บอกว่า อาจารย์ในกลุ่มหาว่าอาจารย์เป็นตัวซวย เราก็คิดว่าอาจารย์พูดหลอกเล่น ๆ

ก็เห็นกลุ่มที่สอบก่อนเราน่ะเขาเข้ามาในห้องขณะที่เราเตรียมพรีเซ้นต์ต่อ มานึกได้ทีหลังคือเขาเข้ามาทำการทดสอบอีกครั้ง..ก่อนวันสอบโปรเจคหลาย ๆ กลุ่มก็ทดสอบอย่างหนัก กลุ่มเราก็เอาไปทดสอบในตึกภาค หลาย ๆ อย่างดูแล้วไม่มีปัญหา ทดสอบหลายรอบพอสมควร ไม่มากจนเกินไป กลัวมันจะพังเหมือนกัน สรุปว่าสิ่งที่เรากลัว ๆ กัน ทดสอบแล้วไม่มีปัญหา

แต่วันสอบจริงตอนที่ต้องทดสอบให้คณะอาจารย์ดูปรากฏว่ามันรวน รวนแบบ เฮ้ย เมื่อวานทดสอบหนักกว่านี้ยังไม่เป็นอะไรเลย แล้วทำไมมันต้องมารวนเอาตอนนี้ด้วย ตอนนั้นก็คิดว่าเรามันซวยจริง ๆ สอบอะไรเสร็จหมด เรากับเพื่อนก็กำลังจะเดินออกจากภาค เห็นคณะอาจารย์ที่สอบกลุ่มเรากำลังดูการทดสอบของเด็กอีกกลุ่มหนึ่ง เราเห็นนักศึกษาอ่ะก้มลงไปดูอุปกรณ์เหมือนว่ามันขัดข้อง

แล้วเราก็เหลือบไปเห็นอาจารย์ท่านนั้นนั่งอยู่ข้าง ๆ อุปกรณ์ที่เป็นถังน้ำนั่นอ่ะ..แล้วเพื่อนมาเล่าให้เราฟังทีหลัง คือตอนที่เราคีย์คำสั่งให้รถเรามันไปที่ที่เราต้องการ อาจารย์ท่านนี้ตามไปดูกล้องที่รถ เหมือนว่าอาจารย์สนใจกล้อง จะซื้อมาทำโปรเจคอยู่มั้งเลยจะดูจากกลุ่มเราว่ามันชัดมั้ย อาจารย์ก็เข้าไปดูใกล้ ๆ เพื่อนเรามันก็เข้าไปดูแล้วมันบ่น ๆ ว่า เป็น here ไรวะ อาจารย์ตอบกลับมันไปว่า "ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน"

สงสัยที่อาจารย์อีกสองท่านกล่าวหาจะเป็นเรื่องจริง รู้แล้วว่าทำไมอาจารย์ถึงต้องออกมานั่งข้างนอก ฮ่า ๆ ..เราจำเรื่องในหนังสือการ์ตูนเรื่องหนึ่งได้ เรื่องประมาณอาจารย์ท่านนี้แหละ เป็นนักวิทยาศาสตร์ที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นตัวซวย จนมีเหตุการณ์หนึ่งที่เกือบจะลบล้างว่าเขาเป็นตัวซวยได้แล้ว คือมีอยู่วันหนึ่งใน lab อุปกรณ์ที่เป็นแก้วอยู่ดี ๆ ก็แตกหมดโดยที่ไม่มีนักวิทยาศาสตร์คนนี้อยู่ในสถานที่นั้น ทุกคนเลยคิดว่าการกล่าวหาที่ผ่านมาไม่ใช่ความจริงซะแล้ว แต่มาเฉลยตอนจบว่า ณ เวลาที่เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น นักวิทยาศาตร์คนนี้นั่งรถไฟผ่านหลัง lab นี้แหละ

เฮ้อ ไม่มีสาระเลย..

- รู้สึกว่ากรุ๊ปบันทึกจะมั่วสุดแล้ว
- อาจจะลบ
- แล้วจะอัพทำไม

Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2556 Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2556 4:32:29 น. Counter : 719 Pageviews.		0 comments
Share Tweet