Group Blog
 
All Blogs
 
47-Remember your first time

สวัสดีปีใหม่ครับ ชาวห้องไกลบ้าน พันทิพทุกคน
ผ่านไปสองวันแล้วนะครับ วันเริ่มของปีใหม่
วันที่พอใกล้จะถึงวันสิ้นปีเก่า เราจะพากันเตรียมตัวจะต้อนรับมัน
รู้สึกตื่นเต้น รอบตัวเราดูคึกคัก จัดหาของขวัญ หาคำสวยๆมาเรียงร้อยเป็นคำอวยพรให้กัน
และเมื่อผ่านถึงวาระปีใหม่ไปแล้ว ก็จะเริ่มชินกับมัน คลายความสำคัญของมันลงไปมาก
และเราก็ต่างพากันดำเนินชีวิตไปตามปกติ
เพื่อจะรอให้ถึงวันคืนส่งท้ายปีนี้ และได้ต้อนรับวันใหม่ของปีหน้ากันต่อไป
เป็นแบบนี้เองนะหนอ โอ้ วันคืนล่วงเลยไปเร็วจัง
ชีวิตไม่หยุดนิ่ง มีวันแห่งความหวัง มีวันที่รอคอย มีวันที่มาถึง
และแล้ววันนั้นก็ผ่านไป ผ่านไป ผ่านไป

เอ้อ พอพูดถึงวันคืนที่ผ่านไป ยิ่งในวันแรกๆของปีใหม่เช่นนี้
ผมคิดหวนทวนความหลัง ไปถึงวันแรกครั้งแรกของผมกับหลายสิ่งหลายอย่าง
ที่ผมได้ปฎิบัติมา หรือได้พบเจอ เรียกว่า ครั้งแรกในชีวิต ยังจำกันได้ไหม
REMEMBER ..YOUR FIRST TIME อะนะ
ผมอยากเล่าถึงเรื่องครั้งแรก ให้ฟังกันนะ
ทุกคนต้องมีครั้งแรกอยู่แล้ว ไม่ว่าเรื่องไหน อะไร แน่นอน ชัวร์
คุณละครับ จำกันได้หรือเปล่า หรือลืมกันไปหมดแล้ว
หากจะว่ากันไป เริ่มแต่ตอนยังเป็นเด็ก
วันแรกที่ต้องไปโรงเรียน ใครไปถึงวันแรกแล้วทำซ่าแต่เด็กวันนั้นเลย มีไหม
ส่วนมากที่ฟังมา ก็เห็นมีแต่กลัว ร้องไห้ ไม่อยากเรียน
บ้างก็บอกแม่ หนูเกลียดไอ้ครูหน้าดุคนนั้นจังเลยแม่
พอโตมาหน่อยมีเพื่อนมีพวก ก็อยู่เรียนกันมา พอจะลืมวันแรกๆไปได้
หุหุ คุณๆผู้ชายพอเลยมาถึงวัยหนุ่ม วัยนี้น่าสนุกจริงแหะ
อย่าหาว่าผมทลึ่งหรือลามกเลยนะครับ
สมัยวัยหนุ่ม สมัยนั้น จำวันที่ไปขึ้นครูเรื่องอย่างว่าได้ดีเลยครับ
ก็เรื่องอย่างว่านี้ คนวัยหนุ่มรุ่นผม ต้องหาอ่านหาเรียนเอาเองครับ
ถามครูกันไม่ได้หรอกครับ เรื่องเพศศึกษานี่
ครูจะด่ากลับเสียอีกว่า บ้าตัณหาแต่เดะๆเลยนะมรึง
ผมกับเพื่อนๆนี่ บ้าตัณ เอ้ย ไม่ใช่ครับ กลับคิดว่าทำไมเรื่องนี้รู้ไม่ได้
มีความรู้สึกที่ธรรมชาติมอบมาให้ ดีจังเลยธรรมชาตินี่ ขอบใจๆๆ
แฟนตาซีเรื่องอย่างว่าก็เป็นแล้วด้วย
วัยก็ไม่ใช่เดะๆแล้วนะ ทำคนท้องได้แล้วนะจะบอกให้
ผมกับพวกสองสามคน เลยไปลองของจริงกันในวันหนึ่ง
หลังจากที่ปรึกษากันแล้ว ว่า สิบตาเห็นก็ไม่เท่าหนึ่งมือกำ เอ้อ สองมือทำนะ
โอย ยังจำได้ ครั้งแรก ช่วงสองนาฑีนั้น มันอย่างนี้เอง มันๆๆ
รู้งี้กรูมาเองตั้งนานแล้ว
เราไปปฎิบัติการ กันที่ซ่องป้าเอี่ยม ต้นตะขบ ที่จังหวัดบ้านผมนะ
ป้าเอี่ยมเลือกน้าผู้หญิงคนหนึ่งให้ผม เราไม่คิดมาก เลือกมากกันหรอกครับ
เข้าห้องไปก็ไม่มีไรให้ดูให้เห็น น้าแกดับไฟเสียมืดหมด
แกจัดการให้เสร็จในช่วงนั้นว่าต้องทำไรบ้าง หุหุ
แต่อารมณ์ความรู้สึกของเด็กหนุ่มสิครับ มันจะตายเสียให้ได้
ตื่นเต้นมาก อะไรกันวุ๊ย โอ โอ โอ มายก้อด
เสพสมก็เสร็จสม สิอารมณ์เหมือนจมหาย
เจียนเจียนเหมือนจะตาย แต่สบายจนตัวเบา
ของอย่างนี้พอครั้งแรกเกิดชอบ เกิดติดใจ(หุหุ ใครไม่ชอบ ไม่ติดใจ ยกมือขึ้น)
มันก็ต้องมีครั้งต่อๆไปสิครับ
ผมและพรรคพวกกลายเป็น สมาชิกประเภทนักเรียน ของป้าเอี่ยมไปแบบอัตโนมัติ
บางทีมี deal กับป้าเอี่ยมด้วยละครับ เช่น buy 1 get 1 free
วันไหนลูกค้าไม่มีมาก มีลดราคา on sale ด้วยนะจะบอกให้
เฮ้อ เขียนเรื่องครั้งแรกเรื่องไอ้อย่างว่านี้ ก็รู้สึกเขินๆเหมือนกันนะครับ
แต่ดีที่ว่า ผมไม่แคร์กับภาพพจน์ตัวเองเท่าไร
และก็ไม่ได้คิดว่า ผมคนเดียวเองหรือที่เป็นอย่างนั้น คนอื่นไม่ทำกันหรือไง หุหุ

แล้วต่อมาเรื่องครั้งแรก ของอะไรต่ออะไร ก็มีให้ผมจดจำมาจนถึงบัดนี้
บางทีพอนึกได้เรื่องไหนที่พบเห็นมา ผมก็อดขำอดยิ้มกับตัวเองไม่ได้
เอ จะเอาเรื่องครั้งแรกของอะไรมาว่ากันต่อดีละครับ
ก่อนจะเล่าถึงครั้งแรก เที่ยวแรกของการขับแท็กซี่ของผม

เอางี้ดีกว่า ผมเห็นในหลายกระทู้ ที่คนอยู่เมืองไทย ถามกันบ่อยๆ
บางกระทู้ก็คิดกลัวไปเอง กับภาพที่มองไม่เห็นจริงๆของสภาพเมืองนอก
บ้างถามถึงว่าที่นั่น ที่นี่ น่ากลัวไหม ไม่เคยนั่งเครื่องบินเลย ต้องทำยังไง
เอาเรื่องครั้งแรกที่นั่งเครื่องบินก่อนดีไหมครับ

เรื่องนี้ผมคิดอยู่เสมอ เมื่อเห็นอะไรต่ออะไรของผู้คนที่เดินทางกัน
บางทีก็ขำกับมนุษย์ขี้เหม็น มีทั้งหมั่นใส้ และอยากด่าว่า
เมื่อปีที่แล้วเองครับ ผมบินกลับไปเยี่ยมบ้านที่เมืองไทย
ก็บินไปกับแอร์ไลน์สายหนึ่งของเอเชียนี่แหละครับ
เที่ยวบินนั้น มีคนไทยบินกันไปหลายคนนะครับ
แต่ไม่มีเลยสักคนที่ผมรู้จักส่วนตัว พอจะทักทายได้
พอขึ้นเครื่องกันแล้ว แยกย้ายกันไปตามที่นั่งแต่ละคนแล้ว
หุหุ คนที่ได้ที่นั่งข้างผม เป็นผู้หญิงไทยครับ วัยก็ประมาณ สี่สิบกว่าๆได้มั๊ง
พอแกนั่งปั๊บ ก็ทำแบบว่า ผู้ชำนาญการเดินทางด้วยการบิน เลยสิครับ
คือทำไม่สนใจกับใครอื่น บนเครื่องแล้วละ
แล้วหยิบผ้าห่มมาคลุมตัว จะนอนแล้วละครับ
เหอๆ แน๊ ตาหลับด้วย เหมือนง่วงมาก
ตอนอยู่ที่ภายในสนามบิน ก่อนจะ boarding ผมยังเห็นแกวี๊ดว้ายกับเพื่อนๆที่มาส่งอยู่นี่นา
ทำไมนี่นั่งปั๊บหลับเลยหว่า หุหุ ผมรู้แล้วละว่า
แกต้องการให้รู้ว่า ชั้นนี่นะเดินทางบ่อยมากๆจนชินเสียแล้วละ
พอถึงตอนที่ทางแอร์ไลน์เขา ฉายวีดีโอ สาธิตการเอาตัวรอดให้ผู้โดยสารดู
บอกขั้นตอนการใช้เครื่องชูชีพ หนึ่ง สอง สาม ทำยังไงบ้าง
ผมก็นั่งไปดูไปนะครับ เพราะที่ผ่านมาก็ดูบ้างไม่ดูบ้าง
ผมจำได้ไปถึงครั้งแรกที่ผมได้นั่งเครื่องบินเลยนะครับ
สมัยนั้น บดท บริษัท เดินอากาศไทย จำกัด บินจากภูเก็ตไปกรุงเทพ เจ็ดร้อยกว่าบาท
วันนั้นผมขึ้นเครื่องบินครั้งแรก โถใครจะไปรู้ละครับว่าต้องทำยังไงบ้าง
พอพนักงานสาว บดท สาธิตแนะนำการใช้ชูชีพให้ผู้โดยสารดู
ผมก็จ้องเลยละครับ ว่าทำไง มีการเอาปากกาจดช๊อร์ทโน๊ทด้วยละ
ผมเหลือบไปดูคนอื่นรอบข้าง บนเที่ยวบินนั้น คนเต็มลำเลยครับ
หุหุ ทุกคนไม่เห็นสนใจ จดจ้องเหมือนผมสักคน อ่านหนังสือพิมพ์กันเฉยซะอีกแน๊ะ
ผมเห็นลูกชายนายเหมืองใหญ่คนดัง กับพรรคพวก มองมาที่ผมด้วย
ในสายตานั้น มีแววขำขัน และส่อเหมือนว่า ไอ้เฉิ่มเอ๊ย ไม่เคยนั่งเรือบิน
ผมเลยรู้สึกตัวว่า ผมนี่เชยเฉิ่มเสียจริงแหละ
การไม่ทำไรเชยๆนี่คือต้องทำเป็นรู้ แม้ไม่รู้อะไรเลย
อยากถามไอ้ลูกนายหัวคนนั้นนักว่า มรึงเกิดมานี่
ไม่มีวันแรกที่นั่งเรือบินเลยหรือไงหวะ
ในใจก็นึกว่า หากเครื่องบินตก มรึงนี่น่าจะตายก่อนเลยนะ
เพราะมึงไม่สนใจสิ่งดีๆที่เขาบอก และอาจมีอะไรที่อุปกรณ์นี้ เขาเปลี่ยนวิธีการใช้
และมรึงไม่รู้ว่าเขาทำยังไง เฮ้อ ขำมนุษย์จัง กับเรื่องอย่างนี้ก็คิดเอาเป็นอวดดีอวดเด่นกัน
คุณสาวไทยคนนั้นที่นั่งข้างผม ก็เหมือนกันเลยครับ
ผมเห็นแกเผยอตามามองผมด้วยนะ ผมไม่มีไรทำนี่ ตาก็ดูไปอย่างนั้นเอง
แต่แม่คุณนี่ ทำเหมือนจะยิ้มเยาะผมจริงๆนะ
เชอะ นานๆบินที อาจเป็นโรบินฮู้ด ได้เวลากลับบ้านก็ได้นะ
แม่นั่นก็รู้ว่าผมเป็นคนไทยนะ จากหนังสือป้อกเก็ตบุ๊ค ที่ผมถือในมือ
แต่ไม่เลย ที่ทำท่าจะสนใจ ทักทายกันบ้าง
ที่จริงผมก็ได้เคยเจอนะแม่คนนี้ ก็จาก หนังสือพิมพ์ไทยในนิวยอร์กนี่แหละครับ
ทำตัวเป็นคนดังคนเด่นในสังคมนิวยอร์ก งานโน้น งานนี้ มีชื่อมีรูปให้เห็นบ่อยๆ
ก็ช่างคุณปะไร ผมก็ไม่สนใจคุณเหมือนกัน ฮึ อาเดียวรำพึงกับตัวเอง

อีกสักเรื่องไหม ครั้งแรก วันแรก ของคนเมืองนอก
ตอนผมมานิวยอร์กใหม่ๆ นี่มีมากเลยที่ผมทำไรที่ไม่เคยพบเจอที่เมืองไทยมาก่อน
ไปหยิบไอ้โยเกิร์ตมากิน นึกว่าเป็นไอสครีม เขวี้ยงทิ้งเกือบไม่ทัน
แหยะ จะอ๊วกแตก ไอติมไรวะรสชาดเหมือนแหวะทารก
และเคยไปหยิบยาสีฟัน ยี่ห้อหนึ่งที่ไม่ค่อยคุ้นชื่อ
พอแปรงแล้ว เตาะใจเหมาะเลย ทั้งฟันทั้งปากเหมือนติดด้วยกาว
กว่าจะเอาออกได้ เกือบตาย
ก็ผมไปหยิบเอากล่องที่เป็น กาวสำหรับติดฟันปลอมให้แน่นของคนแก่ ใช้กันนะ
รูปทรงมันเหมือนกันเด๊ะ มีคำว่า DENTAL ด้วยนะครับ เฮ้อ ไอ้เฉิ่มเอ๊ย

ผมและแฟนผมคิดว่า อยู่นิวยอร์กก็นานแล้ว แต่ไม่ได้ลองกินสะเต๊กเมกันเลย
คืนนั้นก็ไปกินกันที่ BEEFSTEAK CHARLIE'S ร้านนี้ดังพอใช้สมัยนั้น
สั่งสะเต๊ก ได้กินกุ้งสดๆ ฟรี สลัดฟรี เครื่องดื่มฟรี ราคาก็ไม่แพงเท่าไร
และที่สำคัญ มีคนไทยทำงานเป็น เวทเตอร์ เวทเตร็ส กันเกือบทั้งร้าน
ผมและแฟนรู้จักทุกคนครับ คนไทยร้านนี้ ทั้งเพื่อนๆและรุ่นน้องๆ
คืนนั้น ได้บริการจากน้องเป้า เวทคนสวยน่ารัก มรรยาทดี
ผมสั่งเครื่องดื่มที่พี่มืด พี่โก้ชอบกัน pe'na colada (ไม่รู้ยังสกดถูกปะ)
แต่ไม่ใส่เหล้า rum นะเอาเป็นเวอร์จิ้น พีน่า คอล๊าด๊า เพราะผมกินเหล้าไม่เป็น
น้องเป้ายิ้มนิดๆเมื่อได้ยินผมสั่ง และยิ้มมากกว่าเดิม เมื่อผมสั่งแกไปว่า
ขอสะเต๊ก new york cut WELL DONE สองที่
เมื่อสะเต๊กสองที่มาถึง ผมกับแฟนก็เริ่มกิน ใช้มีดใช้ซ่อมนะพอเป็นอยู่
ผมก็กินได้ของผมดีนะ เนื้อสุกๆเกือบไหม้นี่ คนไทยกินได้อยู่แล้ว เนื้อย่างบ้านเราก็แบบนี้
สักพักเพื่อนๆน้องๆที่ทำงานในร้านนี้ ก็ทะยอยมาทักทายผมกับแฟน
แต่ตาทุกคนมองมาที่สะเต๊กไหม้ๆดำๆนั้น มีบอกยิ้มๆขำๆ
แต่ไม่ได้แสดงว่าดูถูก นะครับ เพราะเราดีๆกัน รู้จักกันสนิทพอสมควร

อีกปีหลังจากนั้น ผมกับแฟนผมก็ได้ทำงานเป็นเวทร้านสะเต๊กนั้นด้วยครับ
เลยได้รู้ว่า พวกเพื่อนๆน้องๆนั้น มันขำกันที่ผมสั่งสะเต๊กเว็ลดันกิน
เหมือนคนกินสะเต๊กไม่เป็นนะครับ มันต้องกินแบบRARE หรือMEDIUM RARE
ผมก็ย้อนทุกคนกลับไปอีกว่า พวกมรึงนี่ กินเนื้อสดๆกันแต่เมืองไทยหรือ
และไม่มีสักคนที่เป็นคนอีสาน ที่กิน ลาบ ลู่ เลือด กันเป็น
ดูมันดิ แค่เรื่องกินนี่ ยังเอาเป็นข้อด้อยกันอีก
ยังกับว่า มันไม่มีครั้งแรก ที่กินไม่เป็นเหมือนกัน
แต่ต่อมาผมก็เห็นด้วยครับ ว่ากินสะเต๊กให้อร่อย ต้องRAREหรือ MEDIUM RARE
แล้วก็กินอะไรที่ดิบๆเป็นหมด ชอบหมด ทั้งปลาดิบ หอยดิบ เนื้อดิบเกาหลี
แต่ไม่ได้กินเพราะกลัวว่าคนจะว่า กินไม่เป็นนะครับ
พอลองๆไปหน่อยก็ชอบด้วยตัวเองแหละครับ
เมื่อทำงานเวท มีครั้งหนึ่งครับผมเคยเสริ์ฟลูกค้าร้านสะเต๊กนั้น
เป็นหนุ่มมืดกับสาวสวยผิวขาว
สาวสวยสั่งNew York cut RARE ก่อนครับ
พี่มืดเราก็เอาบ้างครับ บอก same as her RARE
พอสะเต็กมาถึง สาวสวยก็ตัดสะเต๊กกินเอาๆอย่างอร่อย
ผมก็เลี่ยงมายืนดูอยู่ห่างๆครับ
ผมเห็นพี่มืดร้อง SHIT เมื่อตัดเนื้อเห็นเนื้อแดงอมเลือดสดๆ
แกไม่กินนะครับ กวักมือเรียกผม บอกให้ไปทำให้ MORE FIREDอีกหน่อย
ผมถามว่า งั้นเอา MEDIUM ละกันนะยู
นายมืดรีบบอกเลยครับ
"make it WELL WELL WELL DONE okay"
เห็นไหมละครับ เทสท์ใครเทสท์มันนะครับ ไม่ว่าเรื่องไหน ว่ากันไม่ได้
พี่มืดนี่ตอนผมรับออร์เดอร์จากแก ผมก็คิดๆอยู่เหมือนกันนะครับว่า
แล้วพี่จะแดะลงหรือนี่ หุหุ แกก็คงเพิ่งลองครั้งแรกเหมือนผมแหละนะ
สาวแฟนแกนะ ยิ้มๆแล้วสอนบอกว่า ยูต้องลองอีกทีหลัง แล้วยูจะชอบ
เพราะเนื้อจะมีรสชาด ที่ว่าไรนะ ซักคูแหล่น จู๊ส ไรแบบนั้น
หุหุ ที่ผมเห็นมานะ พี่ไทยนี่นะเฮ้อ ชอบนักละกับเรื่อง จับปมด้อยคนอื่น
ถามหน่อยเถอะครับ Do you remember.. your FIRST TIME ?
...................................................................................................................
เอ้อ ผมว่าจะเล่าวันแรก ครั้งแรกของการขับแท็กซี่
แต่นี่วกมานานเกินไป ยาวไปแล้วอะ
ไว้วันหลังนะครับ ผมจะมาเล่าใหม่อีก
ขอขอบคุณกับ กำลังใจ และคำอวยพรปีใหม่ ที่ทุกๆคนมอบให้ผมครับ
ผมก็ขออวยพรให้ทุกๆคน จงมีแต่ความสุขตลอดไปนะครับ













Create Date : 02 มกราคม 2549
Last Update : 3 มกราคม 2549 14:11:32 น. 4 comments
Counter : 743 Pageviews.
Share

 
เป็นอะไรครั้งแรกที่สนุกตื่นเต้นดีค่ะ แต่ว่าเฮียก็ไม่เปิ่นเท่าไหร่มั้ง ไม่เหมือนหนู เพราะหนูเป็นคนบ้านนอกแท้ ๆ เลย แต่อาศัยอ่านออกเขียนได้ มาเมกาครั้งแรกก็มาคนเดียว พูดไม่ได้หรอกค้าอาศัยว่าอ่านภาษาอังกฤษเข้าใจ ผ่านด่านแอลเอ ต.ม.เขาสัมภาษณ์กลัวฟังไม่รู้เรื่องยกมือไหว้เขาก่อนเลย เขาเลยไม่ถามอะไรมาก
เฮ้อ! รอดตัวไป อิ อิ เอาตำรามือไม้อ่อนไว้ก่อน

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ โชคดีปีใหม่ค่ะ



โดย: เสียงซึง วันที่: 3 มกราคม 2549 เวลา:0:43:35 น.  

 
อ๋า... หวนกลับไปคิดถึงตอนขึ้นเรือบินครั้งแรก ดีนะไม่มีคน นั่งตาแป๋วฟังการสาธิตเวลาเครื่องบินตกต้องทำยังไง แต่ที่แน่ๆ ตอนเข้าห้องน้ำบนเครื่องบินครั้งแรก ยืนตะลึงไว้อาลัยอยู่ 5 นาทีเกิดเริ่มสำรวจและปฏิบัติกิจ เฮ้อ ห้องน้ำอาไร้ชักโครกไม่มีน้ำ


โดย: nuyo (CooKiiE ) วันที่: 4 มกราคม 2549 เวลา:22:53:10 น.  

 
หุหุ ครั้งแรก...ของอะไรดี ครั้งแรกเยอะไปหมดเลยอ่ะ...


จำได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ชอบเรื่องครั้งแรกบนเรือบินของลุงอะค่ะ ตลกดี ตรงเรื่อง ลูกนายเหมืองไรเนี่ย...หุหุ

สวัสดีค่ะ


โดย: Jannyfer วันที่: 10 มกราคม 2549 เวลา:12:55:21 น.  

 
แวะมาเยี่ยมอีกที


โดย: nuyo (CooKiiE ) วันที่: 10 มกราคม 2549 เวลา:22:36:16 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

smartupid
Location :
New York United States

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]

กรุณาตรวจตราสิ่งของก่อนลงจากรถไป แค่ลืมหัวใจไว้ในรถ คนขับก็สดชื่น.... โอ่เค้
Please check your belongings before leaving my cab, just leave your heart here ...Thank You
Friends' blogs
[Add smartupid's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.