|
|
|
ฮาร์ดดิสก์เจ๊ง...ทำให้ต้องซื้อนาฬิกาใหม่
อยู่ดีๆก็นึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อตอนไปอบรมลูกค้าที่ประเทศญี่ปุ่น...หลายปีมาแล้วล่ะครับ
ปรกติตอนผมเดินทางไปอบรมลูกค้า อย่างน้อยก็จะต้องมีคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊คติดตัวไปตลอด เมื่อก่อนก็มีแค่กระเป๋าโน้ตบุ๊ค กับกระเป๋าเสื้อผ้าเท่านั้นเอง
ในกระเป๋าเสื้อผ้านี่ นอกจากเสื้อผ้าแล้วก็มีรองเท้าสองคู่ คือรองเท้าแบบเป็นทางการคู่นึง กับรองเท้ากีฬาอีกคู่ (หวังว่าจะสามารถหาเวลาไปเข้ายิมที่โรงแรม ซึ่งก็ไม่เคยสามารถซักที) อ้อ จริงๆแล้วนี่เมื่อก่อนโน้นเลยนี่ใช้สามคู่ครับ คู่ที่สามนี่ก็รองเท้าเดินถนน/เดินป่า(ละเมาะ)อีกคู่นึง เผื่อมีเวลาไปเดินเล่นตามเมืองต่างๆ หลังๆมาชักไม่ไหวก็เลยหารองเท้าแบบกึ่งทางการกึ่งเดินถนนมาใช้ซะเลย สิ้นเรื่องสิ้นราวไป
นอกจากเสื้อผ้ากับรองเท้าแล้วนี่ ก็มีสายไฟอีกขยุมนึงครับ ไอ้ขยุมที่ว่านี่ก็ประกอบด้วยที่ชาร์จโทรศัพท์มือถือ ที่ชาร์จ PDA ที่ชาร์จกล้องดิจิตอล ...อะไรอีกล่ะ โอ้ มีสาย USB สำหรับกล้องฯ แล้วก็สาย USB สำหรับ PDA (ช่วงสองปีหลังนี่มีปลั๊กพ่วงเพิ่มขึ้นมาอีก) ...นี่ล่ะครับ จะ go wireless ทั้งทีต้องพกสายไฟเยอะแยะอย่างนี้ล่ะ
ด้วยความรำคาญที่จะต้องพกสายพวกนี้ไปไหนต่อไหนตลอดเวลา เก็บเข้าเก็บออกอยู่ทุกที ก็เลยต้องหาทางลดจำนวนสายไฟ
ทางออกที่ได้ก็...ง่ายมากครับ ไปซื้อสายชาร์จมือถือที่เป็น USB มา (the same for the PDA) เพราะยังไงๆผมก็ต้องใช้โน้ตบุ๊คเป็นประจำอยู่แล้ว ก็เสียบชาร์จจากพอร์ต USB ของโน้ตบุ๊คนั่นล่ะ ง่ายดี
...ก็ใช้ได้ดีครับ ไม่ต้องพกที่ชาร์จสำหรับมือถือและ PDA อีกต่อไป
อ้าว แล้วมันเกี่ยวอะไรกับหัวข้อ Blog ล่ะเนี่ย
มันเกี่ยวตรงที่ว่าอุปกรณ์เสริมทุกอย่างที่ผมมีในตอนนั้น มันต้องชาร์จไฟจากคอมพิวเตอร์เท่านั้น...
นั่นล่ะครับ ครั้งที่ไปญีุ่ปุ่นตอนนั้น ฮาร์ดดิสก์ผมเจ๊ง...ห้านาทีก่อนเริ่มอบรมลูกค้า มันขึ้นจอสีฟ้าแล้วก็ดับไปเฉยๆนั่นล่ะ
โชคดีที่ทางที่ทำงานที่โน่นเค้ามีเครื่องสำรองให้ยืม ก็ถ่ายข้อมูลจากฮาร์ดดิสก์อันที่เจ๊ง (บู๊ตไม่ขึ้น แต่ข้อมูลยังอยู่) มาใช้ในเครื่องที่เค้าให้ยืมมา ...ก็ยังดี ยังสามารถชาร์จโทรศัพท์และฯลฯได้อยู่
ปิดคอร์ส สอนเสร็จวันศุกร์บ่ายๆ ก็คืนคอมพิวเตอร์กับโทรศัพท์ให้กับเลขาฯแผนกไป (โทรศัพท์ผมเป็นระบบ GSM ใช้ไม่ได้ในญี่ปุ่น ก็ใช้ได้แค่เป็นสมุดโทรศัพท์กับนาฬิกาปลุกเท่านั้นเอง) วันเสาร์-อาทิตย์ผมอยู่ต่ออีกสองวันก่อนบินกลับ ก็ไปเดินเที่ยวเล่นในเมืองล่ะครับ
ผมจองเที่ยวบินขากลับไว้วันอาทิตย์ตอนเย็น เช้าถึงบ่ายวันเสาร์-อาทิตย์ก็ยังไปเดินเล่นได้อยู่ บ่ายวันเสาร์ ผมเพิ่งสังเกตว่านาฬิกาข้อมือผมถ่านหมดครับ ...อะ ไม่เป็นไร เอาโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดใช้เป็นนาฬิกาไปพลางๆก็แล้วกัน ใช้ได้ซักครึ่่งวัน อ้าว โทรศัพท์ก็ถ่านหมดอีก (ชาร์จไว้นิดเดียว)
เอ๊า...ไม่เป็นไร ใช้ PDA แทนนาฬิกาไปพลางๆก็แล้วกัน ฮ่า ฮ่า...คงเดาได้แล้วใช่ไหมครับ PDA ผมถ่านหมดเหมือนกัน ใช้ได้ไม่นานเท่าไหร่เพราะไม่ได้ชาร์จมันบ่อยๆ... ยังครับ ยังไม่สำนึก ยังชะล่ะใจว่า เดี๋ยวตอนเย็นกลับไปชาร์จที่โรงแรมก็ได้
แต่ฮาร์ดดิสก์มันเจ๊งนี่นะ ผมก็ลืมนึกไป พอเครื่องคอมพิวเตอร์มันบู๊ตไม่ขึ้น พอร์ต USB มันก็ใช้ไม่ได้ไปด้วย ผมก็เลยไม่มีอะไรใช้ดูเวลาเป็นส่วนตัวเลย นาฬิกาก็ตาย ฮ่ะ ฮ่ะ
นั่นล่ะครับ เพราะฮาร์ดดิสก์เจ๊งทำให้ผมต้องซื้อนาฬิกาใหม่ เพราะวันอาทิตย์ต้องขึ้นเครื่องบินกลับ ต้องมีนาฬิกาไว้ก่อนให้อุ่นใจครับ (ความจริงจะพยายามหาร้านเปลี่ยนถ่านนาฬิกาก็คงพอได้ แต่ขึ้เกียจพยายามอธิบาย ...ไม่แน่ใจว่าภาษาญี่ปุ่นของผมจะห่วยกว่าภาษาอังกฤษของคนญี่ปุ่นหรือไม่) ก็เลยซื้อมันซะเลย 3000 เยน แพงกว่าเปลี่ยนถ่านนาฬิการนิดเดียวเอง
หลังจากนั้นผมก็หันมาพกสายไฟเป็นขยุมเหมือนเดิม (แถมเพิ่มฮาร์ดดิสก์ตราควายอีกสองตัวไว้กันเหนียว) 
| Create Date : 12 มีนาคม 2549 | | |
| Last Update : 12 มีนาคม 2549 8:44:02 น. |
| Counter : 511 Pageviews. |
| |
|
 |
|
|
|
เอาล่ะ จะเขียนอะไรดีล่ะครับนี่
สวัสดีครับ
ขอขอบคุณที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมชม (และ/หรือ เยี่ยมติ) บล็อกของผม ทั้งๆที่ผมก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าไอ้บล็อกนี่มันคืออะไร เอาน่า อยู่ๆไปเดี๋ยวผมก็คงรู้เองล่ะ
คร่าวๆก็ผมก็คงเอาไว้เขียนอะไรทีเล่นทีจริงไปตามประสาของผมล่ะกระมังครับ เรื่องดนตรี เรื่องผู้คน เรื่องการถ่ายภาพ ไปยาลใหญ่
ท่านใดว่างๆก็แวะเข้ามาปลุกผมให้ตื่นมาเขียนอะไรบ้างก็คงจะดีเหมือนกันครับ
สวัสดีครับ
| Create Date : 24 ธันวาคม 2547 | | |
| Last Update : 24 ธันวาคม 2547 0:39:52 น. |
| Counter : 219 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [