Bloggang.com : เข้ามาเลย หมาบ้านเราไม่กัด

ในวันที่ 6 สิงหาคม 1945
Little Boy ระเบิดปรมาณูยูเรเนียม ถูกทิ้งลงจากเครื่องบิน B29 ลงสู่ฮิโรชิมา ที่ระดับความสูง 500 เมตร
เมื่อนิวเคลียสของยูเรเนียม ในระเบิดปรมาณูถูกฉีกออกอย่างจงใจ พลังงานมหาศาลจะถูกปลดปล่อยออกมาอย่างรุนแรง
ในรูปแบบของการระเบิดทางนิวเดลียร์ แรงนิวเคลียร์ชนิดเข้มจะถูกปลดปล่อยออกมา
เมื่อน้ำหนักเท่ากันปอนด์ต่อปอนด์ ระเบิดนิวเคลียร์ จะปล่อยพลังงานออกมามากกว่าระเบิดไดนาไมต์เป็นล้านเท่า
แรงนิวเคลียร์ชนิดเข้ม ให้พลังงานออกมามากกว่าระเบิดเคมีที่เป็นเพียงการปลดปล่อยพลังงาน
ซึ่งควบคุมโดยแรงแม่เหล็กไฟฟ้า
ร่างมนุษย์ประมาณหนึ่งแสนร่าง ที่ไหม้เป็นจุล ในขณะที่อีกจำนวนเท่าๆกัน ค่อยๆทุรนทุราย ตายตามไป
เพราะถูกไฟลวก และโรคจากพิษปรมาณู และรังสี

สามวันถัดมา Fat Man ระเบิดปรมาณูพลูโตเนียม หรือ ไอ้อ้วน เพื่อเป็นเกียรติแก่ Winston churchill
ก็ถูกทิ้งลงนางาซากิ ในวันที่ 9 สิงหาคม 1945 เป็นการระเบิดขึ้นกลางอากาศ
แรงอัด ที่ตามด้วยพายุบ้าคลั่ง ที่พุ่งทะลุทะลวง สู่ทุกทิศทุกทางด้วยความเร็ว 2,000 เมตร/วินาที
ภาวะสุญญากาศ ที่เกิด ณ จุดใจกลางระเบิด ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างบริเวณนั้น ถูกดูดลอยละลิ่วขึ้นสู่ท้องฟ้า
อุณหภูมิที่พุ่งขึ้นสูงถึง 5,000 องศาเซลเซียส ทำให้ทุกสิ่งมอดไหม้ในพริบตา ทุกหย่อมหญ้า คือทะเลเพลิง
ท้องฟ้าจะมืดสนิทราวกับเกิดสุริยุปราคา ม่านหนาทึบสีดำนี้ ขยายวงกว้างขึ้นเรื่อยๆ ราวกับจะหาขอบเขตมิได้

ราวสามนาทีผ่านพ้น ม่านมฤตยู จึงค่อยคลายความทึบทะมึนลง วินาทีที่มันสว่างวาบขึ้นตรงหน้าเรา
นั่นคือวินาทีที่ ปรมาณูระเบิด และเป็นวินาทีเดียวกับรังสีแกมมา,รังสีเอ็กซ์,รังสีอัลตราไวโอเลต,แสง,รังสีอินฟาเรด
(เริ่มต้นจากคลื่นที่มีความยาวน้อยที่สุด)ที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็ว 299,790 กม./วินาที

พุ่งทะลวงเข้าสู่ร่างกายมนุษย์ ในขณะที่ รังสีอินฟาเรดจะเผาไหม้ผิวเนื้อส่วนที่ถูกรังสี
หลังจากที่ Little Boy และ Fat Man ได้ทำหน้าที่ของมันเสร็จ ทุกสิ่งก็จบลงอย่างที่เห็น

The Bells Of Nagasaki