Group Blog
 
All blogs
 

Me To You Story






กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
ยังมีบ้านหลังน้อยที่เล็ก
และเก่าแก่เกินกว่าที่ใครจะนึกออกอยู่หลังหนึ่ง






บ้านหลังนี้กำลังถูกรื้อทิ้ง…

……………………………………………………






ข้าวของต่างๆที่เคยเป็นบ้านอันแสนน่ารักและอบอุ่นถูกเอามากองสุมรวมกัน
ตั้งแต่เตียงหนานุ่มที่เจ้าของบ้านเคยนอนเล่น
ไปจนถึงไม้กระดานที่เคยเป็นพื้นบ้านมาก่อน…






แม้กระทั่ง…
ไม่ว่าจะเป็นด้วยความเลินเล่อของใครก็ตาม…






เจ้าตุ๊กตาหมีสีน้ำตาลตัวน้อย
ก็ถูกทิ้งให้เดียวดายและจมอยู่ในกองข้าวของเช่นกัน…











วันนั้น…
วันที่แสนเหน็บหนาว…
บางสิ่งบางอย่าง…
เกล็ดหิมะสีขาว ก็โปรยปรายลงมาบนจมูกของเจ้าหมี…






เกล็ดแล้ว…เกร็ดเล่า…
หิมะตกลงมาอย่างไม่หยุดหย่อนและดูจะหนักขึ้นเรื่อยๆ
เจ้าหมีน้อยหนาวแทบขาดใจ…






เจ้าหมีหนาวจนจมูกของมันเปลี่ยนเป็นสีฟ้า
ขนที่เคยเป็นสีน้ำตาลงดงามก็กลับกลายเป็นสีเทา…











“ตอนนี้ชั้นไม่มีรูปร่างที่น่าดูอีกต่อไป คงไม่มีใครอีกแล้วในโลกนี้ที่จะมารักชั้น”
เจ้าหมีน้อยรำพึงออกมาท่ามกลางความเหงาและความเศร้า…






……………………………………………………






แต่แล้ว…
เมื่อฤดูใบไม้ผลิอันแสนงดงามมาถึง
แสงแดดอันแสนอบอุ่นก็ขับไล่ฤดูหนาวอันแสนทารุณให้ผ่านพ้นไป…






เด็กหญิงคนหนึ่งออกมาวิ่งเล่นนอกบ้าน
เธอได้ผ่านเข้ามายังบริเวณที่เคยเป็นบ้านเล็กหลังนั้น…






แล้วเธอก็สังเกตเห็น
เจ้าหมีน้อยที่นอนสิ้นหวังอยู่ท่ามกลางซากสิ่งของที่ไม่มีคนต้องการอีกต่อไป
เจ้าหมีพิกลพิการที่ไม่เหมือนตุ๊กตาหมีตัวไหนในโลก…






เด็กหญิงเอื้อมมือของเธอออกไป…
เธอดึงมันออกมา…
ออกมาจากซากแห่งอดีตนั้น…
เธอบรรจงปัดฝุ่นออกจากตัวมัน…
เธอชูมันขึ้นบนท้องฟ้า…






“ตุ๊กตาหมีสีเทา ที่มีจมูกสีฟ้า? พิลึกจริง!”






เจ้าหมีรู้สึกราวกับว่าโลกทั้งโลกกำลังแหลกสลาย…
ความรู้สึกของการได้รับแล้วสูญเสียช่างโหดร้าย…
มันคิดว่าเธอคงไม่ชอบมัน และคงจะโยนมันกลับลงไปในซากสิ่งของอีกครั้ง…






“แต่มันก็น่ารักดีนะ!”
เด็กหญิงอุทานออกมาในที่สุด






เธอกอดมันเอาไว้
เธอออกวิ่งเพื่อกลับไปที่บ้าน
วิ่งเร็วเท่าที่ขาเล็กๆของเธอจะสามารถ…






……………………………………………………






เด็กหญิงกลับไปหาคุณยายของเธอ
ขอร้องให้ท่านช่วยซ่อมแซมเจ้าหมีขึ้นมาอีกครั้ง
เธอรู้ว่ามันต้องการความรักและความเอาใจใส่มากกว่าใครๆในโลก…











เด็กหญิงเฝ้ามองคุณยายค่อยๆซ่อมแซมเจ้าหมีทีละน้อยๆ…
รอยปะที่มากมายแสดงให้เห็นถึงร่องรอยของขนนุ่มที่หลุดหายไปของมัน
แต่เธอกลับรู้สึกว่ามันข่างเป็นหมีที่น่ารักที่สุดในโลก…






บรรยากาศในบ้านของเด็กหญิงอบอุ่นและเป็นสุข
อบอุ่นและเป็นสุขซะจน
หัวใจที่เย็นเฉียบของเจ้าหมีบังเกิดความอบอุ่นขึ้นมาอีกครั้ง…






อย่างไรก็ตาม จมูกของเจ้าหมียังคงเป็นสีฟ้า
และขนสีเทาของมันก็จะไม่สามารถกลับเป็นสีน้ำตาลได้อีกต่อไป
มันกลายเป็นตุ๊กตาหมีที่ไม่เหมือนตุ๊กตาหมีตัวไหนในโลก











เด็กหญิงตัวน้อยรับเจ้าหมีกลับมาจากคุณยาย
เธอกอดมันเอาไว้แน่น
เธอรักมันมากกว่าทุกสิ่งในโลกนี้…






“เจ้าหมีเทาจมูกฟ้า…เจ้าหมีปุปะของฉัน…”











พวกเราหลายๆคนคงเคยอยากรู้ที่มาของเจ้าหมีปุปะตัวนี้
(ฝรั่งเรียก Tatty Teddy ซึ่งก็ตรงตัวพอดี)
วันนี้เลยเอาเรื่องของมันมาให้อ่านกัน






ขอเพียงคุณมีความกล้าที่จะฉุดดึงใครซักคนขึ้นมาจากซากปรักแห่งความหลัง
เพียงคุณกล้าติดตามใครคนนั้นแล้วทิ้งทุกอย่างเพื่อออกก้าวเดินไป
ความฝันนั้นคงหอมหวานและไม่ไกลเกินความจริง






โดย : Shimizu Yumi








 

Create Date : 08 สิงหาคม 2550    
Last Update : 8 สิงหาคม 2550 11:37:14 น.
Counter : 590 Pageviews.  

1  2  

JOYZZ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




น่ารัก เซ็กซี่ ขี้เล่น และแสนซน........
ไม่ต้องเข้าใจ แค่ตามใจก็พอ...........


หลังไมค์&เมล์ที่นี่ค่ะ
online
แวะมาดู คนแล้ว
Last modified on:
ประกาศๆๆ เมื่อไรจาทำเสร็จ?
รับประกันความพึงพอใจสูงสุด
Friends' blogs
[Add JOYZZ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.