FAFNER in the azure -No Where- : บทเพลงแห่งฟากฟ้าสีคราม เธอ เธอน่ะ อยู่ที่นั่นใช่หรือเปล่า? แล้วเธอน่ะ มองเห็นท้องฟ้าสีครามนั้นไหม? อะนิเมะเรื่อง ‘Soukyuu no Fafner’ หรือ ‘Fafner in the azure’ นั้น, โดยแก่นใหญ่ใจความแล้ว, ว่าด้วยเรื่องการต่อสู้และการตั้งคำถามถึง ‘ตัวตน’ “เธอน่ะ อยู่ที่นั่นใช่หรือเปล่า?” ‘ท้องฟ้า’ รับบทเป็นตัวละครสำคัญตัวหนึ่งของเรื่องนี้เลยทีเดียว สีครามหรือสีส้มอมแดงในบางเวลาของท้องฟ้าได้ช่วยสร้างบรรยากาศให้กับเรื่องเป็นอย่างมาก และ, ในหลายๆ ครั้ง, มันได้ทำหน้าที่เป็นสัญลักษณ์บ่งบอกถึงความรู้สึกและจิตใจของตัวละครอีกด้วย Fafner ได้แสดงมิติด้านอารมณ์ความรู้สึกของตัวละครถึงระดับจิตใต้สำนึก, ซึ่งแสดงมากกว่าอะนิเมะแนวเดียวกันหลายเท่านัก และนอกจาก ‘ท้องฟ้า’ แล้ว สกอร์ประกอบอะนิเมะเรื่องนี้ก็ได้ช่วยเสริมอารมณ์ บรรยากาศ รวมไปถึงสัญลักษณ์ต่างๆ ได้อย่างเยี่ยมยอด เธอ สกอร์ของ Saito Tsuneyoshi น่ะเรียกได้ว่าเหมาะสมกับอะนิเมะเรื่องนี้ที่สุดเลยเชียวล่ะ สำเนียงดนตรีของเขาช่างให้อารมณ์ได้หลากหลาย รวมถึงประพันธ์เอาไว้หลากสไตล์อีกด้วย 'Josho -Hajimari-' ที่บรรเลงตอนเปิดตัวเรื่องฉากแรกสุดน่ะ ไซโต้สามารถดึงสีสันของออร์เคสตราออกมาใช้ได้อย่างมีชั้นเชิงมาก แล้ว ‘Itsuwari no Rakuen’ ที่บรรเลงท่อนแรกด้วยเสียงของขลุ่ยกับกีต้าร์นั้นช่างให้บรรยากาศแห่งความสุขสงบได้ดีเหลือเกิน ฟังแล้วมันรู้สึก ‘สุขสงบ’ และ ‘อบอุ่นพอประมาณ’ อารมณ์เหมือนตอนที่เธอนั่งอยู่ริมทะเลตอนแดดร่มๆ และลมทะเลโชยเบาๆ เข้าใส่นั่นล่ะ ตอนแรกที่เพลงๆ นี้บรรเลงตอนเปิดตัวเกาะทัตสึมิยะ ภาพจากมุมกล้องฉายให้เห็นท้องฟ้าและทะเลสีคราม รวมทั้งชีวิตที่สุขสงบของผู้คนบนเกาะน่ะ ฉันรู้สึกว่ามันเป็นฉากที่ทำให้ฉัน, เพียงรับรู้แค่ภาพกับเพลง, โดยไม่ต้องมีบทพูดใดๆ, ก็สามารถเข้าใจความสงบของสถานที่แห่งนี้ได้อย่างแท้จริงเลยล่ะ แล้วเสียงร้องฮัมคลอเพลงไม่ว่าจะของนักร้องเดี่ยวหรือว่า choir ที่ร้องสอดประสานกับเครื่องดนตรีอย่าง ฮาร์ป เปียโน หรือออร์เคสตราทั้งวงนั้น มันก็แสนจะกินใจอย่างไรบอกไม่ถูก ถ้าเธอเองได้ฟัง ‘Valkyrie’ หรือ ‘Tsubaki’ ก็คงจะมีความรู้สึกเดียวกัน หรือบางที เพียงแค่เครื่องดนตรีเดี่ยวอย่างเปียโนก็สามารถดึงอารมณ์ผู้ชมได้อย่างอยู่หมัด เช่นใน 'Shoko -SHOKO-' ในฉากที่โชโกะเสียสละตัวเองแล้วทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าสีครามนั้น เสียงเปียโนมันบ่งบอกความรู้สึกเหงา เศร้า ระทมใจ และภูมิใจในเวลาเดียวกัน ราวกับเสียงเปียโนนั้นได้แสดงออกถึงความรู้สึกนึกคิดทั้งหมดของเธอในห้วงขณะนาทีสุดท้ายแห่งชีวิตออกมา เป็นเสียงเปียโนที่สร้างความสะเทือนใจได้อย่างถึงขีดสุด นอกจากนั้น, อย่างที่ฉันบอก, สกอร์ของอะนิเมะเรื่องนี้ยังเป็นสัญลักษณ์แสดงการต่อสู้และการแสดงออกทางจิตใจของตัวละคร รวมทั้งยังเป็น leitmotif อีกด้วย ‘Festum -Shinsoku-’ นั้นมีสำเนียงดนตรีออร์เคสตราสมัยใหม่อย่างแท้จริง เป็นทำนองที่บ่งบอกถึงการปรากฏตัวของ ‘เฟสตูม’ ซึ่งเป็นศัตรูหรือแสดงการมาถึงของสิ่งชั่วร้าย ทำนองเพลงสร้างอารมณ์และบรรยากาศที่กดดัน สับสน วุ่นวาย ราวกับจิตใจกำลังจะถูกกลืนกินเช่นเหตุการณ์ที่ปรากฏในเรื่องบ่อยๆ Warsaw Philharmonic Orchestra ที่บรรเลงดนตรีเหล่านี้ประกอบทั้งเรื่องยังเป็นวงออร์เคสตราระดับชั้นเยี่ยมอีกด้วย วงๆ นี้เคยบรรเลงประกอบให้อะนิเมะมาแล้วหลายเรื่อง พอมาถึง ‘Fafner’ ก็ดูเหมือนว่าจะยังบรรเลงได้ดี แล้วเสียงที่หนักแน่นและบรรเลงอย่างได้อารมณ์นั่นอีกล่ะ ไซโต้คงไม่เสียใจที่เลือกวงดนตรีวงนี้มาบรรเลงสกอร์ของเขา เธอ อัลบั้ม 'Fafner in the azure -No Where-' นี้ คงจะเป็นอัลบั้มดนตรีประกอบอะนิเมะที่เยี่ยมยอดที่สุดอีกอัลบั้มหนึ่งเลยล่ะ แม้จะฟังเพลงโดยไม่เคยดูอะนิเมะเลย, ในห้วงคำนึงของเธอ, เธอก็คงจะมองเห็นภาพท้องฟ้าได้อย่างชัดเจนเลยทีเดียว เธอน่ะ อยู่ที่นั่นใช่หรือเปล่า? ถ้าเธอได้ฟังดนตรีนี้แล้ว เธอจะแหงนหน้าขึ้นไปมองข้างบนนั้น แล้วมองเห็นท้องฟ้าสีครามหรือเปล่า? ฉัน -ผู้หลงรักท้องฟ้าสีคราม-   Create Date : 17 กันยายน 2550     1 comment Last Update : 18 กันยายน 2550 10:24:51 น.     Counter : 725 Pageviews.   Share Tweet

Finding Neverland : ไม่ได้เป็นเพียงดนตรีประกอบภาพยนตร์ [Winner of the 2004 Academy Award for 'Best Score.' Nominated for a Golden Globe.] ‘Finding Neverland’ เป็นภาพยนตร์ชีวิตของ James Matthew Barrie ผู้สร้างสรรค์เทพนิยายเรื่อง ‘Peter Pan’ หนังได้เล่าเรื่องราวการพบกันของ Barrie นักเขียนช่างฝันกับ Sylvia แม่หม้ายลูกสี่ที่ต้องเลี้ยงดูลูก ๆ พร้อมกับต้องต่อสู้กับโรคร้ายที่กำลังคุกคามชีวิตเธอ หนังแสดงให้เห็นว่า Barrie เป็นนักจินตนาการและนักฝันที่ล้ำลึกเหลือเชื่อ เขาสามารถจินตนาการเหตุการณ์หลายอย่างตรงหน้าออกมาในรูปแบบเทพนิยายได้ นอกจากนั้นเขายังสามาถให้คำพูดเชิงคติสอนใจให้กับเด็ก ๆ ได้ดีอีกด้วย หนังเล่าเรื่องเกี่ยวกับว่า Barrie นั้นได้แรงบันดาลใจในการเขียน ‘Peter Pan’ ขึ้นมาได้อย่างไรก็จริง แต่ตัว ‘Peter Pan’ กับแดนมหัศจรรย์ ‘Neverland’ นั้นแทบไม่ได้ปรากฏโฉมออกมาอย่างชัดเจนเลย (ยกเว้นเสียแต่ตอนท้าย ๆ เรื่องที่มีการแสดงบนเวทีและ Sylvia สัมผัสถึง Neverland ได้ในห้วงสุดท้ายของชีวิต) หากแต่สกอร์ของหนังเรื่องนี้ทำให้เราสัมผัสความมหัศจรรย์ของจินตนาการได้ตลอดทั้งเรื่อง หากไม่ได้สกอร์ดี ๆ อย่างสกอร์ของ Jan A. P. Kaczmarek หนังเรื่องนี้อาจเป็นหนังชีวิตธรรมดา ๆ ที่ไม่ค่อยกระตุ้นให้เกิดอารมณ์ใด ๆ เท่าไรนัก ด้วย Orchestration (การเรียบเรียงเครื่องดนตรี) ที่ใส โปร่ง บาง แต่รุ่มรวยด้วยสีสัน ทำให้ดนตรีมีบรรยากาศสดใสและเกิดอารมณ์ชวนฝัน ดนตรีสามารถเปลี่ยนอารมณ์ให้เข้ากับการสลับแต่ละฉากที่แทบจะต่างกันอย่างสิ้นเชิง (เช่นในความเป็นจริงของ Barrie กับภาพในจินตนาการ) ได้อย่างลงตัว ในช่วงที่ต้องการสร้าง climax ดนตรีก็สามารถสร้างและก่ออารมณ์ขึ้นได้จนถึงพิกัดและไม่ฟูมฟายเกินไป ดนตรีทำให้คนดูรู้สึกว่า นี่คือ ‘แฟนตาซี’ แม้จะเป็นเพียงหนังชีวิต แต่ความเป็น ‘แฟนตาซี’ นั้นกลับดำเนินอยู่ตลอด ทำให้หนังผสมอารมณ์และจินตนาการทั้งหลายที่เกิดขึ้นในเรื่องได้ลงตัวและพอเหมาะพอดี สกอร์ของ Kaczmarek จึงไม่ได้เป็นเพียงดนตรีประกอบภาพยนตร์ หากแต่เป็นเสมือนอีกหนึ่งตัวละครของเรื่อง ที่คอยบอกเล่าเรื่องราวผ่านเสียงที่ถูกซ่อนอยู่ในภาพและไม่เคยปรากฏกายให้ผู้ใดได้ยล เมื่อ Barrie เรียกชื่อ ‘Peter’ ตอนที่พบกันหลังจบการแสดง ผู้คนรอบข้างต่างหันมามองแล้วบอกว่า “ทุกคนดูสิ นี่ไง Peter Pan” Peter ส่ายหน้า “ไม่ใช่หรอกครับ” พร้อมกับหันหน้าไปมอง Barrie “เขาต่างหาก” ทุกวันนี้หลายคนที่ได้ชม Finding Neverland ก็ยังคงถกเถียงกันอยู่ว่า แท้จริงแล้วใครกันแน่ที่เป็น ‘Peter Pan’ สำหรับผมเอง ผมว่า... สกอร์ของหนังเรื่องนี้นี่แหละ...   Create Date : 31 พฤษภาคม 2550     2 comment Last Update : 31 พฤษภาคม 2550 9:17:36 น.     Counter : 419 Pageviews.   Share Tweet